سعادت را به خانهٔ خود آورید

تأثیر فرزند بر زندگی مشترک

پرویز:‏a «من و پریسا خیلی هیجان‌زده بودیم وقتی دختر کوچکمان به دنیا آمد؛‏ اما من تا چند ماه خواب درستی نداشتم.‏ کلی نقشه کشیده بودیم که چه شکلی بزرگش کنیم،‏ ولی تمامش نقش بر آب شد.‏»‏

پریسا:‏ «وقتی بچه‌مان به دنیا آمد،‏ دیگر زندگی مال خودم نبود.‏ تمام زندگی‌ام شده بود،‏ شیر دادن،‏ پوشک عوض کردن و آرام کردن بچه.‏ دیگر هیچ چیز مثل سابق نبود.‏ ماه‌ها طول کشید تا روابط من و پرویز به روال عادی برگردد.‏»‏

بسیاری با این امر موافقند که داشتن فرزند،‏ یکی از موهبت‌های زندگی است.‏ کتاب مقدّس،‏ فرزندان را «برکتی» از طرف خدا می‌خواند.‏ (‏مزمور ۱۲۷:‏۳‏،‏ مژده برای عصر جدید‏)‏ پدر و مادرهای جوان مانند پرویز و پریسا،‏ می‌دانند که فرزند بر زندگی مشترکشان تأثیراتی می‌گذارد؛‏ تأثیراتی که شاید فکرش را هم نکرده بودند.‏ برای نمونه،‏ مادری جوان احتمالاً آنچنان به فکر نوزادش است که خود نیز در تعجب است که چرا ناخودآگاه به هر حرکت کوچک نوزادش،‏ با دل و جان توجه می‌کند.‏ پدری جوان،‏ ممکن است از رابطهٔ نزدیک بین همسر و نوزادش شگفت‌زده شود.‏ در عین حال شاید حس کند که اکنون فرزندش جای او را گرفته است.‏

تولّد اوّلین فرزند،‏ حتی ممکن است باعث بحران در زندگی مشترک شود.‏ شاید زن و مرد در زندگی مشترکشان از نظر روحی و عاطفی احساس ناامنی می‌کرده‌اند و مشکلاتی حل‌نشده داشته‌اند.‏ حال که با مسئولیت‌های پدر و مادر بودن مواجه شده‌اند،‏ ممکن است احساس ناامنی‌شان شدّت یابد و بر رابطهٔ آنان تأثیر گذارد.‏ همچنین شاید مشکلات حل نشده‌شان به تدریج بروز کند.‏

نوزاد در ماه‌های اوّل زندگی‌اش همواره به توجه نیاز دارد.‏ حال،‏ پدر و مادری جوان،‏ در این دوران پرمشغله چگونه می‌توانند خود را با وضعیت جدیدشان وفق دهند؟‏ زن و مرد چگونه می‌توانند صمیمیت و نزدیکی بین خود را حفظ کنند؟‏ آنان چگونه می‌توانند با هر گونه اختلاف‌نظر در مورد تربیت فرزندشان به توافق برسند؟‏ بیایید هر یک از این مشکلات را بررسی کنیم و ببینیم که اصول کتاب مقدّس چگونه به زن و شوهر کمک می‌کند تا با این مشکلات مقابله کنند.‏

مشکل اوّل:‏ همهٔ توجه‌تان به نوزاد است.‏

مادر،‏ تمام وقت خود را با نوزاد سپری می‌کند و همواره به فکر اوست.‏ این امر به او احساس رضایت و شادی می‌دهد.‏ در حالی که همسرش ممکن است احساس کند که دیگر به او توجهی نمی‌شود.‏ مانواِل،‏ مردی اهل برزیل چنین می‌گوید:‏ «همسرم توجهی به من نداشت و تمام حواسش به نوزادمان بود.‏ پذیرفتن این مسئله برایم خیلی سخت بود.‏ رابطه‌مان دیگر مثل گذشته نبود.‏ همه چیز یک دفعه تغییر کرده بود.‏ در میان آنان احساس تنهایی می‌کردم.‏» شما چگونه می‌توانید با چنین دگرگونی‌ای روبرو شوید؟‏

