نامهٔ پولُس به عبرانیان
۱۰ شریعت فقط سایه‌ای از چیزهای خوب آینده است،+ نه خود آن‌ها. به همین دلیل، انسان‌ها هیچ وقت با قربانی‌هایی که هر سال طبق شریعت تقدیم می‌کنند، نمی‌توانند به کاملیت برسند.+ ۲ اگر تقدیم قربانی‌ها قدرت چنین کاری را داشت، دیگر نیازی به ادامهٔ آن نبود، چون پرستندگان خدا برای همیشه پاک می‌شدند و دیگر خودشان را گناهکار نمی‌دانستند. ۳ اما این قربانی‌ها باعث می‌شوند که انسان‌ها هر سال گناهانشان را به یاد بیاورند،+ ۴ چون امکان ندارد که خون گاوها و بزها گناهان را از بین ببرد.
۵ به همین دلیل، وقتی مسیح به این دنیا آمد گفت: «‹تو قربانی و هدیه نخواستی، اما بدنی برای من آماده کردی. ۶ تو از قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه راضی نبودی.›+ ۷ پس گفتم: ‹ای خدا، آمده‌ام تا خواست تو را انجام دهم! (در طومار در مورد من نوشته شده است.)›»+ ۸ مسیح اول گفت: «تو قربانی‌ها، هدایا، قربانی‌های سوختنی و قربانی‌های گناه نخواستی و از آن‌ها راضی نبودی،» هرچند که این‌ها طبق شریعت تقدیم می‌شدند. ۹ بعد گفت: «آمده‌ام تا خواست تو را انجام دهم!»+ پس او ترتیبات قدیم را برداشت تا ترتیبات جدید را برقرار کند. ۱۰ ما طبق همین «خواست خدا»+ از طریق عیسی مسیح که بدنش را یک بار برای همیشه قربانی کرد پاک و مقدّس شده‌ایم.+
۱۱ همچنین هر کاهن، هر روز به جای خودش می‌رود تا وظایف مقدّسش را انجام دهد + و دائم همان قربانی‌هایی را تقدیم کند + که هیچ وقت نمی‌توانند گناهان را کاملاً از بین ببرند.+ ۱۲ اما مسیح به خاطر بخشش گناهان، یک بار برای همیشه خودش را به عنوان قربانی تقدیم کرد و بعد از آن در سمت راست خدا نشست + ۱۳ و منتظر است که دشمنانش زیر پایش گذاشته شوند.+ ۱۴ او فقط با یک قربانی، کسانی را که پاک و مقدّس می‌شوند برای همیشه کامل می‌کند.+ ۱۵ به علاوه، روح‌القدس هم درستی این موضوع را برای ما تأیید می‌کند، چون اول می‌گوید: ۱۶ «یَهُوَه* می‌گوید: ‹این عهدی است که بعد از آن زمان با خاندان اسرائیل خواهم بست: من قوانینم را در دلشان می‌گذارم و آن‌ها را بر ذهنشان می‌نویسم.›»+ ۱۷ بعد می‌گوید: «من گناهان و نافرمانی‌هایشان را دیگر به یاد نمی‌آورم.»+ ۱۸ پس حالا که این گناهان بخشیده می‌شوند، دیگر لازم نیست که برای گناهان قربانی تقدیم شود.
۱۹ پس برادران، ما به خاطر خون عیسی، می‌توانیم با جرأت* وارد راهی شویم که به مقدّس‌ترین مکان* می‌رود.+ ۲۰ مسیح این راه جدید و زنده را با عبور از پرده‌ای که مظهر بدنش است به روی ما باز کرد.+ ۲۱ همچنین ما کاهن بزرگ و قدرتمندی داریم که ناظر خانهٔ خداست.+ ۲۲ بنابراین بیایید با دلی صاف و صادق و با ایمانی کامل، در حالی که دلمان از تأثیر وجدان بد پاک شده + و بدنمان با آبِ تمیز شسته شده است، به خدا نزدیک شویم.+ ۲۳ بیایید بدون هیچ شک و تردیدی، به همه اعلام کنیم* که چه امیدی داریم،+ چون خدا که وعده‌ها را داده قابل اعتماد است. ۲۴ بیایید به فکر همدیگر باشیم* و همدیگر را به محبت کردن و انجام کارهای خوب تشویق کنیم،+ ۲۵ همین طور از حضور در جلساتِ جماعت کوتاهی نکنیم،+ کاری که بعضی‌ها به آن عادت کرده‌اند، بلکه همدیگر را دلگرم و تشویق کنیم،+ مخصوصاً که می‌بینیم آن روز نزدیک‌تر می‌شود.+
۲۶ اگر ما بعد از این که شناخت دقیقی دربارهٔ حقیقت به دست آوردیم، عمداً به گناه کردن ادامه دهیم،+ دیگر هیچ قربانی‌ای برای گناهانمان باقی نمی‌ماند!+ ۲۷ چیزی که باقی می‌ماند این است که با ترس در انتظار داوری و خشم شعله‌ور خدا باشیم که همهٔ مخالفان را نابود خواهد کرد.+ ۲۸ اگر کسی شریعت موسی را زیر پا بگذارد، طبق شهادت دو یا سه نفر، بدون ترحّم کشته می‌شود.+ ۲۹ پس اگر شخصی پسر خدا را رد کند* و خونی را که به عهد خدا اعتبار داده + و آن شخص را در چشم خدا پاک و مقدّس کرده کم‌ارزش بداند و به روح‌القدس که لطف خدا را نشان می‌دهد بی‌حرمتی کند، چقدر بیشتر سزاوار مجازات خواهد بود! آیا به نظرتان این طور نیست؟+ ۳۰ چون خدا را می‌شناسیم که گفت: «من هستم که انتقام می‌گیرم* و جزا می‌دهم.» همچنین در نوشته‌های مقدّس آمده است: «یَهُوَه قومش را داوری خواهد کرد.»+ ۳۱ افتادن به دست‌های خدای زنده چقدر ترسناک است!
۳۲ با این حال، روزهای گذشته را به یاد آورید؛ در آن روزها بعد از آن که نور خدا بر شما تابید،+ با وجود مشکلات بزرگ و رنج‌ها پایدار ماندید. ۳۳ بارها جلوی همه* به شما توهین شد و با شما بدرفتاری کردند و گاهی شریک درد کسانی شدید* که چنین سختی‌هایی می‌کشیدند. ۳۴ شما با کسانی که در زندان بودند همدردی می‌کردید و با شادی قبول می‌کردید که اموالتان را غارت کنند،+ چون می‌دانستید که صاحب چیزهای بهتری می‌شوید؛ چیزهایی که تا ابد باقی می‌مانند.+
۳۵ پس هیچ وقت شجاعتتان* را از دست ندهید، چون به خاطر آن، پاداش بزرگی می‌گیرید.+ ۳۶ شما به پایداری نیاز دارید + تا خواست خدا را انجام دهید و به این شکل بتوانید تحقق وعدهٔ خدا را بچشید؛ ۳۷ چون طبق نوشته‌های مقدّس «بعد از مدتی کوتاه»+ «کسی که باید بیاید خواهد آمد و تأخیر نخواهد کرد.»+ ۳۸ «اما خادم درستکار من به خاطر ایمانش زنده خواهد ماند»+ و «اگر خودش را عقب بکشد، از او خوشحال نخواهم شد.»+ ۳۹ البته ما جزو کسانی نیستیم که خودشان را عقب می‌کشند و نابود می‌شوند،+ بلکه مثل کسانی هستیم که ایمانشان را حفظ می‌کنند و نجات پیدا می‌کنند.