مکاشفه‌ای به یوحنا
۹ وقتی فرشتهٔ پنجم شیپور زد،+ ستاره‌ای را دیدم که از آسمان به زمین افتاده بود و کلید چاه عمیق* به او* داده شد.+ ۲ او درِ چاه عمیق* را باز کرد و دودی مثل دود کوره‌ای بزرگ از چاه بلند شد و خورشید و آسمان را تاریک کرد.+ ۳ از وسط آن دود ملخ‌هایی روی زمین آمدند + و به آن‌ها همان اختیاری داده شد که عقرب‌های زمین دارند. ۴ به آن‌ها گفته شد که نه به سبزه‌های زمین آسیب برسانند و نه به هیچ گیاه یا درختی؛ بلکه فقط به کسانی که مُهر خدا را روی پیشانی‌شان ندارند.+
۵ به ملخ‌ها اجازه داده نشد که آن‌ها را بکشند، بلکه به مدت پنج ماه آن‌ها را زجر دهند. زجری که آن‌ها کشیدند، مثل زجری بود که نیش عقرب + برای انسان دارد. ۶ در آن زمان، مردم به دنبال مرگ خواهند گشت ولی آن را پیدا نخواهند کرد؛ آن‌ها آرزوی مرگ خواهند کرد ولی مرگ از آن‌ها فرار خواهد کرد.
۷ ظاهر ملخ‌ها مثل اسب‌هایی بود که آمادهٔ جنگ هستند.+ روی سرشان چیزی شبیه تاج طلا قرار داشت و صورتشان مثل صورت انسان بود. ۸ موهایشان مثل موهای زن‌ها بود و دندان‌هایشان مثل دندان‌های شیر.+ ۹ آن‌ها سینه‌پوش‌های آهنی داشتند و صدای بال‌هایشان مثل صدای ارابه‌هایی با اسب‌های زیاد بود که با سرعت به میدان جنگ می‌روند.+ ۱۰ همین طور دُم‌های نیش‌داری مثل دُم عقرب داشتند و با قدرت* دُم‌هایشان می‌توانستند پنج ماه به مردم آسیب برسانند.+ ۱۱ آن‌ها یک پادشاه دارند که همان فرشتهٔ چاه عمیق* است.+ اسم او به عبری اَبَدّون* و به یونانی آپولیون* است.
۱۲ اولین وای* گذشت، اما دو وای دیگر در راه است.+
۱۳ وقتی فرشتهٔ ششم شیپور زد،+ صدایی از شاخ‌های مذبح* طلا + که در حضور خداست شنیدم. ۱۴ آن صدا به فرشتهٔ ششم که شیپور داشت گفت: «چهار فرشته‌ای را که کنار رود بزرگ فُرات بسته شده‌اند آزاد کن.»+ ۱۵ بنابراین چهار فرشته‌ای که برای آن ساعت و روز و ماه و سال آماده شده بودند، آزاد شدند تا یک‌سوم مردم را بکشند.
۱۶ همچنین شنیدم که تعداد جنگجویانی که سوار بر اسب بودند دویست میلیون* بود. ۱۷ ظاهر اسب‌ها و سوارانشان که در رؤیا دیدم این طور بود: آن‌ها سینه‌پوش‌هایی به رنگ‌های سرخ آتشین و آبی تیره و زرد گوگردی داشتند. سر اسب‌ها مثل سر شیر بود + و از دهانشان آتش و دود و گوگرد بیرون می‌آمد. ۱۸ یک‌سوم مردم با این سه بلا، یعنی با آتش و دود و گوگرد که از دهان اسب‌ها بیرون می‌آمد، کشته شدند. ۱۹ قدرت آن اسب‌ها در دهان و دُمشان بود، چون دُمشان مثل مار بود و سر داشت و با آن به مردم آسیب می‌رساندند.
۲۰ کسانی که با این بلاها کشته نشدند و باقی ماندند، از کارهایشان* توبه نکردند. آن‌ها به پرستش دیوها و بت‌های طلا و نقره و بت‌های مسی و سنگی و چوبی ادامه دادند؛ بت‌هایی که نه می‌بینند، نه می‌شنوند و نه راه می‌روند.+ ۲۱ آن افراد نه از قتل‌هایشان توبه کردند، نه از ارتباط با ارواح،* نه از کارهای نامشروع جنسی* و نه از دزدی‌هایشان.