آیا باغ عدن اولین محل سکونت انسان بود؟‏

خود را در باغی مجسم کنید؛‏ باغی وسیع که در آن نه صدای هیاهوی شهری را می‌شنوید،‏ نه دیواری می‌بینید،‏ باغی که در آن آرامش مطلق حکمفرماست.‏ اما مهم‌تر از همه ذهنتان آرام است،‏ فکر و خیال و نگرانی ندارید.‏ ذره‌ای ضعف،‏ درد و بیماری در وجودتان حس نمی‌کنید.‏ هوش و حواستان آزاد و رهاست و می‌توانید بدون هیچ دغدغه‌ای از محیط فرح‌بخش اطرافتان لذّت ببرید.‏

اول با دل سیر شکوفه‌های رنگین را نگاه می‌کنید،‏ توجه‌تان به چمنزار سبز و پهناور زیر نور آفتاب و سایهٔ آن‌ها جلب می‌شود.‏ بعد به رودخانهٔ شفاف و درخشان چشم می‌دوزید.‏ نسیمی لطیف و ملایم روی پوستتان حس می‌کنید،‏ عطر و رایحه‌ای خوشایند به مشامتان می‌رسد.‏ صدای بهم خوردن برگ درختان در نسیم،‏ ریزش آب روی صخره،‏ صدای آواز پرندگان و صدای حشرات را می‌شنوید.‏ چنین محیط زیبا و آرامش‌بخشی آرزوی هر کسی است؟‏

در سرتاسر دنیا این اعتقاد وجود دارد که بشر در چنین محیطی زندگی خود را آغاز کرده است.‏ قرن‌هاست که یهودیت،‏ مسیحیت و اسلام در مورد جنّت یا بهشت عدن تعلیم می‌دهند.‏ به گفتهٔ کتاب مقدّس خدا این باغ را برای سکونت آدم و حوّا فراهم کرد؛‏ محیطی آرام و شادی‌بخش.‏ رابطهٔ آنان با یکدیگر و همین طور با حیوانات خوب و صلح‌آمیز بود.‏ آدم و حوّا با خدا نیز رابطه‌ای نزدیک و صمیمی داشتند؛‏ خدایی که با مهربانی و محبت این محیط زیبا را برای زندگی ابدی‌شان مهیا کرده بود.‏—‏پیدایش ۲:‏۱۵-‏۲۴‏.‏

هندوها نیز معتقدند که در گذشته‌های دور بهشتی روی زمین بوده است.‏ بودیست‌ها بر این باورند که بوداها یا رهبران بزرگ مذهبی‌شان،‏ در عصرهای طلایی ظهور می‌کنند؛‏ در دوران‌هایی که وضعیت دنیا مثل بهشت است.‏ بسیاری از مذاهب آفریقایی نیز داستان‌هایی دارند که شباهت‌هایی با گزارش کتاب مقدّس در مورد آدم و حوّا دارد.‏

در واقع وجود بهشت در آغاز تاریخ بشر را می‌توان در مذاهب و سنت‌های بسیاری از مردم دنیا یافت.‏ نویسنده‌ای می‌گوید:‏ «بسیاری از تمدن‌های باستان به وجود بهشت در آغاز تاریخ بشر معتقدند یعنی محیطی که در آن کاملیت،‏ آزادی،‏ صلح،‏ خوشبختی و وفور نعمت بوده و ظلم،‏ کشمکش و درگیری در آن جایی نداشته است.‏ .‏.‏.‏ همین اعتقاد موجب شده که جامعهٔ بشری در آرزو و در پی بازیافتن بهشت از دست‌رفته باشد.‏»‏

به نظر شما آیا ممکن است ریشهٔ تمام این اعتقادات و داستان‌ها در مورد بهشت یکی باشد؟‏ آیا ممکن است دلیل رواج آن در سراسر دنیا این باشد که بهشتی وجود داشته است؟‏ آیا واقعاً در گذشته‌های دور باغ عدن و آدم و حوّا وجود داشته‌اند؟‏

برخی این عقیده را مسخره می‌کنند.‏ برای بسیاری در عصر علم و دانش،‏ چنین گزارش‌هایی در حد داستان و افسانه است و بس.‏ در کنار این افراد،‏ بسیاری از رهبران مذهبی نیز در گفته‌هایشان ناباوری به گزارش باغ عدن را رواج می‌دهند.‏ آنان می‌گویند چنین مکانی وجود خارجی نداشته و این گزارش حکایت و افسانه‌ای است که به صورت استعاره و تشبیه بیان شده است.‏

