-
Πώς Βρίσκεται το Κλειδί για την Αδελφική ΣτοργήΗ Σκοπιά—1993 | 15 Οκτωβρίου
-
-
Πώς Βρίσκεται το Κλειδί για την Αδελφική Στοργή
«Εφοδιάστε . . . τη θεοσεβή αφοσίωσή σας με αδελφική στοργή».—2 ΠΕΤΡΟΥ 1:5-7.
1. Ποιος είναι ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι συνάξεις του λαού του Ιεχωβά είναι τόσο ευτυχείς περιστάσεις;
ΚΑΠΟΤΕ, ένας γιατρός ο οποίος δεν ήταν Μάρτυρας του Ιεχωβά παρακολούθησε την αποφοίτηση της κόρης του από τη Βιβλική Σχολή Γαλαάδ της Σκοπιάς, στην οποία εκείνη είχε λάβει ιεραποστολική εκπαίδευση. Εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ με το ευτυχισμένο πλήθος, ώστε εξέφρασε τη γνώμη ότι θα πρέπει να υπάρχουν πολύ λίγες αρρώστιες ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους. Τι έκανε εκείνο το πλήθος να είναι τόσο ευτυχισμένο; Πραγματικά, τι κάνει όλες τις συνάξεις του λαού του Ιεχωβά, στις εκκλησίες, στις συνελεύσεις περιοχής και στις συνελεύσεις περιφερείας, να είναι ευτυχείς περιστάσεις; Δεν είναι η αδελφική στοργή την οποία εκδηλώνουν ο ένας προς τον άλλον; Χωρίς αμφιβολία, η αδελφική στοργή είναι ένας λόγος για τον οποίο έχει ειπωθεί ότι καμιά άλλη θρησκευτική ομάδα δεν αποκομίζει τόση απόλαυση, ευτυχία και ικανοποίηση από τη θρησκεία όση αποκομίζουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
2, 3. Ποιες δυο λέξεις της κοινής ελληνικής αναφέρονται στο πώς πρέπει να νιώθουμε ο ένας για τον άλλον, και ποια είναι τα ξεχωριστά χαρακτηριστικά τους;
2 Θα έπρεπε να αναμένουμε να βλέπουμε τέτοια αδελφική στοργή, έχοντας υπόψη τα λόγια του αποστόλου Πέτρου στο εδάφιο 1 Πέτρου 1:22: «Τώρα που έχετε εξαγνίσει τις ψυχές σας μέσω της υπακοής σας στην αλήθεια με αποτέλεσμα την ανυπόκριτη αδελφική στοργή, αγαπήστε ο ένας τον άλλον έντονα, από καρδιάς». Ένα από τα βασικά στοιχεία της λέξης της κοινής ελληνικής φιλαδελφία, που εδώ αποδίδεται «αδελφική στοργή», είναι η φιλία. Η σημασία της σχετίζεται στενά με τη σημασία της λέξης αγάπη. (1 Ιωάννη 4:8) Μολονότι η αδελφική στοργή και η αγάπη συχνά χρησιμοποιούνται εναλλάξ, ωστόσο έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Δεν θα πρέπει να συγχέουμε τη μια με την άλλη, όπως κάνουν τόσο πολλοί μεταφραστές της Αγίας Γραφής. (Σε αυτό το άρθρο και στο επόμενο, θα εξετάσουμε καθεμιά από αυτές τις λέξεις).
3 Σχετικά με τη διαφορά ανάμεσα σε αυτές τις δυο λέξεις της κοινής ελληνικής, ένας λόγιος επισήμανε ότι η φιλία είναι «σίγουρα λέξη θέρμης, οικειότητας και στοργής». Από την άλλη πλευρά, η αγάπη σχετίζεται περισσότερο με τη διάνοια. Έτσι, ενώ μας λέγεται να αγαπάμε (αγάπη) τους εχθρούς μας, δεν νιώθουμε στοργή για αυτούς. Γιατί όχι; Επειδή «οι κακές συναναστροφές φθείρουν τις ωφέλιμες συνήθειες». (1 Κορινθίους 15:33) Μια περαιτέρω ένδειξη ότι υπάρχει διαφορά αποτελούν τα λόγια του αποστόλου Πέτρου: «Εφοδιάστε . . . την αδελφική στοργή σας με αγάπη».—2 Πέτρου 1:5-7· παράβαλε Ιωάννης 21:15-17.a
Παραδείγματα Πολύ Ιδιαίτερης Αδελφικής Στοργής
4. Γιατί ένιωθε ο Ιησούς και ο Ιωάννης ιδιαίτερη στοργή ο ένας για τον άλλον;
4 Ο Λόγος του Θεού μάς παρέχει μερικά θαυμάσια παραδείγματα πολύ ιδιαίτερης αδελφικής στοργής. Αυτή η ιδιαίτερη στοργή δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας ξαφνικής παρόρμησης αλλά βασίζεται στην εκτίμηση αξιοσημείωτων ιδιοτήτων. Αναμφίβολα, το πιο γνωστό παράδειγμα είναι το παράδειγμα της στοργής που ένιωθε ο Ιησούς Χριστός για τον απόστολο Ιωάννη. Αναμφισβήτητα, ο Ιησούς ένιωθε αδελφική στοργή για όλους τους πιστούς αποστόλους του, και υπήρχαν λόγοι για αυτό. (Λουκάς 22:28) Ένας τρόπος με τον οποίο το έδειξε αυτό ήταν με το να πλύνει τα πόδια τους, δίνοντάς τους έτσι ένα μάθημα ταπεινοφροσύνης. (Ιωάννης 13:3-16) Όμως, ο Ιησούς ένιωθε ιδιαίτερη στοργή για τον Ιωάννη, στοργή την οποία ο Ιωάννης αναφέρει επανειλημμένα. (Ιωάννης 13:23· 19:26· 20:2) Αν και ο Ιησούς είχε λόγους να εκδηλώνει στοργή για τους μαθητές του και για τους αποστόλους του, ο Ιωάννης, πιθανότατα, παρείχε στον Ιησού λόγους για να νιώθει ιδιαίτερη στοργή για εκείνον λόγω της βαθύτερης εκτίμησης που έτρεφε για τον Ιησού. Μπορούμε να το δούμε αυτό από τα συγγράμματα του Ιωάννη, τόσο από το Ευαγγέλιό του όσο και από τις θεόπνευστες επιστολές του. Πόσο συχνά αναφέρει την αγάπη σε εκείνα τα συγγράμματα! Η μεγαλύτερη εκτίμηση που έτρεφε ο Ιωάννης για τις πνευματικές ιδιότητες του Ιησού φαίνεται από τα όσα έγραψε στο Ευαγγέλιό του, στα κεφάλαια 1 και 13 έως 17, καθώς και από τις επανειλημμένες αναφορές που κάνει στην προανθρώπινη ύπαρξη του Ιησού.—Ιωάννης 1:1-3· 3:13· 6:38, 42, 58· 17:5· 18:37.
