‏‹تا خدا به تو نزدیک شود›‏

‏«[خدا] از هیچ یکی از ما دور نیست.‏»‏‏—‏اَعمال ۱۷:‏۲۷‏.‏

 ۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چه سؤالی می‌توانیم دربارهٔ خالق از خود بکنیم؟‏ ب)‏ کتاب مقدّس در مورد ارزش انسان‌ها در نظر یَهُوَه چه می‌گوید؟‏

آیا تا کنون در شبی پرستاره به آسمان نگریسته‌ای؟‏ شمار عظیم ستاره‌ها و وسعت عالَم انسان را به شگفتی وامی‌دارد.‏ در این عالَم پهناور،‏ کرهٔ زمین چون ذرهٔ غباری بیش نیست،‏ چه رسد به بشر!‏ حال،‏ این سؤال برای ما مطرح می‌شود که آیا خالق عالَم یعنی خدایی که ‹به تنها بر تمامیِ زمین متعال است› به انسان‌ها توجه و علاقه دارد؟‏ و آیا انسان‌ها می‌توانند در مورد او معرفت کسب کنند؟‏ —‏ مزمور ۸۳:‏۱۸‏.‏

^۲ کتاب مقدّس با قاطعیت می‌گوید که انسان‌ها به هیچ عنوان در نظر یَهُوَه حقیر نیستند.‏ در واقع،‏ کلام خدا حتی انسان‌ها را تشویق می‌کند تا او را جستجو کنند،‏ چرا که او «از هیچ یکی از ما دور نیست.‏» (‏ اَعمال ۱۷:‏۲۷؛‏ ۱تواریخ ۲۸:‏۹‏)‏ حقیقتاً،‏ اگر سعی کنیم به یَهُوَه تقرّب جوییم او در برابر تلاش ما از خود واکنش نشان خواهد داد.‏ به چه شکل؟‏ آیهٔ سال ۲۰۰۳ به ما دلگرمی می‌دهد و می‌گوید:‏ ‹او به شما نزدیک خواهد شد.‏› (‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ در این مبحث می‌خواهیم در مورد لطف و برکاتی صحبت کنیم که یَهُوَه شامل حال محبّان خود می‌گرداند.‏

هدیه‌ای از جانب یَهُوَه

 ۳.‏ یَهُوَه چه هدیه‌ای به کسانی که به او تقرّب می‌جویند می‌دهد؟‏

^۳ نخستین برکت،‏ هدیهٔ گرانبهایی می‌باشد که یَهُوَه برای قوم خود در نظر گرفته است؛‏ هدیه‌ای که با در اختیار داشتن تمام قدرت،‏ ثروت و معلومات این جهان نمی‌توان به آن دسترسی پیدا کرد؛‏ هدیه‌ای از سوی یَهُوَه به همهٔ انسان‌هایی که از رابطه‌ای صمیمی با او برخوردار می‌باشند.‏ آن هدیه چیست؟‏ در کلام یَهُوَه می‌خوانیم:‏ «اگر .‏ .‏ .‏ آواز خود را به فطانت بلند می‌نمودی،‏ اگر آن را مثل نقره می‌طلبیدی و مانند خزانه‌های مخفی جستجو می‌کردی،‏ آنگاه ترس خداوند را می‌فهمیدی،‏ و معرفت خدا را حاصل می‌نمودی.‏ زیرا خداوند حکمت را می‌بخشد.‏» (‏ امثال ۲:‏۳-‏۶‏)‏ بلی،‏ انسان‌های ناکامل می‌توانند ‹معرفت خدا را حاصل نمایند›!‏ این هدیه،‏ یعنی معرفت یافت‌شده در کلام خدا به «خزانه‌های مخفی» تشبیه شده است.‏ چرا؟‏

