نامهٔ دوم پولُس به تیموتائوس
۲ پس فرزند عزیزم، همیشه زیر سایهٔ لطفی که نتیجهٔ اتحاد با عیسی مسیح است بمان و قوّت بگیر. ۲ حرف‌هایی را که از من شنیده‌ای و خیلی‌ها درستی آن‌ها را تأیید کرده‌اند، به افراد قابل اعتماد بسپار تا آن‌ها هم بتوانند صلاحیت لازم را برای تعلیم دادن به دیگران به دست بیاورند. ۳ به عنوان سرباز خوب عیسی مسیح، آماده باش که رنج و سختی بکشی. ۴ هیچ سربازی خودش را درگیر کسب و کار* نمی‌کند، چون می‌خواهد رضایت فرمانده‌اش را جلب کند. ۵ حتی در مسابقات ورزشی هم اگر کسی قوانین مسابقه را رعایت نکند، جایزه* را نمی‌بَرَد. ۶ کشاورزی که سخت کار می‌کند باید اولین کسی باشد که از محصولش استفاده می‌کند. ۷ به چیزهایی که می‌گویم همیشه خوب فکر کن؛ خداوند کاری خواهد کرد تا همه چیز را بفهمی.
۸ فراموش نکن که عیسی مسیح از نسل داوود بود و بعد از مرگ زنده شد. این خبر خوشی است که من موعظه می‌کنم، ۹ و به همین دلیل است که رنج می‌کشم و به عنوان یک مجرم به زندان افتاده‌ام. اما کلام خدا را نمی‌توان به زنجیر کشید. ۱۰ برای همین، همه چیز را به خاطر برگزیدگان خدا تحمّل می‌کنم تا آن‌ها هم از طریق عیسی مسیح نجات پیدا کنند و به جلال ابدی برسند. ۱۱ این گفته قابل اعتماد است که اگر با او مُردیم، مطمئناً با او زندگی هم خواهیم کرد. ۱۲ اگر پایدار بمانیم، با او در مقام پادشاه حکمرانی هم خواهیم کرد. اگر انکار کنیم که او را می‌شناسیم، او هم انکار خواهد کرد که ما را می‌شناسد. ۱۳ اگر ما بی‌وفایی کنیم، او وفادار خواهد ماند، چون نمی‌تواند برخلاف ذات خودش عمل کند.*
۱۴ این نکته‌ها را به آن‌ها یادآوری کن و در حضور خدا به آن‌ها هشدار بده که بر سر کلمات جرّوبحث نکنند، چون این کار اصلاً فایده‌ای ندارد و فقط به ضرر شنوندگان است.* ۱۵ نهایت سعی خودت را بکن تا مثل کارگری که از کار خودش سرافکنده نیست، مورد تأیید خدا قرار بگیری و از کلام خدا که حقیقت است درست استفاده کنی. ۱۶ اما به حرف‌های پوچ و بی‌فایده‌ای که چیزهای مقدّس را بی‌حرمت می‌کند گوش نکن، چون چنین حرف‌هایی شخص را بیشتر و بیشتر به سمت کارهایی می‌برد که در نظر خدا ناپسند است. ۱۷ حرف‌های آن‌ها مثل قانقاریا* پخش می‌شود. هیمِنائوس و فیلیتوس هم جزو این افراد هستند. ۱۸ این دو نفر از راه حقیقت منحرف شده‌اند و می‌گویند که رستاخیز همین الآن هم اتفاق افتاده است و به این ترتیب ایمان بعضی‌ها را از بین می‌برند. ۱۹ با وجود این، پایه و اساس محکمی که خدا گذاشته پابرجاست و این کلمات روی آن حک* شده است: «یَهُوَه* کسانی را که به او تعلّق دارند می‌شناسد» و «هر کسی که اسم یَهُوَه را بخواند باید کارهای بد را کنار بگذارد.»
۲۰ در یک خانهٔ بزرگ علاوه بر ظرف‌های طلا و نقره، ظرف‌های چوبی و گِلی هم وجود دارد. بعضی از ظرف‌ها برای کارهای مهم استفاده می‌شوند و بعضی دیگر برای کارهای روزمره و عادی. ۲۱ اگر کسی خودش را از ظرف‌های عادی دور نگه دارد، ظرفی می‌شود که برای کارهای مهم به کار می‌رود؛ ظرفی پاک و مقدّس که برای صاحبش مفید است و آماده است که از آن برای هر کار خوبی استفاده شود. ۲۲ از تمایلاتی که مربوط به دوران جوانی است فرار کن و در کنار کسانی که با دلی پاک به خداوند توکّل می‌کنند،* در پی درستکاری، ایمان، محبت و صلح و آرامش باش.
۲۳ به علاوه، درگیر جرّوبحث‌های پوچ و بی‌معنی نشو، چون می‌دانی که این کار باعث دعوا می‌شود. ۲۴ خادم خداوند نباید دعوا کند، بلکه باید با همه مهربان باشد، صلاحیت تعلیم دادن داشته باشد و اگر کسی با او بدرفتاری کرد تلافی نکند.* ۲۵ همچنین باید کسانی را که مخالفت می‌کنند با ملایمت راهنمایی کند. شاید خدا بگذارد که آن‌ها توبه کنند* و دربارهٔ حقیقت به شناخت دقیق برسند. ۲۶ به این شکل می‌توانند به خودشان بیایند و از دام ابلیس فرار کنند، چون متوجه می‌شوند که ابلیس آن‌ها را اسیر کرده تا خواستش را انجام دهند.