Από την άλλη πλευρά, ο Θεός θέλει να μιμούμαστε το θετικό του παράδειγμα. Θυμηθείτε ότι ο Μιχαίας έγραψε πως ο Ιεχωβά “συγχωρεί το σφάλμα και παραβλέπει την παράβαση”.a (Μιχαίας 7:18) Πώς μπορούμε να το εφαρμόσουμε αυτό στην πράξη;

7. Γιατί θα μπορούσαμε να επιλέξουμε απλώς να ξεχάσουμε μια προσβολή;

⁷ Ίσως νιώθουμε πληγωμένοι για αυτό που συνέβη σε εμάς ή στο συγγενή μας, αλλά πόσο σοβαρό είναι στ’ αλήθεια αυτό; Η Γραφή υποδεικνύει κάποια βήματα για την τακτοποίηση διαφορών, ακόμη και αν πρόκειται για αμαρτία εναντίον αδελφού. Παρ’ όλα αυτά, πολλές φορές είναι καλύτερο να αγνοήσουμε το σφάλμα ή την προσβολή, να “παραβλέψουμε την παράβαση”. Αναρωτηθείτε: “Μήπως είναι αυτή μία από τις 77 φορές που πρέπει να τον συγχωρήσω; Δεν μπορώ απλώς να το ξεχάσω;” (Ματθαίος 18:15-17, 21, 22) Ακόμη και αν η προσβολή φαίνεται σημαντική τώρα, θα ισχύει το ίδιο ύστερα από χίλια χρόνια; Ας πάρουμε ένα ουσιώδες δίδαγμα από το σχόλιο του εδαφίου Εκκλησιαστής 5:20 σχετικά με την απόλαυση που βρίσκει ένας εργάτης στην τροφή και στο ποτό: «Δεν θα θυμάται συχνά τις ημέρες της ζωής του, επειδή ο αληθινός Θεός τον κρατάει απασχολημένο με τη χαρά της καρδιάς του». Καθώς αυτός ο άνθρωπος επικεντρώνεται χαρούμενα στην ευχαρίστηση που νιώθει τώρα, τείνει να ξεχνάει τα προβλήματα της καθημερινής του ζωής. Μπορούμε εμείς να μιμηθούμε αυτή τη στάση; Αν εστιάζουμε την προσοχή μας στις χαρές της Χριστιανικής μας αδελφότητας, ίσως μπορέσουμε να ξεχάσουμε ζητήματα που δεν έχουν διαρκή σημασία, ζητήματα που δεν θα θυμόμαστε στο νέο κόσμο. Αυτό διαφέρει πολύ από το να χαιρόμαστε με τη δυσκολία κάποιου άλλου ή να θυμόμαστε τις προσβολές.