5. Τι μπορεί να λεχτεί για την ιδιαίτερη στοργή που υπήρχε μεταξύ του Παύλου και του Τιμόθεου;
5 Παρόμοια, δεν θα θέλαμε να παραβλέψουμε την πολύ ιδιαίτερη αδελφική στοργή που υπήρχε μεταξύ του αποστόλου Παύλου και του Χριστιανού συντρόφου του Τιμόθεου, η οποία, σίγουρα, βασιζόταν στην εκτίμηση που έτρεφε ο ένας για τις ιδιότητες του άλλου. Τα συγγράμματα του Παύλου περιέχουν θαυμάσια σχόλια για τον Τιμόθεο, όπως: «Δεν έχω κανέναν άλλον με διάθεση σαν τη δική του, ο οποίος θα ενδιαφερθεί γνήσια για αυτά που σας αφορούν. . . . Εσείς γνωρίζετε την απόδειξη που έδωσε για τον εαυτό του, ότι όπως ένα παιδί με τον πατέρα του υπηρέτησε ως δούλος μαζί μου στην επέκταση των καλών νέων». (Φιλιππησίους 2:20-22) Στις επιστολές του Παύλου προς τον Τιμόθεο υπάρχουν πολλές προσωπικές αναφορές οι οποίες αποκαλύπτουν τη θερμή στοργή του Παύλου για τον Τιμόθεο. Για παράδειγμα, παρατηρήστε το εδάφιο 1 Τιμόθεο 6:20: «Τιμόθεε, φύλαξε αυτό που σου έχει δοθεί ως παρακαταθήκη». (Βλέπε επίσης 1 Τιμόθεο 4:12-16· 5:23· 2 Τιμόθεο 1:5· 3:14, 15). Ειδικά, μια σύγκριση ανάμεσα στις επιστολές του Παύλου προς τον Τιμόθεο και στην επιστολή του προς τον Τίτο υπογραμμίζει την ιδιαίτερη στοργή που είχε ο Παύλος για αυτόν το νεαρό. Ο Τιμόθεος θα πρέπει να ένιωθε το ίδιο για τη φιλία τους, όπως μπορούμε να διαπιστώσουμε από τα λόγια του Παύλου στα εδάφια 2 Τιμόθεο 1:3, 4: «Ποτέ δεν παύω να σε θυμάμαι στις δεήσεις μου, . . . λαχταρώντας να σε δω, καθώς θυμάμαι τα δάκρυά σου, ώστε να γεμίσω χαρά».
6, 7. Ποια αισθήματα υπήρχαν μεταξύ του Δαβίδ και του Ιωνάθαν, και γιατί;
6 Οι Εβραϊκές Γραφές, επίσης, μας παρέχουν θαυμάσια παραδείγματα, όπως εκείνο του Δαβίδ και του Ιωνάθαν. Διαβάζουμε ότι, αφού ο Δαβίδ θανάτωσε τον Γολιάθ, «η ψυχή του Ιωνάθαν συνεδέθη μετά της ψυχής του Δαβίδ, και ηγάπησεν αυτόν ο Ιωνάθαν ως την ιδίαν αυτού ψυχήν». (1 Σαμουήλ 18:1) Η εκτίμηση για το παράδειγμα ζήλου που έθεσε ο Δαβίδ για το όνομα του Ιεχωβά, καθώς και για την αφοβιά που έδειξε πηγαίνοντας να συναντήσει τον γίγαντα Γολιάθ, χωρίς αμφιβολία, έκανε τον Ιωνάθαν να νιώθει ιδιαίτερη στοργή για τον Δαβίδ.
7 Ο Ιωνάθαν ένιωθε τέτοια στοργή για τον Δαβίδ ώστε διακινδύνεψε την ίδια του τη ζωή προκειμένου να προστατέψει τον Δαβίδ από τον Βασιλιά Σαούλ. Ποτέ δεν αγανάκτησε ο Ιωνάθαν για το γεγονός ότι ο Ιεχωβά εξέλεξε τον Δαβίδ ως τον επόμενο βασιλιά του Ισραήλ. (1 Σαμουήλ 23:17) Ο Δαβίδ ένιωθε εξίσου βαθιά στοργή για τον Ιωνάθαν, πράγμα που γίνεται φανερό από τα όσα είπε θρηνώντας το θάνατο του Ιωνάθαν: «Περίλυπος είμαι δια σε, αδελφέ μου Ιωνάθαν· προσφιλέστατος εστάθης εις εμέ· η προς εμέ αγάπη σου ήτο εξαίσιος· υπερέβαινε την αγάπην των γυναικών». Πραγματικά, μεγάλη εκτίμηση χαρακτήριζε τη σχέση τους.—2 Σαμουήλ 1:26.
8. Ποιες δυο γυναίκες εκδήλωσαν ιδιαίτερη στοργή η μια για την άλλη, και γιατί;
8 Στις Εβραϊκές Γραφές έχουμε επίσης ένα θαυμάσιο παράδειγμα ιδιαίτερης στοργής από μέρους δυο γυναικών, της Ναομί και της χήρας νύφης της, της Ρουθ. Θυμηθείτε τα λόγια που είπε η Ρουθ στη Ναομί: «Μη με ανάγκαζε να σε αφήσω, δια να αναχωρήσω απ’ όπισθέν σου· διότι όπου αν συ υπάγης, και εγώ θέλω υπάγει· και όπου αν συ παραμείνης, και εγώ θέλω παραμείνει· ο λαός σου, λαός μου, και ο Θεός σου, Θεός μου». (Ρουθ 1:16) Δεν θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι η Ναομί, με τη διαγωγή της και με τα όσα έλεγε για τον Ιεχωβά, συντέλεσε σε αυτή τη γεμάτη εκτίμηση ανταπόκριση από μέρους της Ρουθ;—Παράβαλε Λουκάς 6:40.
Το Παράδειγμα του Αποστόλου Παύλου
9. Τι δείχνει ότι ο Παύλος ήταν υποδειγματικός ως προς την αδελφική στοργή;
9 Όπως έχουμε δει, ο απόστολος Παύλος ένιωθε πολύ ιδιαίτερη αδελφική στοργή για τον Τιμόθεο. Όμως, έθεσε επίσης ένα υπέροχο παράδειγμα έκφρασης θερμής αδελφικής στοργής για τους αδελφούς του γενικά. Είπε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου ότι ‘τρία χρόνια, νύχτα και ημέρα, δεν έπαψε να νουθετεί τον καθένα με δάκρυα’. Δεν είναι αυτό θερμή αδελφική στοργή; Χωρίς αμφιβολία! Και εκείνοι επίσης ένιωθαν το ίδιο για τον Παύλο. Μόλις άκουσαν ότι δεν θα τον ξανάβλεπαν, «ξέσπασε πολύ κλάμα ανάμεσα σε όλους, και έπεσαν στο λαιμό του Παύλου και τον φιλούσαν τρυφερά». (Πράξεις 20:31, 37) Δεν είναι αυτό αδελφική στοργή βασισμένη σε εκτίμηση; Ναι! Η αδελφική στοργή του φαίνεται επίσης από τα λόγια του που αναφέρονται στα εδάφια 2 Κορινθίους 6:11-13: «Το στόμα μας έχει ανοιχτεί προς εσάς, Κορίνθιοι, η καρδιά μας έχει πλατυνθεί. Δεν δυσκολεύεστε να βρείτε χώρο μέσα μας, αλλά δυσκολεύεστε να βρείτε χώρο στα δικά σας αισθήματα τρυφερής στοργής. Έτσι λοιπόν, για ανταπόδοση—μιλώ σαν σε παιδιά—πλατυνθείτε και εσείς».
