مزمور
۳ با افتخار دربارهٔ نام مقدّس او صحبت کنید.+
ای کسانی که به دنبال یَهُوَه هستید، از ته دل شاد باشید.+
۴ از یَهُوَه راهنمایی و کمک بخواهید.*+
همیشه در جستجوی لطف* او باشید.
۵ کارهای شگفت‌انگیز او را به یاد آورید؛
معجزه‌ها و داوری‌هایش را فراموش نکنید.+
ای فرزندان یعقوب که برگزیدهٔ خدایید!+
و احکامش در تمام زمین اجرا می‌شود.+
۸ او عهدش را تا ابد به یاد می‌آورد،+
و وعده‌اش را تا هزاران نسل فراموش نمی‌کند.+
۹ او عهدی را که با ابراهیم بست،+
و قسمی را که برای اسحاق خورد، از یاد نمی‌برد؛+
۱۰ عهد او برای فرزندان یعقوب قانون شد،
و برای قوم اسرائیل عهدی جاودانی.
۱۱ او گفت: «من سرزمین کنعان را به شما خواهم داد،+
میراثی که برای شما تعیین شده است.»+
۱۲ خدا زمانی این را گفت که تعداد اسرائیلیان کم بود.+
آن‌ها قومی کوچک و در سرزمین کنعان غریب بودند.+
۱۴ خدا اجازه نداد کسی به آن‌ها ظلم کند،+
بلکه به خاطر آن‌ها، پادشاهان را توبیخ کرد،+
۱۵ و گفت: «با مسح‌شدگان من کاری نداشته باشید،
و به پیامبران من بدی نکنید.»+
۱۸ پاهای یوسِف را به غُل و زنجیر بستند،+
و حلقهٔ آهنی دور گردنش گذاشتند.
۱۹ یوسِف تا تحقق چیزی که پیشگویی شده بود، در زندان ماند.+
در این مدت، گفته‌های یَهُوَه ناخالصی‌های شخصیت او را پاک کرد.*
۲۱ فرعون یوسِف را ناظر خانه‌اش کرد،
و ادارهٔ امور خانه و اموالش را به او سپرد.+
۲۲ به او قدرت و اختیار داد تا هر کاری که بخواهد با بزرگان مملکتش بکند،
و حکمت را به ریش‌سفیدان قومش تعلیم دهد.+
و آن‌ها را از دشمنانشان قوی‌تر کرد.+
۲۵ او اجازه داد که دل آن دشمنان تغییر کند تا از قومش نفرت داشته باشند،
و به ضدّ بندگانش نقشه‌های شریرانه بکشند.+
۲۷ موسی و هارون با قدرت خدا در میان آن‌ها* کارهای شگفت‌انگیزی کردند،
و معجزاتی در سرزمین حام انجام دادند.+
۳۳ درختان انگور و درختان انجیر مصریان را از بین برد،
و تمام درختان سرزمینشان را شکست.
۳۵ و همهٔ گیاهان سرزمین مصر را خوردند،
و محصولاتشان را بلعیدند.
۳۷ سرانجام، قوم اسرائیل را که اشیایی از طلا و نقره در دست داشتند، از مصر بیرون آورد؛+
همهٔ افراد طایفه‌ها صحیح و سالم بیرون آمدند.*
۳۹ خدا ابری فرستاد تا از قومش محافظت کند،+
و آتشی فرستاد تا در شب به آن‌ها روشنایی بدهد.+
۴۲ چون خدا وعدهٔ مقدّسی را که به خادمش ابراهیم داده بود به یاد آورد.+
۴۳ به این ترتیب، قوم برگزیده‌اش را از مصر بیرون آورد،+
و آن‌ها از شادی پایکوبی می‌کردند و آواز می‌خواندند.
۴۴ خدا سرزمین ملت‌های بیگانه را به قومش داد،+
و آن‌ها محصولاتی را که حاصل کار سخت آن قوم‌ها بود، به میراث بردند.+
۴۵ خدا این کارها را کرد تا قومش احکام او را حفظ کنند،+
و به قوانینش عمل کنند.
یاه را ستایش کنید!*