دنیای جدید آیا ما هم در آن خواهیم بود؟‏

‏«پس فهمیدم که برای ایشان چیزی بهتر از این نیست که شادی کنند و در حیات خود به نیکویی مشغول باشند.‏ و نیز بخشش خدا است که هر آدمی بخورد و بنوشد و از تمامی زحمت خود نیکویی بیند.‏»‏‏—‏جامعه ۳:‏۱۲،‏ ۱۳‏.‏

۱.‏ چرا می‌توانیم در مورد آینده خوشبین باشیم؟‏

بسیاری از مردم فکر می‌کنند که خدای قادر متعال،‏ خدایی است سختگیر و خشن.‏ لذا،‏ آیهٔ فوق حقیقتی است که در کلام الهام‌شدهٔ او یافت می‌شود و با این موضوع مطابقت دارد که یَهُوَه «خدای متبارک» است؛‏ خدایی که نخستین والدین ما را در بهشت روی زمین مسکن داد.‏ (‏۱تیموتاؤس ۱:‏۱۱؛‏ پیدایش ۲:‏۷-‏۹‏)‏ هنگامی که در صدد کسب آگاهی و بینش در خصوص آینده‌ای برمی‌آییم که خدا به قوم خود وعده داده است،‏ نباید از آشنایی با اوضاعی که مسرّت جاودانی ما را به همراه دارد متعجب گردیم.‏

۲.‏ در آینده چشم‌داشت وقوع چه رویدادهایی را داریم؟‏

^۲ در مقالهٔ قبلی،‏ سه مورد از چهار مورد پیشگویی کتاب مقدس را دربارهٔ «آسمانی جدید و زمینی جدید» مورد بررسی قرار دادیم.‏ (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۷‏)‏ یکی از آن پیشگوییهای معتبر در مکاشفه ۲۱:‏۱ به ثبت رسیده است.‏ آیات بعدی در خصوص زمانی سخن می‌گویند که خدای قادر متعال اوضاع کرهٔ زمین را کاملاً بهبود خواهد بخشید.‏ او اشکِ غصه و اندوه را از چشم آدمیان پاک خواهد کرد.‏ انسانها دیگر بر اثر پیری،‏ بیماری و یا سوانح در نخواهند گذشت.‏ ماتم و ناله و درد دیگر وجود نخواهد داشت.‏ چه چشم‌انداز خوشایندی!‏ اما آیا می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که اوضاع فوق به حقیقت می‌پیوندند؟‏ این امید هم اکنون چه تأثیری بر زندگی ما دارد؟‏

دلیلی برای اطمینان

۳.‏ چرا می‌توانیم به وعده‌های کتاب مقدس در مورد آینده اطمینان کنیم؟‏

^۳ توجه داشته باش که مکاشفه ۲۱:‏۵ چگونه ادامه می‌یابد.‏ این آیه نقل می‌کند که خدا بر تخت آسمانی خود نشسته و اعلان می‌کند:‏ «الحال همه چیز را نو می‌سازم.‏» این وعدهٔ الهی از هر نوع اعلامیهٔ استقلال ملی،‏ بیانیهٔ حقوق اجتماعی و یا هر گونه آرمان بشری برای آینده،‏ بهتر است.‏ این وعده یک اعلان معتبر و کاملاً قابل‌اطمینان از زبان شخصی می‌باشد که به گفتهٔ کتاب مقدس،‏ ‹دروغ نمی‌تواند بگوید.‏› (‏تیطس ۱:‏۲‏)‏ قابل درک است اگر بگوییم که همینقدر اطلاعات برایمان کافی است تا به خدا توکل نماییم و از بابت این امید و چشم‌انداز فوق‌العاده مسرور گردیم.‏ ولی این اطلاعات الزاماً نباید ما را بسنده کند،‏ چرا که موضوعات بیشتری در رابطه با آیندهٔ ما وجود دارند که باید بر آنها واقف گردیم.‏

۴،‏ ۵.‏ تا کنون کدام نبوتهای کتاب مقدس را مورد بررسی قرار دادیم که بر اطمینانمان راجع به وقایع آینده می‌افزاید؟‏