10. Ποια έλλειψη αδελφικής στοργής οδήγησε τον Παύλο να αφηγηθεί τις δοκιμασίες του στο 11ο κεφάλαιο της Δεύτερης Επιστολής προς τους Κορινθίους;
10 Είναι φανερό ότι πολλοί από τους Κορινθίους δεν είχαν γεμάτη εκτίμηση αδελφική στοργή για τον απόστολο Παύλο. Έτσι, μερικοί από αυτούς παραπονιούνταν: «Οι επιστολές του είναι βαρυσήμαντες και δυνατές, αλλά η προσωπική του παρουσία είναι αδύναμη και ο λόγος του αξιοκαταφρόνητος». (2 Κορινθίους 10:10) Γι’ αυτό ο Παύλος αναφέρθηκε στους «υπερέξοχους αποστόλους» τους και αναγκάστηκε να μιλήσει για τις δοκιμασίες που είχε υπομείνει, όπως καταγράφεται στα εδάφια 2 Κορινθίους 11:5, 22-33.
11. Ποια μαρτυρία υπάρχει σε σχέση με τη στοργή που ένιωθε ο Παύλος για τους Χριστιανούς στη Θεσσαλονίκη;
11 Η θερμή στοργή που ένιωθε ο Παύλος για εκείνους που είχε διακονήσει γίνεται ιδιαίτερα φανερή από τα λόγια του που αναφέρονται στο εδάφιο 1 Θεσσαλονικείς 2:8: «Νιώθοντας . . . τρυφερή στοργή για εσάς, ευαρεστηθήκαμε να σας μεταδώσουμε, όχι μόνο τα καλά νέα του Θεού, αλλά και τις ίδιες μας τις ψυχές, επειδή γίνατε αγαπητοί σε εμάς». Στην πραγματικότητα, ένιωθε τέτοια στοργή για αυτούς τους καινούριους αδελφούς, ώστε, όταν δεν μπορούσε να αντέξει πια—τόσο ανυπομονούσε να μάθει πώς υπέμεναν το διωγμό—έστειλε τον Τιμόθεο, ο οποίος έφερε μια καλή έκθεση που αναζωογόνησε πολύ τον Παύλο. (1 Θεσσαλονικείς 3:1, 2, 6, 7) Εύλογα, το έντυπο Ενόραση στις Γραφές (στην αγγλική) παρατηρεί: «Ένας στενός δεσμός αδελφικής στοργής υπήρχε ανάμεσα στον Παύλο και σε εκείνους που είχε διακονήσει».
Εκτίμηση—Το Κλειδί για την Αδελφική Στοργή
12. Ποιοι λόγοι υπάρχουν για να δείχνουμε θερμή στοργή για τους αδελφούς μας;
12 Αναμφίβολα, το κλειδί για την αδελφική στοργή είναι η εκτίμηση. Δεν έχουν όλοι οι αφιερωμένοι υπηρέτες του Ιεχωβά ιδιότητες τις οποίες εκτιμούμε, οι οποίες διεγείρουν τη στοργή μας, κάνοντάς μας να τους συμπαθούμε; Όλοι μας επιζητούμε πρώτα τη Βασιλεία του Θεού και τη δικαιοσύνη του. Όλοι μας διεξάγουμε με σθένος μια μάχη ενάντια στους τρεις κοινούς εχθρούς μας: τον Σατανά και τους δαίμονές του, τον πονηρό κόσμο που βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Σατανά και τις κληρονομημένες ιδιοτελείς τάσεις της ξεπεσμένης σάρκας. Δεν θα πρέπει πάντοτε να έχουμε την άποψη ότι οι αδελφοί μας κάνουν το καλύτερο που μπορούν ανάλογα με τις περιστάσεις τους; Κάθε άτομο στον κόσμο έχει ταχθεί είτε στο πλευρό του Ιεχωβά είτε στο πλευρό του Σατανά. Οι αφιερωμένοι αδελφοί και αδελφές μας έχουν ταχθεί στο πλευρό του Ιεχωβά, ναι, στο δικό μας πλευρό, και επομένως αξίζουν την αδελφική στοργή μας.
13. Γιατί θα πρέπει να νιώθουμε θερμή στοργή για τους πρεσβυτέρους;
13 Τι μπορεί να λεχτεί για την εκτίμηση προς τους πρεσβυτέρους μας; Δεν θα πρέπει να κρατάμε μια ζεστή γωνιά στην καρδιά μας για αυτούς, έχοντας υπόψη τον τρόπο με τον οποίο εργάζονται σκληρά για τα συμφέροντα της εκκλησίας; Αυτοί, όπως όλοι μας, πρέπει να παρέχουν τα αναγκαία στον εαυτό τους και στην οικογένειά τους. Επίσης, έχουν τις ίδιες υποχρεώσεις με εμάς τους υπόλοιπους να κάνουν προσωπική μελέτη, να παρακολουθούν τις εκκλησιαστικές συναθροίσεις και να συμμετέχουν στη διακονία αγρού. Επιπλέον, έχουν την υποχρέωση να ετοιμάζουν μέρη στο πρόγραμμα των συναθροίσεων, να κάνουν δημόσιες ομιλίες και να φροντίζουν για προβλήματα που ανακύπτουν μέσα στην εκκλησία, τα οποία μερικές φορές περιλαμβάνουν ώρες δικαστικών ακροάσεων. Πραγματικά, θέλουμε να ‘εξακολουθήσουμε να θεωρούμε τέτοιου είδους ανθρώπους πολύτιμους’.—Φιλιππησίους 2:29.
Πώς να Εκφράζουμε Αδελφική Στοργή
14. Ποια εδάφια μας επιβάλλουν να δείχνουμε αδελφική στοργή;
14 Προκειμένου να ευαρεστούμε τον Ιεχωβά, πρέπει να εκφράζουμε θερμό αίσθημα αδελφικής στοργής για τους ομοπίστους μας, ακριβώς όπως έκανε ο Ιησούς Χριστός και ο Παύλος. Διαβάζουμε: «Με [αδελφική στοργή], να νιώθετε τρυφερή στοργή ο ένας για τον άλλον». (Ρωμαίους 12:10, Διάστιχη Μετάφραση της Βασιλείας [Kingdom Interlinear]) «Αναφορικά με την [αδελφική στοργή], δεν έχετε ανάγκη να σας γράφουμε εμείς, γιατί εσείς οι ίδιοι έχετε διδαχτεί από τον Θεό να αγαπάτε ο ένας τον άλλον». (1 Θεσσαλονικείς 4:9, Διάστιχη) «Η [αδελφική στοργή] σας ας παραμένει». (Εβραίους 13:1, Διάστιχη) Σίγουρα, ο ουράνιος Πατέρας μας ευαρεστείται όταν δείχνουμε αδελφική στοργή για τα επίγεια παιδιά του!