 ۴،‏ ۵.‏ چرا می‌توان «معرفت خدا» را به «خزانه‌های مخفی» تشبیه کرد؟‏ توضیح بده.‏

^۴ اوّل اینکه معرفت الٰهی ارزش فراوانی دارد.‏ انسان‌ها با تحصیل معرفت یَهُوَه می‌توانند به حیات جاودانی نایل آیند.‏ (‏ یوحنّا ۱۷:‏۳‏)‏ لیکن تحصیل چنین معرفتی حتی در زمان حاضر نیز زندگی ما را غنی ساخته است.‏ برای مثال،‏ در نتیجهٔ مطالعهٔ دقیق کلام خدا به جواب‌های سؤالات مهمی دسترسی پیدا کرده‌ایم،‏ سؤالاتی از قبیل:‏ نام خدا چیست؟‏ (‏ مزمور ۸۳:‏۱۸‏)‏ مردگان حقیقتاً در چه وضعیتی به سر می‌برند؟‏ (‏ جامعه ۹:‏۵،‏ ۱۰‏)‏ مقصود خدا برای زمین و بشر چیست؟‏ (‏ اِشَعْیا ۴۵:‏۱۸‏)‏ ما همچنین آموخته‌ایم که با اجرای نصایح حکیمانهٔ کتاب مقدّس به نحو احسن زندگی کنیم.‏ (‏ اِشَعْیا ۳۰:‏۲۰،‏ ۲۱؛‏ ۴۸:‏۱۷،‏ ۱۸‏)‏ به این ترتیب،‏ کلام خدا ما را هدایت می‌کند تا بر نگرانی‌های زندگی فائق آییم و به سعادت واقعی دست یابیم.‏ از همه مهم‌تر اینکه مطالعهٔ کلام خدا به ما کمک کرده است تا با خصوصیات عالی یَهُوَه آشنا شویم و به او تقرّب جوییم.‏ چه چیزی در دنیا می‌تواند باارزش‌تر از داشتن رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه بر اساس ‹معرفت الٰهی› باشد؟‏

^۵ دلیل دیگری که می‌توان معرفت خدا را به «خزانه‌های مخفی» تشبیه کرد این است که در این جهان،‏ معرفت خدا همچون گنج نسبتاً نادر است.‏ از شش میلیارد انسان بر روی زمین فقط تقریباً شش میلیون پرستندهٔ یَهُوَه ‹معرفت خدا را حاصل کرده‌اند،‏› یعنی یک هزارم جمعیت زمین.‏ برای اثبات ارزش و اهمیت حقایق کلام خدا اجازه بده به بررسی صرفاً یک سؤال بپردازیم:‏ به هنگام مرگ چه اتفاقی برای انسان می‌افتد؟‏ ما با مطالعهٔ کتاب مقدّس آموخته‌ایم که نَفْس (‏ جان)‏ می‌میرد و مردگان از وقایع دنیا بی‌خبرند.‏ (‏ حِزْقِیال ۱۸:‏۴؛‏ یوشَع ۱۰:‏۲۸‏)‏ با وجود این،‏ اکثر ادیان جهان تعلیم می‌دهند که بعد از مرگ،‏ وجودی درون انسان به زندگی ادامه می‌دهد.‏ این عقیده جزو مبانی و اصول فرقه‌های مختلف جهان مسیحیت به شمار آمده،‏ همچنین در آیین بودا،‏ هندو،‏ اسلام،‏ یهود،‏ جین،‏ شینتو،‏ سیک و تائو تعلیم داده می‌شود؛‏ تعلیم اشتباهی که سبب گمراهی چند میلیارد انسان شده است!‏

 ۶،‏ ۷.‏ الف)‏ چه کسانی می‌توانند «معرفت خدا» را کسب کنند؟‏ ب)‏ با ذکر مثال توضیح بده یَهُوَه چه معرفتی به قوم خود داده است که بسیاری از «دانایان و خردمندان» از درک آن عاجز بوده‌اند؟‏

^۶ چرا اکثر انسان‌ها نتوانسته‌اند «معرفت خدا» را کسب کنند؟‏ به این دلیل که بشر بدون کمک خدا قادر به درک کامل مفهوم کلام او نیست.‏ به یاد داشته باش که معرفت الٰهی یک هدیه است و یَهُوَه آن را فقط به اشخاصی عطا می‌کند که با صداقت و تواضع به مطالعهٔ کلام او و تحقیق در مورد آن می‌پردازند.‏ شاید همهٔ این اشخاص ‹به حسب جسم حکیم نباشند.‏› (‏ ۱قُرِنتیان ۱:‏۲۶‏)‏ در واقع،‏ بسیاری از ایشان ممکن است بر اساس معیارهای دنیوی،‏ حتی «مردم بی‌علم و اُمّی» محسوب گردند.‏ (‏ اَعمال ۴:‏۱۳‏)‏ اما یَهُوَه به دل انسان‌ها می‌نگرد و از عطا کردن «معرفت» خود به انسان‌های خوش‌قلب دریغ نمی‌کند.‏