^۴ اکنون بگذار اندکی بر روی آنچه که در مقالهٔ قبلی در رابطه با وعده‌های کتاب مقدس در مورد آسمانی جدید و زمینی جدید مشخص گردید تأمل کنیم.‏ نخست،‏ اِشَعْیا در مورد سیستم جدید فوق پیشگویی کرد و نبوت او تحقق یافته،‏ یهودیان به سرزمین خود بازگشتند و پرستش حقیقی را مجدداً بنیانگذاری کردند.‏ (‏عزرا ۱:‏۱-‏۳؛‏ ۲:‏۱،‏ ۲؛‏ ۳:‏۱۲،‏ ۱۳‏)‏ اما،‏ آیا نبوت اِشَعْیا صرفاً به آن واقعه اشاره داشت؟‏ مسلماً خیر!‏ موضوعاتی که او پیشگویی کرد می‌بایست در آیندهٔ دور به نحوی شگرف و عظیمتر تحقق می‌یافت.‏ چرا می‌توانیم اینچنین نتیجه‌گیری کنیم؟‏ به دلیل سخنی که در دوم پطرس ۳:‏۱۳ و مکاشفه ۲۱:‏۱-‏۵ آمده است.‏ این آیات به آسمانی جدید و زمینی جدید اشاره دارند که موجبات برکت مسیحیان را در سطح جهانی فراهم می‌آورند.‏

^۵ همانطور که قبلاً ذکر شد،‏ کتاب مقدس چهار مرتبه از عبارت «آسمانی جدید و زمینی جدید» استفاده کرده است.‏ تا اینجا،‏ ما سه مورد آن را بررسی کردیم و به نتایج دلگرم‌کننده‌ای رسیدیم.‏ کتاب مقدس بصراحت پیشگویی می‌کند که خدا شرارت و دیگر عوامل رنج و محنت را بکلی زدوده و سپس برکات خویش را در سیستم جدید موعود بر سر انسانها خواهد بارانید.‏

۶.‏ چهارمین نبوتی که به «آسمانهای جدید و زمین جدید» اشاره می‌نماید چه پیشگویی می‌کند؟‏

^۶ اکنون می‌خواهیم به بررسی آخرین مورد از عبارت «آسمانهای جدید و زمین جدید» در اِشَعْیا ۶۶:‏۲۲-‏۲۴ بپردازیم.‏ در این آیات می‌خوانیم:‏ «‹چنانکه آسمانهای جدید و زمین جدیدی که من آنها را خواهم ساخت در حضور من پایدار خواهد ماند همچنان ذریّت شما و اسم شما پایدار خواهد ماند.‏› و خداوند می‌گوید که از غُرّهٔ ماه تا غُرّهٔ دیگر و از سَبَّت تا سَبَّت دیگر تمامی بشر خواهند آمد تا به حضور من سجده نمایند.‏ و ایشان بیرون رفته،‏ لاشهای مردمانی را که بر من عاصی شده‌اند ملاحظه خواهند کرد زیرا کِرْمِ ایشان نخواهد مُرد و آتش ایشان خاموش نخواهد شد و ایشان نزد تمامی بشر مکروه خواهند بود.‏»‏

۷.‏ چرا باید نتیجه‌گیری کنیم که اِشَعْیا ۶۶:‏۲۲-‏۲۴ در آینده تحقق خواهد یافت؟‏

^۷ این نبوت شامل یهودیانی می‌شد که مجدداً در سرزمین خود سکنی گزیدند.‏ اما آن نبوت باید باری دیگر تحقق یابد؛‏ یعنی سالهای مدید بعد از به تحریر درآمدن رسالهٔ دوم پطرس و کتاب مکاشفه،‏ چرا که آن دو به «آسمانی جدید و زمینی جدید» در آینده اشاره می‌کنند.‏ ما می‌توانیم انتظار تحقق فوق‌العاده و کامل این نبوت را در سیستم جدید داشته باشیم.‏ اکنون بگذار با اشتیاق فراوان به بررسی اوضاع و شرایطی بپردازیم که موجبات مسرّت و شادی ما را فراهم خواهد آورد.‏

۸،‏ ۹.‏ الف)‏ قوم خدا به چه شکل «پایدار خواهد ماند»؟‏ ب)‏ معنای نبوت دربارهٔ پرستش خادمین یَهُوَه «از غُرّهٔ ماه تا غُرّهٔ دیگر و از سَبَّت تا سَبَّت» چیست؟‏

