۱۴ ‏«‹اگر غریبه‌ای در بین شما زندگی می‌کند،‏ او هم باید قربانی پِسَح را مطابق دستورات مربوط به عید پِسَح و روش تعیین‌شدهٔ آن برای یَهُوَه آماده کند.‏+ بنابراین هم برای شما و هم برای غریبانی که در بین شما زندگی می‌کنند،‏ یک قانون وجود دارد.‏›»‏+

۱۶ اما روت گفت:‏ «اصرار نکن که ترکت کنم یا برگردم و همراهت نیایم،‏ چون هر جا بروی من هم می‌آیم و هر جا شب را بگذرانی من هم شب را همان جا می‌گذرانم.‏ قوم تو قوم من خواهد بود و خدای تو خدای من.‏+

۱۵ بعد با تمام همراهانش پیش مرد خدای حقیقی برگشت،‏+ جلوی او ایستاد و گفت:‏ «الآن فهمیدم که در سرتاسر زمین،‏ در هیچ جا به غیر از اسرائیل،‏ خدایی نیست.‏+ پس لطفاً هدیه‌ای* از خدمتگزارت بپذیر.‏»

۳۲ ‏«همچنین اگر غریبه‌ای که از قوم تو اسرائیل نباشد و به خاطر نام عظیم* تو + و دست پرقدرت و بازوی نیرومند تو از سرزمینی دور بیاید و به طرف این خانه دعا کند،‏+ ۳۳ آن موقع،‏ از آسمان‌ها،‏ مکان سکونت خود بشنو و هر چه آن غریبه از تو بخواهد،‏ انجام بده تا همهٔ مردم زمین نام تو را بشناسند + و مثل قومت اسرائیل،‏ تو را پرستش کنند* و بدانند نام تو بر خانه‌ای است که من ساخته‌ام.‏

من قربانی‌های سوختنی و هدایای آن‌ها را که روی مذبح من تقدیم می‌کنند،‏ قبول خواهم کرد،‏

چون خانهٔ من،‏ خانهٔ عبادت* برای همهٔ قوم‌ها نامیده خواهد شد.‏»‏+

۲۷ فیلیپُس فوراً بلند شد و به طرف آن جاده راه افتاد.‏ در آن جاده به خواجه‌سرایی* برخورد کرد که اهل اتیوپی* بود و در دربار کَنداکِه ملکهٔ اتیوپی اختیارات زیادی داشت.‏ او خزانه‌دار ملکه بود و برای پرستش به اورشلیم رفته بود،‏+