-
Μπορείτε να Υπομείνετε ως το ΤέλοςΗ Σκοπιά—1999 | 1 Οκτωβρίου
-
-
10 Στον αγώνα για τη ζωή τον οποίο έχουν αρχίσει οι Χριστιανοί, ποιοι είναι οι θεατές; Αφού απαρίθμησε πιστούς μάρτυρες του Ιεχωβά της προχριστιανικής εποχής στο 11ο κεφάλαιο της επιστολής προς τους Εβραίους, ο Παύλος έγραψε: «Έτσι λοιπόν, επειδή έχουμε ένα τόσο μεγάλο σύννεφο μαρτύρων που μας περιβάλλει, . . . ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας». (Εβραίους 12:1) Σε αυτή τη μεταφορική εικόνα του σύννεφου, ο Παύλος δεν χρησιμοποίησε τη λέξη της κοινής ελληνικής η οποία περιγράφει ένα σαφώς καθορισμένο σύννεφο με συγκεκριμένο μέγεθος και σχήμα. Αντίθετα, χρησιμοποίησε τη λέξη που, σύμφωνα με τον λεξικογράφο Γ. Ε. Βάιν, «υποδηλώνει μια νεφελώδη, άμορφη μάζα η οποία καλύπτει τους ουρανούς». Προφανώς, ο Παύλος είχε υπόψη του ένα μεγάλο πλήθος μαρτύρων—που ήταν τόσο πολλοί ώστε έμοιαζαν με πυκνά σύννεφα.
11, 12. (α) Πώς μπορούν οι πιστοί μάρτυρες της προχριστιανικής εποχής να μας επευφημούν, σαν να λέγαμε, για να τρέχουμε τον αγώνα με υπομονή; (β) Πώς μπορούμε να ωφεληθούμε πληρέστερα από το «μεγάλο σύννεφο μαρτύρων»;
11 Μπορούν οι πιστοί μάρτυρες της προχριστιανικής εποχής να είναι κατά γράμμα σημερινοί θεατές; Οπωσδήποτε όχι. Όλοι τους κοιμούνται τον ύπνο του θανάτου, περιμένοντας την ανάσταση. Εντούτοις, οι ίδιοι ήταν επιτυχημένοι δρομείς όταν ζούσαν, και το παράδειγμά τους ζει μέσα από τις σελίδες της Αγίας Γραφής. Καθώς μελετάμε τις Γραφές, αυτά τα πιστά άτομα μπορούν να αναβιώσουν στο νου μας και να μας επευφημούν, σαν να λέγαμε, για να τρέξουμε τον αγώνα μέχρι το τέρμα.—Ρωμαίους 15:4.a
12 Λόγου χάρη, όταν μας βάζουν σε πειρασμό οι κοσμικές ευκαιρίες, δεν υποκινούμαστε άραγε να μείνουμε στον αγώνα καθώς σκεφτόμαστε το πώς απέρριψε ο Μωυσής τις δόξες της Αιγύπτου; Αν αντιμετωπίζουμε κάποια δοκιμασία που φαίνεται σοβαρή, το να θυμηθούμε τη δύσκολη δοκιμή που αντιμετώπισε ο Αβραάμ όταν του ζητήθηκε να προσφέρει το γιο του τον Ισαάκ οπωσδήποτε θα μας ενθαρρύνει να μην παραιτηθούμε από τον αγώνα της πίστης. Το πόσο μας παρακινεί σε αυτή την οδό το «μεγάλο σύννεφο» των μαρτύρων εξαρτάται από το πόσο καθαρά τους βλέπουμε με τα μάτια της κατανόησής μας.
