-
Ωφελούμενοι από την Υποταγή στις ΕξουσίεςΗ Σκοπιά—1963 | 1 Απριλίου
-
-
18. Επάνω σε ποια βάσι μπορούσαν ο Δανιήλ και ο Μαροδοχαίος ο εξάδελφος της Βασιλίσσης Εσθήρ να λάβουν μέρος στη Βαβυλωνιακή και στην Περσική κυβέρνησι;
18 Πώς θα μπορούσε ο προφήτης Δανιήλ να λάβη μέρος στη Βαβυλωνιακή κυβέρνησι ή στην Περσική κυβέρνηση αν η μία ή η άλλη κυβέρνησις δεν είχε καμμιά εξουσία να πράττη το καλόν; Η Περσική κυβέρνησις επέτρεψε στον Δανιήλ, καθώς και στον Μαροδοχαίο, να πράττουν το καλόν, καίτοι αυτό απ’ ευθείας ωφελούσε τον λαόν του Ιεχωβά· επήνεσε μάλιστα και τον Δανιήλ και τον Μαροδσχαίο για τούτο. Επεδοκίμασε αυτές τις πράξεις των, διότι ήσαν αιχμάλωτοι δούλοι των κυβερνήσεων αυτών. Επαξίως επήλθε εκδίκησις στους διώκτας του Δανιήλ και της Βασιλίσσης Εσθήρ και του Μαροδοχαίου και των Ιουδαίων αδελφών των.
19. Πώς ο Θεός εχρησιμοποίησε Εθνικούς άρχοντας ως εκδικητήν του εναντίον των διεστραμμένων δέκα φυλών του βασιλείου του Ισραήλ;
19 Στους προ Χριστού αιώνες ο Θεός επέτρεψε σε Εθνικούς άρχοντας ή στις ‘υπερέχουσες εξουσίες’ να ενεργούν ως εκδικηταί του για την εκδήλωσι θείας οργής εναντίον του εκλεκτού του λαού λόγω των εθνικών αποτυχιών των απέναντί του. Σύμφωνα με τον Ησαΐα 9:8-17, ο Θεός εχρησιμοποίησε τον Βασιλέα Ρεσίν της Συρίας μαζί με τους Φιλισταίους για να ενεργήσουν ως εκδικητής του εναντίον του Εφραΐμ και των κατοίκων της Σαμάρειας, πρωτευούσης του Βορείου Ισραήλ. Σύμφωνα με τον Ησαΐα 10:5, 6, 15, ο Ιεχωβά έκαμε, επίσης, τον βασιλέα της Ασσυρίας ράβδον, με την οποία να ξυλοκοπή το διεστραμμένο εκείνο έθνος.
20. Πώς ο Θεός εχρησιμοποίησε Εθνικούς άρχοντας ως εκδικητήν του εναντίον του Ιούδα, την Αίγυπτο και τη Βαβυλώνα;
20 Σύμφωνα με τους λόγους του Ιερεμία (25:8-11· 27:4-8), ο Ιεχωβά έκαμε τον Βασιλέα της Βαβυλώνος δούλον του, για να επιφέρη μέσω αυτού θεία εκδίκησι στο έθνος του Ιούδα και σε άλλα έθνη που εσχετίζοντο με τον Ιούδα. Ο βασιλεύς της Βαβυλώνος ήταν ως μάχαιρα του Θεού. (Ιεζ. 21:8-23) Ο Ιεχωβά έκαμε τον βασιλέα της Βαβυλώνος ως τον ξυλοκόπον του για να κατακόψη και καθυποτάξη την Αίγυπτο, η οποία είχε αναπτυχθή σαν ένα ρωμαλέο δένδρο. (Ιεζ. 31:2-14) Ο Βασιλεύς Κύρος της Περσίας έγινε ο «χρισμένος του Ιεχωβά για να ταπεινώση τη Βαβυλώνα και να την ανατρέψη ως παγκόσμια δύναμι.—Ησ. 45:1-4.
