-
Ο Ιεχωβά Εξυψώνει το Όνομά ΤουΗ Βασιλεία του Θεού Κυβερνάει!
-
-
7, 8. (α) Γιατί χρειάστηκε χρόνος προτού μπορέσει ο λαός του Θεού να φέρει το όνομά του; (β) Τι θα εξετάσουμε τώρα;
7 Οι υπηρέτες του Θεού στους σύγχρονους καιρούς χρησιμοποιούν το όνομα του Θεού στα έντυπά τους από τη δεκαετία του 1870. Για παράδειγμα, Η Σκοπιά της Σιών του Αυγούστου του 1879 και οι Ύμνοι της Νύμφης (Songs of the Bride), ένα υμνολόγιο που κυκλοφόρησε το ίδιο έτος, αναφέρουν το όνομα Ιεχωβά. Ωστόσο, φαίνεται ότι, προτού ο Ιεχωβά επιτρέψει στο λαό του να αποκαλείται δημοσίως με το ιερό όνομά του, φρόντισε να πληρούν τις προϋποθέσεις για αυτό το μεγαλειώδες προνόμιο. Πώς προετοίμασε ο Ιεχωβά εκείνους τους πρώτους Σπουδαστές της Γραφής για να γίνουν φορείς του ονόματός του;
8 Ανατρέχοντας στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ού, βλέπουμε πώς έδωσε ο Ιεχωβά στο λαό του σαφέστερη κατανόηση κάποιων σημαντικών αληθειών που σχετίζονται με το όνομά του. Ας εξετάσουμε τρεις από αυτές.
9, 10. (α) Τα πρώτα χρόνια, γιατί τα άρθρα της Σκοπιάς εστίαζαν την προσοχή στον Ιησού; (β) Ποια αλλαγή έγινε από το 1919, και με ποια αποτελέσματα; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Πώς Έχει Εξυψώσει Η Σκοπιά το Όνομα του Θεού».)
9 Πρώτον, οι υπηρέτες του Ιεχωβά απέκτησαν τη σωστή άποψη για τη σπουδαιότητα του ονόματος του Θεού. Οι πιστοί Σπουδαστές της Γραφής τα πρώτα χρόνια πίστευαν ότι η κύρια διδασκαλία της Γραφής είναι η διευθέτηση του λύτρου. Αυτός είναι και ο λόγος που Η Σκοπιά συχνά εστίαζε την προσοχή στον Ιησού. Για παράδειγμα, στο πρώτο έτος της κυκλοφορίας της, ανέφερε το όνομα «Ιησούς» δεκαπλάσιες φορές από ό,τι το όνομα «Ιεχωβά». Αναφορικά με εκείνα τα πρώτα χρόνια, Η Σκοπιά 15 Μαρτίου 1976 (15 Ιουνίου 1976 στην ελληνική) παρατήρησε ότι οι Σπουδαστές της Γραφής απέδιδαν υπερβολική σπουδαιότητα στον Ιησού. Με τον καιρό, όμως, ο Ιεχωβά τούς βοήθησε να διακρίνουν πόσο εξέχουσα θέση δίνει η Γραφή στο δικό Του προσωπικό όνομα. Πώς τους επηρέασε αυτό; Το ίδιο άρθρο της Σκοπιάς λέει ότι, ιδίως από το 1919 και μετά, “άρχισαν να δείχνουν περισσότερη εκτίμηση για τον ουράνιο Πατέρα του Μεσσία, τον Ιεχωβά”. Μάλιστα, μέσα σε μια δεκαετία μετά το 1919, Η Σκοπιά ανέφερε το όνομα του Θεού πάνω από 6.500 φορές!
10 Δίνοντας στο όνομα «Ιεχωβά» την πρέπουσα αναγνώριση, οι αδελφοί μας έδειξαν την αγάπη τους για το όνομά του. Όπως ο Μωυσής, ήταν πλέον αποφασισμένοι να “διακηρύξουν το όνομα του Ιεχωβά”. (Δευτ. 32:3· Ψαλμ. 34:3) Και ο Ιεχωβά, σύμφωνα με τη Γραφική υπόσχεση, πρόσεξε την αγάπη τους για το όνομά του και τους έδειξε εύνοια.—Ψαλμ. 119:132· Εβρ. 6:10.
11, 12. (α) Τι άλλαξε στα έντυπά μας λίγο μετά το 1919; (β) Σε τι έστρεφε την προσοχή των υπηρετών του ο Ιεχωβά, και γιατί;
11 Δεύτερον, οι αληθινοί Χριστιανοί απέκτησαν τη σωστή κατανόηση για το έργο που τους είχε αναθέσει ο Θεός. Λίγο μετά το 1919, οι χρισμένοι αδελφοί που ασκούσαν τότε την ηγεσία υποκινήθηκαν να εξετάσουν την προφητεία του Ησαΐα. Έκτοτε, το κέντρο βάρους στο περιεχόμενο των εντύπων μας άλλαξε. Γιατί αποδείχτηκε αυτή η προσαρμογή «τροφή . . . στον κατάλληλο καιρό»;—Ματθ. 24:45.