^۸ در مکاشفه ۲۱:‏۴ می‌خوانیم که مرگ دیگر وجود نخواهد داشت.‏ متن اِشَعْیا باب ۶۶ نیز با این موضوع مطابقت دارد.‏ از آیهٔ ۲۲ چنین پیداست که یَهُوَه می‌داند آسمانهای جدید و زمین جدید دائماً برقرار خواهند بود.‏ به علاوه،‏ قوم یَهُوَه به بقای خود ادامه خواهد داد؛‏ بلی،‏ آن قوم در حضور وی «پایدار خواهد ماند.‏» آنچه که خدا برای قوم منتخب خود انجام داده است،‏ دلیلی برای اطمینان‌خاطر ما می‌باشد.‏ مسیحیان حقیقی در طول تاریخ بکرّات با آزار و شکنجه‌های بیرحمانه مواجه شده‌اند و حتی تلاشهایی در جهت ریشه‌کن ساختن ایشان به عمل آمده است.‏ (‏یوحنا ۱۶:‏۲؛‏ اعمال ۸:‏۱‏)‏ با وجود این،‏ حتی دشمنان بسیار نیرومند قوم خدا همچون نِرون،‏ امپراتور روم و یا آدُلف هیتلر،‏ قادر نبوده‌اند نسل خادمین وفادار یَهُوَه را که نام وی را بر خود دارند منقرض سازند.‏ یَهُوَه همواره جماعت قوم خود را از هر حمله‌ای محفوظ داشته است و ما می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که او قادر است آن قوم را برای همیشه پایدار نگاه دارد.‏

^۹ همچنین کسانی که بخشی از زمین جدید،‏ یعنی عضوی از جامعهٔ پرستندگان حقیقی در دنیای جدید هستند،‏ به خدا فرداً وفادار و پایدار باقی می‌مانند،‏ چرا که به پرستش مطهر و پاک خالق تمام هستی مشغول می‌باشند.‏ آنان خدا را گاه به گاه و به طور اتفاقی پرستش نمی‌کنند.‏ شریعتی که خدا از طریق موسی به اسرائیلیان داد ایشان را ملزم می‌ساخت که طی هر ماه قمری—‏که نشانهٔ آن رؤیت ماه جدید بود—‏و طی هر هفته—‏که نشان آن روز سَبَّت بود—‏اعمال خاصی به جهت پرستش یَهُوَه انجام دهند.‏ (‏لاویان ۲۴:‏۵-‏۹؛‏ اعداد ۱۰:‏۱۰؛‏ ۲۸:‏۹،‏ ۱۰؛‏ ۲تواریخ ۲:‏۴‏)‏ بنابراین،‏ اِشَعْیا ۶۶:‏۲۳ به پرستش مداوم خدا اشاره می‌کند که می‌بایست هفته به هفته و ماه به ماه انجام گیرد.‏ در آن زمان،‏ الحاد و ریاکاری مذهبی دیگر وجود نخواهد داشت و «تمامی بشر خواهند آمد تا به حضور [یَهُوَه] سجده نمایند.‏»‏

۱۰.‏ چرا می‌توانیم مطمئن باشیم که شریران نمی‌توانند دنیای جدید را تباه سازند؟‏

^۱۰ اِشَعْیا ۶۶:‏۲۴ به ما اطمینان می‌دهد که صلح و عدالت در زمین جدید هرگز به مخاطره نخواهد افتاد و شریران نخواهند توانست مُخِل آن گردند.‏ به خاطر بیاور که دوم پطرس ۳:‏۷ از آمدن «روز داوری و هلاکت مردم بی‌دین» سخن می‌گوید.‏ بلی،‏ فقط مردم بی‌دین هلاک خواهند شد.‏ برخلاف جنگهای بشری که اغلب شمار تلفات غیرنظامیان بیش از تلفات نظامیان است،‏ در روز داوری خدا هیچ آسیبی به بی‌گناهان وارد نخواهد آمد.‏ داور کبیر تضمین می‌کند که در روز داوری او فقط مردم بی‌دین به هلاکت خواهند رسید.‏

