حِزقیال
۲۷ بار دیگر پیامی از طرف یَهُوَه به من رسید: ۲ «ای پسر انسان، برای صور نوحه* بخوان ۳ و به صور بگو:
‹ای صور که بر کناره‌های* دریا قرار داری،
و با مردم خیلی از جزیره‌ها داد و ستد می‌کنی،
یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:
«ای صور، تو خودت گفتی که در زیبایی هیچ کم و کاستی نداری.
۵ آن‌ها الوارهای تو را با چوب سرو کوهیِ سِنیر درست کردند،
و دکل‌هایت را با چوب سِدر لبنانی.
۶ پاروهایت را با چوب بلوط باشان درست کردند،
و دماغۀ کشتی‌هایت را با چوب سرو جزایر کِتّیم که با عاج مرصع‌کاری شده‌اند.
۷ بادبان‌هایت از پارچه‌های کتان رنگارنگ مصر درست شده است،
و سایه‌بان‌هایت از نخ آبی و پشم ارغوانی جزایر اِلیشه.
۸ ای صور، پاروزنان تو ساکنان صیدون* و اَرواد بودند،
و دریانوردانت از مردان کارآزمودهٔ سرزمین خودت.
۹ افراد باتجربه* و کارآزمودهٔ اهل جِبال کشتی‌هایت را درزگیری می‌کردند،
و همهٔ ملوانان دریا و کشتی‌هایشان برای داد و ستد پیش تو می‌آمدند.
۱۰ جنگجویان سرزمین‌های پارس و لود و فوط در لشکرت بودند.
آن‌ها سپرها و کلاهخودهایشان را بر دیوارهٔ کشتی‌هایت آویزان می‌کردند و باعث شکوه و جلالت بودند.
آن‌ها سپرهای گِردشان را بر دیوارهایت آویزان می‌کردند،
و زیبایی تو را کامل می‌کردند.
۱۲ «‹«مردم تَرشیش به خاطر ثروت زیادت با تو تجارت می‌کردند و در عوض کالاهایت به تو نقره و آهن و قلع و سرب می‌دادند. ۱۳ تاجران یاوان و توبال و ماشِک هم با تو داد و ستد می‌کردند و در عوض کالاهایت برای تو برده و اشیای مسی می‌آوردند. ۱۴ مردم توجَرمه هم کالاهایت را می‌خریدند و در عوض آن‌ها به تو اسب بارکش و اسب جنگی و قاطر می‌دادند. ۱۵ تاجران دِدان با تو معامله می‌کردند؛ تاجران خیلی از جزیره‌ها برایت کار می‌کردند؛ آن‌ها عاج و چوب آبنوس به تو خراج* می‌دادند. ۱۶ مردم اَدوم به خاطر کالاهای فراوانت با تو داد و ستد می‌کردند و در عوض آن‌ها به تو فیروزه و پشم ارغوانی و پارچه‌های رنگارنگ گلدوزی‌شده و پارچه‌های نفیس و مرجان و یاقوت می‌دادند.
۱۷ «‹«تاجران یهودا و اسرائیل با تو معامله می‌کردند و در عوض کالاهایت به تو غذاهای مرغوب و عسل و روغن بَلَسان و گندم‌هایی از زمین‌های مینّیت می‌دادند.
۱۸ «‹«مردم دمشق هم به خاطر کالاها و ثروت زیادت با تو معامله می‌کردند و به تو شراب حِلبون و پشم ساحار* می‌دادند. ۱۹ تاجران وِدان و یاوان و اوزال در عوض کالاهای تو برایت آهن و سَلیخه* و نیِ معطر می‌آوردند. ۲۰ مردم دِدان به تو نَمَدهایی برای زین اسب می‌فروختند. ۲۱ عرب‌ها و بزرگان قیدار برای تو کار می‌کردند و برای تجارت با تو برّه و قوچ و بز می‌آوردند. ۲۲ تاجران سَبا و رَعَمه با تو داد و ستد می‌کردند و در عوض کالاهایت به تو انواع عطرهای مرغوب و سنگ‌های گرانبها و طلا می‌دادند. ۲۳ مردم حَران و کَنّه و عدن، و تاجران سَبا و آشور و کِلمَد هم با تو تجارت می‌کردند. ۲۴ آن‌ها لباس‌های زیبا و رداهای آبی گلدوزی‌شده* و فرش‌های رنگارنگ را با طناب بسته‌بندی می‌کردند و در بازارهایت می‌فروختند.
۲۶ پاروزنانت تو را به دریاهای پرتلاطم بردند،
و باد شرقی تو را در قلب دریا در هم شکست.
۲۷ ثروت و اموال و کالاها و ملوانان و دریانوردانت،
کسانی که کشتی‌هایت را درزگیری می‌کنند و تاجران و جنگجویانت،
یعنی همهٔ کسانی که در میان تو هستند،
همه در روز سقوطت در قلب دریا غرق خواهند شد.
۲۸ سرزمین‌های ساحلی با شنیدن فریاد ملوانانت به لرزه درمی‌آیند.
۲۹ همهٔ پاروزنان و ملوانان و دریانوردان،
از کشتی‌هایشان پایین می‌آیند و روی خشکی خواهند ایستاد.
۳۰ آن‌ها به خاطر نابودی تو فریاد می‌زنند و به‌تلخی گریه می‌کنند؛
خاک بر سرشان می‌ریزند و در خاکستر می‌غلتند.
۳۱ موی سرشان را می‌تراشند و پَلاس می‌پوشند،
و به خاطر وضعیت تو به‌تلخی گریه و شیون می‌کنند.
۳۲ آن‌ها برایت عزاداری می‌کنند و این نوحه را می‌خوانند:
‹آیا شهری هست که مثل صور در قلب دریا خاموش شده باشد؟
۳۳ وقتی کالاهای تو از دریا می‌رسید، مردم زیادی را خوشحال می‌کردی.
اموال و دارایی فراوانت پادشاهان زمین را ثروتمند می‌کرد.
۳۴ اما حالا به اعماق آب‌های دریا فرو رفته‌ای،
و همهٔ کالاها و مردمت با تو غرق شده‌اند.
۳۵ همهٔ ساکنان جزیره‌ها مات و مبهوت به تو نگاه خواهند کرد؛
پادشاهانشان از ترس می‌لرزند و وحشت در چهره‌شان دیده می‌شود.
۳۶ تاجران قوم‌ها به خاطر اتفاقی که برایت می‌افتد انگشت به دهان می‌مانند.*
نابودی تو ناگهانی و وحشتناک خواهد بود،
و برای همیشه از صفحهٔ روزگار محو می‌شوی.»›»