البته در کتاب مقدّس حکایت‌هایی آمده است،‏ عیسی خود با حکایت و مَثَل تعلیم می‌داد.‏ اما کتاب مقدّس به شیوه‌ای گزارش باغ عدن را عرضه کرده است که نشان می‌دهد حکایت نیست،‏ بلکه گذشتهٔ ما و تاریخی واقعی است.‏ به همین سادگی.‏ اگر وقایع این گزارش هیچ گاه روی نداده باشد چطور می‌توان به بقیهٔ کتاب مقدّس اعتماد کرد؟‏ در اینجا بررسی می‌کنیم که چرا برخی افراد وجود باغ عدن را مورد تردید قرار می‌دهند.‏ پس از آن به این موضوع می‌پردازیم که این گزارش چرا اهمیت دارد و چه ارتباطی با ما دارد.‏

آیا واقعاً باغ عدن وجود داشته است؟‏

آیا شما با داستان آدم و حوّا در باغ عدن آشنایید؟‏ در سراسر دنیا مردم آن را شنیده‌اند.‏ شاید بهتر باشد خودتان آن را در کتاب مقدّس بخوانید؛‏ در کتاب پیدایش ۱:‏۲۶–‏۳:‏۲۴‏.‏ در اینجا خلاصهٔ آن را نقل می‌کنیم.‏

یَهُوَه خداa از خاک زمین انسانی آفرید.‏ نامش را آدم گذاشت. برای سکونت باغی در ناحیه‌ای بنام عدن برایش خلق کرد؛‏ باغی با آب فراوان و درختان میوهٔ زیبای بسیار.‏ در وسط آن باغ «درخت شناخت نیک و بد» قرار داشت.‏ خوردن از آن درخت را خدا برای انسان‌ها ممنوع کرد،‏ نافرمانی و خوردن از آن درخت به مرگ آنان می‌انجامید.‏ چندی بعد یَهُوَه خدا یاری برای آدم آفرید؛‏ زنی به نام حوّا که از یکی از دنده‌های آدم آفریده شد.‏ خدا وظیفهٔ نگهداری از باغ را به آنان سپرد و به آنان گفت که تولیدمثل کنند و در سراسر زمین زندگی کنند.‏

یک‌بار که حوّا تنها بود،‏ ماری با او صحبت می‌کند.‏ مار او را وسوسه می‌کند که از میوهٔ آن درخت بخورد،‏ با این ادعا که خدا به او دروغ گفته و آنان نخواهند مرد.‏ ضمناً این که خدا چیزی خوب را از آنان دریغ کرده،‏ چون با خوردن از آن میوه،‏ آنان می‌توانند همچون خدا شوند.‏ حوّا فریب می‌خورد و از میوهٔ درخت می‌خورد.‏ بعد،‏ آدم هم در نافرمانی از خدا به او ملحق می‌شود.‏ یَهُوَه خدا نیز حکم آدم،‏ حوّا و آن مار را اعلام می‌کند.‏ آنان از آن باغ زیبا و بهشتی بیرون انداخته می‌شوند و فرشتگانی راه ورود به باغ را می‌بندند.‏

زمانی در میان پژوهشگران،‏ دانشمندان و مورخین اعتقاد به درستی و صحّت تاریخی این گزارش در کتاب مقدّس رایج و معمول بود.‏ امروزه برعکس رایج و معمول است که با دیدهٔ تردید به آن بنگرند یا کلاً آن را رد کنند.‏ اما دلیل تردیدشان در درستی گزارش کتاب پیدایش در مورد آدم،‏ حوّا و باغ عدن چیست؟‏ در اینجا به چهار سؤال معمول در این رابطه می‌پردازیم.‏

 ۱.‏ آیا باغ عدن مکانی واقعی بوده است؟‏

چرا برخی در مورد این موضوع تردید دارند؟‏ به احتمال قوی عقاید فلسفی در آن نقش داشته است.‏ قرن‌ها الٰهیونی بر این عقیده بودند که باغ عدن در جایی روی زمین وجود دارد.‏ اما کلیسا تحت تأثیر فلسفهٔ یونان قرار گرفت،‏ مانند عقاید فلسفی افلاطون و ارسطو که معتقد بودند هیچ چیز بر زمین نمی‌تواند کامل باشد،‏ تنها آسمان می‌تواند چیزی کامل را در خود جای دهد.‏ از این رو الٰهیون چنین استدلال کردند که بهشت باید جایی نزدیک به آسمان باشد.‏b برخی می‌گفتند باغ بهشت باید آنقدر بالا باشد که تحت تأثیر زمین قرار نگیرد.‏ برخی نیز می‌گفتند این باغ در قطب شمال یا جنوب است،‏ گروهی نیز می‌گفتند جایی نزدیک به ماه یا روی آن است.‏ پس بی‌دلیل نیست که کل موضوع باغ عدن با خیال‌پردازی و تصوّرات گوناگون آمیخته شد.‏ برخی محققان می‌گویند چنین مکانی از نظر جغرافیایی هیچ گاه وجود نداشته است.‏