▪ رمز موفقیت:‏ بردبار و صبور باشید.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «محبت بردبار و مهربان است.‏» عشق و محبت «نفع خود را نمی‌جوید؛‏ به آسانی خشمگین نمی‌شود.‏» (‏۱قُرِنتیان ۱۳:‏۴،‏ ۵‏)‏ حال،‏ شما ای زن و شوهر عزیز که صاحب فرزندی شده‌اید،‏ چگونه می‌توانید این پند کتاب مقدّس را به کار گیرید؟‏

شوهری خردمند برای اینکه عشق و محبتش را به همسرش ثابت کند،‏ تحقیق می‌کند که زایمان،‏ چه تأثیرات جسمی و روحی‌ای بر یک زن می‌گذارد.‏ به این شکل می‌تواند درک کند که چرا اخلاق همسرش دائماً عوض می‌شود.‏b آدم،‏ اهل فرانسه که پدر دختری ۱۱ ماهه است،‏ چنین اذعان می‌کند:‏ «وقتی اخلاق همسرم عوض می‌شود،‏ برایم سخت است که با او کنار بیایم.‏ با این حال سعی می‌کنم که به خاطر داشته باشم که او در حقیقت با من سر دشمنی ندارد.‏ رفتار او فقط به خاطر وضعیت جدیدی است که او هنوز به آن عادت نکرده است.‏»‏

شوهران،‏ زمانی که می‌خواهید به همسرتان یاری رسانید،‏ ممکن است او کمک شما را اشتباه تعبیر کند.‏ اگر چنین است،‏ فوراً نرنجید.‏ (‏جامعه ۷:‏۹‏)‏ صبور باشید و سعی کنید که در درجهٔ اوّل،‏ به همسرتان اهمیت دهید نه به خودتان.‏ بدین ترتیب می‌توانید از رفتاری ناخوشایند دوری کنید.‏ —‏ امثال ۱۴:‏۲۹‏.‏

از طرف دیگر،‏ زنی باملاحظه سعی می‌کند که به همسرش یاری رساند تا به مسئولیت جدیدش عادت کند.‏ او اجازه می‌دهد که همسرش نیز در نگهداری از نوزاد با او همکاری کند.‏ از این رو،‏ با صبر و حوصله به او نشان می‌دهد که چگونه پوشک نوزاد را عوض یا شیشه شیر را آماده کند.‏ حتی اگر در ابتدا به نظر رسد که همسرش این کار را ناشیانه انجام می‌دهد،‏ زن باید صبر و تحمّل داشته باشد.‏

اِلن،‏ مادری ۲۶ ساله پی برد که باید در رفتار با همسرش تغییراتی ایجاد کند.‏ او می‌گوید:‏ «فکر می‌کردم بچه‌مان فقط به من تعلّق دارد.‏ با این که شوهرم سعی می‌کرد همان طور که من می‌خواستم به بچه رسیدگی کند،‏ باز هم از او ایراد می‌گرفتم.‏ باید طرز فکرم را عوض می‌کردم.‏»‏

این روش را امتحان کنید:‏ مادران عزیز،‏ اگر همسرتان به روشی به نوزاد رسیدگی می‌کند که با روش شما متفاوت است،‏ فوراً از او ایراد نگیرید یا سعی نکنید که خود،‏ آن کار را دوباره انجام دهید.‏ او را برای کارهایی که خوب انجام می‌دهد،‏ تحسین کنید.‏ بدین شکل،‏ به همسرتان اعتمادبه‌نفس می‌دهید و او تشویق می‌شود که پشتیبانتان باشد.‏ پدران عزیز،‏ مخصوصاً در چند ماه اوّل پس از زایمان،‏ همسر شما به دستیاری‌تان نیاز بیشتری دارد.‏ پس،‏ وقت خود را صرف امور کم‌اهمیت نکنید تا وقت بیشتری برای کمک به همسرتان داشته باشید.‏

