-
Αποφεύγετε τις Νεανικές ΕπιθυμίεςΗ Σκοπιά—1963 | 15 Σεπτεμβρίου
-
-
18. Πώς μπορούν οι νέοι στην κοινωνία Νέου Κόσμου ν’ αποτελούν καλή επιρροή στη γενεά των;
18 Νέοι, φροντίστε ν’ ασκήτε μια καλή επιρροή για τη γενεά σας. Μιλείτε στους φίλους σας για την αιώνια ζωή στον νέο κόσμο. Δείξτε τους ότι η Γραφή μπορεί να κατανοηθή από νέους καθώς και από ηλικιωμένους. Τονίστε στους γειτονικούς σας συντρόφους και στους συμμαθητάς σας ότι τα πιο σπουδαία πράγματα στη ζωή δεν είναι το βήμα του τελευταίου χορού και τα ονόματα των τελευταίων αστέρων της τηλεοράσεως και του κινηματογράφου, αλλ’ ότι ο Ιεχωβά Θεός και ο Χριστός Ιησούς είναι εκείνοι τους οποίους πρέπει να γνωρίζουν και να μιμούνται. Αποδείξτε στον κόσμο με το παράδειγμά σας και τη διαγωγή σας ότι η μόνη λύσις για τη σημερινή νεανική εγκληματικότητα είναι το να διδαχθούν οι νέοι τον λόγον του Θεού και να υπηρετούν τον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό. Επομένως οι νέοι στην κοινωνία Νέου Κόσμου πρέπει να φύγουν από τις διασκεδάσεις του παλαιού κόσμου, την αισχρή ομιλία του, τους αστεϊσμούς του, τον υλισμό του, την ανηθικότητά του και άλλες εσφαλμένες επιθυμίες που δεν είναι τίποτε περισσότερο παρά παγίδες στημένες εκεί από εκείνον που μισεί τους νέους, τον Σατανά ή Διάβολο. Αποβλέψτε στην πιο προσφιλή φιλοδοξία των ευπειθών νέων σήμερα, τη φιλοδοξία να είναι ολοχρόνιοι διάκονοι του ευαγγελίου. Το να είναι Χριστιανοί διάκονοι του Ιεχωβά αποτελεί την πιο μεγαλειώδη σταδιοδρομία που οι σημερινοί νέοι θα μπορούσαν να κατέχουν ή να εκπαιδεύωνται γι’ αυτήν. Αυτή είναι η πορεία που οδηγεί σε ατελεύτητη ζωή και μπορεί να είναι ένας αγωγός, μέσω του οποίου και άλλοι επίσης μπορούν να λάβουν ζωή. Σεις νέοι διάκονοι, μελετάτε επιμελώς και εργάζεσθε σκληρά για να μπορέσετε να είσθε καλύτεροι κήρυκες και αντιπρόσωποι της κοινωνίας Νέου Κόσμου του Ιεχωβά, και τούτο προς τιμήν και αίνον του ονόματος του Ιεχωβά.
-
-
Διακράτησις Προσωπικής ΑκεραιότητοςΗ Σκοπιά—1963 | 15 Σεπτεμβρίου
-
-
Διακράτησις Προσωπικής Ακεραιότητος
«Κρίνόν με, ω Ιεχωβά διότι εγώ περιεπάτησα εν ακεραιότητί μου· και επί τον Ιεχωβά ήλπισα, και δεν θέλω σαλευθή. Εξέτασόν με, ω Ιεχωβά, και δοκίμασόν με· δοκίμασον τους νεφρούς μου και την καρδίαν μου. Διότι το έλεός σου είναι έμπροσθεν των οφθαλμών μου· και περιεπάτησα εν τη αληθεία σου.»—Ψαλμ. 26:1-3, ΜΝΚ.
1, 2. Τι προσδιορίζει ένα άτομο ακεραιότητος, και ποια είναι μερικά από τα οφέλη για τη διακράτησι ακεραιότητος;
ΕΙΣΘΕ με όλη σας την καρδιά αφοσιωμένος στον Ιεχωβά Θεό, τον Δημιουργό; Τον αγαπάτε με όλη σας τη διάνοια και την καρδιά; Ακολουθείτε καλές ηθικές αρχές στη σχέσι σας με όλους τους ανθρώπους; Τηρείτε τον εαυτό σας ελεύθερον από τη διεφθαρμένη επιρροή αυτού του πονηρού κόσμου; Αν μπορήτε ν’ απαντήσετε καταφατικά, αυτό σημαίνει ότι είσθε ένα από τα ολίγα άτομα στη γη που έχουν εκπληρώσει τις απαιτήσεις για ένα άτομο ακεραιότητος, διότι ακεραιότης σημαίνει το να είναι κανείς άμεμπτος, υγιής σε ηθικές αρχές, ευθύς, τίμιος, σημαίνει κατάστασι του να είναι κανείς εντελής, ολόκληρος.