اما در کتاب مقدّس مکان جغرافیایی آن مشخص شده است.‏ در کتاب پیدایش ۲:‏۸-‏۱۴ مشخصه‌هایی در مورد آن آمده است.‏ این باغ در شرق ناحیه‌ای به نام عدن قرار داشت.‏ از رودخانه‌ای آبیاری می‌شد که سرچشمهٔ چهار رودخانهٔ دیگر بود.‏ در کتاب مقدّس نام این چهار رودخانه و توضیحی مختصر در مورد مسیر آن‌ها آمده است.‏ این جزئیات بسیاری از محققان را بر آن داشته که با کندوکاو بیشتر در این گزارش کتاب مقدّس به مکان جغرافیایی آن منطقهٔ کهن پی ببرند.‏ اما این محققان به نتایج متفاوت و حتی متضادی رسیده‌اند.‏ آیا این نکته به این معنی است که توصیف منطقهٔ عدن،‏ باغ آن و رودخانه‌های آن در کتاب پیدایش تنها داستان و قصه است؟‏

به این مطلب توجه کنید:‏ گزارش وقایع باغ عدن مربوط به ۶۰۰۰ سال پیش است.‏ ظاهراً موسی از روی گزارش‌های شفاهی یا مدارکی که در آن زمان موجود بوده آن را به قلم آورده است.‏ البته او این گزارش را حدود ۲۵۰۰ سال بعد از وقایع عدن نوشته است.‏ حتی در آن زمان هم باغ عدن به تاریخ باستان تعلّق داشت.‏ حال،‏ آیا ممکن است نشانه‌های جغرافیایی،‏ مثل رودخانه‌ها طی قرن‌ها تغییر کرده باشد؟‏ پوستهٔ زمین همواره در حال تغییر است.‏ منطقه‌ای که به احتمال قوی عدن در آن قرار داشته است روی کمربند زلزله قرار دارد؛‏ منطقه‌ای که طبق گزارش‌های امروز ۱۷ درصد بزرگ‌ترین زمین‌لرزه‌ها در آنجا صورت می‌گیرد.‏ در چنین منطقه‌ای وقوع تغییرات جغرافیایی کاملاً طبیعی و معمول است.‏ علاوه بر این،‏ طوفان و سیل زمان نوح نیز می‌تواند بر ویژگی‌های جغرافیایی آن ناحیه تأثیر گذاشته باشد که امروزه برای ما ناشناخته است.‏c

اما چند نکته وجود دارد که از درستی آن اطمینان داریم:‏ گزارشی که در پیدایش آمده در مورد باغی واقعی صحبت می‌کند.‏ از میان چهار رودخانه‌ای که در این گزارش به آن‌ها اشاره شده است،‏ دو رود فرات و دجله یا حِدَّقِل امروزه نیز جاری است و برخی سرچشمه‌های این دو رود بسیار به هم نزدیکند.‏ در این گزارش به نام سرزمین‌هایی که این رودها در آن جاری بوده،‏ اشاره شده است و مشخصه‌های منابع طبیعی شناخته‌شدهٔ آن منطقه نیز ذکر شده است.‏ برای مردم اسرائیل باستان،‏ اولین مخاطبین این گزارش،‏ این جزئیات اطلاعاتی مفید بود.‏

آیا در داستان و افسانه به جزئیاتی اینچنین پرداخته می‌شود؟‏ آیا برای این که درستی و نادرستی داستانی مشخص نباشد،‏ بهترین راه حذف کردن جزئیات نیست؟‏ معمولاً افسانه این طور شروع می‌شود،‏ «روزی در سرزمینی دور» ماجرایی روی داده است.‏ اما در وقایع تاریخی به جزئیات اشاره می‌شود و گزارش باغ عدن نیز این گونه نوشته شده است.‏

 ۲.‏ آیا واقعاً می‌توان باور کرد که خدا آدم را از خاک زمین و زن را از دندهٔ آدم آفریده است؟‏

امروزه علم تأیید می‌کند که بدن انسان از عناصر مختلف ساخته شده است،‏ عناصری مانند هیدروژن،‏ اکسیژن و کربن.‏ تمامی این عناصر در خاک زمین موجود است.‏ اما چگونه این عناصر کنار هم موجودی زنده را ساخته است؟‏