۱۱.‏ بنا بر گفتهٔ اِشَعْیا،‏ عاقبت عصیانگری علیه خدا و پرستش او چه خواهد بود؟‏

^۱۱ عادلانی که نجات می‌یابند به حقانیت کلام نبوی خدا پی خواهند برد.‏ آیهٔ ۲۴ پیشگویی می‌کند که «لاشهای مردمانی .‏ .‏ .‏ که بر [یَهُوَه] عاصی شده‌اند» نشانه‌ای خواهد بود از داوری او.‏ زبان گویا و صریح اِشَعْیا گرچه ظاهراً انسان را شُکه می‌کند،‏ با واقعیتی تاریخی مطابقت دارد.‏ پشت دیوارهای اورشلیم باستان،‏ اماکنی مختص دفع زباله وجود داشت که گاهی اوقات اجساد مجرمینی را که بنا بر حکم قضایی،‏ لایق مراسم تدفین آبرومندانه‌ای نمی‌بودند،‏ در آنجا می‌افکندند.‏a در آن اماکن،‏ زباله‌ها و اجساد در اندک زمانی توسط کِرمها و یا آتش سوزان از بین می‌رفتند.‏ از قرار معلوم،‏ این توصیف اِشَعْیا نمایانگر عاقبت داوری یَهُوَه در مورد گناهکاران می‌باشد.‏

آنچه او وعده داده است

۱۲.‏ اِشَعْیا چه نشانه‌های دیگری در رابطه با زندگی در دنیای جدید به ما می‌دهد؟‏

^۱۲ مکاشفه ۲۱:‏۴ به ذکر مسائل و عواملی می‌پردازد که در سیستم جدید وجود نخواهند داشت.‏ اما سؤال این است که چه چیزی وجود خواهد داشت؟‏ اصلاً زندگی چگونه خواهد بود؟‏ آیا راهنمایی معتبری در این زمینه وجود دارد؟‏ بلی.‏ اِشَعْیا باب ۶۵ به زبان نبوی به توصیف وضعیت زندگی در زمانی که یَهُوَه نهایتاً آسمان جدید و زمین جدید را خلق می‌نماید می‌پردازد؛‏ زندگیی که چنانچه رضایت یَهُوَه را جلب کرده باشیم از آن برخوردار خواهیم گشت.‏ کسانی که از جانب خدا برکت یابند و برای همیشه در زمین جدید سکنی گزینند،‏ پیر نخواهند شد و در چنگال مرگ که از آن گریزی نیست گرفتار نخواهند آمد.‏ اِشَعْیا ۶۵:‏۲۰ به ما اطمینان‌خاطر می‌دهد و می‌گوید:‏ «و بار دیگر طفلِ کم‌روز از آنجا نخواهد بود و نه مرد پیر که عمر خود را به اتمام نرسانیده باشد زیرا که طفل در سنّ صد سالگی خواهد مرد لیکن گناهکار صد ساله ملعون خواهد بود.‏»‏

۱۳.‏ اِشَعْیا ۶۵:‏۲۰ چگونه به ما اطمینان می‌دهد که قوم خدا در امنیت ساکن خواهند بود؟‏

^۱۳ هنگامی که این نبوت برای اولین بار در رابطه با قوم اِشَعْیا تحقق یافت،‏ به معنای آن بود که اطفال در آن سرزمین در امان و محفوظ می‌بودند.‏ هیچ دشمنی نمی‌توانست چنانکه بابلیان یک بار به شهر رخنه کردند،‏ داخل شهر شود و اطفال شیرخواره را با خود ببرد و یا مردان آن قوم را در بهار زندگی‌شان از حیات ساقط گرداند.‏ (‏۲تواریخ ۳۶:‏۱۷،‏ ۲۰‏)‏ در دنیای جدید آتی،‏ انسانها در امان خواهند بود و از زندگی لذت خواهند برد.‏ اگر شخصی تصمیم بگیرد علیه خدا عصیان ورزد،‏ خدا به او اجازه نخواهد داد که به زندگی ادامه دهد.‏ بیقین خدا او را از میان بر خواهد داشت.‏ چنانچه گناهکاری عاصی صد سال داشته باشد،‏ آنوقت چطور؟‏ او همچون یک «طفل» خواهد مرد؛‏ البته،‏ در مقایسه با زندگی جاودانی.‏ —‏ ۱تیموتاؤس ۱:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۱۶-‏۱۹‏.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ مطابق اِشَعْیا ۶۵:‏۲۱،‏ ۲۲ انتظار انجام چه کارهای مفید و پراجری را می‌توانیم داشته باشیم؟‏