13. Με ποιον τρόπο μας παρακινούν οι σύγχρονοι Μάρτυρες του Ιεχωβά στον αγώνα για τη ζωή;
13 Μας περιβάλλουν επίσης πάρα πολλοί Μάρτυρες του Ιεχωβά στους σύγχρονους καιρούς. Τι μεγαλειώδες παράδειγμα πίστης έχουν θέσει οι χρισμένοι Χριστιανοί, καθώς και άντρες και γυναίκες από το «μεγάλο πλήθος»! (Αποκάλυψη 7:9) Κατά καιρούς διαβάζουμε τις βιογραφίες τους σε αυτό το περιοδικό και σε άλλα έντυπα της Σκοπιάς.b Καθώς συλλογιζόμαστε την πίστη τους, ενθαρρυνόμαστε να υπομείνουμε ως το τέλος. Και πόσο υπέροχο είναι να έχουμε την υποστήριξη στενών φίλων και συγγενών που υπηρετούν και οι ίδιοι πιστά τον Ιεχωβά! Ναι, έχουμε πολλούς οι οποίοι μας παρακινούν στον αγώνα για τη ζωή.
Ρυθμίστε Σοφά την Ταχύτητά Σας
14, 15. (α) Γιατί είναι σημαντικό να ρυθμίζουμε σοφά την ταχύτητά μας; (β) Γιατί πρέπει να είμαστε λογικοί καθώς θέτουμε στόχους;
14 Όταν ο δρομέας τρέχει σε έναν αγώνα μεγάλης απόστασης, όπως είναι ο μαραθώνιος, πρέπει να ρυθμίζει σοφά την ταχύτητά του. «Αν ξεκινήσετε πολύ γρήγορα, είναι αναμενόμενο ότι θα αποτύχετε», λέει το περιοδικό Δρομέας της Νέας Υόρκης (New York Runner). «Το πιθανότερο είναι ότι είτε θα αγκομαχείτε για να καλύψετε τα τελευταία χιλιόμετρα είτε θα εγκαταλείψετε». Ένας μαραθωνοδρόμος θυμάται: «Σε κάποια διάλεξη που παρακολούθησα προετοιμαζόμενος για τον αγώνα, ο ομιλητής έδωσε την ξεκάθαρη προειδοποίηση: “Μην κυνηγάτε τους ταχύτερους δρομείς. Να τρέχετε με το δικό σας ρυθμό. Διαφορετικά θα εξαντληθείτε και ίσως εγκαταλείψετε”. Η τήρηση αυτής της συμβουλής με βοήθησε να τελειώσω τον αγώνα».
15 Στον αγώνα για τη ζωή, οι υπηρέτες του Θεού πρέπει να αγωνίζονται σθεναρά. (Λουκάς 13:24) Ωστόσο, ο μαθητής Ιάκωβος έγραψε: «Η σοφία που κατεβαίνει από πάνω είναι . . . λογική». (Ιακώβου 3:17) Μολονότι το καλό παράδειγμα των άλλων μπορεί να μας ενθαρρύνει να κάνουμε περισσότερα, η λογικότητα θα μας βοηθήσει να θέτουμε ρεαλιστικούς στόχους σε αρμονία με τις ικανότητές μας και τις περιστάσεις μας. Οι Γραφές μάς υπενθυμίζουν: «Ο καθένας ας αποδεικνύει τι είναι το δικό του έργο, και τότε θα έχει λόγο για αγαλλίαση σε σχέση με τον εαυτό του μόνο και όχι σε σύγκριση με τον άλλον. Διότι ο καθένας θα βαστάξει το δικό του φορτίο».—Γαλάτες 6:4, 5.
