نامهٔ یعقوب
۱ نامه‌ای از طرف یعقوب + که خدمتگزار خدا و سَرورمان عیسی مسیح است، به ۱۲ طایفه‌ای که در همه جا پراکنده‌اند:
سلام!
۲ برادران من،* وقتی با مشکلات* مختلف روبرو می‌شوید، آن را مایهٔ شادی بدانید،+ ۳ چون همان طور که می‌دانید، وقتی ایمانتان در سختی‌ها محک زده می‌شود، قدرت تحمّلتان* بیشتر می‌شود.+ ۴ پس بگذارید تحمّلتان* به طور کامل نتیجه دهد تا از هر نظر کامل و بی‌نقص شوید و هیچ کمبودی نداشته باشید.+
۵ بنابراین اگر کسی از شما حکمت کافی ندارد، مدام از خدا حکمت بخواهد،+ چون هر کسی که حکمت بخواهد، خدا سخاوتمندانه به او حکمت می‌دهد + و هیچ ایرادی از او نمی‌گیرد.*+ ۶ اما او باید همیشه با ایمان دعا کند + و شک به دلش راه ندهد؛+ چون کسی که شک می‌کند، مثل موج دریاست که با وزش باد به هر طرف می‌رود. ۷ در واقع، چنین کسی نباید انتظار داشته باشد که چیزی از یَهُوَه* دریافت کند. ۸ او دودل است + و در تمام کارهایش بی‌ثبات و ناپایدار.
۹ بگذار برادر حقیر* به خاطر این که سربلند شده شاد باشد،*+ ۱۰ و بگذار برادر ثروتمند هم به خاطر این که حقیر شده شاد باشد،+ چون او مثل گل صحرایی پژمرده می‌شود و از بین می‌رود. ۱۱ درست همان طور که گیاهی در اثر گرمای سوزان خورشید خشک می‌شود و گل‌هایش می‌ریزد و زیبایی‌اش را از دست می‌دهد، شخص ثروتمند هم در حالی که به دنبال مال و منال است، از بین می‌رود!+
۱۲ کسی که در مشکلات* پایدار بماند* شاد و سعادتمند است،+ چون خدا از او راضی است و تاج حیات را به او خواهد داد؛+ تاجی که یَهُوَه* وعده‌اش را به کسانی داده که همیشه او را دوست دارند.+ ۱۳ وقتی کسی با مشکلی روبرو می‌شود، نباید بگوید: «خدا مرا آزمایش می‌کند،» چون همان طور که غیرممکن است خدا با بدی آزمایش شود، غیرممکن است که او هم کسی را با بدی آزمایش کند. ۱۴ در واقع، هر کس از طریق تمایلات خودش آزمایش* می‌شود، چون تمایلات خودش است که او را فریب می‌دهد و به دام می‌اندازد.+ ۱۵ وقتی تمایلات شخص قوی‌تر* شود، او را به گناه می‌کشد؛* گناه هم وقتی انجام شود، مرگ به بار می‌آورد.+
۱۶ برادران عزیزم، فریب نخورید. ۱۷ همهٔ نعمت‌ها و هدیه‌های عالی* از طرف خداست،+ خدایی که خورشید و ماه و ستارگان را آفرید،*+ خدایی که تغییر نمی‌کند و مثل سایه‌ها نیست که هر لحظه در حال تغییر و حرکتند!+ ۱۸ این خواست او بود که ما با ایمان آوردن به کلامش که حقیقت است زنده شویم*+ و به‌نوعی نوبر مخلوقاتش شویم.+
۱۹ برادران عزیزم، به این نکته توجه کنید: در شنیدن تُند و در گفتن کُند باشید*+ و زود عصبانی نشوید،+ ۲۰ چون خشم انسان نمی‌گذارد او کارهایی را که از دید خدا درست است انجام دهد.+ ۲۱ بنابراین، هر نوع ناپاکی و بدی را که هنوز در وجودتان باقی است از خودتان دور کنید + و با ملایمت اجازه دهید خدا بذر کلامش را در دلتان بکارد؛ کلامی که می‌تواند جانتان را نجات دهد.
۲۲ به کلام خدا عمل کنید + و فقط شنوندهٔ آن نباشید. خودتان را با استدلال نادرست فریب ندهید، ۲۳ چون کسی که کلام خدا را می‌شنود، ولی به آن عمل نمی‌کند،+ مثل کسی است که خودش* را در آینه می‌بیند ۲۴ و با این که خودش را می‌بیند، به محض این که از جلوی آینه کنار می‌رود، فراموش می‌کند ظاهرش چطور است. ۲۵ اما کسی که به قوانین آزادی‌بخش و کامل خدا با دقت نگاه می‌کند + و همیشه به آن‌ها پای‌بند می‌ماند، در واقع یک شنوندهٔ فراموشکار نیست، بلکه کسی است که به کلام خدا عمل می‌کند. چنین کسی از کارهایش راضی و خوشحال خواهد بود.+
۲۶ اگر کسی خودش را پرستندهٔ خدا بداند، ولی کنترل زبانش را نداشته باشد،*+ در واقع دلش را فریب می‌دهد و پرستش او بیهوده است. ۲۷ پرستش* پاک و بی‌عیب از دید پدرمان خدا این است که از یتیمان + و زنان بیوه + در سختی‌هایشان مراقبت کنیم + و خودمان را از آلودگی‌های* این دنیا دور نگه داریم.+