مشکل دوّم:‏ توجه زن و مرد به یکدیگر کم می‌شود.‏

به دلیل کم‌خوابی و مشکلات غیرمنتظره،‏ ممکن است برای پدر و مادران جوان سخت باشد که رابطهٔ صمیمی خود را حفظ کنند.‏ ویوی‌آن،‏ اهل فرانسه و مادر دو فرزند،‏ چنین اذعان می‌کند:‏ «در اوایل،‏ من آنچنان به فکر وظیفهٔ مادری‌ام بودم که نزدیک بود پاک فراموش کنم که شوهری هم دارم.‏»‏

از طرف دیگر ممکن است مرد نادیده گیرد که بارداری و زایمان چه اثراتی بر همسرش گذاشته و او را از نظر جسمی و عاطفی خسته کرده است.‏ شاید شما،‏ زن و شوهر عزیز،‏ برای رسیدگی به این تازه‌وارد کوچکتان وقت و نیروی بسیاری صرف می‌کنید؛‏ وقت و نیرویی که پیش از این صرف ارضای نیازهای زناشویی‌تان می‌کردید.‏ حال،‏ چگونه می‌توانید اطمینان حاصل کنید که نوزادتان،‏ این موجود کوچک و دوست‌داشتنی،‏ در روابطتان فاصله ایجاد نکند؟‏

▪ رمز موفقیت:‏ عشق و علاقه‌تان را به یکدیگر نشان دهید.‏ کتاب مقدّس،‏ زندگی مشترک را چنین توصیف می‌کند:‏ ‹از این سبب مرد پدر و مادر خود را ترک کرده،‏ به زن خویش خواهد پیوست و یک تن خواهند بود.‏›‏c (‏پیدایش ۲:‏۲۴‏)‏ یَهُوَه خدا در نظر داشت که فرزندان در نهایت خانهٔ پدری را ترک کنند،‏ اما زن و شوهر را «یک تن» خواند که باید تا آخر عمرشان با یکدیگر باشند.‏ (‏مَتّی ۱۹:‏۳-‏۹‏)‏ درک این امر چگونه به پدر و مادر کمک می‌کند تا رابطهٔ صمیمی خود را حفظ کنند؟‏

ویوی‌آن که پیش از این از او صحبت کردیم،‏ می‌گوید:‏ «در مورد پیدایش ۲:‏۲۴ خوب فکر کردم و برایم روشن شد که من و همسرم باید ‹یک تن› باشیم،‏ نه من و فرزندم.‏ در نتیجه باید زندگی مشترکمان را تقویت می‌کردم.‏» ترِزا،‏ مادر دختری دو ساله،‏ می‌گوید:‏ «بعضی اوقات احساس می‌کنم که بین من و شوهرم فاصله افتاده است.‏ پس سعی می‌کنم که هر روز توجه بیشتری به او نشان دهم،‏ حتی اگر این توجه برای مدت کوتاهی باشد.‏»‏

شوهران،‏ شما چگونه می‌توانید زندگی مشترکتان را تقویت کنید؟‏ به همسرتان بگویید که به او عشق می‌ورزید و این را در عمل به او ثابت کنید.‏ تمام تلاش خود را به خرج دهید که هر گونه احساس ناامنی را در همسرتان بر طرف کنید.‏ سارا،‏ مادری ۳۰ ساله می‌گوید:‏ «زن نیاز دارد که بداند،‏ شوهرش او را دوست دارد و برای او ارزش قائل است،‏ هر چند که زایمان تغییراتی جسمی در او به وجود آورده است.‏» آلن،‏ اهل آلمان و پدر دو پسر،‏ پی برد که باید همسرش را از نظر روحی و عاطفی حمایت کند.‏ او می‌گوید:‏ «من همیشه سعی کرده‌ام که پای درددل همسرم بنشینم و او را دل‌داری دهم.‏»‏

