-
Πότε και Πού τα Πράγματα Εξέκλιναν στο ΚακόΞύπνα!—1975 | 8 Απριλίου
-
-
Η Βίβλος δείχνει ότι ο Θεός εδημιούργησε το πρώτο ανθρώπινο ζεύγος, τον Αδάμ και την Εύα, ως τέλεια πλάσματα στο σώμα και στη διάνοια. Μήπως θα περιμένωμε κάτι διαφορετικό από Εκείνον για τον οποίον η Βίβλος λέγει, «Τα έργα αυτού είναι τέλεια»; (Δευτ. 32:4) Η Γραφική αφήγησις δείχνει την πατρική φροντίδα και το ενδιαφέρον του Θεού για το αρχικό αυτό ζεύγος. Οι ανθρώπινοι γονείς σήμερα κάνουν εγκαίρως προετοιμασίες για τον ερχομό του παιδιού των και τακτοποιούν τα πράγματα για το νέο μέλος της οικογενείας. Ομοίως, η Βίβλος αφηγείται λεπτομερώς την προσεκτική προετοιμασία του Θεού για τον πρώτο ανθρώπινο γυιο και θυγατέρα του. Τους έφερε στη ζωή—όχι μέσα σε κάποιο βάλτο, σε μια σπηλιά, στην ερημιά ή στη ζούγκλα—αλλά σε μια περιοχή όμοια με κήπο, έναν αληθινό βοτανικό κήπο με οπωροφόρα και άλλα δένδρα, όπου δεν θα υπήρχε ανάγκη να αισθανθούν πείνα. Τους έδωσε να κάνουν μια εργασία με νόημα. Έθεσε ενώπιόν τους πραγματοποιήσιμους και ενδιαφέροντες σκοπούς—την επέκτασι των παραδεισιακών συνθηκών σ’ όλη τη γη, με τη βοήθεια των πολυαρίθμων απογόνων που επρόκειτο ν’ αποκτήσουν.—Βλέπε Γένεσις 1:26-28· 2:7-9, 15.
-
-
Πότε και Πού τα Πράγματα Εξέκλιναν στο ΚακόΞύπνα!—1975 | 8 Απριλίου
-
-
Το μέσον που χρησιμοποίησε ο Θεός για να δοκιμάση τον σεβασμό τους έδειχνε λεπτότητα και έδινε, επίσης, στο ανθρώπινο γένος μια φυσική αξιοπρέπεια. Ταίριαζε στις συνθήκες τους. Πώς συνέβαινε αυτό; Μολονότι δημιουργήθηκαν ως ώριμοι ενήλικοι, το ανθρώπινο ζεύγος ήταν ακόμη νέοι στη ζωή. Για να τους δώση την ευκαιρία να δείξουν σεβασμό και υπακοή στην κυριαρχία του, ο Δημιουργός τους χρησιμοποίησε, όχι κάτι περίπλοκο ή συγκεχυμένο, αλλά κάτι απλό και χωρίς περιστροφές, που περιελάμβανε μια καθημερινή ενέργεια, δηλαδή, το φαγητό. Επιπλέον, μ’ αυτόν τον τρόπο, ο Θεός δεν έθεσε μια απαγόρευσι που υπονοούσε διεφθαρμένες τάσεις ή διεστραμμένες κλίσεις στον άνθρωπο, διότι το φαγητό καθ’ εαυτό ήταν μια ομαλή και κατάλληλη ενέργεια. Μολονότι η απαγόρευσις του να φάνε από εκείνο το δένδρο έθετε περιορισμούς στο ανθρώπινο ζεύγος, αυτοί οι περιορισμοί βεβαίως δεν τους περιώριζαν ούτε τους στερούσαν την πλήρη ικανοποίησι από τη ζωή. Δεν ήταν ανάγκη να νοιώθουν ότι τους έλειπε κάτι ουσιαστικό για την ευτυχία τους εφ’ όσον υπήρχαν στη διάθεσί τους όλα τα άλλα οπωροφόρα δένδρα. (Γεν. 2:9) Τελικά, μολονότι ήταν απλή, αυτή η δοκιμασία της υπακοής και του σεβασμού των θα ήταν σε αρμονία με τη σοφή αρχή που ελέχθη αργότερα από τον Υιό του Θεού, ότι «ο εν τω ελαχίστω πιστός, και εν τω πολλώ πιστός είναι· και ο εν τω ελαχίστω άδικος, και εν τω πολλώ άδικος είναι.»—Λουκ. 16:10.
-