15. Ποιοι είναι μερικοί τρόποι για να εκφράζουμε αδελφική στοργή;
15 Στους αποστολικούς χρόνους, οι Χριστιανοί συνήθιζαν να χαιρετούν ο ένας τον άλλον με «άγιο φιλί» ή με «φιλί αγάπης». (Ρωμαίους 16:16· 1 Πέτρου 5:14) Πραγματικά, αυτό ήταν έκφραση αδελφικής στοργής! Σήμερα, στα περισσότερα μέρη της γης, μια πιο κατάλληλη έκφραση θα ήταν ένα ειλικρινές φιλικό χαμόγελο και μια ένθερμη χειραψία. Στις λατινογενείς χώρες, όπως στο Μεξικό, ο χαιρετισμός έχει τη μορφή του αγκαλιάσματος, που είναι μια πραγματική έκφραση στοργής. Αυτή η θερμή στοργή από μέρους αυτών των αδελφών μπορεί να εξηγεί σε κάποιο βαθμό τις μεγάλες αυξήσεις που σημειώνονται στις χώρες τους.
16. Ποιες ευκαιρίες έχουμε για να δείχνουμε αδελφική στοργή μέσα στις Αίθουσές μας Βασιλείας;
16 Όταν μπαίνουμε στην Αίθουσα Βασιλείας, καταβάλλουμε ειδική προσπάθεια προκειμένου να εκφράζουμε αδελφική στοργή; Αυτό θα μας κάνει να έχουμε ενθαρρυντικά λόγια να πούμε, ειδικά σε εκείνους που φαίνονται καταθλιμμένοι. Μας λέγεται ότι πρέπει να ‘μιλάμε παρηγορητικά στις καταθλιμμένες ψυχές’. (1 Θεσσαλονικείς 5:14) Αυτός σίγουρα είναι ένας τρόπος με τον οποίο μπορούμε να μεταδώσουμε τη θέρμη της αδελφικής στοργής. Ένας άλλος υπέροχος τρόπος είναι το να εκφράζουμε εκτίμηση για μια θαυμάσια δημόσια ομιλία, για κάποιο μέρος του προγράμματος που παρουσιάστηκε καλά, για την καλή προσπάθεια που κατέβαλε ένας σπουδαστής για την ομιλία του στη Σχολή Θεοκρατικής Διακονίας, και ούτω καθεξής.
17. Πώς κέρδισε ένας πρεσβύτερος τη στοργή της εκκλησίας;
17 Τι θα λέγαμε όσον αφορά το να καλούμε διάφορα άτομα στο σπίτι μας για γεύμα ή ίσως για κάποιο πρόχειρο φαγητό μετά τη συνάθροιση αν δεν είναι πολύ αργά; Δεν θα πρέπει να αφήνουμε να μας κατευθύνει η συμβουλή του Ιησού που αναφέρεται στα εδάφια Λουκάς 14:12-14; Κάποτε, ένας πρώην ιεραπόστολος διορίστηκε ως προεδρεύων επίσκοπος σε κάποια εκκλησία στην οποία όλοι οι άλλοι ανήκαν σε διαφορετική φυλή από ό,τι εκείνος. Αντιλήφτηκε κάποια έλλειψη αδελφικής στοργής, έτσι ξεκίνησε για να διορθώσει την κατάσταση. Πώς; Τη μια Κυριακή μετά την άλλη, καλούσε και μια διαφορετική οικογένεια για γεύμα. Στο τέλος του χρόνου, όλοι εκδήλωναν θερμή αδελφική στοργή απέναντί του.
18. Πώς μπορούμε να δείχνουμε αδελφική στοργή για τους άρρωστους αδελφούς και αδελφές μας;
18 Όταν είναι άρρωστος ένας αδελφός ή μια αδελφή, στο σπίτι ή σε νοσοκομείο, η αδελφική στοργή θα μας ωθήσει να δείξουμε σε εκείνο το άτομο ότι ενδιαφερόμαστε. Ή, τι μπορεί να λεχτεί για αυτούς που ζουν σε γηροκομεία; Γιατί να μην τους επισκεφτούμε προσωπικά, να κάνουμε ένα τηλεφώνημα ή να στείλουμε μια κάρτα εκφράζοντας θερμά αισθήματα;
19, 20. Πώς μπορούμε να δείξουμε ότι η αδελφική μας στοργή έχει πλατυνθεί;
19 Όταν προβαίνουμε σε τέτοιες εκφράσεις αδελφικής στοργής, μπορούμε να αναρωτηθούμε: ‘Μήπως είναι μεροληπτική η αδελφική στοργή μου; Μήπως κάποιοι παράγοντες, όπως το χρώμα του δέρματος, η μόρφωση ή τα υλικά αποκτήματα, επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώνω αδελφική στοργή; Μήπως χρειάζεται να πλατυνθώ στην αδελφική μου στοργή, όπως παρότρυνε ο απόστολος Παύλος τους Χριστιανούς στην Κόρινθο να κάνουν;’ Η αδελφική στοργή θα μας κάνει να βλέπουμε θετικά τους αδελφούς μας, εκτιμώντας τους για τα καλά τους σημεία. Η αδελφική στοργή θα μας βοηθάει επίσης να χαιρόμαστε με την πρόοδο του αδελφού μας αντί να τη φθονούμε.
20 Η αδελφική στοργή θα πρέπει επίσης να μας κάνει να είμαστε άγρυπνοι προκειμένου να βοηθάμε τους αδελφούς μας στη διακονία. Τα πράγματα θα πρέπει να είναι όπως τα θέτει ένας από τους ύμνους μας (Αριθμός 92):
«Δώστε βοήθεια με στοργή,
Όλοι να γίνουν πιο δυνατοί.
Στα νιάτα δείξτε σεις προσοχή,
Ο κάθε φόβος τους ν’ αφανιστεί».
21. Ποια ανταπόκριση μπορούμε να αναμένουμε όταν δείχνουμε αδελφική στοργή;
21 Έτσι, ας μην ξεχνάμε ότι στην έκφραση αδελφικής στοργής βρίσκει την εφαρμογή της η αρχή που ανέφερε ο Ιησούς στην Επί του Όρους Ομιλία του: «Κάνετε συνήθειά σας το να δίνετε και οι άνθρωποι θα σας δώσουν. Θα ρίξουν στην ποδιά σας μέτρο καλό, συμπιεσμένο, κουνημένο καλά, που θα ξεχειλίζει. Διότι με το μέτρο με το οποίο μετράτε, θα μετρήσουν σε εσάς, σε ανταπόδοση». (Λουκάς 6:38) Ωφελούμαστε όταν δείχνουμε αδελφική στοργή, εκφράζοντας εκτίμηση για εκείνους που είναι υπηρέτες του Ιεχωβά όπως είμαστε και εμείς οι ίδιοι. Είναι πραγματικά ευτυχισμένοι εκείνοι που βρίσκουν ευχαρίστηση στην εκδήλωση αδελφικής στοργής!
[Υποσημειώσεις]
a Βλέπε το άρθρο που ακολουθεί: «Αγάπη—Τι Δεν Είναι και τι Είναι».
