پیدایش
۱ در ابتدا، خدا آسمان‌ها و زمین را آفرید.+
۲ وقتی زمین خالی و بی‌شکل بود و تاریکی سطح آب‌های عمیق*+ را پوشانده بود، نیروی فعال خدا*+ روی سطح آب‌ها حرکت می‌کرد.+
۳ خدا گفت: «روشنایی به وجود آید» و روشنایی به وجود آمد.+ ۴ بعد از آن، خدا دید که روشنایی از هر جهت خوب است و روشنایی را به‌تدریج از تاریکی جدا کرد. ۵ خدا روشنایی را روز و تاریکی را شب نامید.+ شب شد، صبح شد؛ این روز اول بود.
۶ بعد خدا گفت: «فضایی*+ بین آب‌ها به وجود آید تا آب‌ها را از هم جدا کند.»+ ۷ پس همین طور شد؛ خدا آن فضا را به وجود آورد و آب‌های زیر آن را از آب‌های بالای آن جدا کرد.+ ۸ خدا آن فضا را آسمان نامید. شب شد، صبح شد؛ این روز دوم بود.
۹ بعد از آن، خدا گفت: «آب‌های زیر آسمان در یک جا جمع شوند تا خشکی ظاهر شود.»+ پس همین طور شد. ۱۰ خدا خشکی را زمین+ و آب‌های جمع‌شده را دریا نامید+ و خدا دید که کارش از هر جهت خوب است.+ ۱۱ بعد از آن، خدا گفت: «انواع علف‌ها،* گیاهان و درختان، روی زمین رشد کنند و هر کدام مطابق نوع خودشان میوه و دانه تولید کند.» پس همین طور شد؛ ۱۲ زمین انواع علف‌ها، گیاهان دانه‌دار+ و درختان میوه را که میوه‌های دانه‌دار می‌دهند، مطابق نوع خودشان تولید کرد و خدا دید که کارش از هر جهت خوب است. ۱۳ شب شد، صبح شد؛ این روز سوم بود.
۱۴ بعد خدا گفت: «نورافشان‌ها*+ در آسمان* باشند تا روز را از شب جدا کنند+ و نشانه‌هایی برای تشخیص فصل‌ها، روزها و سال‌ها باشند.+ ۱۵ این نورافشان‌ها در آسمان* باشند تا نور خود را بر زمین بتابانند.» پس همین طور شد؛ ۱۶ خدا دو نورافشان بزرگ ساخت؛* نورافشان بزرگ‌تر را برای درخشیدن در روز*+ و نورافشان کوچک‌تر را برای درخشیدن در شب.* او همین طور ستارگان را ساخت.+ ۱۷ خدا آن‌ها را در آسمان* گذاشت تا نور خود را بر زمین بتابانند ۱۸ و روز و شب بدرخشند* و روشنایی را از تاریکی جدا کنند+ و خدا دید که کارش از هر جهت خوب است. ۱۹ شب شد، صبح شد؛ این روز چهارم بود.
۲۰ بعد خدا گفت: «آب‌ها از انبوه جانوران پر شود و پرندگان،* بالای سطح زمین در آسمان پرواز کنند.»+ ۲۱ پس خدا جانوران بزرگِ دریایی و انبوه جانورانی را که در آب‌ها حرکت می‌کنند، مطابق نوع خودشان آفرید؛ همین طور همهٔ پرندگان را مطابق نوع خودشان آفرید و خدا دید که کارش از هر جهت خوب است. ۲۲ او به آن‌ها برکت داد و گفت: «بارور و زیاد شوند و آب‌های دریا را پر کنند.+ پرندگان هم روی زمین زیاد شوند.» ۲۳ شب شد، صبح شد؛ این روز پنجم بود.
۲۴ بعد خدا گفت: «بر روی زمین انواع جانوران به وجود آیند؛ یعنی حیوانات اهلی و وحشی و خزندگان،* هر کدام مطابق نوع خودشان.»+ پس همین طور شد؛ ۲۵ خدا انواع حیوانات اهلی، حیوانات وحشی و خزندگان را مطابق نوع خودشان ساخت و خدا دید که کارش از هر جهت خوب است.
۲۶ بعد از آن، خدا گفت: «انسان را به صورت خودمان+ و شبیه خودمان+ بسازیم+ و آن‌ها بر ماهیان دریا، پرندگان آسمان، حیوانات اهلی، همهٔ خزندگان و تمام زمین تسلّط داشته باشند.»+ ۲۷ پس خدا انسان را شبیه خودش آفرید. بله، او انسان را شبیه خدا آفرید. او آن‌ها را مرد و زن آفرید.+ ۲۸ خدا به آن‌ها برکت داد و گفت: «بارور و زیاد شوید و زمین را پر کنید+ و آن را تحت اختیار خود درآورید.+ بر ماهیان دریا، پرندگان آسمان و همهٔ جانوران زمین تسلّط داشته باشید.»+
۲۹ بعد خدا گفت: «من همهٔ گیاهان دانه‌دار را که در سراسر زمین وجود دارند و همهٔ درختانی را که میوه‌های دانه‌دار دارند، به شما می‌دهم تا غذای شما باشد.+ ۳۰ همین طور به همهٔ حیوانات وحشی، پرندگان آسمان و جانوران زمین، گیاهان سبز را می‌دهم تا غذای آن‌ها باشد.»+ پس همین طور شد.
۳۱ بعد از آن، خدا به همهٔ چیزهایی که ساخته بود نگاه کرد و دید که کارش از هر جهت بسیار خوب است.+ شب شد، صبح شد؛ این روز ششم بود.