-
Ο Θεός και ο ΚαίσαραςΗ Σκοπιά—1996 | 1 Μαΐου
-
-
11. Πώς συμβούλεψε ο Παύλος τους Χριστιανούς να συμπεριφέρονται στους κοσμικούς άρχοντες;
11 Σε αρμονία με αυτό, λίγο περισσότερο από 20 χρόνια μετά το θάνατο του Χριστού, ο απόστολος Παύλος είπε στους Χριστιανούς στη Ρώμη: «Κάθε ψυχή ας υποτάσσεται στις ανώτερες εξουσίες». (Ρωμαίους 13:1) Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, λίγο πριν από τη δεύτερη φυλάκισή του και την εκτέλεσή του στη Ρώμη, ο Παύλος έγραψε στον Τίτο: «Συνέχισε να τους υπενθυμίζεις [τους Κρητικούς Χριστιανούς] να υποτάσσονται και να είναι υπάκουοι σε κυβερνήσεις και εξουσίες αναγνωρίζοντάς τες ως άρχοντες, να είναι έτοιμοι για κάθε καλό έργο, να μην κακολογούν κανέναν, να μην είναι εριστικοί, να είναι λογικοί, δείχνοντας κάθε πραότητα προς όλους τους ανθρώπους».—Τίτο 3:1, 2.
Προοδευτική Κατανόηση σε Σχέση με τις «Ανώτερες Εξουσίες»
12. (α) Ποια θεωρούσε ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ ως την κατάλληλη θέση του Χριστιανού σε σχέση με τις κυβερνητικές εξουσίες; (β) Αναφορικά με την υπηρεσία στις ένοπλες δυνάμεις, ποιες διαφορετικές απόψεις είχαν οι χρισμένοι Χριστιανοί στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου;
12 Από το 1886 κιόλας, ο Κάρολος Τέηζ Ρώσσελ είχε γράψει στο βιβλίο Το Σχέδιον των Αιώνων: ‘Ούτε ο Ιησούς ούτε οι Απόστολοι συγκρούστηκαν καθ’ οιονδήποτε τρόπο με τους επίγειους άρχοντες. . . . Δίδαξαν την Εκκλησία να υπακούει στους νόμους και να σέβεται εκείνους που βρίσκονται στην εξουσία, λόγω του αξιώματός τους, . . . να πληρώνουν τους φόρους που τους επιβάλλονταν και, εκτός από τις περιπτώσεις κατά τις οποίες αυτοί οι νόμοι αντιτάσσονταν στους νόμους του Θεού (Πράξ. 4:19· 5:29), να μην αντιστέκονται σε κανέναν αναγνωρισμένο νόμο. (Ρωμ. 13:1-7· Ματθ. 22:21) Ο Ιησούς και οι Απόστολοι και η πρώτη εκκλησία ήταν όλοι νομοταγείς, αν και έμεναν χωρισμένοι από τις κυβερνήσεις αυτού του κόσμου και δεν είχαν καμιά ανάμειξη σε αυτές’. Αυτό το βιβλίο προσδιόριζε ορθά ‘τις ανώτερες εξουσίες’, που αναφέρει ο απόστολος Παύλος, ως τις ανθρώπινες κυβερνητικές εξουσίες. (Ρωμαίους 13:1) Το 1904 το βιβλίο Η Νέα Κτίσις ανέφερε ότι οι αληθινοί Χριστιανοί ‘πρέπει να βρίσκονται μεταξύ των πλέον νομοταγών του παρόντος καιρού—να μην είναι ταραχοποιοί, φιλόνικοι, επικριτές’. Μερικοί κατανόησαν ότι αυτό σήμαινε ολοκληρωτική υποταγή στις υπάρχουσες εξουσίες, ακόμη και μέχρι του σημείου να δεχτούν να υπηρετήσουν στις ένοπλες δυνάμεις στη διάρκεια του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Άλλοι, όμως, θεωρούσαν ότι κάτι τέτοιο βρισκόταν σε σύγκρουση με τη δήλωση του Ιησού: «Όλοι εκείνοι που παίρνουν σπαθί θα αφανιστούν με σπαθί». (Ματθαίος 26:52) Προφανώς, χρειαζόταν μια πιο ξεκάθαρη κατανόηση της Χριστιανικής υποταγής στις ανώτερες εξουσίες.
