تَثنیه

۱۵ ‏«در پایان هر هفت سال،‏ باید قرض‌های بدهکاران را ببخشید.‏*‏+‏ ۲ بخشش بدهی‌ها باید به این صورت باشد:‏ هر طلبکار باید طلبی را که از همسایه‌اش دارد ببخشد.‏ او نباید همسایه یا برادرش را تحت فشار قرار دهد تا قرضش را بپردازد،‏ چون بخشش بدهی‌ها به فرمان یَهُوَه اعلام شده است.‏+ ۳ اگر بدهکار بیگانه باشد،‏+ می‌توانید از او بخواهید که بدهی خود را بپردازد،‏ اما اگر بدهکار از برادرانتان باشد،‏ باید بدهی او را ببخشید.‏ ۴ البته در میان شما کسی نباید فقیر باشد،‏ چون یَهُوَه مطمئناً به شما برکت خواهد داد؛‏+ بله،‏ شما در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به عنوان میراث به شما می‌دهد برکت زیادی خواهید گرفت،‏ ۵ به شرطی که از یَهُوَه خدایتان کاملاً اطاعت کنید و به همهٔ فرمان‌هایی که من امروز به شما می‌دهم با دقت تمام عمل کنید.‏+ ۶ یَهُوَه خدایتان طبق وعده‌اش،‏ به شما برکت خواهد داد،‏ طوری که شما به قوم‌های زیادی قرض خواهید داد،‏ ولی احتیاجی به قرض گرفتن نخواهید داشت؛‏+ بر قوم‌های زیادی تسلّط خواهید داشت،‏ ولی آن‌ها بر شما تسلّط نخواهند داشت.‏+

۷ ‏«اگر در یکی از شهرهای سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد،‏ یکی از برادرانتان فقیر شود،‏ سنگدل نشوید* و از کمک کردن به او کوتاهی نکنید،‏*‏+‏ ۸ بلکه نسبت به او دست و دلباز باشید+ و هر چقدر که احتیاج دارد به او قرض دهید.‏ ۹ نگذارید این فکر بد به ذهنتان خطور کند* که ‹چون سال هفتم یعنی سال بخشیدن قرض‌ها به‌زودی می‌رسد،‏+ بهتر است که به برادر فقیر خود کمک نکنم و چیزی به او قرض ندهم.‏› اگر این طور عمل کنید و او از دست شما به یَهُوَه شکایت کند،‏ این عمل شما گناه به حساب می‌آید.‏+ ۱۰ شما باید هر چیزی را که نیاز دارد با سخاوتمندی به او بدهید،‏+ نه با بی‌میلی.‏* در این صورت یَهُوَه خدایتان در همهٔ کارهایتان به شما برکت خواهد داد.‏+ ۱۱ فقیران همیشه در سرزمین شما وجود خواهند داشت.‏+ به همین دلیل به شما فرمان می‌دهم که نسبت به برادران فقیر و محتاجتان دست و دلباز باشید.‏+

۱۲ ‏«اگر غلامی عبرانی بخرید،‏* چه مرد باشد چه زن،‏ باید او را بعد از شش سال خدمت،‏ یعنی در سال هفتم آزاد کنید.‏+ ۱۳ وقتی آزادش می‌کنید،‏ او را دست خالی نفرستید،‏ ۱۴ بلکه سخاوتمند باشید و از گله،‏ محصول،‏* روغن زیتون و شرابتان،‏ به نسبت برکتی که یَهُوَه خدایتان به شما داده است،‏ چیزی به عنوان هدیه به او بدهید.‏ ۱۵ به خاطر بیاورید که در سرزمین مصر برده بودید و یَهُوَه خدایتان شما را نجات داد.‏* به همین دلیل است که امروز این فرمان را به شما می‌دهم.‏

۱۶ ‏«اما اگر غلامتان به شما بگوید که نمی‌خواهد از پیش شما برود،‏ چون شما و خانواده‌تان را دوست دارد و از خدمت کردن به شما راضی است،‏+ ۱۷ آن وقت باید او را به دم دَر ببرید و گوشش را با دِرفشی سوراخ کنید تا برای بقیهٔ عمرش غلام شما باشد.‏ با کنیزانتان هم همین کار را انجام دهید.‏ ۱۸ وقتی آزادش می‌کنید و او از پیشتان می‌رود،‏ ناراحت نشوید،‏ چون او طی شش سال به اندازهٔ دو برابر دستمزد یک کارگر به شما خدمت کرده و یَهُوَه خدایتان در هر کاری به شما برکت داده است.‏

۱۹ ‏«نخست‌زادگان نر از گاوها،‏ گوسفندان و بزهایتان را برای یَهُوَه خدایتان کنار بگذارید.‏*‏+‏ از نخست‌زادگان گاوهایتان* کار نکشید و پشم نخست‌زادگان گوسفندان و بزهایتان را نچینید.‏ ۲۰ شما و اهل خانه‌تان باید هر سال گوشت آن حیوانات را در حضور یَهُوَه خدایتان در مکانی که یَهُوَه انتخاب می‌کند بخورید.‏+ ۲۱ اما اگر یکی از آن حیوانات نقص عضو داشته باشد،‏ مثلاً لنگ یا کور باشد یا نقص دیگری داشته باشد،‏ نباید آن را برای یَهُوَه خدایتان قربانی کنید،‏+ ۲۲ بلکه باید گوشت آن را در شهرهایتان* بخورید؛‏ هم شخص ناپاک و هم شخص پاک می‌تواند آن را مثل گوشت غزال یا آهو بخورد.‏+ ۲۳ اما خونش را نباید بخورید؛‏+ آن را مثل آب روی زمین بریزید.‏+