‏«بندهٔ» مقبول یَهُوَه

‏«اینک بندهٔ من که .‏ .‏ .‏ جانم از او خوشنود است.‏» —‏ اشع ۴۲:‏۱‏.‏

۱.‏ شاهدان یَهُوَه به ویژه با نزدیک شدن یادبود مرگ عیسی به چه کاری ترغیب می‌شوند،‏ و چرا؟‏

با نزدیک شدن یادبود مرگ عیسی خادمان خدا مطابق پند پولُس رسول چشم به «پیشوا و کامل‌کنندهٔ ایمان یعنی عیسی» دوخته‌اند.‏ پولُس گفت:‏ «تفکّر کنید در او که متحمّلِ چنین مخالفتی بود که از گناهکاران به او پدید آمد،‏ مبادا در جان‌های خود ضعف کرده،‏ خسته شوید.‏» (‏عبر ۱۲:‏۲،‏ ۳‏)‏ تفکّر و تأمّل بر وفاداری عیسی در طول زندگی زمینی‌اش که به قربانی شدن او منتهی شد به مسیحیان مسح‌شده و یارانشان کمک خواهد کرد تا با وفاداری یَهُوَه را خدمت کنند و ‹ضعیف و خسته› نشوند.‏ —‏ با غَلاطیان ۶:‏۹ مقایسه شود.‏

۲.‏ از پیشگویی‌های اِشَعْیا در مورد پسر خدا چه می‌آموزیم؟‏

^۲ یَهُوَه پیشگویی‌هایی را در ارتباط با پسرش به اِشَعْیای نبی الهام نمود.‏ این پیشگویی‌ها ما را یاری می‌کند تا به عیسی مسیح «پیشوا و کامل‌کنندهٔ ایمان» چشم بدوزیم.‏a همچنین اطلاعاتی را در مورد شخصیت عیسی،‏ مصیبت‌هایش و جلال یافتنش در مقام پادشاه و نجات‌دهنده برای ما روشن می‌سازد.‏ به علاوه اهمیت مراسم یادبود را که امسال در پنجشنبه ۹ آوریل (‏۲۰ فروردین)‏ بعد از غروب آفتاب برگزار می‌شود برای ما بارزتر می‌سازد.‏

آن «بنده» کیست؟‏

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ واژهٔ «بنده» در کتاب اِشَعْیا به چه کسانی اشاره می‌کند؟‏ ب)‏ کتاب مقدّس چگونه هویت «بندهٔ» یَهُوَه را که در باب‌های ۴۲‏،‏ ۴۹‏،‏ ۵۰‏،‏ ۵۲ و ۵۳ کتاب اِشَعْیا به آن اشاره شده است مشخص می‌سازد؟‏

^۳ در کتاب اِشَعْیا بارها از واژهٔ «بنده» استفاده شده که به معنی غلام و خادم است.‏ این واژه گاه به خود نبی اشاره دارد.‏ (‏اشع ۲۰:‏۳؛‏ ۴۴:‏۲۶‏)‏ در برخی موارد نیز در مورد یعقوب یعنی قوم اسرائیل به کار رفته است.‏ (‏اشع ۴۱:‏۸،‏ ۹؛‏ ۴۴:‏۱،‏ ۲،‏ ۲۱‏)‏ اما در باب‌های ۴۲‏،‏ ۴۹‏،‏ ۵۰‏،‏ ۵۲ و ۵۳ پیشگویی‌های بسیار مهمی در مورد یک خادم یا «بنده» آمده است.‏ این واژه در این باب‌ها به چه کسی اشاره دارد؟‏ نوشته‌های یونانی کتاب مقدّس هویت این «بندهٔ» یَهُوَه را بدون هیچ ابهامی برای ما مشخص کرده‌اند.‏ برای مثال،‏ کتاب اَعمال در مورد مردی عالی‌رتبه از دربار حبشه که یکی از این پیشگویی‌ها را می‌خواند صحبت می‌کند.‏ روح خدا فیلیپس را نزد او فرستاد.‏ این مرد پس از خواندن اِشَعْیا ۵۳:‏۷،‏ ۸ از فیلیپس پرسید:‏ «از تو سؤال می‌کنم که نبی این را در بارهٔ که می‌گوید؟‏ در بارهٔ خود یا در بارهٔ کسی دیگر؟‏» فیلیپس بی‌درنگ برای او توضیح داد که اِشَعْیا در اینجا به عیسی مسیح اشاره می‌کند.‏ —‏ اعما ۸:‏۲۶-‏۳۵‏.‏

