-
Αν Αποκοπεί ένας Συγγενής . . .Η Σκοπιά—1982 | 15 Ιανουαρίου
-
-
Αν Αποκοπεί ένας Συγγενής . . .
1, 2. (α) Ποιος ήταν ο σκοπός του Θεού για την οικογενειακή θρησκεία; (β) Ποια απόφαση αντιμετώπισαν μερικές οικογένειες στον καιρό του Κορέ;
ΑΦΟΥ ο Αδάμ έζησε μόνος για κάποιο διάστημα, ο Θεός είπε: «Δεν είναι καλόν να είναι ο άνθρωπος μόνος.» Κατόπιν δημιούργησε την Εύα και θέσπισε τον ανθρώπινο γάμο. (Γέν. 2:18, 21, 22) Από τότε, ο πληθυσμός της γης επρόκειτο να αυξηθεί. Έτσι καθένας θα αποκτούσε πολλούς συγγενείς. Ακόμη και αν μερικά οικογενειακά μέλη, όπως τα παιδιά, δεν θα ζούσαν εκεί κοντά, θα μπορούσε κανείς να τα επισκεφθεί και ν’ απολαύσει μαζί τους ευχάριστες ώρες.—Γέν. 1:28· Ιώβ 1:1-5.
2 Ο Θεός είχε σκοπό να είναι οι οικογένειες ενωμένες στην αληθινή λατρεία, ώστε οι θρησκευτικές δοξασίες να μη δημιουργούν διαιρέσεις. Αλλά συνέβηκαν γεγονότα όπου η θρησκεία δημιούργησε οικογενειακά προβλήματα. Ένα απ’ αυτά ήταν όταν στασίασαν ο Κορέ, ο Δαθάν, και ο Αβειρών. Ο Ιεχωβά επιβεβαίωσε ότι πολιτευόταν μέσω του Μωυσή και του Ααρών, όχι μέσω αυτών των θρησκευτικών στασιαστών. Κατόπιν ο Μωυσής είπε στο λαό να απομακρυνθεί από τις σκηνές των στασιαστών. Τι θα έκαναν τα παιδιά και οι οικογένειες του Κορέ, του Δαθάν και του Αβειρών; Θα έβαζαν την πιστότητα τους στην οικογένεια πάνω από την πιστότητα στον Ιεχωβά και στην εκκλησία του; Οι περισσότεροι από κείνους τους στενούς συγγενείς των στασιαστών έβαλαν την οικογένεια πάνω απ’ τον Θεό. Ο Ιεχωβά εκτέλεσε εκείνους τους συγγενείς μαζί με τους στασιαστές.—Αριθ. 16:16-33.
3. Ποια σοφή εκλογή έκαναν μερικά μέλη της οικογένειας του Κορέ;
3 Εν τούτοις, μερικοί από τους γιους του Κορέ παρέμειναν πιστοί στον Θεό και στο λαό του. Δεν εκτελέσθηκαν μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια του Κορέ και τις οικογένειες του Δαθάν και του Αβειρών. (Αριθ. 26:9-11) Πραγματικά, απόγονοι απ’ αυτούς τους επιζήσαντες γιους του Κορέ ευλογήθηκαν αργότερα με ειδική υπηρεσία στο ναό και αναφέρονται με τιμή στη Γραφή.—2 Χρον. 20:14-19· Ψαλμ. 42, 44-49, 84, 85, 87.
4. Με ποιον άλλο τρόπο θα μπορούσε η πιστότητα στην οικογένεια να δημιουργήσει δοκιμασία στον Ισραήλ;
4 Μια παρόμοια απόφαση ανάμεσα στην πιστότητα στην οικογένεια και την πιστότητα στον Θεό αντιμετωπιζόταν όταν ένας Ισραηλίτης αποστατούσε. Θα προσπαθούσε η οικογένεια, ωθούμενη από ανθρώπινα συναισθήματα ή δεσμούς αίματος, να τον προστατέψει από την αποκοπή; Ή ακόμη και ο αδελφός του, ο γιος ή η κόρη του θα αναγνώριζαν ότι η πιστότητα στον Θεό και στην εκκλησία ήταν η ορθή και σοφή πορεία; (Βλέπε Δευτερονόμιο 13:6-11.) Στη Χριστιανική διευθέτηση σήμερα ένας αμαρτωλός δεν αποκόπτεται με θανατική εκτέλεση, αλλά οι Χριστιανοί μπορούν να αντιμετωπίσουν δοκιμασίες λόγω της πειθαρχικής διαπαιδαγωγήσεως ενός συγγενούς.
ΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ
5, 6. (α) Πώς θα μπορούσε να δημιουργηθεί οικογενειακή διαίρεση για τη θρησκεία; (β) Γιατί δεν θα πρέπει οι Χριστιανοί να συμβιβάζονται σ’ αυτή την περίπτωση; (Ψαλμ. 109:2-5)
5 Οι οικογενειακοί δεσμοί και τα αισθήματα μπορεί να είναι πολύ δυνατά. Αυτό είναι φυσικό και είναι σύμφωνο με τη διευθέτηση του Θεού. (Ιωάν. 16:21) Αλλά αυτοί οι ισχυροί δεσμοί μπορούν να φέρουν επίσης σκληρή δοκιμασία στους Χριστιανούς. Ο Ιησούς εξήγησε ότι αν κάποιο άτομο γίνει Χριστιανός αυτό θα μπορούσε νάχει σαν αποτέλεσμα την εναντίωση των συγγενών. Ο Ιησούς είπε: «Δεν ήλθον να βάλω ειρήνην, αλλά μάχαιραν. Διότι ήλθον να διαχωρίσω άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής· και εχθροί του ανθρώπου θέλουσιν είσθαι οι οικιακοί αυτού. Όστις αγαπά πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ, δεν είναι άξιος εμού.»—Ματθ. 10:34-38.
6 Οι Χριστιανοί δεν θέλουν να υπάρχει αυτή η έχθρα. Και δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τους συγγενείς να εναντιώνονται ή να τους μισούν γιατί έγιναν αγνοί, ηθικοί, έντιμοι δούλοι του Θεού. Εν τούτοις οι αληθινοί Χριστιανοί αναγνωρίζουν ότι δεν μπορούν να βάλουν την οικογένεια πάνω απ’ τον Θεό. Μακροπρόθεσμα, το καλύτερο συμφέρον καθενός είναι να συνεχίσουν οι Χριστιανοί να είναι πιστοί στον Θεό. Με τον καιρό ίσως μπορέσουν να επηρεάσουν τους συγγενείς τους για να βαδίσουν στο δρόμο που οδηγεί στη σωτηρία.—Ρωμ. 9:1-3· 1 Κορ. 7:12-16.
7, 8. Ποιος ευθύνεται για τα οικογενειακά προβλήματα που μπορεί να προκαλέσει η αποκοπή; (Δευτ. 32:4)
7 Οι συγγενείς μπορούν επίσης να δημιουργήσουν προβλήματα στους αληθινούς Χριστιανούς και μ’ άλλους τρόπους. Αυτό μπορεί να γίνει με την αποκοπή ενός συγγενούς. Όπως εξετάσθηκε στα προηγούμενα άρθρα, αν κάποιος στην εκκλησία διαπράττει βαρύ αμάρτημα και είναι αμετανόητος, ο Θεός απαιτεί να αποκοπεί. (1 Κορ. 5:11-13) Η διαγωγή του παραβάτη έχει μεταβάλει τη σχέση του με τον Ιεχωβά κι επομένως και με τα μέλη της οικογενείας που είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά. Δεν πρέπει να κατηγορούμε τον Θεό γι’ αυτά τ’ αποτελέσματα, γιατί οι κανόνες του είναι ευθείς και δίκαιοι. (Ιώβ 34:10, 12) Ούτε οφείλεται το σφάλμα στους πιστούς Χριστιανούς συγγενείς. Το αποκομμένο άτομο είναι εκείνο που δημιούργησε τα προβλήματα για τον εαυτό του και τους συγγενείς του, όπως έκαναν ο Κορέ, ο Δαθάν και ο Αβειρών.
8 Θα χρειαστεί να εξετάσουμε δυο χωριστές καταστάσεις. Η πρώτη αφορά την περίπτωση όπου ο Χριστιανός ζει στο ίδιο σπίτι μ’ ένα αποκομμένο ή αποσυνταυτισμένο οικογενειακό μέλος. Η δεύτερη αφορά την περίπτωση που ένας τέτοιος συγγενής δεν ανήκει στον άμεσο οικογενειακό κύκλο.
ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΑΜΕΣΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟ ΚΥΚΛΟ
9. Ποια είναι η κατάσταση σχετικά με τις οικογενειακές υποχρεώσεις εάν ο γαμήλιος σύντροφος ενός ατόμου δεν είναι Χριστιανός ή είναι αποκομμένος;
9 Ένα άτομο μπορεί να γίνει Χριστιανός χωρίς τα άλλα μέλη του οικογενειακού κύκλου του να δεχθούν την αλήθεια. Επί παραδείγματι, μια γυναίκα μπορεί να υπηρετεί τον Ιεχωβά, αλλά ο άνδρας της να μην τον υπηρετεί. Παρ’ όλα αυτά, είναι ακόμη ‘μια σάρκα’ με το σύζυγο της και είναι υποχρεωμένη να τον αγαπά και να τον σέβεται. (Γέν. 2:24· 1 Πέτρ. 3:1-6) Ή μπορεί να είναι παντρεμένη μ’ έναν άνδρα που ήταν αφιερωμένος Χριστιανός αλλά αργότερα αποβλήθηκε από την εκκλησία. Αυτό όμως δεν διακόπτει τους γαμήλιους δεσμούς· μόνο ο θάνατος ή το Γραφικό διαζύγιο θα τους διέκοπτε.—1 Κορ. 7:39· Ματθ. 19:9.
10, 11. Πώς η αποκοπή επηρεάζει τους πνευματικούς δεσμούς μέσα στο σπίτι;
10 Παρόμοια, αν ένας συγγενής, όπως ένας γονέας, ένας γιος ή μια κόρη, αποκοπούν ή αποσυνταυτισθούν, οι δεσμοί αίματος και οικογένειας παραμένουν. Μήπως, λοιπόν, αυτό σημαίνει ότι στον οικογενειακό κύκλο το καθετί παραμένει το ίδιο όταν ένα μέλος αποκοπεί; Σαφώς όχι.
11 Ένα αποκομμένο άτομο έχει αποκοπεί πνευματικά από την εκκλησία· οι προηγούμενοι πνευματικοί δεσμοί έχουν ολοκληρωτικά διασπασθεί. Αυτό αληθεύει ακόμη και για τους συγγενείς του, περιλαμβανομένων και εκείνων του άμεσου οικογενειακού κύκλου του. Έτσι, τα μέλη της οικογένειας—μολονότι αναγνωρίζουν τους οικογενειακούς δεσμούς—δεν θάχουν πια καμιά πνευματική συναναστροφή μαζί του.—1 Σαμ. 28:6· Παρ. 15:8, 9.
12. Σχετικά με την πνευματική επικοινωνία, ποιες αλλαγές μπορούν να γίνουν όταν ένα μέλος της οικογένειας αποκόπτεται;
12 Αυτό θα σημάνει αλλαγές στην πνευματική συναναστροφή που ίσως να υπήρχε στην οικογένεια. Επί παραδείγματι, αν αποκοπεί ο άνδρας, η γυναίκα του και τα παιδιά του δεν μπορούν να αισθάνονται άνετα να διεξάγει αυτός μια οικογενειακή μελέτη ή να οδηγεί την ανάγνωση της Γραφής και την προσευχή. Αν θέλει να πει προσευχή, όπως την ώρα του φαγητού, έχει δικαίωμα να το κάνει αυτό στο σπίτι του. Αλλά αυτοί μπορούν σιωπηλά να προσφέρουν στον Θεό τις δικές τους προσευχές. (Παρ. 28:9· Ψαλμ. 119:145, 146) Τι θα γίνει αν ένα αποκομμένο άτομο στο σπίτι θέλει να είναι παρόν όταν η οικογένεια διαβάζει μαζί τη Γραφή ή κάνει Γραφική μελέτη; Οι άλλοι θα μπορούσαν να το αφήσουν να είναι παρόν να ακούει, αν δεν προσπαθεί να τους διδάξει ή να μεταδώσει τις θρησκευτικές του ιδέες.
