-
«Ιδού, Κάμνω νέα τα Πάντα»Η Σκοπιά—1959 | 1 Σεπτεμβρίου
-
-
56. Πώς μπορεί να είναι απολύτως βέβαιο ότι ο Ιεχωβά θα ‘κάμη νέα τα πάντα’;
56 Έτσι, το μεγάλο θαύμα της ιδρύσεως μιας παραδεισιακής γης κάτω από μια τελεία ουράνια κυβέρνησι θα εκπληρωθή. Είναι τόσο βέβαιο αυτό όσο και το ότι ο ήλιος θ’ ανατείλη και θα δύση αύριο. Διότι οι υποσχέσεις του Ιεχωβά Θεού, του Δημιουργού του ουρανού και της γης, είναι πάντοτε ‘πισταί και αληθιναί’. Αυτός είναι ο διακηρύττων από τον ουράνιο θρόνο του: «Ιδού, κάμνω νέα τα πάντα.»—Αποκάλ. 21:5.
-
-
Η Ελαία—κατά Γράμμα και ΠνευματικώςΗ Σκοπιά—1962 | 15 Δεκεμβρίου
-
-
Η Ελαία—κατά Γράμμα και Πνευματικώς
ΑΠ’ ΟΛΑ τα δένδρα που μνημονεύονται στην Αγία Γραφή, η ελαία μπορεί να λεχθή ότι τυγχάνει του πιο μεγάλου ενδιαφέροντος. Η πρώτη μνεία γι’ αυτήν έγινε, όταν ο Νώε διεπίστωσε ότι ο κλάδος, που του έφερε επιστρέφοντας μια από τις περιστερές του, προήρχετο από ελαία.—Γέν. 2:9· 8:11.
Τα φύλλα της ελαίας είναι κατά ζεύγη κι έχουν μια υπόλευκη ή φαιο-πράσινη εμφάνισι. Στον καιρό της ανθήσεως, η ελαία καταβαρύνεται με εκατομμύρια άνθη, μολονότι λιγώτερα του ενός τοις εκατό απ’ αυτά καρποφορούν τελικά.
Η ελαία είναι μοναδική στο ότι είναι και φυλλοφόρος και αειθαλής. Συχνά φθάνει σε μια «τεράστια ηλικία», μερικές δε παρατείνουν τη ζωή τους σε πολλούς κατά σειράν αιώνες. Μια ελαία έχει «σχεδόν ανεξάντλητες δυνάμεις αναγεννήσεως, με την ανάδυσι νέων κορμών από τις ρίζες, όταν οι παλιοί κορμοί φθαρούν».—Εγκυκλοπαιδεία Μακ Κλίντοκ και Στρογκ.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον προκαλεί η μοναδικότης της ελαίας ως προς τον εμβολιασμό. Κλάδοι αγριελαίας, όταν εμβολιασθούν σε καλλιελαία, παράγουν εξαίρετο καρπό. Σε άλλα δένδρα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, δηλαδή άγριοι κλάδοι εμβολιαζόμενοι σε καλλιεργούμενα δένδρα παράγουν μόνον άγριο καρπό.—Σαφ-Χέρτσογκ, Εγκυκλοπαιδεία Θρησκευτικής Γνώσεως.
Στην Παλαιστίνη η αειθαλής ελαία πολύ εξετιμάτο για τη σκιά της και ήταν μεταξύ των δένδρων των οποίων οι κλάδοι εχρησιμοποιούντο για την κατασκευή παραπηγμάτων στη διάρκεια της εορτής της σκηνοπηγίας. Ο καρπός της, η ελιά, ετρώγετο ή συνεθλίβετο για το λάδι της. Το λάδι της ελαίας αποτελούσε βασική τροφή στους Βιβλικούς χρόνους· η χήρα του χωρίου Σαρεπτά συνετηρείτο με αλεύρι και λάδι. (1 Βασ. 17:8-16) Το λάδι εχρησίμευε, επίσης, και ως φάρμακο, όπως ετονίσθη κι από τον Δαβίδ κι από τον Ιησούν. (Ψαλμ. 23:5· Λουκ. 10:34) Οι λυχνίες στα άγια της σκηνής του μαρτυρίου και του ναού ετροφοδοτούντο με ελαιόλαδο. (Έξοδ. 27:20) Το ελαιόλαδο, επίσης, ήταν ένα από τα συστατικά του αγίου χριστηρίου ελαίου.—Έξοδ. 30:24.
