تَثنیه
۱۹ «وقتی یَهُوَه خدایتان قوم‌هایی را که به‌زودی سرزمینشان را به شما می‌دهد نابود کرد و شما طبق فرمان یَهُوَه خدایتان سرزمین آن‌ها را تصرّف کردید و در شهرها و خانه‌هایشان ساکن شدید،+ ۲ باید در آن سرزمین که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد، سه شهر را برای خودتان تعیین کنید.+ ۳ سرزمینی را که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد به سه منطقه تقسیم کنید، طوری که هر کدام از آن شهرها در یکی از آن منطقه‌ها باشد. به علاوه به جاده‌هایی که به آن شهرها می‌رود به‌خوبی رسیدگی کنید تا هر قاتلی بتواند به آنجا فرار کند.
۴ «قاتلی که به آن شهرها فرار می‌کند، باید برای نجات جانش این کارها را بکند: اگر او به طور غیرعمد همنوعش را که از او نفرت نداشته است بکشد،+ ۵ مثلاً اگر با همنوعش برای جمع کردن هیزم به جنگل برود و برای قطع کردن درخت تبر را بلند کند، ولی سر تبر از دسته‌اش جدا شود و به همنوعش بخورد و باعث مرگ او شود، آن شخص باید برای نجات جانش به یکی از آن شهرها فرار کند.+ ۶ اگر آن شهر خیلی دور باشد، مدعی خونِ مقتول+ ممکن است از شدّت خشم،* قاتل را تعقیب کند و قبل از رسیدنش به آن شهر او را بکشد. اما او مستحق مرگ نبوده، چون هیچ وقت از همنوعش نفرت نداشته است.+ ۷ به همین دلیل است که به شما فرمان داده‌ام سه شهر را برای خودتان تعیین کنید.
۸ «یَهُوَه خدایتان طبق وعده‌ای که به اجدادتان داده بود، سرزمینتان را وسیع‌تر می‌کند+ و تمام سرزمینی را که به اجدادتان وعده داده بود، به شما می‌دهد.+ ۹ البته به شرطی که به همهٔ فرمان‌هایی که من امروز به شما می‌دهم به‌دقت عمل کنید، یعنی یَهُوَه خدایتان را دوست داشته باشید و همیشه طبق خواست او رفتار کنید.*+ وقتی سرزمینتان وسیع‌تر می‌شود، باید سه شهر دیگر به آن سه شهر پناهگاه اضافه کنید.+ ۱۰ به این شکل، خون هیچ بی‌گناهی در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به عنوان میراث به شما می‌دهد ریخته نخواهد شد+ و شما خون هیچ کس را بر گردن نخواهید داشت.+
۱۱ «اما اگر کسی از همنوعش نفرت داشته باشد+ و برای حمله به او در کمین بنشیند و طوری او را زخمی کند که او بمیرد و بعد به یکی از شهرهای پناهگاه فرار کند، ۱۲ ریش‌سفیدان شهرش باید قاتل را از آنجا احضار کنند و به مدعی خونِ مقتول تحویل دهند تا او را بکشد.+ ۱۳ دلتان برای او نسوزد؛* چون هیچ کس نباید خون بی‌گناهی را بریزد،+ پس این گناه را از اسرائیل پاک کنید تا همه چیز برایتان به‌خوبی پیش رود.
۱۴ «وقتی در سرزمینی که یَهُوَه خدایتان به شما می‌دهد، سهمی از زمین* به شما داده شود، نباید مرزی را که بین زمین شما و همسایه‌تان وجود دارد و اجدادتان قبلاً آن را تعیین کرده‌اند، تغییر دهید.+
۱۵ «هیچ کس را نباید بر اساس شهادت تنها یک شاهد به جرم یا گناهی محکوم کنید.*+ اما بر اساس شهادت* دو یا سه شاهد، درستی هر موضوعی ثابت می‌شود.+ ۱۶ اگر کسی با بدخواهی علیه شخص دیگری شهادت دهد و او را به جرمی متهم کند،+ ۱۷ هر دوی آن‌ها که اختلاف دارند باید به حضور یَهُوَه، یعنی پیش کاهنان و قاضی‌های وقت بروند.+ ۱۸ قاضی‌ها باید دربارهٔ آن موضوع به‌دقت تحقیق کنند.+ اگر معلوم شود که آن شاهد، شهادت دروغ داده و همنوعش* را به ناحق متهم کرده است، ۱۹ باید همان نقشهٔ شریرانه‌ای را که او برای همنوعش کشیده بود، در مورد خودش اجرا کنید.+ به این شکل شرارت را از میان خودتان پاک کنید.+ ۲۰ وقتی مردم این ماجرا را بشنوند، می‌ترسند و دیگر هیچ وقت چنین شرارتی در میان شما انجام نمی‌دهند.+ ۲۱ دلتان برای او نسوزد:*+ جان در عوض جان، چشم در عوض چشم، دندان در عوض دندان، دست در عوض دست و پا در عوض پا باید داده شود.+