13. Πώς θα φέρονταν οι γονείς σ’ ένα αποκομμένο παιδί που ζει μέσα στο σπίτι;
13 Αν ένα ανήλικο παιδί αποκοπεί, οι γονείς θα εξακολουθήσουν να φροντίζουν για τις υλικές ανάγκες του και να του δίνουν ηθική εκπαίδευση και διαπαιδαγώγηση. Δεν θα διεξάγουν απ’ ευθείας με το παιδί Γραφική μελέτη, στην οποία το παιδί θα μπορεί να συμμετέχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν θα ζητηθεί από το παιδί να παρευρίσκεται στην οικογενειακή μελέτη. Και θα μπορούσαν να στρέψουν την προσοχή του στα μέρη της Γραφής ή των Χριστιανικών εκδόσεων που περιέχουν τη συμβουλή που χρειάζεται. (Παρ. 1:8-19· 6:20-22· 29:17· Εφεσ. 6:4) Θα μπορούν να του ζητήσουν να τους συνοδεύει και να κάθεται μαζί τους στις Χριστιανικές συναθροίσεις, με την ελπίδα ότι θα βάλει στην καρδιά του τη Γραφική συμβουλή.
14, 15. Τι θα πρέπει να γίνει όταν ένας αποκομμένος γονέας μετακομίζει πίσω στο σπίτι;
14 Αλλά τι θα γίνει όταν ένας στενός συγγενής, όπως ένας γιος ή ένας γονέας που δεν ζει στο σπίτι, αποκοπεί και κατόπιν θελήσει να ξαναγυρίσει στο σπίτι; Η οικογένεια θα μπορούσε να αποφασίσει τι θα κάνει ανάλογα με τις περιστάσεις.a
15 Παραδείγματος χάρη, ένας αποκομμένος γονέας μπορεί να είναι άρρωστος ή να μη μπορεί πια να φροντίσει για τον εαυτό του οικονομικά ή σωματικά. Τα Χριστιανικά παιδιά έχουν Γραφική και ηθική υποχρέωση να βοηθήσουν. (1 Τιμ. 5:8) Ίσως να φανεί αναγκαίο να φέρουν το γονέα στο σπίτι, προσωρινά ή μόνιμα. Ή μπορεί να φανεί σωστό να τακτοποιήσουν να τον φροντίζουν εκεί που υπάρχει ιατρικό προσωπικό και όπου θα μπορούν να επισκέπτονται το γονέα. Το τι θα γίνει μπορεί να εξαρτάται από παράγοντες όπως είναι οι πραγματικές ανάγκες του γονέα, η στάση του και η άποψη που έχει η κεφαλή της οικογένειας για την πνευματική ευημερία της οικογένειας.
16, 17. (α) Πώς θα μπορούσαν να αντιδράσουν οι γονείς στην πιθανότητα να ξαναγυρίσει σπίτι ένα αποκομμένο παιδί; (β) Τι μπορούμε να μάθουμε γι’ αυτό από την παραβολή για τον άσωτο υιό;
16 Αυτό θα μπορούσε να αληθεύει επίσης και για ένα παιδί που εγκατέλειψε το σπίτι αλλά τώρα είναι αποκομμένο ή αποσυνταυτισμένο. Μερικοί Χριστιανοί γονείς δέχτηκαν πίσω στο σπίτι για ένα διάστημα το αποκομμένο παιδί που αρρώστησε σωματικά ή συναισθηματικά. Αλλά σε κάθε περίπτωση οι γονείς μπορούν να σταθμίσουν τις ατομικές περιστάσεις. Μήπως ο αποκομμένος γιος συντηρούσε τον εαυτό του, και τώρα δεν είναι σε θέση να το κάνει; Ή μήπως θέλει να γυρίσει πίσω κυρίως για να περνά πιο άνετη ζωή; Τι γίνεται με τις ηθικές του διαθέσεις; Μήπως φέρει «ζύμη» μέσα στην οικογένεια;—Γαλ. 5:9.
17 Στην παραβολή του Ιησού για τον άσωτο γιο ο πατέρας έτρεξε να συναντήσει και κατόπιν δέχθηκε τον γιο που γύρισε. Ο πατέρας βλέποντας την αξιοθρήνητη κατάσταση του αγοριού, ανταποκρίθηκε με φυσικό πατρικό ενδιαφέρον. Μπορούμε να σημειώσουμε, όμως, ότι ο γιος δεν έφερε στο σπίτι πόρνες ούτε ήρθε με τη διάθεση να συνεχίσει την αμαρτωλή ζωή του στο σπίτι του πατέρα του. Όχι, εκδήλωσε εγκάρδια μετάνοια και ήταν προφανώς αποφασισμένος να επιστρέψει σε μια καθαρή ζωή.—Λουκ. 15:11-32.
ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΖΟΥΝ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ
18, 19. (α) Πώς θα πρέπει να βλέπουν οι Χριστιανοί τη συντροφιά με αποκομμένους συγγενείς που βρίσκονται έξω από την άμεση οικογένεια; (β) Γιατί αυτή η στάση είναι κατάλληλη; (2 Τιμ. 2:19)
18 Η δεύτερη περίπτωση που χρειάζεται να εξετάσουμε είναι εκείνη που αφορά έναν αποκομμένο ή αποσυνταυτισμένο συγγενή ο οποίος δεν ανήκει στον άμεσο οικογενειακό κύκλο ή δεν ζει στο ίδιο σπίτι. Ένα τέτοιο άτομο συνδέεται ακόμη με αίμα ή με γάμο, και έτσι ίσως να υπάρχει κάποια περιορισμένη ανάγκη να φροντίσει κανείς για αναγκαία οικογενειακά ζητήματα. Εν τούτοις, δεν είναι το ίδιο σαν να ζούσε στο ίδιο σπίτι όπου η επαφή και η συνομιλία δεν μπορούν να αποφευχθούν. Θα πρέπει να έχουμε καθαρά στο νου μας τη θεόπνευστη κατεύθυνση της Βίβλου: «Μη συναναστρέφησθε, εάν τις [οποιοσδήποτε, ΜΝΚ] αδελφός ονομαζόμενος είναι πόρνος ή πλεονέκτης . . ., με τον τοιούτον μηδέ να συντρώγητε.»—1 Κορ. 5:11.
19 Συνεπώς, ένας Χριστιανός που είναι συγγενής μ’ ένα τέτοιο αποκομμένο άτομο που ζει έξω από το σπίτι θα πρέπει να προσπαθεί να αποφεύγει αδικαιολόγητη επικοινωνία, διατηρώντας μάλιστα τις επαγγελματικές σχέσεις στο ελάχιστο. Η λογικότητα αυτής της πορείας γίνεται φανερή από εκθέσεις για το τι συνέβη με συγγενείς που είχαν την εσφαλμένη άποψη, ‘Μολονότι είναι αποκομμένος, είμαστε συγγενείς κι έτσι μπορούμε να τον μεταχειριζόμαστε το ίδιο όπως και πρώτα.’ Από μια περιοχή έρχεται η παρακάτω είδηση:
«Ένα άτομο που είχε αποκοπεί είχε συγγένεια με το ένα τρίτο περίπου της εκκλησίας. Όλοι του οι συγγενείς εξακολουθούσαν να τον συναναστρέφονται.»
Κι’ ένας αξιοσέβαστος Χριστιανός πρεσβύτερος γράφει:
«Στην περιοχή μας μερικούς αποκομμένους που έχουν μεγάλες οικογένειες τους υποδέχονται, καθώς μπαίνουν στην είσοδο της Αίθουσας Βασιλείας, με επιδεικτικά χαϊδέματα στην πλάτη και χειραψίες (μολονότι γνωρίζουν ότι ο αποκομμένος εξακολουθεί να ζει ανήθικα). Αισθάνομαι βαθιά ανησυχία ότι εκείνοι που έχουν αποκοπεί χρειάζεται να αντιληφθούν ότι ο Ιεχωβά και ο λαός του μισούν την πορεία τους και ότι θα πρέπει να αισθανθούν πραγματική ανάγκη για να μετανοιώσουν γνήσια. Πώς θα βοηθηθούν αυτοί οι αποκομμένοι να αλλάξουν όταν όλοι στις μεγάλες τους οικογένειες που γνωρίζουν για τις συνήθειες τους τούς χαιρετούν συνεχώς;»
20, 21. Όταν πρόκειται για αποκομμένους συγγενείς, γιατί χρειάζεται να είμαστε προσεκτικοί; (2 Τιμ. 2:22)
20 Θα πρέπει να υπήρχαν εκκλησίες τον πρώτο αιώνα που πολλοί μέσα εκεί θα ήταν συγγενείς. Αλλά όταν κάποιος αποκοπτόταν, έπρεπε όλοι οι συγγενείς να εξακολουθούν να φέρονται όπως και προηγουμένως αρκεί να μη συζητούν Γραφικά ζητήματα με το αποκομμένο άτομο; Όχι. Αλλιώς η εκκλησία δεν θα εφάρμοζε πραγματικά την εντολή: «Εκβάλετε τον κακόν εκ μέσου υμών.»—1 Κορ. 5:13.