-
-
Αγάπη—Τι Δεν Είναι και τι ΕίναιΗ Σκοπιά—1993 | 15 Οκτωβρίου
-
-
Αγάπη—Τι Δεν Είναι και τι Είναι
«Εφοδιάστε . . . την αδελφική στοργή σας με αγάπη».—2 ΠΕΤΡΟΥ 1:5, 7.
1. (α) Σε ποια ιδιότητα προσδίδει υπεροχή η Αγία Γραφή; (β) Ποιες τέσσερις λέξεις της κοινής ελληνικής μεταφράζονται συνήθως «αγάπη», και ποια είναι εκείνη στην οποία αναφέρεται το εδάφιο 1 Ιωάννη 4:8;
ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ μια ιδιότητα ή αρετή στην οποία ο Λόγος του Θεού, η Αγία Γραφή, προσδίδει υπεροχή, αυτή είναι η αγάπη. Στην κοινή ελληνική, την πρωτότυπη γλώσσα των Χριστιανικών Γραφών, υπάρχουν τέσσερις λέξεις οι οποίες συχνά μεταφράζονται «αγάπη». Η αγάπη με την οποία ασχολούμαστε τώρα δεν είναι ο έρως (λέξη που δεν βρίσκεται στις Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές), ο οποίος βασίζεται στη σεξουαλική έλξη· ούτε είναι η στοργή, ένα συναίσθημα που βασίζεται σε σχέσεις αίματος· ούτε είναι η φιλία, η θερμή φιλική αγάπη, η οποία βασίζεται σε αμοιβαία εκτίμηση, και με την οποία ασχοληθήκαμε στο προηγούμενο άρθρο. Απεναντίας, είναι η αγάπη—η αγάπη που βασίζεται σε αρχές, η οποία θα μπορούσε να λεχτεί ότι είναι συνώνυμη με την ανιδιοτέλεια, η αγάπη στην οποία αναφέρθηκε ο απόστολος Ιωάννης όταν είπε: «Ο Θεός είναι αγάπη».—1 Ιωάννη 4:8.
2. Τι έχει κατάλληλα λεχτεί σχετικά με την αγάπη;
2 Αναφορικά με αυτή την αγάπη, ο καθηγητής Γουίλιαμ Μπάρκλεϊ, στο βιβλίο του Λέξεις της Καινής Διαθήκης (New Testament Words), λέει: «Η αγάπη έχει να κάνει με το νου: δεν είναι απλώς ένα συναίσθημα που γεννιέται αυθόρμητα στην καρδιά μας [όπως μπορεί να συμβαίνει με τη φιλία]· είναι μια αρχή σύμφωνα με την οποία ζούμε επειδή το θέλουμε. Η αγάπη έχει να κάνει κατά κύριο λόγο με τη θέληση. Είναι μια κατάκτηση, μια νίκη, ένα επίτευγμα. Φυσιολογικά κανείς δεν αγάπησε ποτέ τους εχθρούς του. Το να αγαπήσει κανείς τους εχθρούς του είναι μια νίκη εναντίον όλων των φυσιολογικών τάσεων και συναισθημάτων. Αυτή η αγάπη . . . είναι στην πραγματικότητα η δύναμη του να αγαπάμε αυτό που δεν αγαπιέται, να αγαπάμε τους ανθρώπους που δεν συμπαθούμε».
3. Ποια έμφαση έδωσε στην αγάπη ο Ιησούς Χριστός και ο Παύλος;
3 Ναι, ανάμεσα στα πράγματα που διαφοροποιούν την αγνή λατρεία του Ιεχωβά Θεού από όλες τις άλλες μορφές λατρείας είναι η έμφαση που δίνει σε αυτό το είδος αγάπης. Σωστά ο Ιησούς Χριστός ανέφερε τις εξής δυο μεγαλύτερες εντολές: «Η πρώτη είναι: . . . ‘Πρέπει να αγαπάς τον Ιεχωβά τον Θεό σου με όλη σου την καρδιά και με όλη σου την ψυχή και με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη’. Η δεύτερη είναι η εξής: ‘Πρέπει να αγαπάς τον πλησίον σου όπως τον εαυτό σου’. Δεν υπάρχει άλλη εντολή μεγαλύτερη από αυτές». (Μάρκος 12:29-31) Ο απόστολος Παύλος έδωσε την ίδια έμφαση στην αγάπη στο 13ο κεφάλαιο της Πρώτης Επιστολής προς τους Κορινθίους. Αφού τόνισε ότι η αγάπη ήταν η πρώτιστη απαραίτητη ιδιότητα, ολοκλήρωσε λέγοντας: «Ωστόσο, τώρα μένει η πίστη, η ελπίδα, η αγάπη, αυτά τα τρία· αλλά το μεγαλύτερο από αυτά είναι η αγάπη». (1 Κορινθίους 13:13) Ο Ιησούς σωστά είπε ότι η αγάπη θα ήταν το αναγνωριστικό σημάδι των ακολούθων του.—Ιωάννης 13:35.
Πράγματα που Δεν Είναι η Αγάπη
4. Πόσα πράγματα δεν είναι και πόσα είναι η αγάπη, όπως αναφέρει ο Παύλος στα εδάφια 1 Κορινθίους 13:4-8;
4 Έχει αναφερθεί ότι είναι ευκολότερο να πει κανείς τι δεν είναι η αγάπη παρά να πει τι είναι. Υπάρχει κάποια δόση αλήθειας σε αυτό, διότι ο απόστολος Παύλος, στο κεφάλαιο που αναφέρεται στην αγάπη, 1 Κορινθίους 13, στα εδάφια 4 έως 8, αναφέρει εννιά πράγματα που δεν είναι η αγάπη και εφτά πράγματα που είναι.
5. Πώς ορίζεται η «ζηλοτυπία», και πώς χρησιμοποιείται με θετική σημασία στις Γραφές;
5 Το πρώτο πράγμα που δεν κάνει η αγάπη είναι, όπως λέει ο Παύλος, ότι «δεν ζηλεύει». Αυτό απαιτεί κάποια εξήγηση εφόσον υπάρχουν θετικές και αρνητικές μορφές ζηλοτυπίας. Ένα λεξικό ορίζει τον «ζηλότυπο» ως «εκείνον που δεν ανέχεται ανταγωνισμό» και ως «εκείνον που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση». Έτσι, ο Μωυσής δήλωσε στο εδάφιο Έξοδος 34:14: ‘Δεν θέλεις προσκυνήσει άλλον θεόν· επειδή ο Ιεχωβά, του οποίου το όνομα είναι Ζηλότυπος, είναι Θεός ζηλότυπος’. Στο εδάφιο Έξοδος 20:5, ΜΝΚ, ο Ιεχωβά λέει: ‘Εγώ ο Ιεχωβά, ο Θεός σου, είμαι Θεός που απαιτεί αποκλειστική αφοσίωση’. Με παρόμοιο πνεύμα, ο απόστολος Παύλος έγραψε: «Είμαι ζηλότυπος για εσάς με θεοσεβή ζηλοτυπία».—2 Κορινθίους 11:2.