بسیاری از دانشمندان این نظریه را دارند که حیات به خودی خود به وجود آمده است.‏ معتقدند شکلی ساده از حیات طی میلیون‌ها سال به مرور پیچیده و پیچیده‌تر شده است.‏ اما کلمهٔ «ساده» برای موجود زنده گمراه‌کننده است.‏ تمامی موجودات زنده بسیار پیچیده‌اند،‏ حتی یک موجود تک‌سلولی کوچک.‏ هیچ اثباتی بر این ادعا وجود ندارد که حیات تصادفی به وجود آمده باشد،‏ یا حتی بتواند تصادفی به وجود آید.‏ بلکه تمامی جانداران شواهدی انکارناپذیر و روشن هستند بر یک طراح هوشمند و بسیار برتر از ما.‏d‏—‏رومیان ۱:‏۲۰‏.‏

فرض کنید به سمفونی‌ای زیبا گوش می‌دهید،‏ یا نقاشی‌ای بی‌نظیر را می‌بینید و آن را تحسین می‌کنید یا از دستاوردی فنی مبهوت می‌شوید.‏ آیا ممکن است بر این نکته پافشاری کنید که این‌ها سازنده‌ای نداشته‌اند یا حتی چنین فکری به ذهنتان خطور کند؟‏ بی‌شک چنین نیست.‏ البته این شاهکارها ذرّه‌ای با پیچیدگی،‏ زیبایی نوآفرینی طرح بدن انسان قابل مقایسه نیست.‏ پس چطور می‌توان تصوّر کرد که بدن انسان طراح و آفریننده‌ای نداشته است؟‏ به علاوه طبق گزارش کتاب پیدایش،‏ از میان تمامی موجودات روی زمین تنها انسان به صورت خدا آفریده شده است.‏ (‏پیدایش ۱:‏۲۶‏)‏ تنها انسان مانند خداوند از ابتکار و خلاقیت لذّت می‌برد که در موسیقی،‏ هنر و فنون مختلف جلوه‌گر است.‏ حال آیا این تعجب‌آور است که خدا در آفرینش و خلق اثری،‏ بسیار برتر از ما باشد؟‏

چرا باید آفرینش زن از دندهٔ مرد سؤال برانگیز باشد؟‏e واضح است که خدا می‌توانست زن را به گونه‌ای دیگر خلق کند.‏ اما راهی را که برای آفرینش زن انتخاب کرد معنی و مفهومی عمیق دارد.‏ او می‌خواست که مرد و زن با یکدیگر ازدواج کنند و رابطه‌ای نزدیک داشته باشند کنند،‏ طوری که گویی «یک تن» هستند.‏ (‏پیدایش ۲:‏۲۴‏)‏ در واقع مرد و زن می‌توانند یکدیگر را کامل کنند و پیوندی استوار،‏ دوجانبه و مفید بسازند.‏ آیا این موضوع نشانگر حکمت آفریدگاری مهربان نیست؟‏

علاوه بر این علم ژنتیک مدرن به این مطلب رسیده است که به احتمال قوی تمام انسان‌ها از یک مرد و یک زن به وجود آمده‌اند.‏ به‌راستی آیا این مطالب اعتماد ما را به درستی گزارش کتاب پیدایش بیشتر نمی‌کند؟‏

 ۳.‏ آیا درخت شناخت نیک و بد و درخت حیات تخیّل و افسانه است؟‏

واقعیت این است که گزارش پیدایش نمی‌گوید که این دو درخت قدرتی خاص یا نیرویی غیرعادی از خود داشته‌اند.‏ بلکه یَهُوَه خدا به این دو درخت واقعی،‏ مفهومی سمبولیک و نمادین داد.‏

انسان نیز گاه کاری مشابه انجام می‌دهد.‏ مثلاً شاید یک قاضی در مورد بی‌حرمتی به دادگاه هشدار دهد.‏ مسلّماً منظور قاضی اثاثیه و وسایل دادگاه یا دیوارهای آن سالن نیست،‏ بلکه منظور او بی‌حرمتی به نظام و قضاوتی است که دادگاه نمایندهٔ آن است.‏ پادشاهان مختلف نیز از تاج و عصای مرصع به عنوان نمادی از اختیارات و مقامشان استفاده می‌کنند.‏