13. Ποια αλλαγή στην κατανόηση της ταυτότητας των ανώτερων εξουσιών παρουσιάστηκε το 1929, και πώς αποδείχτηκε επωφελής αυτή;
13 Το 1929, σε μια εποχή κατά την οποία οι νόμοι διαφόρων κυβερνήσεων είχαν αρχίσει να απαγορεύουν πράγματα που επιτάσσει ο Θεός ή να απαιτούν πράγματα που απαγορεύουν οι νόμοι του Θεού, υπήρξε η άποψη ότι οι ανώτερες εξουσίες πρέπει να είναι ο Ιεχωβά Θεός και ο Ιησούς Χριστός.b Αυτή ήταν η κατανόηση που είχαν οι υπηρέτες του Ιεχωβά κατά την κρίσιμη περίοδο πριν από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και στη διάρκειά του, και μέχρι τον Ψυχρό Πόλεμο, ο οποίος χαρακτηριζόταν από την ισορροπία του τρόμου και τη στρατιωτική ετοιμότητα. Αναλογιζόμενοι το παρελθόν, θα πρέπει να πούμε ότι αυτή η άποψη, καθώς εξύψωνε την υπεροχή του Ιεχωβά και του Χριστού του, βοήθησε το λαό του Θεού να διακρατήσει ασυμβίβαστα ουδέτερη στάση όλη εκείνη τη δύσκολη περίοδο.
Σχετική Υποταγή
14. Πώς εκχύθηκε αυξημένο φως το 1962 στα εδάφια Ρωμαίους 13:1, 2, καθώς και σε συναφή εδάφια;
14 Το 1961 ολοκληρώθηκε η Μετάφραση Νέου Κόσμου των Αγίων Γραφών. Η προετοιμασία της είχε απαιτήσει βαθιά μελέτη των γλωσσών στις οποίες γράφτηκε το κείμενο των Γραφών. Η ακριβής μετάφραση των λέξεων που χρησιμοποιούνται όχι μόνο στο 13ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Ρωμαίους αλλά και σε περικοπές όπως τα εδάφια Τίτο 3:1, 2 και 1 Πέτρου 2:13, 17 κατέστησε σαφές ότι ο όρος «ανώτερες εξουσίες» αναφερόταν, όχι στην Ανώτατη Εξουσία, τον Ιεχωβά, και στον Γιο του τον Ιησού, αλλά στις ανθρώπινες κυβερνητικές εξουσίες. Στα τέλη του 1962 (το 1963, στην ελληνική), δημοσιεύτηκαν διάφορα άρθρα στη Σκοπιά τα οποία εξηγούσαν επακριβώς το 13ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Ρωμαίους και επίσης παρείχαν σαφέστερη άποψη από εκείνη που υπήρχε την εποχή του Κ. Τ. Ρώσσελ. Αυτά τα άρθρα καταδείκνυαν ότι η Χριστιανική υποταγή στις εξουσίες δεν μπορεί να είναι ολοκληρωτική. Πρέπει να είναι σχετική, υπό την προϋπόθεση δηλαδή ότι δεν θα οδηγούσε τους υπηρέτες του Θεού σε σύγκρουση με τους νόμους του Θεού. Και άλλα άρθρα στη Σκοπιά έχουν τονίσει αυτό το σπουδαίο σημείο.c
15, 16. (α) Σε ποια περισσότερο ισορροπημένη άποψη οδήγησε η καινούρια κατανόηση του 13ου κεφαλαίου της επιστολής προς τους Ρωμαίους; (β) Ποια ερωτήματα μένουν να απαντηθούν;
15 Αυτό το κλειδί για τη σωστή κατανόηση του 13ου κεφαλαίου της επιστολής προς τους Ρωμαίους έχει δώσει τη δυνατότητα στο λαό του Ιεχωβά να εξισορροπεί τον οφειλόμενο σεβασμό προς τις πολιτικές εξουσίες με μια ασυμβίβαστη στάση σε σχέση με τις ζωτικές Γραφικές αρχές. (Ψαλμός 97:11· Ιερεμίας 3:15, ΜΝΚ) Τους βοήθησε να έχουν κατάλληλη άποψη για τη σχέση τους με τον Θεό και για τη συμπεριφορά τους προς το Κράτος. Έχει διασφαλίσει το γεγονός ότι, ενώ αποδίδουν αυτά που είναι του Καίσαρα στον Καίσαρα, δεν παραμελούν να αποδίδουν αυτά που είναι του Θεού στον Θεό.
-
-
Ο Θεός και ο ΚαίσαραςΗ Σκοπιά—1996 | 1 Μαΐου
-
-
Είναι ενδιαφέρον ότι, στο σχολιολόγιό του για το 13ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Ρωμαίους, ο καθηγητής Φ. Φ. Μπρους γράφει: «Είναι ξεκάθαρο από τα άμεσα συμφραζόμενα, όπως και από τα γενικά συμφραζόμενα των αποστολικών συγγραμμάτων, ότι το κράτος μπορεί δικαιολογημένα να απαιτεί υπακοή μόνο μέσα στα όρια των σκοπών για τους οποίους έχει θεϊκά θεσπιστεί—συγκεκριμένα, όχι μόνο μπορεί κάποιος, αλλά και πρέπει να αντιστέκεται στο κράτος όταν εκείνο απαιτεί την αφοσίωση που οφείλεται αποκλειστικά και μόνο στον Θεό».
-