6. Ποια Γραφικά παραδείγματα δείχνουν γιατί η αγάπη δεν ζηλεύει;
6 Ωστόσο, γενικά, η «ζήλια» συσχετίζεται με άσχημα πράγματα, γι’ αυτό και συγκαταλέγεται στα έργα της σάρκας στο εδάφιο Γαλάτες 5:20. Ναι, αυτή η ζήλια είναι ιδιοτελής και γεννά μίσος, και το μίσος είναι το αντίθετο της αγάπης. Η ζήλια έκανε τον Κάιν να μισήσει τον Άβελ μέχρι του σημείου να τον δολοφονήσει, και έκανε τους δέκα ετεροθαλείς αδελφούς του Ιωσήφ να τον μισήσουν μέχρι του σημείου να θέλουν να απαλλαγούν από αυτόν. Η αγάπη δεν ζηλεύει φθονερά τους άλλους για τα αποκτήματά τους ή τα πλεονεκτήματα που έχουν, όπως ο Βασιλιάς Αχαάβ ζήλευε φθονερά τον Ναβουθαί για το αμπέλι του.—1 Βασιλέων 21:1-19.
7. (α) Ποιο περιστατικό δείχνει ότι ο Ιεχωβά δυσαρεστείται με τον κομπασμό; (β) Γιατί δεν κομπάζει η αγάπη, ακόμη και απερίσκεπτα;
7 Ο Παύλος μάς λέει κατόπιν ότι η αγάπη «δεν κομπάζει». Ο κομπασμός προδίδει έλλειψη αγάπης, επειδή κάνει κάποιον να τοποθετεί τον εαυτό του σε θέση ανώτερη από αυτήν που κατέχουν οι άλλοι. Ο Ιεχωβά δυσαρεστείται με τους κομπαστές, όπως μπορούμε να δούμε από τον τρόπο με τον οποίο ταπείνωσε τον Βασιλιά Ναβουχοδονόσορα όταν εκείνος κόμπασε. (Δανιήλ 4:30-35) Ο κομπασμός συχνά γίνεται απερίσκεπτα επειδή κάποιος είναι υπερβολικά ευχαριστημένος με τα δικά του επιτεύγματα ή αποκτήματα. Μερικοί μπορεί να έχουν την τάση να καυχιούνται για την επιτυχία τους στη Χριστιανική διακονία. Άλλοι μοιάζουν με τον πρεσβύτερο ο οποίος ένιωσε ότι έπρεπε να τηλεφωνήσει στους φίλους του για να τους πει ότι είχε αγοράσει καινούριο αυτοκίνητο αξίας σχεδόν 50.000 δολαρίων (περ. 10.000.000 δρχ.). Όλα αυτά δεν εκφράζουν αγάπη επειδή παρουσιάζουν τον κομπαστή ως ανώτερο από τους ακροατές του.
8. (α) Ποια είναι η στάση του Ιεχωβά απέναντι σε εκείνους που φουσκώνουν από υπερηφάνεια; (β) Γιατί δεν συμπεριφέρεται με τέτοιον τρόπο η αγάπη;
8 Κατόπιν μας λέγεται ότι η αγάπη «δεν φουσκώνει από υπερηφάνεια». Κάποιος που φουσκώνει από υπερηφάνεια, ή είναι υψηλόφρων, χωρίς να δείχνει αγάπη εξυψώνει τον εαυτό του πάνω από τους άλλους. Αυτή η διανοητική διάθεση είναι εξαιρετικά άσοφη διότι «ο Θεός εναντιώνεται στους υπερηφάνους, αλλά δίνει παρ’ αξία καλοσύνη στους ταπεινούς». (Ιακώβου 4:6) Η αγάπη ενεργεί με τον ακριβώς αντίθετο τρόπο· θεωρεί τους άλλους ανώτερους. Ο Παύλος έγραψε στα εδάφια Φιλιππησίους 2:2, 3: «Κάντε πλήρη τη χαρά μου με το να εκδηλώνετε το ίδιο φρόνημα και να έχετε την ίδια αγάπη, ενωμένοι στην ψυχή, διατηρώντας στο νου την ίδια σκέψη, μη κάνοντας τίποτα από φιλόνικη διάθεση ή από εγωισμό, αλλά με ταπεινοφροσύνη θεωρώντας τους άλλους ανώτερους από εσάς». Αυτή η διανοητική διάθεση κάνει τους άλλους να νιώθουν άνετα, ενώ το υψηλόφρον άτομο εξαιτίας της φιλόνικης διάθεσής του κάνει τους άλλους να νιώθουν άβολα.
9. Γιατί δεν ενεργεί άπρεπα η αγάπη;
9 Ο Παύλος λέει εν συνεχεία ότι η αγάπη «δεν συμπεριφέρεται άπρεπα». Το λεξικό ορίζει τον «άπρεπο» ως «χονδροειδώς ανάρμοστο ή ως εκείνον που προσβάλλει τους καλούς τρόπους ή την ηθική». Κάποιος που συμπεριφέρεται άπρεπα (χωρίς αγάπη) αδιαφορεί για τα αισθήματα των άλλων. Πολλές μεταφράσεις της Αγίας Γραφής αποδίδουν την αντίστοιχη λέξη της κοινής ελληνικής ως «αγενής». Ένα τέτοιο άτομο περιφρονεί ό,τι θεωρείται κατάλληλο και καλόγουστο. Σίγουρα, το να τρέφει κανείς γεμάτη αγάπη στοχαστικότητα για τους άλλους σημαίνει να αποφεύγει όλα τα πράγματα που είναι αγενή ή άπρεπα, πράγματα που προσβάλλουν και μπορεί ακόμη και να σοκάρουν.
Άλλα Πράγματα που Δεν Είναι η Αγάπη
10. Με ποιον τρόπο δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα η αγάπη;
10 Κατόπιν, μας λέγεται ότι η αγάπη «δεν ζητάει τα δικά της συμφέροντα», όταν, δηλαδή, εγείρεται ζήτημα γύρω από τα προσωπικά μας συμφέροντα και τα συμφέροντα των άλλων. Ο απόστολος δηλώνει σε άλλο σημείο: «Κανείς δεν μίσησε ποτέ τη δική του σάρκα· αλλά την τρέφει και την περιθάλπει». (Εφεσίους 5:29) Όταν, ωστόσο, τα συμφέροντά μας έρχονται σε σύγκρουση με τα συμφέροντα κάποιου άλλου και δεν περιλαμβάνονται άλλες Γραφικές αρχές, θα πρέπει να ενεργούμε όπως ενήργησε ο Αβραάμ απέναντι στον Λωτ, αφήνοντας με αγάπη τον άλλον να επιλέξει σύμφωνα με τις προτιμήσεις του.—Γένεσις 13:8-11.