حال این دو درخت مظهر چه بودند؟‏ نظریه‌های پیچیدهٔ بسیاری سر هم شده است.‏ پاسخ آن بسیار ساده اما اساسی است.‏ درخت شناخت نیک و بد مظهر حقی بود که تنها متعلّق به خداست؛‏ این که تنها او حق دارد تعیین کند چه چیز خوب و چه چیز بد است.‏ (‏اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏)‏ پس بی‌مورد نبود که برداشتن از آن درخت جرم و خلافکاری بود.‏ از سوی دیگر،‏ درخت حیات مظهر هدیه‌ای بود که تنها خدا می‌تواند آن را به انسان ببخشد،‏ این هدیه حیات جاودان است.‏—‏رومیان ۶:‏۲۳‏.‏

 ۴.‏ چگونه یک مار می‌تواند صحبت کند،‏ آیا این افسانه نیست؟‏

درست است این جنبه از گزارش پیدایش عجیب و باورنکردنی است،‏ به خصوص اگر گزارش‌های دیگر در کتاب مقدّس نادیده گرفته شود،‏ چون بخش‌های دیگر کتاب مقدّس به روشنی این معما را حل کرده است.‏

چه کسی و چه چیز موجب شد که به نظر رسد ماری صحبت می‌کند؟‏ اسرائیلیان زمان باستان از مطالبی آگاه بودند که می‌توانست نقش این مار را برایشان روشن کند.‏ مثلاً می‌دانستند حیوانات قادر به صحبت کردن نیستند،‏ اما موجودی روحی می‌تواند باعث شود که به نظر برسد حیوانی صحبت می‌کند.‏ موسی در مورد بَلعام نیز گزارشی نوشته است که خدا فرشته‌اش را فرستاد و کاری کرد که الاغ بَلْعام حرف بزند.‏—‏اعداد ۲۲:‏۲۶-‏۳۱؛‏ ۲پِطرُس ۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

آیا موجودات روحی دیگر از جمله فرشتگان شریر یعنی دشمنان خدا می‌توانند معجزه کنند؟‏ موسی شاهد بود که چطور ساحران و جادوگران مصری توانستند برخی از معجزات خدا را انجام دهند،‏ مثلاً آنان عصا را در مقابل چشمان حاضران به مار تبدیل کردند.‏ تنها از طریق موجودات روحی که دشمن خدایند،‏ آن ساحران و جادوگران قدرت انجام چنین اعمال عجیب و غیرعادی را داشتند.‏—‏خروج ۷:‏۸-‏۱۲‏.‏

ظاهراً موسی کتاب الهامی ایّوب را نیز به قلم آورده است.‏ در این کتاب در مورد دشمن اصلی خدا،‏ شیطان که وفاداری خادمان او را زیر سؤال برده،‏ مطالب بسیاری آمده است.‏ (‏ایّوب ۱:‏۶-‏۱۱؛‏ ۲:‏۴،‏ ۵‏)‏ پس قاعدتاً اسرائیلیان زمان باستان می‌توانستند چنین نتیجه‌گیری کنند که در پس صحبت کردن مار در باغ عدن و فریب حوّا در نافرمانی از خدا،‏ شیطان این موجود روحی شریر نقش داشته است.‏

حال آیا واقعاً شیطان در پس آن مار بود؟‏ بعدها عیسی شیطان را «دروغگو و پدر دروغ» معرفی کرد.‏ (‏یوحنا ۸:‏۴۴‏)‏ منظور از «پدر دروغ» قاعدتاً عامل و به وجود آورندهٔ اولین دروغ است.‏ اولین دروغ در کلمات مار به حوّا آشکار است.‏ برخلاف هشدار خدا که خوردن از میوهٔ درخت ممنوعه باعث مرگ می‌شود،‏ مار گفت:‏ «به‌یقین نخواهید مرد.‏» (‏پیدایش ۳:‏۴‏)‏ در واقع عیسی روشن کرد که شیطان در پس این گفته بوده است.‏ در کتاب مکاشفه که عیسی آن را بر یوحنای رسول آشکار کرد،‏ این نکته صریحاً آمده است.‏ در آنجا شیطان «همان مار کهن» معرفی شده است.‏—‏مکاشفه ۱:‏۱؛‏ ۱۲:‏۹‏.‏

آیا واقعاً باور این سخت است که موجودی روحی و قدرتمند طوری وانمود کند که انگار ماری صحبت می‌کند؟‏ حتی انسان‌ها که قدرتشان بسیار کمتر از موجودات روحی است می‌توانند با تکنیک‌ها و ترفندهایی نمایشی دهند که گویی عروسکی واقعاً صحبت می‌کند.‏

قانع‌کننده‌ترین شواهد

با توجه به آنچه بررسی شد به نظر شما آیا دلایل کسانی که در گزارش کتاب پیدایش تردید دارند،‏ بجا بوده است؟‏ البته شواهد محکم دیگری وجود دارد که نشان می‌دهد این گزارش حقیقتی تاریخی است.‏