Ο Δαβίδ, αφού λέγει για το τέλος των ασεβών, προσθέτει με αγαλλίασι: «Εγώ δε θέλω είσθαι ως ελαία ακμάζουσα εν τω οίκω του Θεού· ελπίζω επί το έλεος του Θεού εις τον αιώνα του αιώνος.» Ένας άγνωστος ψαλμωδός υπόσχεται ‘εις πάντα τον φοβούμενον τον Ιεχωβά’ ότι ‘οι υιοί τον θέλουσιν είσθαι ως νεόφυτα ελαιών, κύκλω της τραπέζης του’. Ο προφήτης Ωσηέ εχρησιμοποίησε μια όμοια εικόνα για να προείπη την ευημερία του πνευματικού Ισραήλ: «Οι κλάδοι αυτού θέλουσιν εξαπλωθή, και η δόξα αυτού θέλει είσθαι ως ελαίας.» Και στον Ζαχαρία 4:3, 11-14, και στην Αποκάλυψι 11:4 οι κεχρισμένοι ακόλουθοι του Χριστού, που φέρουν μαρτυρία σε όλη τη γη, παρομοιάζονται με δύο ελαιόδενδρα.—Ψαλμ. 52:8· 128:1-3, ΜΝΚ· Ωσηέ 14:6.
Το χριστήριον έλαιον που εχρησιμοποιείτο για τη χρίσι των βασιλέων και αρχιερέων του Ισραήλ, και το οποίο περιείχε μερικά συστατικά με το ελαιόλαδο ως βάσι, εξεικόνιζε το άγιο πνεύμα ή ενεργό δύναμι του Θεού, με το οποίο εχρίσθη ο Ιησούς Χριστός και τα μέλη του σώματος του. Επίσης, κατ’ επανάληψιν αναγινώσκομε για το ‘έλαιον ευφροσύνης ή αγαλλιάσεως’.—Ησ. 61:3· Εβρ. 1:9· Πράξ. 2:33· 10:38.
Ίσως η πιο γνωστή χρήσις της ελαίας ως συμβόλου είναι η του Παύλου στην επιστολή προς Ρωμαίους 11:17-24. Αποκτά πρόσθετη δύναμι και σημασία λόγω των προεκτεθέντων. Έτσι, ο Ιεχωβά Θεός, ‘η ρίζα του πάχους της ελαίας’, είναι βέβαια ‘τεραστίας ηλικίας’, κι έχει ‘ανεξαντλήτους αναπαραγωγικάς δυνάμεις’. Ο Ιησούς Χριστός ως ο κορμός αυτού του Δένδρου κάποτε πέθανε, αλλ’ η Ρίζα τον έκαμε να επανέλθη στη ζωή. Και όπως με την κατά γράμμα αγριελαίαν—σε αντίθεσι με τ’ άλλα καρποφόρα δένδρα—ο εγκεντρισμός των Εθνικών κλάδων αγριελαίας δεν γίνεται με σκοπό τη βελτίωσι του δένδρου αλλά για να μπορέση το δένδρο να φέρη καρπό ευπρόσδεκτο στον Ιεχωβά Θεό, πράγμα που δεν θα μπορούσε αλλιώς να γίνη.
Αναλογίες θα μπορούσαν, επίσης, ν’ αποκομισθούν μεταξύ της χρησιμότητος της φυσικής και της πνευματικής ελαίας. Όπως η μία παρέχει ανακουφιστική φυσική σκιά, έτσι κι η άλλη παρέχει ανακουφιστική πνευματική σκιά. (Ησ. 32:2) Όπως η μία κατέστησε δυνατόν το φυσικό φως, έτσι και η άλλη είναι ένα πνευματικό φως. (Ματθ. 5:14) Όπως η μία φέρνει φυσικό καρπό, κι η άλλη φέρνει πνευματικό καρπό. (2 Πέτρ. 1:8) Και όπως η μία κατέστησε δυνατή τη φυσική θεραπεία, έτσι και η άλλη καθιστά δυνατή την πνευματική θεραπεία.—Ιάκ. 5:14-16· Αποκάλ. 22:2.
-