^۱۴ اِشَعْیا بجای توصیف نحوهٔ نابودی اشخاصی که تعمداً گناه می‌ورزند،‏ به شرح اوضاع زندگی متداول در دنیای جدید می‌پردازد.‏ سعی کنیم خودمان را در دنیای جدید مجسم کنیم.‏ احتمالاً آنچه که در وهلهٔ اول به ذهنمان خطور می‌کند،‏ امور مورد علاقه‌مان می‌باشد.‏ اِشَعْیا در آیات ۲۱ و ۲۲ به شرح آنها پرداخته،‏ و می‌گوید:‏ «خانه‌ها بنا کرده،‏ در آنها ساکن خواهند شد و تاکستانها غرس نموده،‏ میوهٔ آنها را خواهند خورد.‏ بنا نخواهند کرد تا دیگران سکونت نمایند و آنچه را که غرس می‌نمایند دیگران نخواهند خورد.‏ زیرا که ایّام قوم من مثل ایّام درخت خواهد بود و برگزیدگان من از عمل دستهای خود تمتّع خواهند برد.‏»‏

^۱۵ نبوت اِشَعْیا می‌گوید که چنانچه تجربهٔ ساختمان‌سازی و یا باغبانی نداشته باشیم،‏ آموزشی در انتظار ما خواهد بود.‏ حال،‏ آیا مایل خواهیم بود چنین حرفه‌هایی را با کمک آموزگاری قابل بیاموزیم؛‏ مثلاً با کمک همسایه‌ای مهربان که با کمال خرسندی دست یاری خود را به سوی ما دراز می‌نماید؟‏ معهذا،‏ اِشَعْیا نگفته است که خانهٔ ما پنجره‌هایی بدون شیشه خواهد داشت با پرده‌ای جلوی آن تا بتوانیم از نسیمهای حاره‌ای لذت ببریم،‏ یا اینکه پنجره‌های شیشه‌ای خواهد داشت تا بتوانیم از پشت آن شاهد تغییر فصول باشیم.‏ آیا منزلی با شیروانی طراحی خواهیم کرد تا باران و برف از آن به پایین سرازیر شود؟‏ یا به علت شرایط آب و هوایی منطقه می‌توانیم بامی مسطح—‏همچون بام منازل نواحی خاورمیانه—‏برای آن بسازیم تا بر روی آن با خانوادهٔ خود بر سر سفرهٔ غذا بنشینیم و از مصاحبت یکدیگر لذت ببریم؟‏—‏تثنیه ۲۲:‏۸؛‏ نَحَمِیا ۸:‏۱۶‏.‏

۱۶.‏ چرا می‌توانیم انتظار داشته باشیم که دنیای جدید رضایت ابدی ما را جلب نماید؟‏

^۱۶ اما موضوع مهمتر از دانستن این جزئیات،‏ آن است که هر یک از ما مسکن خود را خواهد داشت.‏ بلی،‏ مسکن‌مان از آن ما خواهد بود—‏و نه مانند امروز که احتمالاً با مشقت و رنج منزلی را بنا می‌کنیم و سپس،‏ شخص دیگری از آن بهره‌مند می‌گردد.‏ اِشَعْیا ۶۵:‏۲۱ همچنین می‌گوید که میوهٔ آنچه را که می‌کاریم خواهیم خورد.‏ این آیه به طور خلاصه بیانگر شرایط معمول زندگی می‌باشد.‏ از تلاش خود نهایت رضایت یعنی ثمرهٔ کار و زحمت خود را تحصیل خواهیم کرد و این عمل طی عمری طولانی همچون «ایّام درخت» ادامه خواهد یافت.‏ این موضوع یقیناً با توصیف «همه چیز را نو می‌سازم،‏» مطابقت دارد!‏—‏مزمور ۹۲:‏۱۲-‏۱۴‏.‏

۱۷.‏ چه وعده‌ای بخصوص مشوق والدین است؟‏

^۱۷ چنانچه تنها ولی خانواده‌ات هستی،‏ این کلام به دلت خواهد نشست:‏ «زحمت بیجا نخواهند کشید و اولاد به جهت اضطراب نخواهند زایید زیرا که اولاد برکت‌یافتگان خداوند هستند و ذریّت ایشان با ایشانند.‏ و قبل از آنکه بخوانند من جواب خواهم داد.‏ و پیش از آنکه سخن گویند من خواهم شنید.‏» (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ آیا با درد و اندوه ‹اولاد به جهت اضطراب زاییدن› آشنایی داری؟‏ در اینجا لزومی به اشاره به فهرست مشکلات فرزندانی که مسبب اضطراب برای والدینشان و دیگران می‌گردند نمی‌باشد.‏ در این رابطه،‏ همگی ما نیز شاهد والدینی بوده‌ایم که بقدری مشغول کار و زندگی خود و یا لذت‌جویی بوده‌اند که وقت کمی صرف فرزندانشان کرده‌اند.‏ لیکن یَهُوَه به ما اطمینان‌خاطر می‌دهد که به دعای ما گوش فرا داده،‏ نسبت به نیازهای ما ترتیب اثر می‌دهد و حتی از پیش به آنها می‌اندیشد.‏