21 Θα πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή ώστε η θέση ενός ατόμου που αποκόπηκε σαν αμαρτωλός ούτε να ξεχνιέται ούτε να μικροποιείται. Όπως έδειξαν ωραία οι γιοι του Κορέ, η κύρια πιστότητά μας πρέπει να είναι στον Ιεχωβά και στη θεοκρατική του διευθέτηση. Μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι όταν υποστηρίζουμε τους κανόνες του και προτιμούμε τη συντροφιά με τον οργανωμένο λαό του, παρά με τους παραβάτες, θα έχουμε την προστασία του και την ευλογία του.—Ψαλμ. 84:10-12.
ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΑΠΟΚΟΜΜΕΝΟΙ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ
22. Γιατί μπορεί οι οικογενειακές συγκεντρώσεις να δημιουργήσουν ειδικά προβλήματα σχετικά με τους αποκομμένους συγγενείς;
22 Είναι φυσικό, οι συγγενείς να βρίσκονται συχνά μαζί σε γεύματα, εκδρομές, οικογενειακές συγκεντρώσεις ή άλλες κοινωνικές συναναστροφές. Αλλά όταν κάποιος ακολούθησε αμετανόητα την αμαρτία και χρειάσθηκε να αποκοπεί, μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες για τους Χριστιανούς συγγενείς σχετικά μ’ αυτές τις συγκεντρώσεις. Μολονότι αναγνωρίζουν ότι είναι ακόμη συγγενείς μαζί του, δεν θέλουν ν’ αγνοήσουν τη συμβουλή του Παύλου ότι οι πιστοί Χριστιανοί θα πρέπει ‘να μη συναναστρέφονται’ μ’ ένα αποβλημένο αμαρτωλό.
23. Ποια θα ήταν η κατάσταση μ’ ένα αποκομμένο συγγενή και μ’ ένα Χριστιανικό γάμο;
23 Δεν υπάρχει λόγος να ψάχνουμε να βρούμε κάποιο κανόνα για το αν θα πρέπει μέλη της οικογένειας να βρίσκονται σε συγκεντρώσεις που θα είναι παρών ένας αποκομμένος συγγενής. Αυτό είναι κάτι που αφορά τους ίδιους να αποφασίσουν, σύμφωνα με τη συμβουλή του Παύλου. (1 Κορ. 5:11) Εν τούτοις θα πρέπει να εκτιμηθεί ότι αν ένα αποκομμένο άτομο πρόκειται να βρεθεί σε μια συγκέντρωση όπου έχουν προσκληθεί Μάρτυρες που δεν είναι συγγενείς, αυτό θα μπορεί πολύ να επηρεάσει το τι θα κάνουν οι άλλοι. Παραδείγματος χάρη, ένα ζευγάρι Χριστιανών μπορεί να παντρεύεται στην Αίθουσα Βασιλείας. Εάν έρθει στην Αίθουσα Βασιλείας στο γάμο ένας αποκομμένος συγγενής, προφανώς δεν θα μπορεί να ανήκει στη γαμήλια συντροφιά ή να «συνοδεύει» τη νύφη. Αλλά τι θα γίνει αν παρατεθεί ένα γαμήλιο συμπόσιο ή υποδοχή; Αυτή μπορεί να είναι μια ευτυχισμένη κοινωνική περίσταση, όπως συνέβη στην Κανά όπου παρευρέθηκε και ο Ιησούς . (Ιωάν. 2:1, 2) Αλλά θα επιτραπεί στον αποκομμένο συγγενή να έρθει ή έστω και να προσκληθεί; Αν επρόκειτο να παρευρεθεί, πολλοί Χριστιανοί, συγγενείς ή όχι, ίσως να συμπέραιναν ότι δεν θα έπρεπε να βρίσκονται εκεί, να φάνε ή να συναναστραφούν μαζί του, έχοντας υπ’ όψη τις οδηγίες του Παύλου στην 1 Κορινθίους 5:11.