برای مثال عیسی مسیح «شاهد امین و حقیقی» خوانده شده است.‏ (‏مکاشفه ۳:‏۱۴‏)‏ عیسی مردی کامل بود،‏ او هیچ گاه دروغ نگفت و هیچ گاه حقیقت را طوری دیگر جلوه نداد.‏ به علاوه،‏ او خود گفته است که بسیار پیش از این که به صورت انسان بر زمین آید،‏ وجود داشته است.‏ در واقع او «پیش از آغاز دنیا» آفریده شده بود و در کنار پدرش،‏ یَهُوَه خدا بوده است.‏ (‏یوحنا ۱۷:‏۵‏)‏ از زمانی که زندگی و حیات بر زمین آغاز شد او شاهد عینی تمامی وقایع روی زمین بوده است.‏ حال این شاهد امین و قابل‌اعتماد در مورد گزارش کتاب پیدایش چه گفته است؟‏

عیسی در مورد آدم و حوّا به عنوان انسان‌هایی واقعی صحبت کرد.‏ او برای تأکید بر معیار یَهُوَه خدا در ازدواج و تک‌همسری،‏ به ازدواج آدم و حوّا اشاره کرد.‏ (‏مَتّی ۱۹:‏۳-‏۶‏)‏ اگر آنان هیچ گاه وجود نداشته‌اند و باغ عدنی در کار نبوده و همه فقط داستان و افسانه بوده است،‏ پس یا عیسی فریب خورده بود یا دروغ گفته است.‏ البته در مورد عیسی هیچ‌کدام ممکن نیست.‏ عیسی در آسمان خود شاهد بوده که چه وقایع تلخی در باغ عدن روی داده است.‏ به‌راستی که گفته‌های عیسی محکم‌ترین اثبات است!‏

در واقع باور نداشتن به گزارش کتاب پیدایش،‏ ایمان به عیسی را زیر سؤال می‌برد.‏ همچنین اگر به این گزارش شک کنیم نمی‌توانیم برخی از مهم‌ترین موضوعات کتاب مقدّس و مهم‌ترین وعده‌های خدا را درک کنیم.‏ مقالهٔ بعد نشان می‌دهد که چرا چنین است.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

باغ عدن چه ارتباطی با ما دارد؟‏

یکی از دلایل عجیبی که محققان برای مردود شمردن گزارش کتاب مقدّس در مورد باغ عدن ارائه می‌دهند این است که مابقی کتاب مقدّس درستی این گزارش را تأیید نمی‌کند.‏ برای نمونه،‏ پاول موریس،‏ پروفسور مطالعات مذهبی می‌نویسد:‏ «هیچ جای کتاب مقدّس مستقیماً به داستان عدن اشاره نشده است.‏» هر چند که برخی به اصطلاح «متخصصان» با این نظر موافقند،‏ اما واقعیت کاملاً خلاف این گفته را ثابت می‌کند.‏

در کتاب مقدّس بارها به باغ عدن،‏ آدم،‏ حوّا و مار اشاره شده است.‏a اما باید گفت خطایی بزرگ‌تر و گسترده‌تری در مقایسه با این اشتباه محققان وجود دارد.‏ رهبران مذهبی و منتقدین کتاب مقدّس با بی‌اعتبار کردن گزارش باغ عدن در واقع اعتبار کل کتاب مقدّس را زیر سؤال می‌برند.‏ منظور چیست؟‏

بدون درک رویدادهای باغ عدن نمی‌توان کل کتاب مقدّس را درک کرد.‏ برای مثال،‏ کتاب مقدّس طوری ارائه و طراحی شده است که به مهم‌ترین پرسش‌های زندگی ما انسان‌ها پاسخ دهد.‏ بارها و بارها پاسخ این پرسش‌ها به رویدادی مربوط می‌شود که در باغ عدن رخ داده است.‏ به نمونه‌هایی توجه کنید.‏

● چرا پیر می‌شویم و می‌میریم؟‏ اگر آدم و حوّا مطیع یَهُوَه بودند می‌توانستند تا ابد زندگی کنند.‏ تنها نافرمانی موجب مرگ آنان می‌شد.‏ از آن روز که نافرمانی کردند در سراشیبی مرگ افتادند و مرگشان شروع شد.‏ (‏پیدایش ۲:‏۱۶،‏ ۱۷؛‏ ۳:‏۱۹‏)‏ زندگی کاملشان را از دست دادند.‏ این ناکاملی آنان را در وضعیتی قرار داد که تنها می‌توانستند همان وضعیت یعنی گناه و ناکاملی را به فرزندانشان انتقال دهند.‏ کتاب مقدّس چنین می‌گوید:‏ «گناه از طریق یک انسان وارد دنیا شد و از طریق گناه مرگ آمد و از آنجا که همه گناه کردند،‏ مرگ در میان همهٔ انسان‌ها شیوع یافت.‏»—‏رومیان ۵:‏۱۲‏.‏