2 Επειδή ολίγοι μόνο άνθρωποι έχουν ακεραιότητα, τούτο δεν σημαίνει ότι αυτή δεν είναι άξια της προσπαθείας που πρέπει κανείς να καταβάλη για να την έχη και να την διατηρή. Είναι αληθές, ότι δεν είναι εύκολο το να είναι κανείς ένα άτομο ακεραιότητος, επειδή έχομε γεννηθή ατελείς, με τάσι προς την αμαρτία. Αλλά τα ευεργετικά αποτελέσματα ευτυχίας τώρα και οι προσδοκίες αιωνίου ζωής κάνουν τη διακράτησι προσωπικής ακεραιότητος άξια όλης της προσπαθείας που καταβάλλομε.—Ψαλμ. 51:5.
3. Πώς έβλεπε ο Δαβίδ το ζήτημα της διακρατήσεως ακεραιότητος;
3 Ο Βασιλεύς Δαβίδ, ένας δούλος του Θεού, εγνώριζε τι εσήμαινε η ακεραιότης και κατανοούσε τη σπουδαιότητα του να είναι άνθρωπος ακεραιότητος. Ήταν πρόθυμος να εμφανισθή ενώπιον του θρόνου της κρίσεως του Θεού και να εξετασθή ως προς τις αγνές, τίμιες προθέσεις του και τις πιστές προσπάθειές του να λατρεύη τον Θεό μόνο ως Δημιουργό. Ο Δαβίδ έλεγε: «Κρίνόν με, ω Ιεχωβά· διότι εγώ περιεπάτησα εν ακεραιότητί μου· και επί τον Ιεχωβά ήλπισα, και δεν θέλω σαλευθή. Εξέτασόν με, ω Ιεχωβά, και δοκίμασόν με· δοκίμασον τους νεφρούς μου [ή τας βαθείας συγκινήσεις μου] και την καρδίαν μου. Διότι το έλεος σου είναι έμπροσθεν των οφθαλμών μου· και περιεπάτησα εν τη αληθεία σου.»—Ψαλμ. 26:1-3, ΜΝΚ.
ΓΙΑΤΙ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΚΕΡΑΙΟΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΥΣΙΩΔΗΣ
4. Ποια αιτία είχε ο Δαβίδ για να εκδηλώνη ακεραιότητα;
4 Υπήρχαν περισσότερες από μια αιτίες, για τις οποίες ο Βασιλεύς Δαβίδ θεωρούσε σπουδαίο το να περιπατή στις κατευθύνσεις του Θεού. Δεν ενδιεφέρετο τόσο να κρατή ακεραιότητα επειδή και μόνο περιελαμβάνετο στο ζήτημα αυτό η ζωή του, ούτε απλώς για το καλό παράδειγμα που θα έδινε στο Ισραηλιτικό έθνος, του οποίου ήταν βασιλεύς. Ούτε συνέβαινε αυτό μόνο επειδή ήθελε ν’ αποκτήση ένα καλό υπόμνημα από τα ειδωλολατρικά έθνη που ήσαν γύρω του. Η πρωταρχική αιτία ήταν ότι περιελαμβάνετο το όνομα του Θεού, τον οποίον αγαπούσε και υπηρετούσε. Ο Δαβίδ έλεγε: «Μεγαλύνατε τον Ιεχωβά μετ’ εμού, και ας υψώσωμεν ομού το όνομα αυτού.» (Ψαλμ. 34:3, ΜΝΚ) Άσχετα με το τι εσκέπτοντο οι άλλοι άνθρωποι, άσχετα με την εναντίωσι των εχθρών του, ο Δαβίδ ήταν αποφασισμένος να υπηρετή με όλη του την καρδιά τον Ιεχωβά. Σε προσευχή είπε: «Αλλ’ εγώ θέλω περιπατεί εν τη ακεραιότητί μου. . . . Εν εκκλησίαις θέλω ευλογεί τον Ιεχωβά.»—Ψαλμ. 26:11, 12, ΜΝΚ.
-