24. Ποια συντροφιά μπορούν να απολαύσουν πάρα πολύ οι πιστοί Χριστιανοί; (Παρ. 18:24)
24 Έτσι, μερικές φορές, οι Χριστιανοί ίσως να νομίζουν ότι δεν θα πρέπει να είναι παρών ένας αποκομμένος ή αποσυνταυτισμένος συγγενής σε μια συγκέντρωση που φυσιολογικά θα περιλάμβανε τα οικογενειακά μέλη. Εν τούτοις, οι Χριστιανοί μπορούν να απολαμβάνουν τη συναναστροφή των πιστών μελών της εκκλησίας, έχοντας στο νου τα λόγια του Ιησού: «Όστις κάμη το θέλημα του Θεού, ούτος είναι αδελφός μου και αδελφή μου και μήτηρ.»—Μάρκ. 3:35.
25, 26. Αν πεθάνει ένας αποκομμένος συγγενής ποια θα ήταν η κατάσταση σχετικά με την κηδεία;
25 Το γεγονός είναι ότι όταν ένας Χριστιανός παραδίνει τον εαυτό του στην αμαρτία και χρειάζεται ν’ αποκοπεί, χάνει πολλά: την επιδοκιμασμένη στάση του με τον Θεό· την ιδιότητα του σαν μέλος στην ευτυχισμένη εκκλησία των Χριστιανών τη γλυκιά συντροφιά με τους αδελφούς του και μεγάλο μέρος της επικοινωνίας που είχε με τους Χριστιανούς συγγενείς. (1 Πέτρ. 2:17) Ο πόνος που προξένησε μπορεί ακόμη να εξακολουθήσει και μετά το θάνατο του.
26 Αν πεθάνει ενώ είναι αποκομμένος, οι διευθετήσεις για την κηδεία μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα. Οι Χριστιανοί συγγενείς του μπορεί να θέλουν να γίνει μια ομιλία στην Αίθουσα Βασιλείας, αν αυτή είναι η τοπική συνήθεια. Αυτό όμως δεν θα ταίριαζε, για ένα άτομο που είχε αποβληθεί από την εκκλησία. Αν είχε δείξει σημεία μετανοίας και ζητούσε τη συγχώρηση του Θεού, δηλαδή αν είχε πάψει ν’ αμαρτάνει και παρακολουθούσε τις Χριστιανικές συναθροίσεις, ίσως η συνείδηση κάποιου αδελφού να του επέτρεπε να κάνει μια Γραφική ομιλία στο κτίριο που γίνεται η κηδεία ή στο μέρος του τάφου. Γραφικά σχόλια όπως για την κατάσταση των νεκρών δίνουν μαρτυρία στους απίστους ή παρηγορούν τους συγγενείς. Εν τούτοις, αν ο αποκομμένος υποστήριζε ακόμη ψεύτικες διδασκαλίες ή ασεβή διαγωγή, ακόμη και μια τέτοια ομιλία δεν θα ήταν κατάλληλη.—2 Ιωάν. 9-11.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ
27. Πώς θα πρέπει να βλέπουμε τις κρίσεις του θεού;
27 Όλοι μας πρέπει να εκτιμούμε ότι εκείνο που μετρά είναι η κρίση του Ιεχωβά. (Παρ. 29:26) Αυτό αληθεύει για μισητές συνήθειες, επειδή η Γραφή δείχνει ότι αυτά είναι πράγματα που ο Θεός απεχθάνεται. (Παρ. 6:16-19) Αληθεύει όμως και για την κρίση του για τα άτομα. Ο Λόγος του Ιεχωβά λέει καθαρά ότι οι «άδικοι», εκείνοι που εξακολουθούν να πράττουν τα «έργα της σαρκός», δεν θα κληρονομήσουν τη βασιλεία του. (1 Κορ. 6:9, 10· Γαλ. 5:19-21) Τέτοια άτομα δεν έχουν θέση στον ουρανό, ούτε θα βρουν θέση στη γήινη επικράτεια της Βασιλείας. Συνεπώς, οποιοσδήποτε θέλει να παραμείνει στην καθαρή εκκλησία του Θεού σήμερα, πρέπει να τηρεί τους κανόνες του. Ο Θεός σαφώς δεν θα επιτρέψει σε «ζύμη» να παραμένει σαν φθοροποιά επιρροή ανάμεσα στον άγιο λαό του.—1 Κορ. 5:6-13.