^۴ مردی درستکار به نام شمعون با دیدن «عیسای نوزاد» به الهام خدا گفت عیسی «نوری برای آشکار کردن حقیقت بر دیگر قوم‌ها» خواهد بود.‏ این موضوع در اِشَعْیا ۴۲:‏۶ و ۴۹:‏۶ پیشگویی شده بود.‏ (‏لو ۲:‏۲۵-‏۳۲‏،‏ ترجمه هزارهٔ نو‏)‏ همچنین در اِشَعْیا ۵۰:‏۶-‏۹ پیشگویی شده بود که با عیسی در شب محاکمه‌اش رفتاری بسیار تحقیرآمیز می‌شود.‏ (‏مت ۲۶:‏۶۷؛‏ لو ۲۲:‏۶۳‏)‏ بعد از پَنْطیکاست ۳۳ م.‏ پِطْرُس رسول به روشنی نشان داد که عیسی همان «بندهٔ» یَهُوَه است که اِشَعْیا به آن اشاره کرده بود.‏ (‏اشع ۵۲:‏۱۳؛‏ ۵۳:‏۱۱؛‏ اَعمال ۳:‏۱۳،‏ ۲۶ خوانده شود.‏‏)‏ از این پیشگویی‌ها در مورد مسیح چه می‌آموزیم؟‏

یَهُوَه «بندهٔ» خویش را آموزش می‌دهد

۵.‏ «بنده» چگونه تعلیم یافت؟‏

^۵ یکی از نبوّت‌های اِشَعْیا در مورد «بندهٔ» یَهُوَه،‏ رابطهٔ نزدیک خدا را با نخست‌زاده‌اش قبل از اینکه به زمین آید روشن می‌سازد.‏ (‏اِشَعْیا ۵۰:‏۴-‏۹ خوانده شود.‏‏)‏ این «بنده» خود نشان می‌دهد که یَهُوَه همواره او را آموزش داده است و می‌گوید:‏ «گوش مرا بیدار می‌کند تا مثل تلامیذ [شاگردان] بشنوم.‏» (‏اشع ۵۰:‏۴‏)‏ در تمام این ایّام این «بنده» به پدرش یَهُوَه گوش می‌داد و از او آموزش می‌گرفت.‏ به این شکل شاگردی مطیع گشت.‏ به راستی تعلیم نزد آفریدگار عالَم موهبتی بس والاست.‏

۶.‏ «بندهٔ» یَهُوَه چگونه اطاعت کامل از پدرش را ابراز نمود؟‏

^۶ همچنین در این نبوّت «بنده» از پدر خود به عنوان «خداوند» یاد می‌کند.‏ این بدین معنی است که وی این حقیقت را که یَهُوَه «خداوند» عالَم است آموخته بود.‏ کتاب مقدّس در مورد اطاعت پسر از پدر چنین می‌گوید:‏ «خداوند یَهُوَه گوش مرا گشود و مخالفت نکردم و به عقب برنگشتم.‏» (‏اشع ۵۰:‏۵‏)‏ او در آفرینش جهان هستی و انسان ‹نزد یَهُوَه معمار بود.‏› این معمار یعنی پسر خدا ‹همیشه به حضور یَهُوَه اهتزاز [یا شادمانی] می‌کرد.‏ و اهتزاز او در آبادی زمین وی،‏ و شادی او با بنی‌آدم می‌بود.‏› —‏ امث ۸:‏۲۲-‏۳۱‏.‏

۷.‏ چه چیز نشان می‌دهد که «بندهٔ» یَهُوَه در سختی‌ها به حمایت پدرش اطمینان داشت؟‏

^۷ آموزشی که این «بندهٔ» خاص یَهُوَه گرفت و شادی‌ای که با مردم داشت او را برای خدمت زمینی‌اش و رویارویی با مخالفت شدید آماده ساخت.‏ او حتی تحت شدیدترین آزار و اذیت‌ها با شادی تمام خواست پدرش را به انجام رساند.‏ (‏مز ۴۰:‏۸؛‏ مت ۲۶:‏۴۲؛‏ یو ۶:‏۳۸‏)‏ اطمینان داشت که پدرش از او خوشنود است و در سختی‌ها او را حمایت می‌کند.‏ همان طور که اِشَعْیا پیشگویی کرده بود عیسی با اطمینان کامل می‌توانست بگوید:‏ «آنکه مرا تصدیق می‌کند نزدیک است.‏ پس کیست که با من مخاصمه نماید .‏ .‏ .‏ اینک خداوند یَهُوَه مرا اعانت می‌کند.‏» (‏اشع ۵۰:‏۸،‏ ۹‏)‏ یَهُوَه به راستی از خدمت زمینی «بندهٔ» وفادارش همان طور که نبوّت دیگری در کتاب اِشَعْیا نشان می‌دهد پشتیبانی و حمایت کرد.‏

خدمت «بندهٔ» یَهُوَه بر زمین

۸.‏ چه نکته‌ای ثابت می‌کند که عیسی همان «برگزیده» است که در اِشَعْیا ۴۲:‏۱ ذکر شده است؟‏

