اِشَعْیا
۱ اِشَعْیا*+ پسر آموص در دوران سلطنت عُزّیا،+ یوتام،+ آحاز + و حِزِقیا + که پادشاهان یهودا بودند، این رؤیا را در مورد یهودا و اورشلیم دید:+
۳ گاو مالک خود را می‌شناسد،
و الاغ هم می‌داند صاحبش در کدام آخور به او خوراک می‌دهد.
اما اسرائیلیان مرا* نمی‌شناسند،+
و قوم من درک و فهم ندارند.»
۵ چرا اینقدر نافرمانی می‌کنید؟ دیگر جایی از بدنتان نمانده که ضربه نخورده باشد!+
تمام سرتان بیمار است،
و تمام دلتان مریض.+
۶ از سر تا پا هیچ جای سالمی برایتان نمانده است.
بدنتان پر از زخم و کبودی و عفونت است،
و کسی آن‌ها را تمیز نکرده* و رویشان مرهم نگذاشته و آن‌ها را نبسته است.+
۷ سرزمینتان ویران و متروک است.
شهرهایتان به آتش کشیده شده‌اند.
بیگانگان جلوی چشمانتان محصول زمینتان را می‌بلعند،+
و همه جا را ویران می‌کنند.+
۸ دختر صَهیون* مثل سایه‌بانی* در باغ انگور رها شده؛
او مثل آلونکی در مزرعهٔ خیار،
و مثل شهری محاصره‌شده رها شده است.+
۹ اگر یَهُوَه خدای لشکرها تعداد کمی از ما را نجات نمی‌داد،
مثل سُدوم می‌شدیم،
و مثل غَموره کاملاً از بین می‌رفتیم.+
۱۰ ای حاکمان ظالم سُدوم، سخنان یَهُوَه را بشنوید.+
ای مردم غَموره به قوانین* خدایمان توجه کنید.+
۱۱ یَهُوَه می‌گوید: «قربانی‌های زیاد شما چه فایده‌ای برای من دارد؟+
از تقدیم قوچ‌هایتان به عنوان قربانی سوختنی خسته شده‌ام + و دیگر چربی بهترین حیواناتتان را نمی‌خواهم؛+
۱۳ دیگر هدایای غلّه‌ای بی‌ارزش برایم نیاورید.
از بخوری که می‌سوزانید متنفرم.+
جشن‌های ماه نو،+ شَبّات + و گردهمایی‌های شما را هم نمی‌توانم تحمّل کنم،+
چون همزمان با گردهمایی‌هایی که برای پرستش برگزار می‌کنید، جادوگری هم می‌کنید.+
۱۴ من از جشن‌های ماه نو و عیدهای شما متنفرم.
دیگر نمی‌توانم آن‌ها را تحمّل کنم،
و از آن‌ها خسته شده‌ام.
۱۶ خودتان را بشویید و پاک شوید؛+
دیگر نمی‌خواهم شاهد کارهای شریرانهٔ شما باشم.
از کارهای بد دست بکشید!+
۱۷ کارهای خوب را یاد بگیرید و به دنبال عدالت باشید.+
ظالمان را اصلاح کنید،
از حق یتیمان* دفاع کنید،
و به داد بیوه‌زنان برسید.»+
۱۸ یَهُوَه می‌گوید: «بیایید مسائلی را که بین ماست حل و فصل کنیم.*+
با این که لکه‌های گناهانتان به قرمزی خون است،
به سفیدی برف خواهد شد؛+
با این که لکه‌های گناهانتان به قرمزی پارچه‌ای سرخ است،
به سفیدی پشم خواهد شد.
۲۰ اما اگر به من گوش ندهید و سرکشی کنید،
با شمشیر کشته می‌شوید؛+
چون من که یَهُوَه هستم این را می‌گویم.»
۲۱ چقدر جای تأسف است که شهری وفادار،+ فاحشه شده!+
۲۳ امیرانت سرکشند و شریک دزدان.+
آن‌ها همه عاشق رشوه و پاداشند.+
۲۴ بنابراین یَهُوَه، خدای لشکرها و سَرور حقیقی،
یعنی خدای پرقدرت اسرائیل می‌گوید:
«من شرّ مخالفانم را از سرم کم خواهم کرد،
و از دشمنانم انتقام خواهم گرفت.+
۲۵ من دستم را روی تو بلند خواهم کرد.
من ناخالصی‌هایت را مثل ناخالصی‌های فلز کاملاً تصفیه می‌کنم،
و همهٔ آن‌ها را پاک خواهم کرد.+
تو بعد از آن، ‹شهر درستکاران› و ‹شهر وفاداران› نامیده می‌شوی.+
۲۷ من با عدل و انصاف، صَهیون را نجات خواهم داد،*+
و کسانی را که به سوی من برمی‌گردند، بازخرید خواهم کرد.
۲۸ سرکشان و گناهکاران همه نابود خواهند شد،+
و کسانی که یَهُوَه را ترک می‌کنند، از بین خواهند رفت.+