مَلاکی
۳ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید: «من پیام‌رسانم را می‌فرستم تا راه را برای من آماده کند.*+ بعد خداوندِ حقیقی* که شما در جستجوی او هستید ناگهان به معبد خود خواهد آمد؛+ و پیام‌رسانِ عهد که با خوشحالی در انتظارش هستید، خواهد آمد. او حتماً خواهد آمد!»
۲ «اما چه کسی می‌تواند روز آمدن او را تحمّل کند و موقع ظهورش بایستد؟ چون او مثل آتش تصفیه‌گر و صابون* رختشوران خواهد بود.+ ۳ او مثل کسی که نقره را ذوب و تصفیه می‌کند،+ خواهد نشست و پسران لاوی را مثل طلا و نقره تصفیه و پاک* خواهد کرد و آن‌ها که درستکار به حساب می‌آیند، هدیه‌هایی برای یَهُوَه تقدیم خواهند کرد. ۴ پس مثل زمان قدیم و دوران باستان، هدیه‌های یهودا و اورشلیم در نظر یَهُوَه خوشایند* خواهند بود.+
۵ «من برای داوری پیش شما خواهم آمد، و بلافاصله به ضدّ جادوگران،+ زناکاران و کسانی که قسم دروغ می‌خورند + و همچنین به ضدّ کسانی که سر کارگر + و بیوه‌زن و یتیم کلاه می‌گذارند + و نمی‌خواهند به غریبان کمک کنند،*+ شهادت خواهم داد .این افراد برای من هیچ احترامی قائل نیستند.»* این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.
۶ «من یَهُوَه هستم و تغییر نمی‌کنم.*+ شما از نسل یعقوب هستید و به این دلیل، هنوز نابود نشده‌اید. ۷ شما از زمان اجدادتان، از مقرّرات من سرپیچی کرده‌اید و به آن‌ها عمل نکرده‌اید.+ به سوی من برگردید تا من هم به سوی شما برگردم.»+ این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.
اما شما می‌گویید: «چطور به سوی تو برگردیم؟»
۸ «آیا انسان می‌تواند از خدا دزدی کند؟ بله، شما از من دزدی می‌کنید.»
شما می‌پرسید: «چطور از تو دزدی کرده‌ایم؟»
«با ندادن یک‌دهم‌ها و هدایا از من دزدی کرده‌اید! ۹ مسلّماً لعنت‌شده هستید،* چون از من می‌دزدید، بله، تمام قوم این کار را می‌کنند. ۱۰ همهٔ یک‌دهم‌ها را به انبار بیاورید + تا در خانهٔ من غذا باشد؛+ لطفاً در این مورد مرا امتحان کنید و ببینید که چطور دروازه‌های آسمان را باز می‌کنم + و آنقدر بر شما برکت می‌ریزم که دیگر هیچ کمبودی نداشته باشید.»+ این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.
۱۱ «به خاطر شما جلوی آفت* را خواهم گرفت. آفت، دیگر میوه‌های سرزمینتان را از بین نخواهد برد و باغ‌های انگورتان بدون میوه نخواهد بود.»+ این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.
۱۲ «همهٔ ملت‌ها خواهند گفت که شما خوشبخت هستید،+ چون سرزمین شما سرزمینی شادی‌بخش خواهد شد.» این گفتهٔ یَهُوَه خدای لشکرهاست.
۱۳ یَهُوَه می‌گوید: «شما حرف‌های توهین‌آمیزی به من زده‌اید.»
ولی شما می‌پرسید: «ما بین خودمان چه حرف‌هایی به ضدّ تو زده‌ایم؟»+
۱۴ «شما می‌گویید، ‹خدمت به خدا هیچ ارزشی ندارد.+ برای ما چه فایده‌ای دارد وظایفی را که نسبت به او داریم انجام دهیم و بابت گناهانمان، در حضور یَهُوَه خدای لشکرها غمگین باشیم؟ ۱۵ ما می‌بینیم که افراد گستاخ خوشبختند و ظالمان موفقند.+ آن‌ها به خودشان جرأت می‌دهند خدا را امتحان کنند، بدون این که عاقبت کارشان را ببینند.›»
۱۶ آن وقت، کسانی که احترام عمیقی برای یَهُوَه قائل بودند* با همدیگر صحبت کردند. هر کدام از آن‌ها با دوستش صحبت کرد و یَهُوَه با دقت به آن‌ها گوش می‌کرد. در حضور یَهُوَه، اسم کسانی که برای او احترام عمیقی قائل بودند و در مورد نامش تعمّق می‌کردند،*+ در دفتر یادبودی نوشته شد.+
۱۷ یَهُوَه خدای لشکرها می‌گوید: «روزی که آن‌ها را قوم خاصم* بکنم،+ به من تعلّق خواهند داشت.+ من به آن‌ها رحمت نشان خواهم داد، همان طور که یک پدر به پسر مطیع خودش رحمت نشان می‌دهد.+ ۱۸ آن وقت، شما دوباره خواهید دید که بین شخص درستکار و شریر،+ و بین کسی که به خدا خدمت می‌کند و کسی که به او خدمت نمی‌کند چه فرقی وجود دارد.»