28. Πώς το ζήτημα της αποκοπής θα μπορούσε να βάλει σε δοκιμασία την πιστότητα μας;
28 Φυσικά, αν αποκοπεί ένας στενός συγγενής, τα ανθρώπινα συναισθήματα μπορούν να μας δημιουργήσουν μεγάλη δοκιμασία. Τα συναισθήματα και οι οικογενειακοί δεσμοί είναι ιδιαίτερα δυνατά ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά τους, και είναι επίσης δυνατά όταν αποκόπτεται ένας γαμήλιος σύντροφος. Εν τούτοις, πρέπει να αναγνωρίζουμε ότι, σε τελική ανάλυση, δεν θα ωφελήσουμε κανένα ούτε θα ευχαριστήσουμε τον Θεό αν επιτρέψουμε στα αισθήματά μας να μας οδηγήσουν σε περιφρόνηση της σοφής συμβουλής του και καθοδηγήσεώς του. Θα πρέπει να εκδηλώνουμε την πλήρη εμπιστοσύνη μας στην τέλεια δικαιοσύνη των οδών του Θεού, περιλαμβανομένης και της προμήθειας να αποκόπτονται οι αμετανόητοι κακοποιοί. Αν παραμένουμε πιστοί στον Θεό και στην εκκλησία, ίσως με τον καιρό ο παραβάτης να πάρει ένα μάθημα απ’ αυτό, να μετανοήσει και να επανενταχθεί στην εκκλησία. Εν τούτοις, είτε αυτό συμβεί είτε όχι, μπορούμε να παρηγορηθούμε και να δυναμώσουμε απ’ αυτά που είπε ο Δαβίδ προς το τέλος της ζωής του:
«Πάσαι αι κρίσεις αυτού [του Θεού] ήσαν έμπροσθεν μου·. . . Και ανταπέδωκεν εις εμέ ο Κύριος κατά την δικαιοσύνην μου, κατά την καθαρότητα μου έμπροσθεν των οφθαλμών αυτού. Μετά οσίου, όσιος θέλεις είσθαι· μετά ανδρός τελείου, τέλειος θέλεις είσθαι· μετά καθαρού, καθαρός θέλεις είσθαι. . . Και θέλεις σώσει λαόν τεθλιμμένον.»—2 Σαμ. 22:23-28.
[Υποσημειώσεις]
a Σχόλια για την κατάσταση πρεσβυτέρων και διακονικών υπηρετών δίδονται στις «Ερωτήσεις από Αναγνώστες» στη Σκοπιά της 15ης Ιουλίου 1978.
[Εικόνα στη σελίδα 28]
Ένας αποκομμένος γονέας μπορεί να χρειάζεται τη φροντίδα στο σπίτι Χριστιανών παιδιών
[Εικόνα στη σελίδα 29]
Ο άσωτος γιος δεν γύρισε σπίτι για να συνεχίζει την αμαρτωλή του ζωή, αλλά ήταν μετανοιωμένος. Ο πατέρας του τον δέχτηκε πίσω.
-
-
Είναι η Τηλεόρασις ο Παιδαγωγός των Παιδιών Σας;Η Σκοπιά—1982 | 15 Ιανουαρίου
-
-
Είναι η Τηλεόρασις ο Παιδαγωγός των Παιδιών Σας;
Αν συμβαίνη αυτό, κίνδυνοι μπορεί να παραμονεύουν. Δώστε στα παιδιά σας κάτι καλύτερο.
Ελκύστε το ενδιαφέρον τους και ταυτοχρόνως διδάξτε τα παιδιά σας με τη βοήθεια του βιβλίου Ακούοντας τον Μεγάλο Διδάσκαλο. Περιλαμβάνει απολαυστικές ιστορίες για τον Ιησού που εθεράπευε τους ασθενείς, επανέφερε τους νεκρούς σε ζωή και έκανε και άλλα εκπληκτικά πράγματα. Τα παιδιά αγαπούν ν’ ακούν αυτές τις αληθινές αφηγήσεις της Γραφής.
Αυτό το δεμένο και εικονογραφημένο βιβλίο με τις 192 σελίδες μπορείτε να το έχετε με μόνο 75 σεντς, ή 40 δρχ. στην Ελλάδα.
Παρακαλώ να μου στείλετε το βιβλίο «Ακούοντας τον Μεγάλο Διδάσκαλο·» εσωκλείω 40 δραχμές (ή 75 σεντς).
-