^۷ برای مثال،‏ بسیاری از محققان جهان مسیحیت تفسیرهای جامعی در خصوص کتاب مقدّس منتشر ساخته‌اند.‏ در چنین مراجعی احتمالاً جزئیات تاریخی،‏ معنی لغات عبری و یونانی و موضوعات دیگری توضیح داده شده است.‏ اما،‏ آیا چنین علمایی با همهٔ معلومات خود واقعاً توانسته‌اند ‹معرفت خدا را حاصل نمایند›؟‏ آیا موضوع اصلی کتاب مقدّس یعنی اثبات حقانیت سلطنت یَهُوَه از طریق ملکوت آسمانی‌اش را به طور کامل درک کرده‌اند؟‏ آیا ایشان می‌دانند که یَهُوَه خدای واحد است؟‏ ما معرفت دقیقی در مورد چنین موضوعاتی داریم،‏ زیرا یَهُوَه به ما کمک کرده است تا به درک حقایق روحانی نایل آییم؛‏ حقایقی که بسیاری از «دانایان و خردمندان» از درک آن عاجز بوده‌اند.‏ (‏ متّیٰ ۱۱:‏۲۵‏)‏ حقیقتاً که یَهُوَه به محبّان خود برکت می‌دهد!‏

‏«‏خداوند همهٔ محبّان خود را نگاه می‌دارد»‏

 ۸،‏ ۹.‏ الف)‏ بنا بر توصیف داود چه برکت دیگری نصیب کسانی می‌گردد که رابطهٔ صمیمی با یَهُوَه دارند؟‏ ب)‏ چرا مسیحیان حقیقی محتاج مراقبت و حمایت از جانب یَهُوَه می‌باشند؟‏

^۸ اشخاصی که رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه دارند از برکت دیگری نیز برخوردار می‌شوند،‏ و آن حمایت الٰهی است.‏ داود مزمورنویس که شخصاً متحمّل مصایب زیادی شده بود،‏ نوشت:‏ ‏«خداوند نزدیک است به آنانی که او را می‌خوانند،‏ به آنانی که او را به راستی می‌خوانند.‏ آرزوی ترسندگان خود را به جا می‌آورد و تضرّع ایشان را شنیده،‏ ایشان را نجات می‌دهد.‏ خداوند همهٔ محبّان خود را نگاه می‌دارد.‏» (‏ مزمور ۱۴۵:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ بلی،‏ دل یَهُوَه به دل انسان‌هایی که به او محبت می‌ورزند نزدیک است و با شنیدن تضرّع و فریاد آنان فوراً ایشان را معاونت می‌کند.‏

^۹ چرا ما محتاج به حمایت از جانب یَهُوَه می‌باشیم؟‏ مسیحیان حقیقی علاوه بر دست‌وپنجه نرم کردن با مشکلات زندگی در این «زمان‌های سخت،‏» به نحو خاصی از سوی دشمن اصلی یَهُوَه یعنی شیطان ابلیس نیز مورد حمله قرار می‌گیرند.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱‏)‏ آن دشمن حیله‌گر ‹سعی دارد ما را ببلعد.‏› (‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۸‏)‏ شیطان ما را شکنجه نموده،‏ تحت فشار قرار می‌دهد و یا وسوسه می‌کند.‏ او همچنین به دنبال اشخاصی با طرزفکر غیرروحانی می‌گردد تا از آنان سوءاستفاده کند.‏ هدف او تضعیف ایمان خادمان خداست تا بتواند ایشان را از لحاظ روحانی ببلعد.‏ (‏ مکاشفه ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۷‏)‏ ما باید با چنین دشمن قدرتمندی مبارزه کنیم.‏ از این رو،‏ دانستن اینکه ‏«خداوند همهٔ محبّان خود را نگاه می‌دارد» چقدر امیدبخش و دلگرم‌کننده است!‏