۱۸.‏ چرا می‌توانیم انتظار داشته باشیم که در دنیای جدید از بودن در کنار حیوانات لذت خواهیم برد؟‏

^۱۸ در حینی که به لذات دنیای جدید می‌اندیشیم،‏ بگذار صحنه‌ای را که کلام نبوی خدا به شرح آن می‌پردازد در ذهن خود تجسم کنیم:‏ «گرگ و بره با هم خواهند چرید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد و خوراک مار خاک خواهد بود.‏ خداوند می‌گوید که در تمامی کوه مقدّس من،‏ ضرر نخواهند رسانید و فساد نخواهند نمود.‏» (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۲۵‏)‏ نقاشان سعی نموده‌اند آن صحنه را به تصویر درآورند لیکن این نبوت صرفاً تصویری خیالی ساخته و پرداختهٔ ذهن هنرمندان نیست.‏ آن به حقیقت خواهد پیوست.‏ صلح بر روابط بشری استیلا خواهد یافت و این صلح با صلح میان انسان و حیوان هماهنگی خواهد داشت.‏ بسیاری از زیست‌شناسان و دوستداران حیوانات بهترین دوران عمر خود را صرف فراگیری در مورد چند نوع حیوان و یا حتی یک نسل یا نژاد از آنها می‌کنند.‏ در عوض،‏ فکرش را بکن وقتی حیوانات،‏ دیگر ترس از انسان نداشته باشند چقدر می‌توانیم در مورد آنها بیاموزیم.‏ آنوقت می‌توانیم حتی به پرندگان و مخلوقات کوچکی که در جنگل یافت می‌شوند نزدیک شویم—‏ بلی،‏ به تماشای آنان بپردازیم،‏ در مورد آنها بیشتر بیاموزیم و از بودن با آنها لذت ببریم.‏ (‏ایوب ۱۲:‏۷-‏۹‏)‏ این کار را در امنیت کامل و بدور از هر گونه خطر از جانب انسان یا حیوانی انجام خواهیم داد.‏ یَهُوَه می‌گوید:‏ «در تمامی کوه مقدّس من،‏ ضرر نخواهند رسانید و فساد نخواهند نمود.‏» چه تفاوتی با آنچه که امروز شخصاً شاهد آن می‌باشیم!‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ چرا قوم خدا با بسیاری از انسانهای روزگارمان فرق دارند؟‏

^۱۹ همانطور که قبلاً ذکر شد و علی‌رغم توجه و علاقهٔ رایج نسبت به هزارهٔ جدید،‏ انسانها از پیشگویی دقیق آینده قاصرند.‏ به این دلیل،‏ بسیاری اشخاص مأیوس،‏ مبهوت و سرخورده شده‌اند.‏ پیتِر اِمبِرلی،‏ مدیر یکی از دانشگاههای کانادا،‏ می‌نویسد:‏ «بسیاری از [بزرگسالان] نهایتاً با سؤالهای ابتدایی دربارهٔ هستی روبرو می‌گردند.‏ آنان می‌پرسند:‏ من کیستم؟‏ حقیقتاً در پی چه می‌کوشم؟‏ چه میراثی از خود برای نسل بعد بر جای می‌گذارم؟‏ افراد میانسال تلاش می‌کنند تا نظم،‏ ثبات و مفهومی به زندگی خود ببخشند.‏»‏

^۲۰ می‌توانیم درک کنیم که چرا این موضوع در مورد بسیاری افراد صدق می‌کند.‏ ایشان احتمالاً در پی آنند که از طریق سرگرمی و انواع تفریحات هیجان‌انگیز از زندگی لذت ببرند.‏ با وجود این،‏ از وقایع آینده بی‌خبرند.‏ از این رو،‏ زندگی در نظر آنان بی‌اهمیت،‏ فاقد نظم،‏ ثبات و مفهومی واقعی می‌نماید.‏ حال،‏ بگذار این طرز فکر را با نگرش شخصی خود راجع به زندگی،‏ در پرتو آنچه که مورد بررسی قرار دادیم،‏ مقایسه نماییم.‏ ما می‌دانیم وقتی آسمان جدید و زمین جدید موعود یَهُوَه برقرار گردند،‏ می‌توانیم به اطراف خود بنگریم و از صمیم دل بگوییم،‏ ‹حقیقتاً که خدا همه چیز را نو ساخته است!‏› چه مسرّتی!‏