● چرا خدا اجازه داده است شرارت و بدی وجود داشته باشد؟‏ در باغ عدن شیطان خدا را دروغگو و کسی خواند که چیزهای خوب را از مخلوقاتش دریغ می‌کند.‏ (‏پیدایش ۳:‏۳-‏۵‏)‏ در واقع شیطان با این کار درستی شیوهٔ حکمرانی یَهُوَه را زیر سؤال برد.‏ آدم و حوّا به اختیار خود از شیطان پیروی کردند.‏ پس آنان نیز به حق بودن اقتدار یَهُوَه را رد کردند،‏ در واقع ادعا کردند که خود می‌توانند تعیین کنند چه چیز خوب یا بد است.‏ یَهُوَه خدا که حکمت و عدالتش کامل است،‏ می‌دانست که تنها یک راه برای ثابت شدن نادرستی این ادعا وجود دارد،‏ این که اجازه دهد زمان بگذرد و به انسان‌ها مطابق خواسته‌شان فرصت دهد که خود حکمرانی را در دست گیرند.‏ نتیجهٔ آن نیز شرارت و بدی دنیاست که البته تا حدّی نفوذ مداوم شیطان مسبب آن است.‏ البته در این میان نیز به تدریج حقیقتی مهم ثابت و روشن می‌شود،‏ این که انسان بدون راهنمایی خدا از یافتن راه درست در زندگی عاجز است.‏—‏اِرْمیا ۱۰:‏۲۳‏.‏

● قصد خدا برای زمین چیست؟‏ در باغ عدن یَهُوَه معیاری برای زیبایی زمین قرار داد و آن را تحت اختیار آدم و حوّا گذاشت تا با همان قیاس زیبایی و هماهنگی را در کل زمین به وجود آورند و آن را از نوادگان خود پر کنند.‏ (‏پیدایش ۱:‏۲۸‏)‏ پس قصد خدا این است که زمین بهشت شود و انسان‌هایی کامل از نوادگان آدم و حوّا در صلح و آرامش در آن سکونت کنند.‏ بسیاری از قسمت‌های کتاب مقدّس مربوط به تحقق این خواست خدا برای زمین است.‏

● چرا عیسی مسیح به زمین آمد؟‏ آدم و حوّا با نافرمانی در باغ عدن حکم مرگ خود و تمامی نوادگانشان را صادر کردند،‏ اما خدای پرمهرمان امید و راهی برای رهایی نوادگان آنان میسر ساخت.‏ او عیسی مسیح،‏ پسرش را به زمین فرستاد تا آنچه را که کتاب مقدّس «بهای رهایی» می‌نامد،‏ میسر شود.‏ (‏مَتّی ۲۰:‏۲۸‏)‏ این به چه معنی است؟‏ عیسی «آدم آخر» از آنچه آدم در آن شکست خورد،‏ موفق و سربلند بیرون آمد.‏ برخلاف آدم،‏ عیسی با اطاعت از خدا زندگی کامل خود را حفظ کرد.‏ او با میل خود زندگی‌اش را قربانی کرد و از این طریق «بهای رهایی» انسان‌ها را پرداخت.‏ به این ترتیب،‏ بخشش گناهان برای تمامی انسان‌های وفادار به خدا میسر شده است و آنان می‌توانند در نهایت از همان زندگی‌ای برخوردار شوند که آدم و حوّا پیش از گناهشان در باغ عدن داشتند.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۵:‏۲۲،‏ ۴۵؛‏ یوحنا ۳:‏۱۶‏)‏ پس عیسی تضمینی است بر این که خواست یَهُوَه خدا برای زمین به تحقق خواهد رسید و زمین به بهشتی همچون باغ عدن مبدّل خواهد شد.‏b

قصد و خواست خدا برای زمین،‏ نه گنگ و نامفهوم است،‏ نه خیالی و غیرقابل لمس همچون برخی تعالیم مذهبی.‏ قصد و خواست خدا واقعیتی روشن است.‏ همان طور که باغ عدن واقعیت بود،‏ در مکانی واقعی بر زمین با حیوانات و انسان‌هایی واقعی،‏ وعده و قول خدا برای آیندهٔ زمین نیز واقعیتی حتمی است که به زودی به انجام می‌رسد.‏ آیا چنین بهشتی می‌تواند آیندهٔ شما هم باشد؟‏ این امر بیشتر از هر چیز به خود شما بستگی دارد.‏ این خواست خداست که انسان‌های بیشتری از چنین آینده‌ای برخوردار شوند،‏ حتی آنان که زندگی‌شان هماهنگ با خواست او نیست.‏—‏۱تیموتائوس ۲:‏۳،‏ ۴‏.‏