11. Τι σημαίνει το ότι η αγάπη δεν εξάπτεται;
11 Επίσης, η αγάπη δεν βιάζεται να προσβληθεί. Γι’ αυτό ο Παύλος μάς λέει ότι η αγάπη «δεν εξάπτεται». Δεν είναι εύθικτη. Ασκεί εγκράτεια. Ιδιαίτερα εκείνοι που είναι παντρεμένοι θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους αυτή τη νουθεσία προσέχοντας να μην υψώνουν ανυπόμονα τον τόνο της φωνής τους ή να βάζουν τις φωνές ο ένας στον άλλον. Υπάρχουν περιστάσεις στις οποίες εύκολα εξάπτεται κανείς, και αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Παύλος ένιωσε την ανάγκη να συμβουλέψει τον Τιμόθεο: «Ο δούλος . . . του Κυρίου δεν χρειάζεται να μάχεται, αλλά χρειάζεται να είναι ήπιος προς όλους, να έχει τα προσόντα να διδάσκει, να συγκρατεί τον εαυτό του όταν συμβαίνει κάτι κακό»—ναι, να μην εξάπτεται—«να διδάσκει με πραότητα εκείνους που δεν έχουν ευνοϊκή διάθεση».—2 Τιμόθεο 2:24, 25.
12. (α) Με ποιον τρόπο δεν κρατάει η αγάπη λογαριασμό για το κακό; (β) Γιατί είναι άσοφο να κρατάμε λογαριασμό για κάτι κακό;
12 Συνεχίζοντας με τα πράγματα που δεν κάνει η αγάπη, ο Παύλος συμβουλεύει: «Η αγάπη . . . δεν κρατάει λογαριασμό για το κακό». Αυτό δεν σημαίνει ότι η αγάπη δεν δίνει σημασία σε κάτι κακό. Ο Ιησούς έδειξε πώς θα πρέπει να χειριζόμαστε τα ζητήματα όταν έχουμε υποστεί σε σοβαρό βαθμό κάτι κακό. (Ματθαίος 18:15-17) Η αγάπη, όμως, δεν μας επιτρέπει να εξακολουθούμε να μνησικακούμε, να κρατάμε κακία. Το να μην κρατάει κάποιος λογαριασμό για κάτι κακό σημαίνει να είναι συγχωρητικός και να ξεχνάει ό,τι έγινε όταν το ζήτημα έχει διευθετηθεί με Γραφικό τρόπο. Ναι, μη βασανίζετε τον εαυτό σας ούτε να χάνετε τη χαρά σας φέρνοντας συνεχώς στο μυαλό σας κάποιο σφάλμα, κρατώντας λογαριασμό για κάτι κακό!
13. Τι σημαίνει το ότι η αγάπη δεν χαίρεται για την αδικία, και γιατί δεν το κάνει αυτό η αγάπη;
13 Επιπλέον, μας λέγεται ότι η αγάπη «δεν χαίρεται για την αδικία». Ο κόσμος χαίρεται για την αδικία, όπως μπορούμε να δούμε από τη δημοτικότητα των βίαιων και πορνογραφικών εντύπων, ταινιών και τηλεοπτικών προγραμμάτων. Κάθε τέτοια χαρά είναι ιδιοτελής, στερείται σεβασμού για τις δίκαιες αρχές του Θεού ή για την ευημερία των άλλων. Κάθε τέτοια ιδιοτελής χαρά σπέρνει στη σάρκα και στον κατάλληλο καιρό θα θερίσει φθορά από τη σάρκα.—Γαλάτες 6:8.
14. Γιατί μπορεί να λεχτεί με πεποίθηση ότι η αγάπη ποτέ δεν αποτυχαίνει;
14 Τώρα, το τελικό πράγμα που δεν κάνει η αγάπη: «Η αγάπη ποτέ δεν αποτυχαίνει». Κατ’ αρχήν, η αγάπη ποτέ δεν αποτυχαίνει ούτε τελειώνει, επειδή ο Θεός είναι αγάπη, και αυτός είναι ‘ο Βασιλιάς της αιωνιότητας’. (1 Τιμόθεο 1:17) Στα εδάφια Ρωμαίους 8:38, 39, μας δίνεται η διαβεβαίωση ότι η αγάπη του Ιεχωβά για εμάς ποτέ δεν θα αποτύχει: «Είμαι πεπεισμένος ότι ούτε θάνατος ούτε ζωή ούτε άγγελοι ούτε κυβερνήσεις ούτε παρόντα πράγματα ούτε μελλοντικά πράγματα ούτε δυνάμεις ούτε ύψος ούτε βάθος ούτε καμιά άλλη δημιουργία θα μπορέσει να μας χωρίσει από την αγάπη του Θεού, η οποία είναι στον Χριστό Ιησού, τον Κύριό μας». Επίσης, η αγάπη ποτέ δεν αποτυχαίνει με την έννοια ότι ποτέ δεν είναι ελλιπής. Η αγάπη αντεπεξέρχεται σε κάθε κατάσταση, σε κάθε πρόκληση.
Πράγματα που Είναι η Αγάπη
15. Γιατί κατατάσσει ο Παύλος τη μακροθυμία πρώτη ανάμεσα στα πράγματα που είναι η αγάπη;
15 Φτάνοντας τώρα στα πράγματα που είναι η αγάπη, ο Παύλος αρχίζει: «Η αγάπη είναι μακρόθυμη». Έχει λεχτεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει Χριστιανική συναναστροφή χωρίς τη μακροθυμία, δηλαδή, χωρίς να ανεχόμαστε υπομονετικά ο ένας τον άλλον. Αυτό συμβαίνει επειδή όλοι είμαστε ατελείς, και οι ατέλειες και τα ελαττώματά μας θέτουν σε δοκιμασία τους άλλους. Δεν είναι καθόλου παράξενο που ο απόστολος Παύλος κατατάσσει πρώτο αυτό ανάμεσα στα πράγματα που είναι η αγάπη!
16. Με ποιους τρόπους μπορούν τα μέλη μιας οικογένειας να δείχνουν καλοσύνη το ένα στο άλλο;
16 Ο Παύλος δηλώνει ότι η αγάπη επίσης «δείχνει καλοσύνη». Αυτό σημαίνει ότι η αγάπη είναι υποβοηθητική, στοχαστική, γεμάτη στοχαστικό ενδιαφέρον για τους άλλους. Η καλοσύνη εκδηλώνεται σε μικρά και σε μεγάλα πράγματα. Ο Σαμαρείτης που ενήργησε ως πλησίον σίγουρα έδειξε καλοσύνη στον άνθρωπο που είχε πέσει στην ενέδρα των ληστών. (Λουκάς 10:30-37) Η αγάπη χαίρεται να λέει «παρακαλώ». Αν κάποιος πει: «Δώσ’ μου το ψωμί», δίνει διαταγή. Αν αρχίσει τη φράση με «παρακαλώ» την κάνει παράκληση. Οι άντρες δείχνουν καλοσύνη στις συζύγους τους όταν δίνουν προσοχή στη συμβουλή που βρίσκεται στο εδάφιο 1 Πέτρου 3:7: «Εσείς, άντρες, συνεχίστε με όμοιο τρόπο να κατοικείτε μαζί τους σύμφωνα με τη γνώση, αποδίδοντας τιμή σε αυτές σαν σε πιο αδύναμο σκεύος, το γυναικείο, εφόσον και εσείς είστε κληρονόμοι της παρ’ αξία εύνοιας της ζωής μαζί τους, για να μην παρεμποδίζονται οι προσευχές σας». Οι γυναίκες δείχνουν καλοσύνη στους συζύγους τους όταν τους φέρονται με «βαθύ σεβασμό». (Εφεσίους 5:33) Οι πατέρες δείχνουν καλοσύνη στα παιδιά τους όταν ακολουθούν τη συμβουλή που βρίσκεται στο εδάφιο Εφεσίους 6:4: «Πατέρες, μην παροξύνετε τα παιδιά σας, αλλά συνεχίστε να τα ανατρέφετε με τη διαπαιδαγώγηση και τη διανοητική καθοδήγηση του Ιεχωβά».