۲۱.‏ چه عامل مشترکی در اِشَعْیا ۶۵:‏۲۵ و اِشَعْیا ۱۱:‏۹ یافت می‌شود؟‏

^۲۱ تصور زندگی در دنیای جدید خدا،‏ به هیچ وجه گستاخی به شمار نمی‌آید.‏ خدا از ما دعوت می‌کند و حتی ما را ترغیب می‌کند که هم‌اکنون او را در حقیقت پرستش نماییم و برای زندگی در زمانی که ‹انسانها در تمامی کوه مقدّس او ضرر نخواهند رسانید و فساد نخواهند نمود،‏› واجد شرایط گردیم.‏ (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۲۵‏)‏ اما،‏ آیا می‌دانستی که اِشَعْیا پیشتر به همین مطلب اشاره کرده و از عاملی نام برده است که نقش بسیار مهمی در لذت بردن حقیقی از دنیای جدید ایفا می‌کند؟‏ در اِشَعْیا ۱۱:‏۹ می‌خوانیم:‏ «در تمامی کوه مقدّس من ضرر و فسادی نخواهند کرد زیرا که جهان از معرفت خداوند پر خواهد بود مثل آبهایی که دریا را می‌پوشاند.‏»‏

۲۲.‏ بررسی این چهار نبوت از کتاب مقدس ما را مصمم به انجام چه کاری می‌نماید؟‏

^۲۲ «معرفت خداوند [یَهُوَه].‏» وقتی خدا همه چیز را نو بسازد،‏ ساکنان زمین از معرفت دقیق در مورد او و مقاصد او برخوردار خواهند بود.‏ تحصیل چنین معرفتی صرفاً به فراگیری در مورد حیوانات محدود نمی‌شود بلکه کلام الهام‌شدهٔ خدا نیز شامل آن می‌گردد.‏ برای مثال،‏ در نظر بگیر که از بررسی فقط چهار نبوتی که به «آسمانی جدید و زمینی جدید» اشاره دارند چقدر مطلب دستگیرمان شد.‏ (‏اِشَعْیا ۶۵:‏۱۷؛‏ ۶۶:‏۲۲؛‏ ۲پطرس ۳:‏۱۳؛‏ مکاشفه ۲۱:‏۱‏)‏ از این رو،‏ بسیار ضروری است که هر روز کتاب مقدس را بخوانیم.‏ آیا به خواندن روزانهٔ کتاب مقدس عادت کرده‌ایم؟‏ در غیر این صورت چه تغییراتی می‌توانیم در برنامهٔ روزمرهٔ خود ایجاد کنیم تا قادر گردیم روزانه بخشی از آنچه را که خدا برای گفتن به ما دارد بخوانیم؟‏ با این کار،‏ نه تنها همچون مزمورنویس در زمان حاضر شاد خواهیم گشت بلکه همچنین با اشتیاقی توصیف نشدنی در انتظار لذت بردن از دنیای جدید خواهیم بود.‏—‏مزمور ۱:‏۱،‏ ۲‏.‏

‏[پاورقی]‏

چگونه پاسخ می‌دهی؟‏

‏•‏ چرا می‌توانیم نتیجه‌گیری کنیم که اِشَعْیا ۶۶:‏۲۲-‏۲۴ رویدادهایی را که هنوز به وقوع نپیوسته‌اند پیشگویی کرده است؟‏

‏•‏ شخصاً در انتظار تحقق کدام وقایعی که در نبوت اِشَعْیا ۶۶:‏۲۲-‏۲۴ و اِشَعْیا ۶۵:‏۲۰-‏۲۵ به ثبت رسیده‌اند می‌باشی؟‏

‏•‏ به چه دلیل به آیندهٔ خود اطمینان داری؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۵]‏

اِشَعْیا،‏ پطرس و یوحنا جنبه‌هایی از «آسمانی جدید و زمینی جدید» را پیشگویی کردند