اِشَعْیا
۴۲ این است خادم من + که از او حمایت می‌کنم!
برگزیدهٔ من + که از او راضی و خشنودم!+
۲ او فریاد نخواهد زد و صدایش را بلند نخواهد کرد،
و کسی صدایش را در کوچه‌ها و خیابان‌ها نخواهد شنید +.
او با وفاداری عدالت را برقرار خواهد کرد.+
۴ او دلسرد و ناامید نخواهد شد و عدالت را روی زمین برقرار خواهد کرد.+
مردم جزیره‌ها با اشتیاق منتظر تعالیم* او می‌مانند.
۵ این گفتهٔ یَهُوَه خدای حقیقی است،
آفریدگار بزرگ آسمان‌ها، همان کسی که آن‌ها را گستراند،+
کسی که زمین را شکل داد و محصولاتش را به وجود آورد؛+
کسی که به انسان‌ها نَفَس حیات داد،+
۶ او می‌گوید: «من یَهُوَه که عدالت را برقرار می‌کنم، تو را صدا کرده‌ام،
و دست تو را محکم گرفته‌ام.
من از تو محافظت خواهم کرد و تو را مثل عهدی بین خودم و مردم،+
و مثل نوری برای ملت‌ها قرار خواهم داد،+
۷ تا چشم نابینایان را باز کنی،+
زندانیان را از زندان آزاد کنی،
و کسانی را که در تاریکی سیاه‌چال هستند، رهایی دهی.+
۸ من یَهُوَه هستم و اسم من همین است.
من اجازه نمی‌دهم هیچ کس در شکوه و جلالم شریک باشد،*
و نمی‌گذارم بت‌ها سهمی از ستایش من داشته باشند.+
۹ چیزهایی که در گذشته پیشگویی کرده بودم به انجام رسیدند،
اما حالا از چیزهای جدید به شما خبر می‌دهم،
و آن‌ها را قبل از این که اتفاق بیفتند، به شما اعلام می‌کنم.»+
۱۰ ای دریانوردان و همهٔ کسانی که در دریاها هستید،
ای ساکنان جزیره‌های دوردست،+
برای یَهُوَه سرودی تازه بخوانید،+
و او را از دورترین نقاط زمین ستایش کنید.+
ای کسانی که در صخره‌ها ساکنید،
از بالای کوه‌ها با شادی فریاد بزنید.
۱۳ یَهُوَه مثل جنگاوری قدرتمند به جنگ خواهد رفت.+
او مثل یک جنگجو مشتاق خواهد بود که وارد عمل شود،*+
و مثل کسانی که به سمت میدان جنگ می‌دوند فریاد خواهد زد.
او نشان خواهد داد که قوی‌تر از دشمنانش است.+
۱۴ خدا می‌گوید: «من برای مدتی طولانی ساکت مانده‌ام؛
سکوت کرده‌ام و جلوی خودم را گرفته‌ام.
اما مثل زنی که در حال زایمان است،
ناله خواهم کرد و نَفَس‌زنان آه خواهم کشید.
۱۵ کوه‌ها و تپه‌ها را از بین خواهم برد،
و همهٔ گیاهانشان را خشک خواهم کرد.
۱۶ نابینایان را به راهی که نمی‌شناسند هدایت خواهم کرد،+
و کاری می‌کنم که در مسیرهای ناآشنا قدم بگذارند.+
همهٔ این کارها را برایشان انجام خواهم داد و هیچ وقت ترکشان نخواهم کرد.»
۱۷ کسانی که به بت‌ها توکّل می‌کنند،
و به بت‌های فلزی‌شان می‌گویند: «تو خدای مایی،»
چه کسی به اندازهٔ شخصی که به او پاداش داده‌ام ،
و به اندازهٔ خادم من که یَهُوَه هستم نابیناست؟+
۲۰ تو چیزهای زیادی می‌بینی، اما اعتنایی نمی‌کنی.
تو می‌شنوی، اما توجه نمی‌کنی.+
۲۲ ولی این قوم، قومی هستند که اموالشان دزدیده و غارت شده است،+
همهٔ آن‌ها در سیاه‌چال‌ها گیر افتاده‌اند و در زندان‌ها حبس شده‌اند.+
آن‌ها غارت شده‌اند و هیچ کس نیست که نجاتشان دهد،+
اموالشان دزدیده شده است و هیچ کس نیست که بگوید: «آن‌ها را پس دهید!»
۲۳ آیا بین شما کسی هست که به این سخنان گوش دهد؟
آیا کسی هست که توجه کند و درس عبرت بگیرد؟
۲۴ چه کسی اجازه داد که یعقوب غارت و اموال اسرائیل دزدیده شود؟
مگر یَهُوَه نبود که چنین اجازه‌ای داد؟
چون آن‌ها به او گناه کردند!
۲۵ برای همین خدا آنقدر از آن‌ها خشمگین شد که جنگ و مصیبت بر سرشان آورد.+
جنگ همه چیز را در اطرافشان خراب کرد،
اما باز هم توجهی نکردند.+
آتش خشم خدا آن‌ها را احاطه کرد، اما باز هم درس عبرت نگرفتند.*+