اعداد
۳۲ نوادگان* رِئوبین+ و نوادگان جاد+ دام‌های خیلی زیادی داشتند. آن‌ها متوجه شدند که زمین‌های یَعزیر+ و جِلعاد منطقه‌های مناسبی برای پرورش دام‌ها هستند. ۲ بنابراین نوادگان جاد و نوادگان رِئوبین پیش موسی و اِلعازارِ کاهن و رئیسان قوم رفتند و گفتند: ۳ «ما متوجه شده‌ایم که عَطاروت، دیبون، یَعزیر، نِمره، حِشبون،+ اِلِعاله، سِبام، نِبو+ و بِعون،+ ۴ یعنی منطقه‌هایی که یَهُوَه آن‌ها را به دست قوم اسرائیل داد،*+ جاهای مناسبی برای پرورش دام‌ها هستند و ما خادمانت دام‌های زیادی داریم.»+ ۵ آن‌ها در ادامه گفتند: «اگر ما مورد لطفت قرار گرفته‌ایم، آن منطقه‌ها را به خادمانت بده تا صاحب آن‌ها باشیم. لطفاً ما را مجبور نکن که به آن طرف رود اردن* برویم.»
۶ بعد موسی به نوادگان جاد و نوادگان رِئوبین گفت: «آیا منظورتان این است که شما اینجا بمانید و برادرانتان به جنگ بروند؟ ۷ چرا می‌خواهید کاری کنید که قوم اسرائیل دلسرد شوند و نخواهند به سرزمینی بروند که یَهُوَه حتماً به آن‌ها می‌دهد؟ ۸ این همان کاری است که پدرانتان کردند. وقتی من آن‌ها را برای دیدن آن سرزمین، از قادِش‌بَرنِع فرستادم،+ ۹ آن‌ها به درّهٔ* اِشکول رفتند+ و آن سرزمین را دیدند؛ اما کاری کردند که قوم اسرائیل دلسرد شوند و نخواهند به سرزمینی بروند که یَهُوَه می‌خواست به آن‌ها بدهد.+ ۱۰ در آن روز یَهُوَه آنقدر خشمگین شد که این طور قسم خورد:+ ۱۱ ‹هیچ کدام از افراد ۲۰ ساله به بالا که از مصر بیرون آمدند، سرزمینی را که قسم خوردم به ابراهیم، اسحاق و یعقوب بدهم،+ نخواهند دید،+ چون با تمام دل و جان از من اطاعت* نکردند. ۱۲ البته کالیب+ پسر یِفُنّهٔ قِنِزّی و یوشَع+ پسر نون آن سرزمین را خواهند دید، چون آن‌ها با تمام دل و جان از من که یَهُوَه هستم اطاعت کرده‌اند.›+ ۱۳ بنابراین یَهُوَه شدیداً از قوم اسرائیل خشمگین شد و کاری کرد که آن‌ها ۴۰ سال در بیابان سرگردان باشند،+ تا این که همهٔ آن نسل که از دید یَهُوَه شرارت کرده بودند، از بین رفتند.+ ۱۴ حالا ای نسل گناهکار، شما هم در جای پای پدرانتان قدم گذاشته‌اید و باعث شده‌اید خشم سوزان یَهُوَه از اسرائیل بیشتر شود. ۱۵ اگر شما از او اطاعت نکنید،* او قوم اسرائیل را دوباره در بیابان رها خواهد کرد و به این ترتیب شما باعث نابودی همهٔ قوم خواهید شد.»
۱۶ مدتی بعد، نوادگان جاد و نوادگان رِئوبین پیش موسی رفتند و گفتند: «بگذار در اینجا آغل‌هایی از سنگ برای دام‌هایمان و شهرهایی برای فرزندانمان بسازیم. ۱۷ اما ما خودمان را برای جنگ آماده می‌کنیم+ و جلوتر از بقیهٔ اسرائیلیان می‌رویم تا آن‌ها را به مقصدشان برسانیم. در این میان فرزندانمان در شهرهای حصاردار زندگی می‌کنند تا از ساکنان آن سرزمین در امان باشند. ۱۸ ما تا وقتی که تک‌تک اسرائیلیان زمین خود را به عنوان میراث نگرفته‌اند، به خانه‌هایمان برنمی‌گردیم.+ ۱۹ ما مثل آن‌ها در آن طرف رود اردن زمینی* نخواهیم گرفت، چون زمین‌هایی در شرق رود اردن به ما به میراث رسیده است.»+
۲۰ موسی در جواب آن‌ها گفت: «در حضور یَهُوَه خودتان را برای جنگ مسلّح کنید+ ۲۱ و در حضور یَهُوَه که دشمنانش را از جلوی خودش فراری می‌دهد،+ با سلاح‌هایتان به آن طرف رود اردن بروید ۲۲ و با کمک یَهُوَه* آن سرزمین را به تصرّف درآورید.+ اگر این کار را بکنید می‌توانید برگردید+ و در حضور یَهُوَه و قوم اسرائیل دیگر گناهی به گردن نخواهید داشت. آن وقت، این سرزمین در حضور یَهُوَه مال شما خواهد شد.+ ۲۳ ولی اگر این کار را نکنید، نسبت به یَهُوَه گناه کرده‌اید و مطمئن باشید که برای گناهتان جوابگو خواهید بود. ۲۴ حالا بروید و شهرهایی برای فرزندانتان و آغل‌هایی برای گله‌هایتان بسازید+ و به قولی که داده‌اید عمل کنید.»
