‏‹ضیافتی برای تمامی قوم‌ها›‏

 ۶،‏ ۷.‏ الف)‏ یَهُوَه چه نوع جشنی بر پا می‌کند،‏ و برای چه کسی؟‏ ب)‏ ضیافتی که اِشَعْیا نبوت کرده است نشانگر چیست؟‏

^۶ یَهُوَه،‏ چون پدری مهربان نه تنها از فرزندانش دفاع می‌کند بلکه غذای آنان را نیز فراهم می‌کند،‏ بخصوص غذای روحانی‌شان را.‏ او پس از آزادسازی قومش در سال ۱۹۱۹،‏ ضیافتی با غذاهای روحانی فراوان به مناسبت این پیروزی ترتیب داد:‏ ‏«یَهُوَه صبایوت در این کوه برای همهٔ قوم‌ها ضیافتی از لذایذ برپا خواهد نمود.‏ یعنی ضیافتی از شرابهای کهنه از لذایذ پر مغز و از شرابهای کهنهٔ مصفّا.‏» —‏ اِشَعْیا ۲۵:‏۶‏.‏

^۷ ضیافت در «کوه» یَهُوَه برپا می‌شود.‏ این کوه چیست؟‏ این کوه «کوه خانهٔ خداوند»‏ است که همهٔ ملتها «در ایّام آخر» روانهٔ آن می‌گردند،‏ یعنی «کوه مقدّس» یَهُوَه که پرستندگان وفادارش در آن هیچ بدی و فسادی نخواهند کرد.‏ (‏ اِشَعْیا ۲:‏۲؛‏ ۱۱:‏۹‏)‏ در این محلّ والای پرستش است که یَهُوَه ضیافت مجلل خود را برای مؤمنان برپا می‌کند.‏ فراوانی غذای روحانی در روزگار ما نمایشگر فراوانی چیزهای نیکویی است که هنگام حکمرانی ملکوت خدا وجود خواهد داشت.‏ در آن زمان ملکوت خدا تنها حکومت موجود بر انسانها خواهد بود.‏ گرسنگی دیگر وجود نخواهد داشت و «فراوانیِ غله در زمین بر قلهٔ کوهها خواهد بود.‏» —‏ مزمور ۷۲:‏⁠۸،‏ ۱۶‏.‏

 ۸،‏ ۹.‏ الف)‏ دو دشمن بشریت که از میان برداشته خواهند شد کدامند؟‏ توضیح داده شود.‏ ب)‏ خدا برای از میان برچیدن عار قومش چه خواهد کرد؟‏

^۸ کسانی که حالا در چنین جشن روحانیِ خدادادی شرکت کنند آینده‌ای پرشکوه در پیش رو خواهند داشت.‏ حال به سخنان بعدی اِشَعْیا گوش فرا دهیم.‏ او در حالیکه گناه و مرگ را به ‹سِتْر› یا «روپوشی» خفقان‌آور تشبیه می‌کند می‌گوید:‏ ‏«‏در این کوه [‏یَهُوَه ] روپوشی را که بر تمامی قوم‌ها گسترده است و ستری را که جمیع امّت‌ها را می‌پوشاند تلف خواهد کرد.‏ و موت را تا ابدالآباد نابود خواهد ساخت و خداوند یَهُوَه اشکها را از هر چهره پاک خواهد نمود.‏» —‏ اِشَعْیا ۲۵:‏⁠۷،‏ ۸الف‏.‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۷۵]‏

‏«ضیافتی از لذایذ»‏