۱۰.‏ الف)‏ یَهُوَه چگونه از قوم خود نگهداری می‌کند؟‏ ب)‏ مهم‌ترین نوع حمایت کدام است؟‏ چرا این طور پاسخ می‌دهی؟‏

^۱۰ یَهُوَه به چه نحو از قوم خود نگهداری می‌کند؟‏ یَهُوَه زندگی‌ای عاری از مشکلات در این جهان به ما وعده نمی‌دهد و خود را موظف نمی‌داند که محض خاطر ما معجزه انجام دهد.‏ با وجود این،‏ می‌دانیم که از خادمان خود به طور جمعی محافظت می‌کند.‏ او هرگز اجازه نخواهد داد که ابلیس پرستندگان حقیقی‌اش را از زمین منقطع سازد!‏ (‏ ۲پِطْرُس ۲:‏۹‏)‏ از همه مهم‌تر اینکه یَهُوَه از لحاظ روحانی از ما نگهداری می‌کند.‏ او با برآورده ساختن نیازهای روحانی‌مان به ما کمک می‌کند تا متحمّل آزمایشات شده،‏ رابطه‌مان را با او حفظ کنیم.‏ پس در نهایت می‌توان گفت که حمایت از لحاظ روحانی باارزش‌ترین نوع حمایت است زیرا تا زمانی که قادر باشیم رابطهٔ خود را با یَهُوَه حفظ کنیم،‏ مرگ یا عوامل دیگر نمی‌تواند لطمه‌ای جبران‌ناپذیر به ما وارد آورد.‏ —‏ متّیٰ ۱۰:‏۲۸‏.‏

۱۱.‏ یَهُوَه برای حمایت روحانی از قوم خود چه تدارکاتی دیده است؟‏

^۱۱ یَهُوَه به منظور حمایت روحانی از کسانی که رابطه‌ای صمیمی با او دارند تدارکاتی دیده است.‏ او از طریق کلام خود یعنی کتاب مقدّس حکمت فائق آمدن بر آزمایشات گوناگون را به ما می‌دهد.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۲-‏۵‏)‏ اجرای نصایح عملی کتاب مقدّس امنیت ما را تضمین می‌کند.‏ در ضمن،‏ یَهُوَه «روح‌القدس [خود] را خواهد داد به هر که از او سؤال کند.‏» (‏ لوقا ۱۱:‏۱۳‏)‏ روح‌القدس یَهُوَه قوی‌ترین نیرو در عالَم است و با کمک آن خواهیم توانست با موفقیت بر هر آزمایش یا وسوسه‌ای غالب آییم.‏ همچنین،‏ یَهُوَه از طریق مسیح «عطایای انسانی» برای قوم خود مهیا می‌سازد.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۸‏،‏ د ج )‏ سعی این مردان روحانی مجرّب بر آن است که به تقلید از یَهُوَه برای هم‌ایمانان خود دلسوزی نموده،‏ به آنان کمک کنند.‏ —‏ یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ یَهُوَه از چه طریق غذای روحانی ما را در وقت معین تهیه می‌کند؟‏ ب)‏ در مورد تدارکاتی که یَهُوَه به جهت رفاه و سلامت روحانی ما دیده است چه احساسی داری؟‏

^۱۲ یَهُوَه به جهت حمایت روحانی از ما ترتیب دیگری نیز داده است:‏ تهیهٔ غذای روحانی در وقت معین.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵‏)‏ او به وسیلهٔ نشریاتی همچون مجلهٔ برج دیده‌بانی و «بیدار شوید!‏» (‏ انگل‍.‏)‏،‏ و نیز جلسات،‏ مجمع‌ها و کنگره‌ها نیازهای روحانی ما را در وقت معین برآورده می‌سازد.‏ آیا تا به حال اتفاق نیفتاده است که در جلسهٔ مسیحی،‏ مجمع یا کنگره‌ای موضوعی را بشنوی که موجب دلگرمی و تسلّی خاطرت شود؟‏ تا کنون چند بار پیش آمده است که مقاله‌ای را در مجلات برج دیده‌بانی و «بیدار شوید!‏» (‏ انگل‍.‏)‏،‏ بخوانی و احساس کنی که برای تو نوشته شده است؟‏