16. Πώς μας βοηθάει η μετριοφροσύνη να ρυθμίζουμε την ταχύτητά μας;
16 Στο εδάφιο Μιχαίας 6:8, μας υποβάλλεται το παρακάτω ερώτημα που υποκινεί σε σκέψεις: «Τι σου ζητάει ο Ιεχωβά σε ανταπόδοση παρά . . . να είσαι μετριόφρων καθώς περπατάς με τον Θεό σου;» Η μετριοφροσύνη περιλαμβάνει το να γνωρίζουμε τους περιορισμούς μας. Μήπως η κλονισμένη υγεία ή η προχωρημένη ηλικία έχουν θέσει κάποια όρια στα όσα μπορούμε να κάνουμε στην υπηρεσία του Θεού; Ας μην αποθαρρυνόμαστε. Ο Ιεχωβά δέχεται τις προσπάθειες και τις θυσίες μας “σύμφωνα με ό,τι έχουμε, όχι σύμφωνα με ό,τι δεν έχουμε”.—2 Κορινθίους 8:12· παράβαλε Λουκάς 21:1-4.
-
-
Μπορείτε να Υπομείνετε ως το ΤέλοςΗ Σκοπιά—1999 | 1 Οκτωβρίου
-
-
Καθώς Πλησιάζει το Τέλος
20. Πώς μπορεί να γίνεται δυσκολότερος ο αγώνας για τη ζωή καθώς πλησιάζει το τέλος του;
20 Στον αγώνα για τη ζωή, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τον πρώτιστο εχθρό μας, τον Σατανά τον Διάβολο. Καθώς πλησιάζουμε στο τέλος, αυτός προσπαθεί αδυσώπητα να μας κάνει να σκοντάψουμε ή να επιβραδύνουμε. (Αποκάλυψη 12:12, 17) Επιπρόσθετα, δεν είναι εύκολο να συνεχίζουμε ως πιστοί, αφιερωμένοι διαγγελείς της Βασιλείας αν λάβουμε υπόψη τους πολέμους, τις πείνες, τις επιδημίες και όλες τις άλλες αντιξοότητες που χαρακτηρίζουν «τον καιρό του τέλους». (Δανιήλ 12:4· Ματθαίος 24:3-14· Λουκάς 21:11· 2 Τιμόθεο 3:1-5) Επιπλέον, το τέλος μπορεί μερικές φορές να φαίνεται πιο μακριά από ό,τι περιμέναμε, ιδιαίτερα αν αρχίσαμε τον αγώνα πριν από δεκαετίες. Παρ’ όλα αυτά, ο Λόγος του Θεού μάς διαβεβαιώνει ότι το τέλος θα έρθει. Ο Ιεχωβά λέει ότι δεν θα αργήσει. Το τέλος είναι ορατό.—Αββακούμ 2:3· 2 Πέτρου 3:9, 10.
21. (α) Τι θα μας ενισχύσει καθώς συνεχίζουμε τον αγώνα για τη ζωή; (β) Ποια θα πρέπει να είναι η απόφασή μας καθώς πλησιάζει το τέλος;
21 Προκειμένου να επιτύχουμε, λοιπόν, στον αγώνα για τη ζωή, πρέπει να αντλούμε δύναμη από τα όσα έχει προμηθεύσει στοργικά ο Ιεχωβά για την πνευματική μας διατροφή. Χρειαζόμαστε δε όλη την ενθάρρυνση που μπορούμε να πάρουμε από την τακτική συναναστροφή με τους ομοπίστους μας, οι οποίοι επίσης τρέχουν τον αγώνα. Ακόμη και αν ο αγώνας μας γίνει δυσκολότερος εξαιτίας σφοδρού διωγμού και απρόβλεπτων περιστάσεων καθ’ οδόν, μπορούμε να υπομείνουμε ως το τέλος επειδή ο Ιεχωβά παρέχει «δύναμη που ξεπερνάει το φυσιολογικό». (2 Κορινθίους 4:7) Πόσο καθησυχαστικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο Ιεχωβά θέλει να τελειώσουμε την πορεία θριαμβευτικά! Με σταθερή αποφασιστικότητα, «ας τρέχουμε με υπομονή τον αγώνα που έχει τεθεί μπροστά μας», πλήρως πεπεισμένοι ότι «αν δεν αποκάμνουμε θα θερίσουμε στην κατάλληλη εποχή».—Εβραίους 12:1· Γαλάτες 6:9.
-