12 Πριν από το 1919, Η Σκοπιά δεν είχε αναλύσει ποτέ λεπτομερώς τη δήλωση του Ησαΐα: «“Εσείς είστε μάρτυρές μου”, λέει ο Ιεχωβά, “ο υπηρέτης μου τον οποίο εξέλεξα”». (Διαβάστε Ησαΐας 43:10-12) Αλλά λίγο μετά το 1919, τα έντυπά μας άρχισαν να δίνουν προσοχή σε αυτή τη Γραφική περικοπή, προτρέποντας όλους τους χρισμένους να συμμετέχουν στο έργο που τους είχε αναθέσει ο Ιεχωβά—να δίνουν μαρτυρία για εκείνον. Μάλιστα, από το 1925 ως το 1931 και μόνο, το 43ο κεφάλαιο του Ησαΐα εξετάστηκε σε 57 τεύχη της Σκοπιάς, και όλα τους εφάρμοσαν αυτά τα λόγια στους αληθινούς Χριστιανούς. Σαφώς, εκείνα τα χρόνια ο Ιεχωβά έστρεφε την προσοχή των υπηρετών του στο έργο που έπρεπε να κάνουν. Γιατί; Από μια άποψη, για να “δοκιμαστούν πρώτα ως προς την καταλληλότητα”. (1 Τιμ. 3:10) Για να δικαιούνται οι Σπουδαστές της Γραφής να φέρουν το όνομα του Θεού, έπρεπε πρώτα να του αποδείξουν με τα έργα τους ότι ήταν πραγματικά μάρτυρές του.—Λουκ. 24:47, 48.
13. Πώς αποκαλύπτει ο Λόγος του Θεού το σημαντικότερο ζήτημα που πρέπει να τακτοποιηθεί;
13 Τρίτον, ο λαός του Ιεχωβά αντιλήφθηκε πόσο σημαντικός είναι ο αγιασμός του ονόματος του Θεού. Τη δεκαετία του 1920, διέκριναν ότι ο αγιασμός του ονόματος του Θεού είναι το σημαντικότερο ζήτημα που πρέπει να τακτοποιηθεί. Πώς αποκαλύπτει ο Λόγος του Θεού αυτή τη βαρυσήμαντη αλήθεια; Εξετάστε δύο παραδείγματα. Ποιος ήταν ο πρώτιστος λόγος για τον οποίο έσωσε ο Θεός τον Ισραήλ από την Αίγυπτο; Ο Ιεχωβά δήλωσε: «Για να κάνω το όνομά μου να διακηρυχτεί σε όλη τη γη». (Έξοδ. 9:16) Και γιατί έδειχνε έλεος στους Ισραηλίτες όταν στασίαζαν εναντίον του; Και πάλι ο Ιεχωβά είπε: «Ενήργησα για χάρη του ονόματός μου, ώστε να μη βεβηλωθεί ενώπιον των εθνών». (Ιεζ. 20:8-10) Τι έμαθαν οι Σπουδαστές της Γραφής από αυτές και άλλες Γραφικές αφηγήσεις;
14. (α) Τι είχε πλέον διακρίνει ο λαός του Θεού στα τέλη της δεκαετίας του 1920; (β) Πώς επηρέασε το έργο κηρύγματος η βαθύτερη κατανόηση που απέκτησαν οι Σπουδαστές της Γραφής; (Βλέπε επίσης το πλαίσιο «Ένας Ισχυρός Λόγος για να Κηρύττουμε».)
14 Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, ο λαός του Θεού είχε πλέον διακρίνει τη σημασία των λόγων που είχε γράψει ο Ησαΐας πριν από 2.700 χρόνια περίπου. Αναφορικά με τον Ιεχωβά, ο προφήτης δήλωσε: «Έτσι οδήγησες το λαό σου για να κάνεις θεσπέσιο όνομα για τον εαυτό σου». (Ησ. 63:14) Οι Σπουδαστές της Γραφής κατανόησαν ότι το πρώτιστο ζήτημα ήταν, όχι η προσωπική σωτηρία, αλλά ο αγιασμός του ονόματος του Θεού. (Ησ. 37:20· Ιεζ. 38:23) Το 1929, το βιβλίο Προφητεία συνόψισε αυτή την αλήθεια ως εξής: “Το όνομα του Ιεχωβά είναι το πιο ζωτικό ζήτημα ενώπιον ολόκληρης της δημιουργίας”. Αυτή η διορθωμένη κατανόηση υποκίνησε περαιτέρω τους υπηρέτες του Θεού να δίνουν μαρτυρία για τον Ιεχωβά και να απαλλάξουν το όνομά του από τη συκοφαντία.
-