^۱۳ یکی از مؤثرترین حربه‌های شیطان ایجاد یأس در دل انسان‌هاست،‏ و هیچ یک از ما در برابر اثرات آن مصون نیست.‏ از آنجایی که او بخوبی می‌داند افسردگی و نومیدی طویل‌مدت ما را ضعیف و آسیب‌پذیر می‌گرداند،‏ تمام تلاش خود را می‌کند تا افکار منفی در سر ما بپروراند.‏ (‏ امثال ۲۴:‏۱۰‏)‏ بنابراین،‏ نیاز به کمک داریم.‏ در بعضی از شماره‌های مجلات برج دیده‌بانی و «بیدار شوید!‏» (‏ انگل‍.‏)‏،‏ مقالاتی به چاپ رسیده‌اند که به ما کمک می‌کنند بر احساس یأس فائق آییم.‏ خواهری مسیحی دربارهٔ یکی از این مقالات نوشت:‏ «تقریباً هر روز آن را می‌خوانم و هر بار اشک در چشمانم جمع می‌شود.‏ آن مقاله را کنار تختم گذاشته‌ام تا هر وقت احساس افسردگی کردم بخوانمش.‏ با خواندن چنین مقالاتی خودم را در آغوش و پناه یَهُوَه حس می‌کنم.‏»‏a چقدر باید از یَهُوَه سپاسگزار باشیم که در وقت معین غذای روحانی ما را تأمین می‌کند؟‏ فراموش نکن که ترتیبات یَهُوَه برای سلامت و رفاه روحانی‌مان نمایانگر این حقیقت است که او به ما نزدیک می‌باشد و از ما نگهداری می‌کند.‏

‏‹آمدن نزد شنوندهٔ دعا›‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ یَهُوَه چه برکت دیگری به کسانی که رابطه‌ای صمیمی با او دارند عطا می‌کند؟‏ ب)‏ چرا ‹آمدن به نزد شنوندهٔ دعا› امتیاز فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شود؟‏

^۱۴ اگر توجه کرده باشی معمولاً وقتی انسان‌ها صاحب قدرت و اختیار می‌شوند،‏ برقرار کردن رابطه با ایشان برای زیردستانشان دشوارتر می‌شود؟‏ در مورد یَهُوَه خدا چطور؟‏ آیا او علاقه‌ای به شنیدن سخنان انسان‌ها دارد؟‏ البته که دارد!‏ موهبت دعا برکت دیگری است که او به دوستداران خود عطا می‌کند.‏ ‹آمدن به نزد شنوندهٔ دعا› حقیقتاً امتیاز فوق‌العاده‌ای است.‏ (‏ مزمور ۶۵:‏۲‏)‏ به چه دلیل؟‏

^۱۵ رئیس شرکت بزرگی را در نظر بگیر که مسئولیت‌های زیادی به عهده دارد.‏ او می‌تواند تصمیم بگیرد که به کدام مسائل شخصاً رسیدگی کند و کدام مسائل را به کارمندانش واگذار کند.‏ این موضوع در مورد سلطان عالَم نیز صدق می‌کند.‏ او اراده می‌کند که به کدام مسائل شخصاً رسیدگی کند و کدام مسائل را به خادمین خود محوّل کند.‏ حال،‏ به آنچه که یَهُوَه به پسر عزیز خود یعنی عیسی محوّل کرده است بیندیش.‏ یَهُوَه ‹به عیسی قدرت داوری بخشیده است.‏› (‏ یوحنّا ۵:‏۲۷‏)‏ ‹فرشتگان را مطیع او ساخته است.‏› (‏ ۱پِطْرُس ۳:‏۲۲‏)‏ و روح‌القدس خود را در اختیار او گذاشته است تا با کمک آن شاگردانش را بر روی زمین هدایت کند.‏ (‏ یوحنّا ۱۵:‏۲۶؛‏ ۱۶:‏۷‏)‏ به این دلیل عیسی توانست بگوید:‏ «تمامی قدرت در آسمان و بر زمین به من داده شده است.‏» (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۸‏)‏ با وجود این،‏ یَهُوَه تصمیم گرفته است شخصاً به دعاهای ما گوش فرا دهد.‏ از این رو،‏ کتاب مقدّس می‌گوید که از طریق عیسی باید فقط به یَهُوَه دعا کنیم.‏ —‏ مزمور ۶۹:‏۱۳؛‏ یوحنّا ۱۴:‏۶،‏ ۱۳‏.‏

