۳۴ بعد ابر،‏ خیمهٔ ملاقات را پوشاند و جلال یَهُوَه خیمه* را پر کرد.‏+

۲ یَهُوَه به موسی گفت:‏ «به برادرت هارون بگو نباید هر وقت که خودش بخواهد به مکان مقدّس + که پشت پرده است + داخل شود و جلوی سرپوش صندوق برود،‏ مبادا بمیرد؛‏+ چون من بالای آن سرپوش + در ابر ظاهر خواهم شد.‏+

۱۱ وقتی کاهنان از مکان مقدّس بیرون آمدند (‏چون همهٔ کاهنانی که حضور داشتند،‏ صرف‌نظر از تقسیم‌بندی‌شان،‏+ خود را پاک و مقدّس* کرده بودند)‏،‏+ ۱۲ تمام خوانندگان لاوی + که آساف،‏+ هیمان،‏+ یِدوتون + و پسران و برادرانشان آن‌ها را رهبری می‌کردند،‏ به نواختن سِنج،‏ سازهای زِهی و چنگ پرداختند.‏ این لاویان لباسی از پارچهٔ نفیس به تن داشتند و در شرق مذبح ایستاده بودند و همراهشان ۱۲۰ کاهن شیپور می‌نواختند.‏+ ۱۳ شیپورنوازان و خوانندگان،‏ یکصدا یَهُوَه را ستایش کردند و او را شکر و سپاس گفتند و در عین حال،‏ صدای شیپورها،‏ سِنج‌ها و سازهای دیگر هم بلند شد.‏ آن‌ها همگی یَهُوَه را ستایش می‌کردند و می‌گفتند:‏ «او نیکوست؛‏ محبت پایدارش* جاودانه است!‏»‏+ در همان وقت،‏ ناگهان خانهٔ یَهُوَه از ابری پر شد.‏+ ۱۴ در نتیجه کاهنان نتوانستند به خاطر آن ابر به خدمتشان ادامه دهند،‏ چون خانهٔ خدای حقیقی از جلال یَهُوَه پر شده بود.‏+