-
Γιατί Πρέπει Όλοι να Ενωθούμε σε μια ΑπόφασιΗ Σκοπιά—1964 | 15 Μαρτίου
-
-
13. (α) Πού βρίσκεται η ευθύνη για τη σημερινή βία και τα ασεβή έργα, και, συνεπώς, τι πρόκειται να συμβή; (β) Ποια είναι η αντίδρασις των πολιτικών, θρησκευτικών και υλιστικών συστημάτων σ’ αυτή την προειδοποίησι;
13 Σήμερα οι άνθρωποι δεν εισπνέουν μόνο τον φυσικό αέρα αλλά και ένα πονηρό πνεύμα. Είναι το πνεύμα αυτού του κόσμου, και το πνεύμα του κόσμου είναι το πνεύμα του Σατανά του Διαβόλου. Αυτό ευθύνεται για όλη τη βία και τα ασεβή έργα της εκφυλισμένης σαρκός, τα οποία αφθονούν στα έθνη σήμερα. Για τον λόγο αυτόν η ανθρώπινη κοινωνία πρόκειται ακόμη να σεισθή σαν από σεισμό τέτοιας εντάσεως που ποτέ προηγουμένως δεν εδοκίμασε, οι δε πόλεις και τα πολιτικά ιδρύματα των ανθρώπων θα ερειπωθούν και θα εξαφανισθούν. Ήλθε ο καιρός για να ενθυμηθή ο Παντοδύναμος Θεός τα πονηρά έργα αυτού του ψευδούς θρησκευτικού συστήματος, που προεικονίσθηκε από την αρχαία Βαβυλώνα, και θα κάμη αυτή τη συμβολική Βαβυλώνα «να πίη εκ του ποτηρίου του» τον οίνο που θα την καταστήση τόσο νεκρή από τη μέθη, ώστε ποτέ πλέον δεν θα εγερθή. Η προειδοποίηση για την πράξι αυτή του Παντοδυνάμου Θεού πλήττει τους ανθρώπους που έχουν πολιτικό, θρησκευτικό και υλιστικό φρόνημα σαν χάλαζα εκατό λιτρών, αλλά οι μάρτυρες του Ιεχωβά υπό την αγγελική ηγεσία πρέπει να δώσουν αυτή την προειδοποίησι πριν από τον σεισμό της άνευ προηγουμένου παγκόσμιας θλίψεως. Δεν εκπληττόμεθα για το ότι οι σκληρά πληττόμενοι άνθρωποι θα βλασφημήσουν γι’ αυτό τον Ιεχωβά Θεό. Αυτό απλώς δείχνει ότι εισπνέουν το πνεύμα του Διαβόλου.—Αποκάλ. 16:17-21.
14. (α) Πού βρίσκεται η πληροφορία γι’ αυτές τις όμοιες με πληγές συνθήκες, και σε ποιόν έτσι δίδεται ο έπαινος για την παροχή αυτής της πληροφορίας; (β) Αφού δεν θέλομε να οδηγηθούμε από τους πονηρούς δαίμονες σε μια πορεία που οδηγεί σε σύγκρουσι με τον Παντοδύναμο Θεό, ποιος είναι ο δρόμος της σοφίας τώρα;
14 Τα πράγματα αυτά, που είναι σαν πληγές στον κόσμο τούτο, μας αποκαλύπτονται στο δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο κεφάλαια της Αποκαλύψεως που εδόθη στον Ιωάννη τον απόστολο. Δεν παίρνομε εμείς τον έπαινο γι’ αυτό, αλλά δίνομε στον Θεό τον έπαινο μέσω του Ιησού Χριστού και αναγνωρίζομε το μέρος που οι άγιοι άγγελοι του Θεού έχουν σ’ αυτό, όπως ζωηρά εικονίζεται στα κεφάλαια εκείνα της Αποκαλύψεως. Ειλικρινώς επιθυμούμε ν’ ακολουθήσωμε την ηγεσία που μας δίνεται μέσω των αγίων αγγέλων του Θεού. Δεν θέλομε να πιασθούμε μέσα στο ρεύμα στο οποίον οι άνθρωποι παρασύρονται από τα «πνεύματα της πονηρίας εν τοις επουρανίοις» και να έλθωμε σε σύγκρουσι με τον Παντοδύναμο Θεό στον Αρμαγεδδώνα. Αυτός είναι ο λόγος που εμείς που παρευρισκόμεθα σ’ αυτές τις συνελεύσεις γύρω σ’ όλο τον κόσμο πρέπει όλοι να ενωθούμε να λάβωμε μια απόφασι.
-
-
Η ΑπόφασιςΗ Σκοπιά—1964 | 15 Μαρτίου
-
-
Η Απόφασις
1, 2. Κατονομάστε τέσσερα σημεία που πρώτ’ απ’ όλα διακηρύττομε και αποφασίζομε όπως περιγράφονται στη δευτέρα παράγραφο.
