اِرْمیا

‏«از راه و رسم ملت‌های دیگر تقلید نکنید،‏+

و از دیدن نشانه‌های عجیب در آسمان نترسید،‏

هرچند که بقیهٔ ملت‌ها از دیدن آن‌ها وحشت می‌کنند.‏+

آن‌ها درختی را از جنگل قطع می‌کنند،‏

و یک صنعتگر،‏ با ابزارش* به آن شکل می‌دهد.‏+

 ۴ بعد،‏ آن را با نقره و طلا تزیین می‌کنند،‏+

و با میخ و چکش در جایش محکم می‌کنند تا نیفتد.‏+

 ۵ این بت‌ها مثل مترسکی در مزرعهٔ خیارند؛‏

آن‌ها نمی‌توانند حرف بزنند و باید حملشان کرد،‏ چون نمی‌توانند راه بروند.‏+

از این بت‌ها نترسید،‏ چون آن‌ها نمی‌توانند به شما آسیب برسانند،‏

و یک کار خوب هم از دستشان برنمی‌آید!‏»‏+

 ۷ ای پادشاه ملت‌ها،‏ کیست که از تو نترسد؟‏+ فقط تو شایستهٔ احترامی،‏

چون در تمام مملکت‌ها و بین همهٔ خردمندانِ ملت‌ها،‏

هیچ کس مثل تو نیست.‏+

 ۹ از تَرشیش،‏+ ورق‌های کوبیده‌شدهٔ نقره و از اوفاز طلا می‌آورند؛‏

این بت‌ها کار دست صنعتگران و فلزکاران هستند.‏

به خاطر خشم او زمین خواهد لرزید،‏+

و هیچ ملتی طاقت تحمّل خشمش را نخواهد داشت.‏

‏«خدایانی که آسمان و زمین را نساخته‌اند،‏

از روی زمین و از زیر آسمان محو و نابود خواهند شد.‏ »‏+

۱۲ خدا با قدرتش زمین را ساخت.‏

او با حکمتش زمین حاصلخیز را استوار کرد،‏+

و با درک و فهمش آسمان‌ها را مثل پارچه پهن کرد.‏*‏+

۱۳ وقتی صدایش را بلند می‌کند،‏

آب‌ها در آسمان به خروش می‌آیند.‏+

او باعث می‌شود که بخار آب* از هر گوشهٔ زمین به آسمان بالا برود؛‏+

همراه باران،‏ رعد و برق می‌فرستد،‏

و بادها را از انبارهایشان بیرون می‌آورد.‏+

همهٔ فلزکاران به خاطر بت‌هایی که تراشیده‌اند سرافکنده خواهند شد،‏+

چون بت‌های فلزی‌شان،‏ خدایان دروغین هستند،‏

و هیچ نَفَسی* در آن‌ها نیست.‏+

۱۶ خدای یعقوب* مثل این‌ها نیست،‏

چون اوست که همه چیز را ساخته است،‏

و اسرائیل عصا و میراث اوست.‏+

۱۷ ای زنی که در محاصره هستی،‏

اموالت را از روی زمین جمع کن!‏

‏«این دفعه،‏ ساکنان این سرزمین را بیرون می‌اندازم،‏*‏+

و کاری می‌کنم که به بلا و مصیبت گرفتار شوند.‏»‏

۲۱ شبانانِ قوم از روی حماقت رفتار کرده‌اند،‏+

و از یَهُوَه راهنمایی نخواسته‌اند.‏+

به همین دلیل،‏ سنجیده* رفتار نکرده‌اند،‏

و تمام گله‌هایشان پراکنده شده است.‏»‏+

از سرزمین شمال،‏ هیاهوی لشکری بزرگ به گوش می‌رسد؛‏+

لشکری که شهرهای یهودا را ویران و به لانهٔ شغال‌ها تبدیل می‌کند.‏+

۲۴ ای یَهُوَه،‏ مرا از روی عدل و انصاف اصلاح کن،‏

اما نه از روی خشم،‏+ مبادا نیست و نابود شوم.‏+

۲۵ خشمت را بر سر ملت‌هایی که تو را نادیده می‌گیرند بریز،‏+

و بر سر خاندان‌هایی که نامت را ستایش نمی‌کنند،‏

چون آن‌ها به یعقوب حمله کردند،‏+

طوری که نزدیک بود نابود شود.‏+

آن‌ها سرزمینش را ویران کردند.‏+