مزمور

‏«کارهای تو چقدر شگفت‌انگیزند!‏+

دشمنانت به خاطر قدرت بی‌نظیرت جلوی تو از ترس خواهند لرزید.‏+

 ۴ مردم تمام زمین به تو تعظیم خواهند کرد،‏+

و برای ستایش تو سرود خواهند خواند.‏

آن‌ها برای ستایش نامت سرود خواهند خواند!‏»‏+ (‏سِلاه‏)‏

 ۶ خدا دریا را به زمینی خشک تبدیل کرد؛‏+

تمام قوم پیاده از بستر رودخانه رد شدند.‏+

 ۸ ای قوم‌ها،‏ خدای ما را ستایش کنید؛‏+

او را با صدای بلند ستایش کنید تا همه بشنوند.‏

 ۹ او جان ما را حفظ می‌کند،‏*‏+

و نمی‌گذارد پاهایمان بلغزد.‏*‏+

۱۰ خدایا،‏ تو ما را محک زده‌ای،‏+

و همان طور که نقره را تصفیه می‌کنند،‏ ما را پاک و خالص کرده‌ای.‏

۱۱ تو ما را در دام* گرفتار کردی،‏

و باری سنگین و طاقت‌فرسا بر دوش* ما گذاشتی.‏

۱۲ تو گذاشتی انسان‌های فانی ما را پایمال کنند.‏*

ما از میان آب و آتش گذشتیم،‏

اما تو سرانجام ما را به جایی بردی که آرامش و آسایش داشته باشیم.‏

۱۳ من با قربانی‌های سوختنی به خانهٔ تو می‌آیم،‏+

و به قول‌هایی که به تو دادم عمل می‌کنم؛‏+

۱۴ همان قول‌هایی که به زبان آوردم،‏+

همان قول‌هایی که وقتی در سختی بودم به تو دادم.‏

۱۵ حیوانات چاق و چله را به عنوان قربانی سوختنی به تو تقدیم می‌کنم،‏

و قوچ‌ها را روی آتش برایت قربانی می‌کنم تا دودشان بلند شود.‏

۱۶ ای همهٔ کسانی که خداترس هستید،‏ بیایید و بشنوید

تا به شما بگویم که خدا چه کارهایی برایم کرده!‏+

۱۷ من در دعا با صدای بلند* از او کمک خواستم،‏

و با زبانم او را تمجید کردم.‏

۱۸ اگر چیز بدی در دلم نگه می‌داشتم،‏

یَهُوَه دعایم را نمی‌شنید.‏+

۱۹ اما خدا دعایم را شنید،‏+

و به چیزهایی که گفتم توجه کرد.‏+

۲۰ سپاس بر خدا که دعایم را نادیده نگرفت،‏

و محبت پایدارش* را از من دریغ نکرد!‏