نامهٔ پولُس به عبرانیان
۱۰ شریعت فقط سایه‌ای از چیزهای خوب آینده است، نه خود آن‌ها. به همین دلیل، انسان‌ها هیچ وقت با قربانی‌هایی که هر سال طبق شریعت تقدیم می‌کنند، نمی‌توانند به کاملیت برسند. ۲ اگر تقدیم قربانی‌ها قدرت چنین کاری را داشت، دیگر نیازی به ادامهٔ آن نبود، چون پرستندگان خدا برای همیشه پاک می‌شدند و دیگر خودشان را گناهکار نمی‌دانستند. ۳ اما این قربانی‌ها باعث می‌شوند که انسان‌ها هر سال گناهانشان را به یاد بیاورند، ۴ چون امکان ندارد که خون گاوها و بزها گناهان را از بین ببرد.
۵ به همین دلیل، وقتی مسیح به این دنیا آمد گفت: «‹تو قربانی و هدیه نخواستی، اما بدنی برای من آماده کردی. ۶ تو از قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه راضی نبودی.› ۷ پس گفتم: ‹ای خدا، آمده‌ام تا خواست تو را انجام دهم! (در طومار در مورد من نوشته شده است.)›» ۸ مسیح اول گفت: «تو قربانی‌ها، هدایا، قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه نخواستی و از آن‌ها راضی نبودی،» هرچند که این‌ها طبق شریعت تقدیم می‌شدند. ۹ بعد گفت: «آمده‌ام تا خواست تو را انجام دهم!» پس او ترتیبات قدیم را برداشت تا ترتیبات جدید را برقرار کند. ۱۰ ما طبق همین «خواست خدا» از طریق عیسی مسیح که بدنش را یک بار برای همیشه قربانی کرد پاک و مقدّس شده‌ایم.
۱۱ همچنین هر کاهن، هر روز به جای خودش می‌رود تا وظایف مقدّسش را انجام دهد و دائم همان قربانی‌هایی را تقدیم کند که هیچ وقت نمی‌توانند گناهان را کاملاً از بین ببرند. ۱۲ اما مسیح به خاطر بخشش گناهان، یک بار برای همیشه خودش را به عنوان قربانی تقدیم کرد و بعد از آن در سمت راست خدا نشست ۱۳ و منتظر است که دشمنانش زیر پایش گذاشته شوند. ۱۴ او فقط با یک قربانی، کسانی را که پاک و مقدّس می‌شوند برای همیشه کامل می‌کند. ۱۵ به علاوه، روح‌القدس هم درستی این موضوع را برای ما تأیید می‌کند، چون اول می‌گوید: ۱۶ «یَهُوَه* می‌گوید: ‹این عهدیست که بعد از آن زمان با خاندان اسرائیل خواهم بست: من قوانینم را در دلشان می‌گذارم و آن‌ها را بر ذهنشان می‌نویسم.›» ۱۷ بعد می‌گوید: «من گناهان و نافرمانی‌هایشان را دیگر به یاد نمی‌آورم.» ۱۸ پس حالا که این گناهان بخشیده می‌شوند، دیگر لازم نیست که برای گناهان قربانی تقدیم شود.
۱۹ پس برادران، ما به خاطر خون عیسی، می‌توانیم با جرأت* وارد راهی شویم که به مقدّس‌ترین مکان* می‌رود. ۲۰ مسیح این راه جدید و زنده را با عبور از پرده‌ای که مظهر بدنش است به روی ما باز کرد. ۲۱ همچنین ما کاهن بزرگ و قدرتمندی داریم که ناظر خانهٔ خداست. ۲۲ بنابراین بیایید با دلی صاف و صادق و با ایمانی کامل، در حالی که دلمان از تأثیر وجدان بد پاک شده و بدنمان با آبِ تمیز شسته شده است، به خدا نزدیک شویم. ۲۳ بیایید بدون هیچ شک و تردیدی، به همه اعلام کنیم* که چه امیدی داریم، چون خدا که وعده‌ها را داده قابل اعتماد است. ۲۴ بیایید به فکر همدیگر باشیم* و همدیگر را به محبت کردن و انجام کارهای خوب تشویق کنیم، ۲۵ همین طور از حضور در جلساتِ جماعت کوتاهی نکنیم، کاری که بعضی‌ها به آن عادت کرده‌اند، بلکه همدیگر را دلگرم و تشویق کنیم، مخصوصاً که می‌بینیم آن روز نزدیک‌تر می‌شود.
۲۶ اگر ما بعد از این که شناخت دقیقی دربارهٔ حقیقت به دست آوردیم، عمداً به گناه کردن ادامه دهیم، دیگر هیچ قربانی‌ای برای گناهانمان باقی نمی‌ماند! ۲۷ چیزی که باقی می‌ماند این است که با ترس در انتظار داوری و خشم شعله‌ور خدا باشیم که همهٔ مخالفان را نابود خواهد کرد. ۲۸ اگر کسی شریعت موسی را زیر پا بگذارد، طبق شهادت دو یا سه نفر، بدون ترحّم کشته می‌شود. ۲۹ پس اگر شخصی پسر خدا را رد کند* و خونی را که به عهد خدا اعتبار داده و آن شخص را در چشم خدا پاک و مقدّس کرده کم‌ارزش بداند و به روح‌القدس که لطف خدا را نشان می‌دهد بی‌حرمتی کند، چقدر بیشتر سزاوار مجازات خواهد بود! آیا به نظرتان این طور نیست؟ ۳۰ چون خدا را می‌شناسیم که گفت: «من هستم که انتقام می‌گیرم و جزا می‌دهم.» همچنین در نوشته‌های مقدّس آمده است: «یَهُوَه قومش را داوری خواهد کرد.» ۳۱ افتادن به دست‌های خدای زنده چقدر ترسناک است!
۳۲ با این حال، روزهای گذشته را به یاد آورید؛ در آن روزها بعد از آن که نور خدا بر شما تابید، با وجود مشکلات بزرگ و رنج‌ها پایدار ماندید. ۳۳ بارها جلوی همه* به شما توهین شد و با شما بدرفتاری کردند و گاهی شریک درد کسانی شدید* که چنین سختی‌هایی می‌کشیدند. ۳۴ شما با کسانی که در زندان بودند همدردی می‌کردید و با شادی قبول می‌کردید که اموالتان را غارت کنند، چون می‌دانستید که صاحب چیزهای بهتری می‌شوید؛ چیزهایی که تا ابد باقی می‌مانند.
۳۵ پس هیچ وقت شجاعتتان* را از دست ندهید، چون به خاطر آن، پاداش بزرگی می‌گیرید. ۳۶ شما به پایداری نیاز دارید تا خواست خدا را انجام دهید و به این شکل بتوانید تحقق وعدهٔ خدا را بچشید؛ ۳۷ چون طبق نوشته‌های مقدّس «بعد از مدتی کوتاه» «کسی که باید بیاید خواهد آمد و تأخیر نخواهد کرد.» ۳۸ «اما خادم درستکار من به خاطر ایمانش زنده خواهد ماند» و «اگر خودش را عقب بکشد، از او خوشحال نخواهم شد.» ۳۹ البته ما جزو کسانی نیستیم که خودشان را عقب می‌کشند و نابود می‌شوند، بلکه مثل کسانی هستیم که ایمانشان را حفظ می‌کنند و نجات پیدا می‌کنند.