عیسی هنگام مرگش با خلافکاری که در کنارش اعدام می‌شد صحبت کرد.‏ آن مرد می‌دانست که محکومیت به مرگ حق اوست.‏ اما برای تسلّی و امید به عیسی روی آورد.‏ عیسی به او گفت:‏ «با من در بهشت خواهی بود.‏» (‏لوقا ۲۳:‏۴۳‏)‏ این خواست عیسی بود که آن مرد که پیش‌تر خلافکار بود،‏ در بهشت زندگی کند.‏ عیسی می‌خواست که او رستاخیز یابد و این فرصت را داشته باشد که تا ابد در بهشتی همچون عدن زندگی کند.‏ پس بدون تردید این نعمت را برای شما هم می‌خواهد.‏ در واقع پدر او،‏ یَهُوَه خدا چنین آینده‌ای برای شما می‌خواهد.‏ اگر شما نیز چنین آینده‌ای برای خود می‌خواهید،‏ در شناختن یَهُوَه خدا،‏ آفرینندهٔ باغ عدن تلاش کنید.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

‏[کادر/‏تصویر]‏

یک پیشگویی رشتهٔ مرتبط‌کنندهٔ کل کتاب مقدّس

«میان تو و زن،‏ و میان نسل تو و نسل زن،‏ دشمنی می‌گذارم؛‏ او سر تو را خواهد کوبید و تو پاشنهٔ وی را خواهی زد.‏»—‏پیدایش ۳:‏۱۵‏.‏

این اولین پیشگویی کتاب مقدّس است که خدا آن را در باغ عدن اعلام کرد.‏ در اینجا به چهار شخصیت مختلف اشاره شده:‏ زن،‏ نسل زن،‏ مار و نسل مار.‏ اما دشمنی‌ای که در این پیشگویی آمده به چه معناست؟‏

مار

‏«همان مار کهن که ابلیس و شیطان خوانده می‌شود.‏»—‏مکاشفه ۱۲:‏۹‏.‏

زن

سازمان یَهُوَه متشکل از مخلوقات روحی.‏ (‏غَلاطیان ۴:‏۲۶،‏ ۲۷‏)‏ در کتاب اِشَعْیا پیشگویی شده است که «زن» ملتی روحانی را به دنیا می‌آورد.‏—‏اِشَعْیا ۵۴:‏۱؛‏ ۶۶:‏۸‏.‏

نسل مار

کسانی که به اختیار خود خواسته‌های شیطان را انجام می‌دهند.‏—‏یوحنا ۸:‏۴۴‏.‏

نسل زن

بخش اصلی آن عیسی مسیح است که از بخش آسمانی سازمان یَهُوَه به زمین آمد.‏ همچنین این نسل شامل برادران روحانی مسیح است که با او در آسمان حکمرانی خواهند کرد.‏ این مسیحیان مسح‌شده ملتی روحانی را تشکیل می‌دهند که «اسرائیل خدا» خوانده شده است.‏—‏غَلاطیان ۳:‏۱۶،‏ ۲۹؛‏ ۶:‏۱۶؛‏ پیدایش ۲۲:‏۱۸‏.‏

گزیده شدن پاشنه

ضربه‌ای دردآور بر مسیح با تأثیر موقتی.‏ شیطان موفق شد کاری کند که عیسی روی زمین کشته شود.‏ اما عیسی رستاخیز یافت.‏

کوبیده شدن سر

ضربه‌ای کشنده بر شیطان.‏ عیسی شیطان را برای همیشه از صحنهٔ عالم محو خواهد کرد.‏ اما عیسی ابتدا شرارت را از میان خواهد برد؛‏ شرارتی که شیطان در باغ عدن آغاز کرد.‏—‏۱یوحنا ۳:‏۸؛‏ مکاشفه ۲۰:‏۱۰‏.‏

برای کسب اطلاعاتی مختصر در مورد موضوع اساسی کتاب مقدّس،‏ به بروشور کتاب مقدّس—‏موضوع آن چیست؟‏ چاپ شاهدان یَهُوَه مراجعه کنید.‏

‏[تصویر]‏

عواقب ناگوار و تلخ گناه دامنگیر آدم و حوّا شد