مزمور
برای رهبر خوانندگان و نوازندگان. ترانه‌ای از پسران قورَح؛+ با سبک «عَلاموت.»*
۲ پس هیچ وقت نمی‌ترسیم، حتی اگر زمین به لرزه درآید،*
و کوه‌ها به عمق دریا فرو روند؛+
۳ حتی اگر آب‌هایش به موج‌های خروشان و کف‌آلود تبدیل شوند،+
و کوه‌ها از تلاطم دریا بلرزند! (سِلاه)
۴ رودخانه‌ای هست که جوی‌های آن، برای شهر خدا شادی می‌آورد؛+
برای همان مسکن* پرشکوه و مقدّس خدای متعال.
۵ هیچ کس نمی‌تواند آن شهر را تسخیر کند، چون خدا در آنجاست.+
او هنگام طلوع آفتاب به کمک آن می‌آید.+
۶ ملت‌ها در حال شورش بودند و حکومت‌ها در حال بی‌ثباتی؛
اما وقتی خدا صدایش را بلند کرد، ساکنان زمین از ترس لرزیدند.*+
۸ بیایید و شاهد کارهای یَهُوَه باشید،
و ببینید که او چه کارهای حیرت‌انگیزی روی زمین کرده است!
۹ خدا در سراسر زمین به جنگ‌ها خاتمه می‌دهد،+
و کمان‌ها را می‌شکند و نیزه‌ها را خرد می‌کند.
او ارابه‌های جنگی را در آتش نابود می‌کند.
۱۰ او گفت: «از جنگ دست بکشید و بدانید که من خدا هستم.