۲۵ نوادگان جاد و نوادگان رِئوبین به موسی گفتند: «ای سَرور، ما خادمانت از فرمان تو اطاعت خواهیم کرد. ۲۶ فرزندان، زنان، دام‌ها و همهٔ حیوانات اهلی‌مان، در شهرهای جِلعاد خواهند ماند،+ ۲۷ ولی ما خادمانت خودمان را مسلّح می‌کنیم و به آن طرف رود اردن می‌رویم تا همان طور که تو ای سَرورمان گفته‌ای، برای یَهُوَه بجنگیم.»+
۲۸ پس موسی به اِلعازارِ کاهن و یوشَع پسر نون و سران خاندان‌های طایفه‌های اسرائیل فرمانی داد. ۲۹ موسی به آن‌ها گفت: «اگر نوادگان جاد و نوادگان رِئوبین، یعنی همهٔ کسانی که در حضور یَهُوَه برای جنگ مسلّح شده‌اند، همراه شما به آن طرف رود اردن بیایند و شما آن سرزمین را تصرّف کنید، آن وقت باید سرزمین جِلعاد را به آن‌ها بدهید.+ ۳۰ اما اگر مسلّح نشوند و همراه شما به آن طرف رود اردن نیایند، آن وقت باید در بین شما در سرزمین کنعان ساکن شوند.»
۳۱ نوادگان جاد و نوادگان رِئوبین در جواب موسی گفتند: «ما خادمانت همان کاری را که یَهُوَه گفته است، انجام می‌دهیم. ۳۲ خودمان را مسلّح می‌کنیم و در حضور یَهُوَه به کنعان در آن طرف رود اردن می‌رویم،+ اما میراث ما از زمین‌های سمت شرقی رود اردن خواهد بود.» ۳۳ پس موسی قلمروی حکمرانی سیحون پادشاه اَموریان+ و قلمروی حکمرانی عوج پادشاه باشان را،+ یعنی همهٔ زمین‌ها، شهرها و روستاهای آن منطقه‌ها را به نوادگان جاد و نوادگان رِئوبین+ و نصف طایفهٔ مَنَسّی،+ پسر یوسِف داد.»
۳۴ بنابراین نوادگان جاد این شهرها را ساختند:* دیبون،+ عَطاروت،+ عَروعیر،+ ۳۵ عَطروت‌شوفان، یَعزیر،+ یُجبِها،+ ۳۶ بِیت‌نِمره+ و بِیت‌هاران.+ آن‌ها اطراف آن شهرها حصار کشیدند و در آن‌ها آغل‌هایی از سنگ برای گوسفندان و بزهایشان درست کردند. ۳۷ نوادگان رِئوبین هم این شهرها را ساختند: حِشبون،+ اِلِعاله،+ قَریه‌تایِم،+ ۳۸ نِبو+ و بَعَل‌مِعون+ (اسم‌هایشان عوض شده است) و سِبمه. آن‌ها اسم شهرهایی را که بازسازی کردند تغییر دادند.
۳۹ نوادگان ماخیر،+ پسر مَنَسّی به جِلعاد حمله کردند و آن را به تصرّف درآوردند و اَموریان را از آنجا بیرون کردند. ۴۰ بنابراین موسی جِلعاد* را به ماخیر، پسر مَنَسّی داد و او در آنجا ساکن شد.+ ۴۱ یائیر، پسر مَنَسّی هم به اَموریان* حمله کرد و روستاهای چادرنشین آن‌ها را به تصرّف درآورد و آن روستاها را حَووت‌یائیر* نامید.+ ۴۲ نوبَح هم به شهر قِنات حمله کرد و آن را با روستاهای اطرافش* تصرّف کرد و آن را نوبَح که اسم خودش بود نامید.