۱۶.‏ چرا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه واقعاً به دعاهایمان گوش می‌دهد؟‏

^۱۶ آیا یَهُوَه واقعاً به دعاهایمان گوش می‌دهد؟‏ البته که گوش می‌دهد.‏ یَهُوَه ما را ترغیب می‌کند و می‌گوید:‏ «از دعا کردن خسته نشوید» و ‹تمام اندیشهٔ خود را به من واگذارید.‏› (‏ رومیان ۱۲:‏۱۲‏،‏ انجیل شریف؛‏ مزمور ۵۵:‏۲۲؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۷‏)‏ خادمان وفادار یَهُوَه در دوران باستان اطمینان کامل داشتند که او به دعای ایشان گوش می‌داد.‏ (‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۴‏)‏ داود مزمورنویس گفت:‏ «[یَهُوَه] آواز مرا خواهد شنید.‏» (‏ مزمور ۵۵:‏۱۷‏)‏ ما نیز می‌توانیم یقین داشته باشیم که یَهُوَه به ما نزدیک است و به سخنان دلمان گوش می‌دهد.‏

یَهُوَه به خادمان خود پاداش می‌دهد

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ یَهُوَه چه احساسی در مورد خدمت وفادارانهٔ مخلوقاتش دارد؟‏ ب)‏ بنا بر امثال ۱۹:‏۱۷ چه نوع اَعمالی از نظر یَهُوَه پنهان نمی‌ماند؟‏

^۱۷ یَهُوَه سلطان عالَم است و نیازی به کمک و خدمتگزاری انسان‌ها ندارد.‏ با وجود این،‏ خدای قدرشناسی است و برای خدمت وفادارانهٔ مخلوقات ذی‌شعورش ارزش فراوانی قائل شده،‏ به آنان پاداش می‌دهد.‏ (‏ مزمور ۱۴۷:‏۱۱‏)‏ اجر الٰهی برکت دیگری است برای اشخاصی که از رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه برخوردار می‌باشند.‏ —‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏.‏

^۱۸ کتاب مقدّس بوضوح نشان می‌دهد که یَهُوَه برای اَعمال خیر پرستندگانش ارزش قائل می‌شود.‏ برای مثال،‏ در کتاب امثال می‌خوانیم:‏ «هر که بر فقیر ترحّم نماید به خداوند قرض می‌دهد،‏ و احسان او را به او ردّ خواهد نمود.‏» (‏ امثال ۱۹:‏۱۷‏)‏ در شریعت موسی دلسوزی و ترحّم یَهُوَه برای فقرا و مسکینان بخوبی منعکس شده است.‏ (‏ لاویان ۱۴:‏۲۱؛‏ ۱۹:‏۱۵‏)‏ آیا از خود پرسیده‌ای:‏ ‹یَهُوَه چه احساسی خواهد کرد اگر به تقلید از او برای مسکینان دلسوزی کنم›؟‏ در نظر یَهُوَه،‏ بخشش به مستمندان به منزلهٔ قرض دادن به اوست.‏ یَهُوَه وعده می‌دهد که احسان چنین افراد نیکوکاری را با لطف و برکت فراوان عوض خواهد داد.‏ (‏ امثال ۱۰:‏۲۲؛‏ متّیٰ ۶:‏۳،‏ ۴؛‏ لوقا ۱۴:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ بلی،‏ با ابراز ترحّم به هم‌ایمانان نیازمندمان می‌توانیم دل یَهُوَه را شاد گردانیم زیرا این گونه اَعمال از نظر او پنهان نمی‌ماند.‏ چه پدر آسمانی رحیمی!‏ —‏ متّیٰ ۵:‏۷‏.‏

۱۹.‏ الف)‏ چرا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه از تلاش ما به جهت موعظهٔ ملکوت و فعالیت شاگردسازی قدردانی می‌کند؟‏ ب)‏ یَهُوَه چطور از خدمت ما در راه پیشبرد مقاصد ملکوت آسمانی‌اش قدردانی می‌کند؟‏

