-
Ειρήνη με τον Θεόν εν Μέσω της ‘Μεγάλης Θλίψεως’Η Σκοπιά—1970 | 15 Ιουλίου
-
-
3. Ομιλώντας για την Ιερουσαλήμ και για το σύστημα πραγμάτων, τι είχε προφανώς ο Ιησούς στο νου ώστε ν’ αληθεύουν τα λόγια των εδαφίων Ματθαίος 24:21,22;
3 Πολύ προφανώς, πολύ αιτιολογημένα, όταν ο Ιησούς λέγη για τον καιρό που θα συνέβαιναν «ταύτα» και για το σημείον της «συντελείας του αιώνος,» είχε υπ’ όψι κάτι απείρως μεγαλύτερο απ’ ότι είχαν κατά νουν οι απόστολοι που ερωτούσαν. Εχρησιμοποίησε την καταδικασμένη άπιστη Ιερουσαλήμ των ημερών του ως τύπο, κι’ έτσι είχε κατά νουν την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ, τον «Χριστιανικό κόσμο» και είχε, επίσης, υπ’ όψι ένα σύστημα πραγμάτων μεγαλύτερο απ’ εκείνο του Ιουδαϊκού συστήματος που ήταν οικοδομημένο γύρω από την Ιερουσαλήμ και τον ναό της. Γι’ αυτό ο Ιησούς μπορούσε να πη, χωρίς υπερβολή: «Διότι τότε θέλει είσθαι θλίψις μεγάλη, οποία δεν έγεινεν απ’ αρχής κόσμου έως του νυν, ουδέ θέλει γείνει. Και αν δεν συνετέμνοντο αι ημέραι εκείναι, δεν ήθελε σωθή ουδεμία σαρξ· διά τους εκλεκτούς όμως θέλουσι συντμηθή αι ημέραι εκείναι.» (Ματθ. 24:21, 22) Η τρομερή καταστροφή της αντιτυπικής απίστου Ιερουσαλήμ, του «Χριστιανικού κόσμου,» αποτελεί μέρος του καταστροφικού τέλους του παρόντος παγκοσμίου «συστήματος πραγμάτων,» που χαρακτηρίζεται κοινώς ως ‘συντέλεια του αιώνος.’—Ματθ. 24:3
-
-
Ειρήνη με τον Θεόν εν Μέσω της ‘Μεγάλης Θλίψεως’Η Σκοπιά—1970 | 15 Ιουλίου
-
-
8. Ώστε, λοιπόν, τι υπάρχει ακόμη μπροστά για την αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ, και ποιος είναι ο σκοπός του Θεού σχετικά με τις ημέρες εκείνες;
8 Η αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ, ο «Χριστιανικός κόσμος,» είχε την ‘αρχήν ωδίνων’ του και η κατάστασίς του καθώς κι’ εκείνη του υπολοίπου κόσμου δεν υπήρξε λιγώτερο οδυνηρή από τότε. Η προφητεία του Ιησού εσήμαινε ότι η «στενοχωρία εθνών» και η αμηχανία των θα συνεχίζετο, χωρίς βελτίωσι. (Λουκ. 21:25, 26) Υπολείπεται ακόμη η «μεγάλη θλίψις» στην αντιτυπική άπιστη Ιερουσαλήμ, μια θλίψις που πρόκειται να επηρεάση τους ανά τον κόσμου πολιτικούς συντρόφους και πάτρωνας του «Χριστιανικού κόσμου.» Η περιγραφή του Ιησού διασαφηνίζει ότι, όπως ο παγκόσμιος κατακλυσμός των ημερών του Νώε, έτσι και η θλίψις απειλεί κάθε ανθρώπινη ζωή εν σαρκί. (Ματθ. 24:21, 22, 36-39) Αν αφήνετο να συνεχισθή επί πολύ, θα εξώντωνε κάθε ‘σάρκα.’ Έτσι ο σκοπός του Θεού είναι να συντομεύση τον αριθμό των ‘ημερών εκείνων’ της πρωτοφανούς αυτής μεγάλης θλίψεως.’—Μάρκ. 13:19, 20.
-
-
Ειρήνη με τον Θεόν εν Μέσω της ‘Μεγάλης Θλίψεως’Η Σκοπιά—1970 | 15 Ιουλίου
-
-
13. (α) Σύμφωνα με τον τύπο επάνω στην αρχαία Ιερουσαλήμ, πότε δεν άρχισε η ‘μεγάλη θλίψις’; (β) Πού, λοιπόν, τοποθετείται η ‘μεγάλη θλίψις’ και τι θα σημαίνη για τον «Χριστιανικό κόσμο» και τους συμμάχους του;
13 Αν η δήλωσις που είχε γίνει στο 1925 ήταν αληθινή ως προς τη σύντμησι των ημερών της ‘μεγάλης θλίψεως’ στο μέσον, «διά τους εκλεκτούς» (Ματθ. 24:22), τι θα εγίνετο τότε; Τότε το χρονικό διάστημα μεταξύ του πρώτου μέρους της «μεγάλης θλίψεως» και του τελικού μέρους του Αρμαγεδδώνος θ’ αποδειχθή ότι είναι περίπου πενταπλάσιο σε μήκος από την ίδια τη «μεγάλη θλίψι.» Εν τούτοις, για να υπάρχη ανταπόκρισις με τα γεγονότα του πρώτου αιώνος, από τον καιρό της αναχωρήσεως του Ιησού με την ανάληψί του στον ουρανό το έτος 33 μ.Χ. ως τον καιρό της καταστροφής της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., η αντιτυπική «μεγάλη θλίψις» δεν άρχισε στο έτος 1914 μ.Χ. Αντιθέτως, ό,τι έλαβε χώραν στο σύγχρονο αντίτυπο της Ιερουσαλήμ το 1914-1918 ήταν απλώς «αρχή ωδίνων» για τον «Χριστιανικό κόσμο» και τους πολιτικούς συμμάχους του. Η «μεγάλη θλίψις,» που δεν πρόκειται να συμβή πάλι, είναι ακόμη εμπρός μας, διότι σημαίνει την καταστροφή της παγκοσμίου αυτοκρατορίας της ψευδούς θρησκείας (περιλαμβανομένου και του «Χριστιανικού κόσμου»), που θ’ ακολουθηθή από τον «πόλεμον της ημέρας εκείνης της μεγάλης του Θεού του Παντοκράτορος» στον Αρμαγεδδώνα εναντίον των πολιτικών συμμάχων της Βαβυλωνιακής ψευδούς θρησκείας. Σ’ αυτή τη ‘μεγάλη θλίψι’ το παρόν σύστημα πραγμάτων πρέπει να τελειώση στις θρησκευτικές και πολιτικές φάσεις του.
-