طبیعی است که نوزاد تازه‌وارد امور زناشویی زن و مرد را مختل می‌سازد.‏ بنابراین آنان باید در مورد نیازهای خود با هم گفتگو کنند.‏ کتاب مقدّس اشاره می‌کند که هر گونه تغییری در روابط جنسی بین زن و شوهر باید «با رضای یکدیگر» باشد.‏ (‏۱قُرِنتیان ۷:‏۱-‏۵‏)‏ این امر نیاز به تبادل‌نظر دارد.‏ به خاطر شیوهٔ تربیت یا پیشینه‌تان ممکن است گفتگو در مورد چنین اموری برایتان آسان نباشد.‏ اما چنین گفتگوهایی لازم است و زن و مرد نباید اجازه دهند که مسئولیت‌هایشان در قبال نوزاد،‏ آنان را از این امر مهم باز دارد.‏ پس در گفتگوهایتان باملاحظه،‏ صبور و صادق باشید.‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۰:‏۲۴‏)‏ در نتیجه،‏ شما و همسرتان می‌توانید از هر گونه سوء تفاهمی جلوگیری کنید و عشق‌تان را نسبت به یکدیگر عمیق‌تر سازید.‏ —‏ ۱پِطرُس ۳:‏۷،‏ ۸‏.‏

اگر زن و شوهر نسبت به یکدیگر قدردان باشند،‏ عشق و علاقهٔ بین آنان شدیدتر می‌شود.‏ شوهری خردمند باید تشخیص دهد،‏ همسرش که به تازگی مادر شده است،‏ زحمات بسیاری می‌کشد،‏ هر چند که شاید این زحمات اصلاً به چشم نیاید.‏ ویوی‌آن می‌گوید:‏ «روز که تمام می‌شود،‏ احساس می‌کنم هیچ کاری نکرده‌ام با این که تمام روز با بچه مشغول بوده‌ام.‏» زنی باملاحظه زحماتی را که همسرش برای رفع نیازهای خانواده می‌کشد،‏ ناچیز نمی‌پندارد بلکه قدر آن را می‌داند.‏ —‏ امثال ۱۷:‏۱۷‏.‏

این روش را امتحان کنید:‏ مادران،‏ در صورت امکان زمانی  که نوزادتان خوابیده است،‏ استراحت کنید تا برای زندگی مشترکتان انرژی بیشتری داشته باشید.‏ پدران،‏ اگر شب‌ها برای شیر دادن به بچه و عوض کردن پوشک او،‏ بیدار شوید می‌توانید باری از دوش همسرتان بردارید.‏ مرتباً  به همسرتان نشان دهید که او را دوست دارید؛‏ مثلاً یادداشتی برای او بگذارید،‏ برایش پیامک بفرستید یا با او تماس بگیرید.‏ زن و شوهر باید با یکدیگر گفتگو کنند و موضوع اصلی گفتگو نباید همیشه نوزادشان باشد.‏ اگر یارویاور همسرتان باشید،‏ وظیفهٔ پدر و مادر بودن،‏ آسان‌تر خواهد بود.‏

مشکل سوّم:‏ اختلاف نظر در مورد تربیت فرزند.‏

برخی اوقات ممکن است که پیشینهٔ خانوادگی زن و مرد،‏ موجب جرّوبحث بین آنان شود.‏ مادری ژاپنی به نام آسامی و همسرش کاتسورو با این مشکل روبرو شدند.‏ آسامی می‌گوید:‏ «من فکر می‌کردم،‏ کاتسورو دخترمان را لوس بار می‌آوَرد،‏ اما به نظر او من در تربیت فرزندمان،‏ زیادی سخت‌گیر بودم.‏» در چنین موقعیتی چگونه می‌توان با یکدیگر همکاری کرد؟‏