21. (α) Ποιον ο Θεός εχρησιμοποίησε ως εκδικητήν του το 70 μ.Χ. και εναντίον τίνος; (β) Μπορεί η «εξουσία» να ενεργήση ως εκδικητής μόνο όταν εκπληρώνη μια Βιβλική προφητεία, ή πότε επίσης;
21 Στις ημέρες των αποστόλων του Χριστού ο Ιεχωβά Θεός εχρησιμοποίησε τη Ρωμαϊκή εξουσία για να ενεργήση ως εκδικητής του με την μάχαιρα στο έτος 70. Στο έτος ακριβώς εκείνο οι ‘ημέρες της αποδόσεως δικαιοσύνης’, οι ημέρες της εκδικήσεως, επήλθαν εναντίον του αντιχριστιανικού έθνους του Ισραήλ. Έτσι η αγία πόλις και ο ναός της λατρείας κατεστράφησαν από τις Ρωμαϊκές λεγεώνες υπό τον Στρατηγόν Τίτον. (Λουκ. 21:20-24· Ματθ. 23:35 έως 24:2) Εκείνη ήταν ημέρα κρίσεως για τον Ισραήλ. Εν τούτοις, δεν υπάρχει ανάγκη ν’ αναμείνη η κοσμική «εξουσία» ως την ημέρα της κρίσεως ενός απειθούς έθνους για να ενεργήση ως «εκδικητής δια να εκτελή την οργήν.» Η οργή του εκδικητού μπορεί να εκτελεσθή και σε οποιονδήποτε άλλον καιρό εναντίον οποιουδήποτε ατόμου κακοποιού, με τις νομικές ενέργειες της «εξουσίας». Έτσι, η αλήθεια των λόγων του αποστόλου Παύλου δεν είναι ανάγκη να περιορισθή στον καιρό, που ο Θεός εκπληρώνει μια προφητεία εναντίον ενός ολοκλήρου έθνους.
-
-
Συνείδησις και Υποταγή στις ΕξουσίεςΗ Σκοπιά—1963 | 1 Απριλίου
-
-
Συνείδησις και Υποταγή στις Εξουσίες
1. Πότε προέρχεται το μεγαλύτερο όφελος σ’ ένα άτομο από την υποταγή στις εξουσίες, και ποιοι, επομένως, λαμβάνουν το μεγαλύτερο όφελος;
ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ όφελος από την υποταγή μας στις ‘υπάρχουσες εξουσίες’, που επιτρέπει ο Θεός να άρχουν επάνω στη γη, προέρχεται από το να υποτασσώμεθα με το ορθό ελατήριο. Το ελατήριο του φόβου δεν αποτρέπει πάντοτε τους ανθρώπους από το να πράττουν το κακό ή να εναντιώνωνται στις ‘ανώτερες εξουσίες’. Σε όλα τα έθνη και τις χώρες, τα άτομα, που έχουν το καλύτερο ελατήριο για να υποτάσσωνται, είναι εκείνα που δεν αποτελούν μέρος του «Χριστιανικού κόσμου», αλλά που είναι Χριστιανοί αφιερωμένοι στον Ιεχωβά Θεό και που ακολουθούν τα ίχνη του Υιού του Ιησού Χριστού. Επειδή είναι αφιερωμένοι να πράττουν το θέλημα του Θεού, δεν λαμβάνουν στάσι εναντίον της Θείας διατάξεως περί των ‘ανωτέρων εξουσιών’. Ως κάτοικοι, λοιπόν, της χώρας τηρούν ευταξία, όχι απλώς για ν’ αποφύγουν την οργή που θα μπορούσε να εκδηλωθή δια των ανωτέρων εξουσιών, αλλά για να ζουν σύμφωνα με τη Χριστιανική των συνείδησι, που είναι φωτισμένη από τον λόγον του Θεού.
-