17. Ποιοι είναι δυο τρόποι με τους οποίους χαίρεται η αγάπη με την αλήθεια;
17 Η αγάπη δεν χαίρεται για την αδικία, αλλά «χαίρεται με την αλήθεια». Η αγάπη και η αλήθεια πάνε χέρι-χέρι—ο Θεός είναι αγάπη και, ταυτόχρονα, είναι «ο Θεός της αληθείας». (Ψαλμός 31:5) Η αγάπη χαίρεται βλέποντας την αλήθεια να θριαμβεύει πάνω στο ψεύδος και να το εκθέτει· αυτό το γεγονός εξηγεί σε κάποιο βαθμό τη μεγάλη αύξηση στον αριθμό των λάτρεων του Ιεχωβά η οποία λαβαίνει χώρα σήμερα. Ωστόσο, εφόσον η αλήθεια αντιπαραβάλλεται με την αδικία, η σκέψη που εκφράζεται εδώ μπορεί επίσης να είναι ότι η αγάπη χαίρεται με τη δικαιοσύνη. Η αγάπη χαίρεται για το θρίαμβο της δικαιοσύνης, πράγμα που διατάζονται να κάνουν και οι λάτρεις του Ιεχωβά για την πτώση της Βαβυλώνας της Μεγάλης.—Αποκάλυψη 18:20.
18. Με ποια έννοια ανέχεται τα πάντα η αγάπη;
18 Ο Παύλος μάς λέει επίσης ότι η αγάπη «ανέχεται τα πάντα». Όπως δείχνει η Διάστιχη Μετάφραση της Βασιλείας (Kingdom Interlinear), η σκέψη που εκφράζεται εδώ είναι ότι η αγάπη καλύπτει τα πάντα. Δεν ‘αποκαλύπτει κάποιο σφάλμα’ ενός αδελφού, όπως έχουν την τάση να κάνουν οι πονηροί. (Ψαλμός 50:20, ΜΝΚ· Παροιμίαι 10:12· 17:9, ΜΝΚ) Ναι, η σκέψη που υπάρχει εδώ είναι ίδια με εκείνη που βρίσκεται στο εδάφιο 1 Πέτρου 4:8: «Η αγάπη καλύπτει πλήθος αμαρτιών». Φυσικά, η οσιότητα θα εμπόδιζε κάποιον από το να καλύπτει χονδροειδή αμαρτήματα εναντίον του Ιεχωβά και εναντίον της Χριστιανικής εκκλησίας.
19. Με ποιον τρόπο πιστεύει τα πάντα η αγάπη;
19 Η αγάπη «πιστεύει τα πάντα». Η αγάπη είναι θετική, όχι αρνητική. Αυτό δεν σημαίνει ότι η αγάπη είναι εύπιστη. Δεν βιάζεται να πιστέψει εντυπωσιακές δηλώσεις. Όμως, για να φτάσει κάποιος στο σημείο να έχει πίστη στον Θεό, πρέπει να έχει τη θέληση να πιστεύει. Συνεπώς, η αγάπη δεν είναι σκεπτικιστική, αδικαιολόγητα επικριτική. Δεν αντιστέκεται στο να πιστεύει, όπως κάνει ο αθεϊστής, ο οποίος δηλώνει δογματικά ότι δεν υπάρχει Θεός, ούτε είναι σαν τον αγνωστικιστή, ο οποίος υποστηρίζει δογματικά ότι απλούστατα είναι αδύνατον να μάθουμε από πού προερχόμαστε, γιατί είμαστε εδώ και πώς θα είναι το μέλλον. Ο Λόγος του Θεού μάς δίνει διαβεβαίωση σε σχέση με όλα αυτά. Η αγάπη είναι επίσης έτοιμη να πιστέψει επειδή δείχνει εμπιστοσύνη, χωρίς να είναι αδικαιολόγητα καχύποπτη.
20. Πώς συνδέεται η αγάπη με την ελπίδα;
20 Ο απόστολος Παύλος μάς διαβεβαιώνει περαιτέρω ότι η αγάπη «ελπίζει τα πάντα». Εφόσον η αγάπη είναι θετική, όχι αρνητική, χαρακτηρίζεται από ισχυρή ελπίδα σε όλες τις υποσχέσεις που βρίσκονται στο Λόγο του Θεού. Μας λέγεται: «Αυτός που οργώνει πρέπει να οργώνει με ελπίδα και αυτός που αλωνίζει πρέπει να το κάνει αυτό με ελπίδα ότι θα είναι μέτοχος». (1 Κορινθίους 9:10) Όπως η αγάπη δείχνει εμπιστοσύνη, δείχνει επίσης ελπίδα, ελπίζοντας πάντοτε για το καλύτερο.
21. Ποια Γραφική διαβεβαίωση υπάρχει για το γεγονός ότι η αγάπη υπομένει;
21 Τελικά, μας δίνεται η διαβεβαίωση ότι η αγάπη «υπομένει τα πάντα». Έχει την ικανότητα να ενεργεί έτσι λόγω αυτού που μας λέει ο απόστολος Παύλος στο εδάφιο 1 Κορινθίους 10:13: «Πειρασμός δεν σας έχει καταλάβει εκτός από αυτόν που είναι κοινός στους ανθρώπους. Αλλά ο Θεός είναι πιστός και δεν θα σας αφήσει να πειραστείτε πέρα από αυτό που μπορείτε να αντέξετε, αλλά μαζί με τον πειρασμό θα προμηθέψει και τη διέξοδο για να μπορέσετε να τον υπομείνετε». Η αγάπη θα μας κάνει να στρέφουμε το βλέμμα μας στα πολλά Γραφικά παραδείγματα υπηρετών του Θεού που έχουν υπομείνει, πρώτιστο από τα οποία είναι ο Ιησούς Χριστός, όπως μας γίνεται υπενθύμιση στα εδάφια Εβραίους 12:2, 3.
22. Ως παιδιά του Θεού, ποια υπερέχουσα ιδιότητα πρέπει πάντοτε να ενδιαφερόμαστε να εκδηλώνουμε;
22 Πραγματικά, η αγάπη είναι η υπερέχουσα ιδιότητα την οποία εμείς, ως Χριστιανοί, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, χρειάζεται να καλλιεργούμε, τόσο σε σχέση με το τι δεν είναι όσο και σε σχέση με το τι είναι. Ως παιδιά του Θεού, είθε πάντοτε να ενδιαφερόμαστε να εκδηλώνουμε αυτόν τον καρπό του πνεύματος του Θεού. Για να το κάνουμε αυτό θα πρέπει να μοιάζουμε με τον Θεό, επειδή, θυμηθείτε, «ο Θεός είναι αγάπη».
-