حِزقیال

۲۵ بعد دوباره پیامی از طرف یَهُوَه به من رسید:‏ ۲ ‏«ای پسر انسان،‏ رویت را به طرف سرزمین عَمّون بگردان و به ضدّ ساکنان آنجا پیشگویی کن.‏ ۳ به عَمّونیان بگو که کلام یَهُوَه حاکم متعال را بشنوند.‏ یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹وقتی خانهٔ مقدّسم بی‌حرمت شد و سرزمین اسرائیل ویران شد و اهالی یهودا به تبعید برده شدند،‏ شما گفتید،‏ «چه خوب!‏» ۴ برای همین من شما را تسلیم مردم شرق می‌کنم.‏ آن‌ها بین شما چادر می‌زنند و اردوگاهشان* در زمین شما خواهد بود و محصولات سرزمین و شیر گله‌هایتان را خواهند خورد.‏ ۵ من شهر رَبّه را به چراگاهی برای شتران،‏ و سرزمین عَمّونیان را به مکانی برای استراحت گله‌ها تبدیل می‌کنم.‏ آن وقت شما می‌فهمید که من یَهُوَه هستم.‏›»‏

۶ ‏«یَهُوَه حاکم متعال به عَمّونیان می‌گوید:‏ ‹وقتی سرزمین اسرائیل نابود شد شما با شادی و از روی تمسخر دست زدید و پایکوبی کردید.‏ ۷ برای همین من دستم را به ضدّ شما بلند می‌کنم و شما را تسلیم قوم‌های دیگر می‌کنم تا غارتتان کنند.‏ کاری می‌کنم که سرزمینتان را از دست بدهید و دیگر قومی به اسم شما وجود نداشته باشد.‏ من شما را به‌کلّی نابود می‌کنم تا بفهمید که من یَهُوَه هستم.‏›‏

۸ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹چون ساکنان موآب و سِعیر گفتند،‏ «یهودا هیچ فرقی با قوم‌های دیگر ندارد،‏» ۹ من می‌گذارم شهرهای مرزی موآب* بی‌دفاع بمانند و مورد حمله قرار بگیرند،‏ از جمله زیباترین شهرهایش یعنی بِیت‌یِشیموت،‏ بَعَل‌مِعون و حتی قَریه‌تایِم.‏ ۱۰ من آن‌ها را همراه با عَمّونیان به دست مردم شرق تسلیم می‌کنم تا دیگر هیچ کس بین قوم‌ها عَمّونیان را به یاد نیاورد.‏ ۱۱ به این شکل حکم داوری موآبیان را اجرا می‌کنم تا آن‌ها بفهمند که من یَهُوَه هستم.‏›‏

۱۲ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹اَدوم از مردم یهودا انتقام گرفته و با این کار گناه بزرگی کرده،‏ ۱۳ برای همین یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «من دستم را به ضدّ اَدوم بلند می‌کنم و همهٔ مردم و دام‌های آنجا را از بین می‌برم.‏ من آن سرزمین را کاملاً ویران می‌کنم.‏ از تیمان تا دِدان،‏ همه با شمشیر کشته خواهند شد.‏ ۱۴ من به دست قومم اسرائیل از اَدوم انتقام می‌گیرم.‏ اسرائیلیان خشم و عصبانیت مرا بر سر اَدومیان خالی خواهند کرد،‏ طوری که آن‌ها طعم تلخ انتقام مرا بچشند.‏» این گفتهٔ یَهُوَه حاکم متعال است.‏›»‏

۱۵ ‏«یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ ‹فِلیسطی‌ها از روی کینهٔ دیرینه‌ای که از اسرائیلیان داشتند،‏ همیشه سعی کرده‌اند با بدخواهی از آن‌ها انتقام بگیرند و نابودشان کنند.‏ ۱۶ برای همین یَهُوَه حاکم متعال می‌گوید:‏ «من دستم را به ضدّ فِلیسطی‌ها بلند می‌کنم و کِریتیان را با بقیهٔ ساکنان سرزمین‌های ساحلی از بین می‌برم.‏ ۱۷ من از آن‌ها به‌شدّت انتقام می‌گیرم و با خشم زیاد مجازاتشان می‌کنم.‏ آن وقت می‌فهمند من که یَهُوَه هستم از آن‌ها انتقام گرفته‌ام.‏»›»‏