نامهٔ اول یوحنا
۳ ببینید خدا چقدر دوستمان دارد که ما را فرزندان خودش خوانده است! واقعاً هم فرزندان او هستیم! اما مردم دنیا چون خدا را نشناخته‌اند، ما را هم به عنوان فرزندانش نمی‌شناسند. ۲ عزیزانم، ما فرزندان خدا هستیم، ولی هنوز نمی‌دانیم که در آینده چطور خواهیم بود. اما این را می‌دانیم که وقتی او آشکار شود، ما هم مثل او خواهیم بود، چون او را همان طور که هست خواهیم دید. ۳ هر کسی که امیدش را به او بسته،* باید زندگی پاکی داشته باشد، همان طور که او پاک است.
۴ کسی که مرتب گناه می‌کند، در واقع قانون‌شکنی می‌کند. پس گناه یعنی قانون‌شکنی. ۵ شما خوب می‌دانید که عیسی آمد* تا گناهان ما را از بین ببرد و همین طور می‌دانید که او کاملاً بی‌گناه است. ۶ کسی که می‌خواهد با عیسی متحد بماند، باید از گناهانش دست بکشد؛ چون کسی که به گناهانش ادامه می‌دهد، او را نمی‌شناسد و به او ایمان ندارد.* ۷ فرزندان عزیزم، نگذارید کسی گمراهتان کند؛ کسی که کارهای درست انجام می‌دهد درستکار است، دقیقاً همان طور که عیسی درستکار است. ۸ اما کسی که دائم گناه می‌کند، در واقع پیرو ابلیس است، چون ابلیس از همان اول* گناه کرده است. به همین دلیل پسر خدا آمد* تا کارهای ابلیس را خنثی کند.*
۹ کسی که فرزند خدا می‌شود،* از گناهانش دست می‌کشد، چون روح خدا* در او وجود دارد. پس او دیگر نمی‌تواند به گناهانش ادامه دهد، چون فرزند خداست. ۱۰ بنابراین، فرزندان خدا و فرزندان ابلیس را به این شکل می‌توان تشخیص داد: کسی که کارهای درست انجام نمی‌دهد و برادرش را دوست ندارد، فرزند خدا نیست؛ ۱۱ چون این پیامی است که از اول شنیده‌اید: ما باید همدیگر را دوست داشته باشیم، ۱۲ و نباید مثل قائن باشیم که فرزند شیطان* بود و برادرش را کشت. اما چرا او را کشت؟ چون کارهای خودش شریرانه و کارهای برادرش درست بود.
۱۳ برادران من، از این تعجب نکنید که مردم دنیا از شما نفرت دارند. ۱۴ ما می‌دانیم که از مرگ به زندگی رسیده‌ایم، چون برادرانمان* را دوست داریم. کسی که محبت ندارد، در مرگ باقی می‌ماند. ۱۵ کسی که از برادرش نفرت دارد، در واقع قاتل است و شما می‌دانید که هیچ قاتلی زندگی ابدی نخواهد داشت. ۱۶ مسیح جانش را برای ما فدا کرد و ما به این شکل یاد گرفته‌ایم که محبت واقعی چیست. پس ما هم وظیفه داریم جانمان را برای برادرانمان* فدا کنیم. ۱۷ اما اگر کسی در این دنیا وضع مالی خوبی داشته باشد و ببیند برادرش نیازمند است و محبتش* را از او دریغ کند، چطور می‌تواند ادعا کند که خدا را دوست دارد؟ ۱۸ فرزندان عزیزم، محبت ما نباید فقط در گفتار و حرف‌هایمان باشد، بلکه باید واقعی* باشد و در کارهایمان دیده شود.
۱۹ به این شکل می‌فهمیم که به حقیقت تعلّق داریم و دلمان را مطمئن می‌کنیم که خدا دوستمان دارد؛* ۲۰ و هر وقت دلمان به دلیلی ما را محکوم کند، یادمان باشد که خدا بزرگ‌تر از دل ماست* و همه چیز را می‌داند. ۲۱ عزیزانم، اگر دلمان ما را محکوم نکند، می‌توانیم با اطمینان و بدون هیچ ترسی* با خدا صحبت کنیم. ۲۲ به علاوه چون از فرمان‌های خدا اطاعت می‌کنیم و کارهایی را انجام می‌دهیم که باعث خوشحالی‌اش می‌شود، هر چیزی در دعا از او بخواهیم به ما می‌دهد. ۲۳ بله، فرمان او این است که به پسرش* عیسی مسیح ایمان داشته باشیم و به هم محبت کنیم، همان طور که او* به ما فرمان داد. ۲۴ کسی که از فرمان‌های او اطاعت می‌کند، با او متحد می‌ماند و او هم با چنین شخصی در اتحاد می‌ماند. در واقع، ما از طریق روحی که او به ما داده، می‌دانیم که او با ما متحد می‌ماند.