▪ رمز موفقیت:‏ با همسرتان تبادل نظر و یکدیگر را حمایت کنید.‏ سلیمان،‏ پادشاه حکیم نوشت:‏ «از تکبر چیزی جز نزاع برنخیزد اما حکمت با کسانی است که مشورت‌پذیرند.‏» (‏امثال ۱۳:‏۱۰‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو‏)‏ تا چه حد از نظرات همسرتان در مورد تربیت فرزند آگاهید؟‏ اگر پیش از تولّد فرزند،‏ در خصوص موارد خاصّی از تربیت کودک با همسرتان تبادل نظر نکرده باشید،‏ ممکن است بجای حل کردن مشکلات،‏ کارتان به جرّوبحث بکشد.‏

برای نمونه،‏ پدر و مادر می‌توانند در مورد سؤالات زیر با یکدیگر گفتگو کنند و به توافق برسند:‏ «چگونه می‌توان برنامهٔ خواب و بیداری و شیر خوردن نوزاد را تنظیم کرد؟‏ آیا اگر نوزاد در شب گریه کند باید همیشه او را از جایش بلند کرد؟‏ هنگامی که از پوشک گرفتن کودک،‏ آسان نباشد چه باید کرد؟‏» البته ممکن است تصمیمات شما در این خصوص از تصمیمات دیگران متفاوت باشد.‏ اِتن،‏ پدر دو فرزند،‏ می‌گوید:‏ «باید با همسرمان در مورد این مسائل صحبت کنیم و به تفاهم برسیم تا بتوانیم به نیازهای کودکمان رسیدگی کنیم.‏»‏

این روش را امتحان کنید:‏ به دوران کودکی خود و روشی که پدر و مادرتان در خصوص تربیت شما پیش گرفته بودند،‏ فکر کنید.‏ تصمیم گیرید که کدام یک از روش‌های تربیتی‌شان را می‌خواهید الگوی خود قرار دهید و کدام یک را نمی‌خواهید تکرار کنید.‏ نظرات خود را با همسرتان در میان گذارید.‏

فرزند می‌تواند برای همیشه بر زندگی مشترک تأثیر گذارد

به تشبیهی توجه کنید:‏ دو نفری که در ورزش پاتیناژ تجربه‌ای ندارند،‏ برای همکاری با یکدیگر و حفظ تعادل بر روی یخ نیاز به صبر و زمان دارند؛‏ به همین شکل مرد و زنی که هنوز به نقش جدید خود به عنوان پدر و مادر عادت نکرده‌اند نیز،‏ احتیاج به صبر و زمان دارند تا به تدریج اعتمادبه‌نفس پیدا کنند.‏

بزرگ کردن فرزند،‏ همبستگی و اتحادتان را در زندگی مشترک تحت آزمایش قرار می‌دهد و می‌تواند برای همیشه بر رابطه‌تان تأثیر گذارد.‏ ولی این فرصت را نیز برای شما ایجاد می‌کند که خصوصیات باارزشی را در خود پرورش دهید.‏ اگر پندهای حکیمانهٔ کتاب مقدّس را به کار گیرید،‏ شما نیز می‌توانید تجربه‌ای مشابه پدری به نام کِنِت داشته باشید.‏ او می‌گوید:‏ «بزرگ کردن بچه،‏ بر من و همسرم تأثیر خوبی داشت.‏ دیگر کمتر به فکر خود هستیم،‏ مهربان‌تر و دلسوزتر شده‌ایم و یکدیگر را بیشتر درک می‌کنیم.‏» فرزند می‌تواند چنین تأثیراتی بر زندگی مشترک بگذارد که یقیناً آن را غنی و خوشایند می‌سازد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

به این پرسش‌ها فکر کنید:‏

▪ در طی هفتهٔ گذشته،‏ چگونه قدردانی‌ام را از زحمات همسرم برای خانواده ابراز داشته‌ام؟‏

▪ آیا به تازگی با همسرم از صمیم دل گفتگو کرده‌ام یا اینکه موضوع گفتگو فقط فرزندمان بوده است؟‏