^۱۹ یَهُوَه بخصوص از خدمت ما در جهت پیشبرد مقاصد ملکوت آسمانی‌اش قدردانی می‌کند.‏ کسانی که رابطه‌ای صمیمی با یَهُوَه برقرار می‌نمایند طبیعتاً وقت،‏ نیرو و دارایی خود را تا حد مقدور صرف موعظهٔ ملکوت و فعالیت شاگردسازی می‌کنند.‏ (‏ متّیٰ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ اما،‏ گاهی ممکن است فکر کنیم که خدمتمان ناچیز است.‏ از آنجایی که دلی ناکامل داریم،‏ شاید تصوّر کنیم که با تلاش خود نمی‌توانیم یَهُوَه را راضی کنیم.‏ (‏ ۱یوحنّا ۳:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ اما یَهُوَه برای هر نوع بخششی که از دل برآید ارزش قائل است؛‏ هرقدر هم که آن ناچیز باشد.‏ (‏ مَرقُس ۱۲:‏۴۱-‏۴۴‏)‏ کتاب مقدّس به ما اطمینان می‌دهد و می‌گوید:‏ «خدا بی‌انصاف نیست که عمل شما و آن محبت را که به اسم او از خدمت مقدّسین که در آن مشغول بوده و هستید ظاهر کرده‌اید،‏ فراموش کند.‏» (‏ عبرانیان ۶:‏۱۰‏)‏ یَهُوَه حتی کوچک‌ترین خدمتی را که در جهت حمایت از ملکوت او انجام دهیم به خاطر می‌سپارد و به موجب آن به ما پاداش می‌دهد.‏ او در زمان حاضر،‏ از لحاظ روحانی برکت فراوان به ما می‌دهد و در آینده،‏ موهبت زندگی در دنیای جدید را نصیب ما می‌گرداند.‏ در آن وقت،‏ یَهُوَه دستان سخاوتمند خود را می‌گشاید و آرزوی بحق محبّان خود را برآورده می‌سازد!‏ —‏ مزمور ۱۴۵:‏۱۶؛‏ ۲پِطْرُس ۳:‏۱۳‏.‏

۲۰.‏ طی سال ۲۰۰۳ چطور می‌توانیم آیهٔ سال را به خاطر نگاه داریم و از این کار چه نتیجه‌ای عایدمان خواهد شد؟‏

^۲۰ بنابراین،‏ طی سال ۲۰۰۳ از خود بپرس:‏ ‹آیا برای تقرّب جستن به پدر آسمانی‌ام به طور مدام تلاش می‌کنم؟‏› در آن صورت،‏ مطمئن باش که او نیز به وعدهٔ خود عمل خواهد کرد زیرا ‹یَهُوَه نمی‌تواند دروغ بگوید.‏› (‏ تیطُس ۱:‏۲‏)‏ اگر به پدر آسمانی‌ات تقرّب جویی او نیز به تو نزدیک خواهد شد.‏ (‏ یعقوب ۴:‏۸‏)‏ با این عمل برکات فراوانی نصیبت خواهد گشت و رابطه‌ات با او روز به روز قوی‌تر و صمیمی‌تر خواهد شد؛‏ تا ابدالآباد!‏

‏[پاورقی]‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

‏•‏ یَهُوَه چه هدیه‌ای به کسانی که به او تقرّب می‌جویند می‌دهد؟‏

‏•‏ یَهُوَه چه ترتیباتی به منظور حمایت روحانی از قوم خود داده است؟‏

‏•‏ چرا ‹آمدن به نزد شنوندهٔ دعا› امتیاز فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شود؟‏

‏•‏ کتاب مقدّس چطور نشان می‌دهد که یَهُوَه از خدمت وفادارانهٔ مخلوقات ذی‌شعورش قدردانی می‌کند؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

یَهُوَه در مورد حقایق روحانی به ما بصیرت داده است

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۵]‏

یَهُوَه به ما نزدیک است و به دعاهایمان گوش می‌دهد

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۶‏،‏ ۱۷]‏

یَهُوَه از لحاظ روحانی از ما حمایت می‌کند