ترانه‌ای از آساف.+
۷۹ ای خدا، ملت‌های بیگانه، سرزمین تو را تسخیر کرده‌اند؛
سرزمینی که به عنوان میراث به قومت داده‌ای.+
آن‌ها معبد مقدّست را بی‌حرمت+ و اورشلیم را به خرابه‌ها تبدیل کرده‌اند.+
۲ جنازه‌های بندگانت را خوراک پرندگان کرده‌اند،
و گوشت تن خادمان وفادارت را خوراک حیوانات وحشی.+
۳ خونشان را مثل آب در همه جای اورشلیم بر زمین ریخته‌اند.
کسی باقی نمانده که آن‌ها را دفن کند.+
۴ در نظر همسایگانمان خوار و ذلیل شده‌ایم،+
و اطرافیانمان ما را مسخره می‌کنند و به ما می‌خندند.
۵ ای یَهُوَه، تا کی از دست ما خشمگین خواهی بود؟ تا ابد؟+
تا کی خشمت مثل آتش، شعله‌ور خواهد بود؟+
۶ خشمت را بر سر ملت‌هایی که تو را نمی‌شناسند بریز،
و بر سر حکومت‌هایی که نامت را صدا نمی‌کنند.+
۷ آن‌ها بودند که فرزندان یعقوب را از بین بردند،
و سرزمینشان را ویران کردند.+
۸ خدایا، از ما نخواه که جوابگوی گناهان اجدادمان باشیم.+
هر چه زودتر به ما رحم کن،+
چون خیلی دلسرد و ناامید شده‌ایم.
۹ ای خدا، ای نجات‌دهندهٔ ما،+
به خاطر نام باشکوهت به ما کمک کن!
به خاطر نامت، ما را نجات بده و گناهانمان را ببخش!+
۱۰ نگذار ملت‌های بیگانه بگویند: «خدایشان کجاست؟»+
بگذار ملت‌ها بدانند و ما به چشم ببینیم
که تو انتقام خون بندگانت را می‌گیری.+
۱۱ خدایا، ناله‌های اسیران را بشنو،+
و با قدرت بی‌کرانت، از کسانی که به مرگ محکوم هستند، محافظت کن.+
۱۲ ای یَهُوَه، همسایگانمان را به خاطر توهین‌هایی که به تو کرده‌اند،+
هفت برابر بیشتر مجازات کن.+
۱۳ آن وقت، ما که قوم برگزیده و گوسفندان چراگاه تو هستیم،+
تو را تا ابد شکر و سپاس می‌گوییم،
و تمام نسل‌های آیندهٔ ما هم تو را ستایش خواهند کرد.+