ΕΜΕΙΣ οι μάρτυρες του Ιεχωβά, συγκεντρωμένοι εις [Πόλις, Νομός, Χώρα]a, σε μια από τις συνελεύσεις «Το Αιώνιον Ευαγγέλιον» που λαμβάνουν χώραν κατά μίαν αλυσιδωτή συνέχεια σε όλο τον κόσμο αυτό το έτος 1963, την ημέρα αυτή διακηρύττομε και αποφασίζομε τα ακόλουθα:
2 ΟΤΙ ο ένας ζων και αληθινός Θεός, ο Δημιουργός του ουρανού και της γης, του οποίου το όνομα είναι Ιεχωβά, είναι ο μόνος Θεός, τον οποίον φοβούμεθα και δοξάζομε. Αυτόν μόνο θα λατρεύωμε· γι’ αυτόν μόνο θα είμεθα μάρτυρες στον παγκόσμιο αγώνα που βρίσκεται τώρα σε πρόοδο σχετικά με το ερώτημα, Ποιος είναι ο Αιώνιος, Πάνσοφος, Παντοδύναμος Θεός; και θα προτρέψωμε όλους τους ανθρώπους οπουδήποτε, οποιουδήποτε γένους, εθνικότητος, φυλής, χρώματος και γλώσσης αυτόν μόνον να λατρεύουν ως τον αληθινόν Θεό που δεν έχει κάποιον ίσον προς Αυτόν·
3. Τι διακηρύττομε σχετικά με την Αγία Γραφή;
3 ΟΤΙ η αγία Γραφή, που εγράφη κάτω από έμπνευσι αρχικώς στην Εβραϊκή, Αραμαϊκή και στην αρχαία Ελληνική, είναι ο γραπτός του Λόγος. Αυτός είναι ο αγωγός της μιας αποκεκαλυμμένης θρησκείας, που είναι η απόλυτος αλήθεια και αυτός είναι ο αλάνθαστος οδηγός στην αγνή λατρεία που είναι ευπρόσδεκτη από τον Θεό·
4. Τι φρονούμε για τον Ιεχωβά Θεό τον Δημιουργό, τον Βασιλέα του και τη βασιλεία του;
4 ΟΤΙ ο Θεός ο Δημιουργός, στον οποίον ο ίδιος ο γραπτός του Λόγος δίδει το όνομα Ιεχωβά χιλιάδες φορές, είναι ο Βασιλεύς της Αιωνιότητος και ο Αιώνιος Κυρίαρχος του σύμπαντος και σ’ αυτόν οφείλομε την υπερτάτη μας υποταγή και την απόλυτη υπακοή. Μόνο με τη δική του άδεια και τη δική του ανοχή οι άνθρωποι έχουν ιδρύσει πολιτικές κυβερνήσεις για ό,τι κατανοείται πώς είναι το καλόν του κοινού. Η άδεια του γι’ αυτό δεν επρόκειτο να συνεχισθή για πάντα ή επ’ αόριστον, αλλά επρόκειτο να αχθή σε ένα τέλος με την ίδρυσι της Βασιλείας του αγαπητού του Υιού, του Μεσσίου ή Κεχρισμένου, του Χριστού, που ωνομάζετο Ιησούς, όταν ήταν στη γη ως τέλειος άνθρωπος. Στο έτος 1914 άρχισε επί της γης ένας συνδυασμός γεγονότων, τα οποία αυτός είπε ότι θα ήσαν ένα ορατό σημείο σ’ εμάς ότι ο Ιεχωβά Θεός έλαβε την κυριαρχική του δύναμι σ’ αυτό το έτος και εγκαθίδρυσε τη Βασιλεία του Υιού του Ιησού Χριστού για τη διακυβέρνησι αυτής της γης. Σύμφωνα με τις δημοσιευμένες πληροφορίες από την Αγία Γραφή, τότε είχε έλθει ο καιρός για όλα τα πολιτικά έθνη να παραχωρήσουν ειρηνικά την κυριαρχία τους επί της γης στην ουράνια Βασιλεία του ενθρονισμένου Υιού του Θεού Ιησού Χριστού. Η παγκόσμια ιστορία δείχνει ότι, αντί τούτου, περισσότερα από είκοσι έθνη, που ωδηγούντο από τον «Χριστιανικό κόσμο», ενεπλάκησαν σ’ ένα παγγήινο πόλεμο για παγκόσμια κυριαρχία. Λόγω αυτής της πορείας τα έθνη εισήλθαν στον προλεγόμενον στην Αγία Γραφή «καιρόν του τέλους», ο οποίος θα φθάση σ’ ένα οριστικό τέλος στον καιρό της βιαίας των καταστροφής·
-