^۸ بر طبق کتاب مقدّس پس از تعمید عیسی در سال ۲۹ میلادی «روح‌القدس .‏ .‏ .‏ بر او نازل شد.‏ و آوازی از آسمان در رسید که تو پسر حبیب من هستی که به تو خوشنودم.‏» (‏لو ۳:‏۲۱،‏ ۲۲‏)‏ یَهُوَه به این ترتیب به روشنی آن «برگزیدهٔ» خود را که در اِشَعْیا پیشگویی شده بود مشخص کرد.‏ (‏اِشَعْیا ۴۲:‏۱-‏۷ خوانده شود.‏‏)‏ عیسی در دوران خدمتش روی زمین این پیشگویی را به شکلی قابل ملاحظه به تحقق رساند.‏ متّیٰ در انجیلی که به نگارش در آورده است پیشگویی اِشَعْیا ۴۲:‏۱-‏۴ را به عیسی مرتبط می‌سازد.‏ —‏ مت ۱۲:‏۱۵-‏۲۱‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ الف)‏ عیسی چگونه در زمان خدمتش روی زمین اِشَعْیا ۴۲:‏۳ را به تحقق رساند؟‏ ب)‏ او چگونه زمانی که در زمین خدمت می‌کرد «عدالت» را به ارمغان آورد،‏ و چه زمانی «انصاف را بر زمین» برقرار خواهد کرد؟‏

^۹ رهبران یهودی مردم عامی را حقیر و ناچیز می‌شمردند.‏ (‏یو ۷:‏۴۷-‏۴۹‏)‏ با آنان بدرفتاری می‌کردند.‏ مردم مانند «نی خردشده» ضعیف و مانند «فتیلهٔ نیم‌سوخته» رو به خاموشی بودند.‏ اما عیسی دلسوز این دردمندان و ضعفا بود.‏ (‏مت ۹:‏۳۵،‏ ۳۶‏)‏ او آنان را چنین فراخواند:‏ «بیایید نزد من ای تمام زحمت‌کشان و گرانباران و من شما را آرامی خواهم بخشید.‏» (‏مت ۱۱:‏۲۸‏)‏ به علاوه عیسی با تعلیم معیارهای یَهُوَه،‏ و تشخیص درست از نادرست برای آنان «عدالت» را به ارمغان آورد.‏ (‏اشع ۴۲:‏۳‏)‏ همچنین نشان داد که نباید در انجام قوانین خدا رحمت و اعتدال را فراموش کرد.‏ (‏مت ۲۳:‏۲۳‏)‏ عیسی بدون پیشداوری با موعظه به فقیر و ثروتمند عدالت را نمایان ساخت.‏ —‏ مت ۱۱:‏۵؛‏ لو ۱۸:‏۱۸-‏۲۳‏.‏

^۱۰ اِشَعْیا همچنین پیشگویی کرد که «برگزیدهٔ» یَهُوَه «انصاف را بر زمین» برقرار خواهد ساخت.‏ (‏اشع ۴۲:‏۴‏)‏ به زودی او در مقام پادشاه حکومت آسمانی تمام قدرت‌های سیاسی را نابود می‌سازد و عدالت خود را جایگزین آن می‌کند.‏ در آن زمان انصاف را بر زمین برقرار خواهد کرد.‏ او دنیای جدیدی که در آن «عدالت ساکن خواهد بود» به وجود خواهد آورد.‏ —‏ ۲پطر ۳:‏۱۳؛‏ دان ۲:‏۴۴‏.‏

‏«نور» و «عهد»‏

۱۱.‏ در قرن اوّل عیسی به چه مفهوم «نور امّت‌ها» گشت،‏ و این نور چگونه تا به امروز تابان مانده است؟‏

^۱۱ عیسی حقیقتاً ثابت کرد که همان طور که اِشَعْیا ۴۲:‏۶ می‌گوید «نور امّت‌ها» است.‏ او طی خدمت زمینی‌اش در درجهٔ اوّل نور حقیقت را به یهودیان تاباند.‏ (‏مت ۱۵:‏۲۴؛‏ اعما ۳:‏۲۶‏)‏ عیسی خود گفت:‏ «من نورِ عالَم هستم.‏» (‏یو ۸:‏۱۲‏)‏ او برای یهودیان و سایر قوم‌ها نوری گشت،‏ چرا که نه تنها نور حقیقت را برای انسان‌ها به ارمغان آورد،‏ بلکه زندگی انسانی خود را نیز در راه آنان قربانی کرد.‏ (‏مت ۲۰:‏۲۸‏)‏ عیسی پس از رستاخیزش به شاگردانش دستور داد «تا اقصای جهان» در مورد او شهادت دهند.‏ (‏اعما ۱:‏۸‏)‏ پولُس و بَرنابا طی خدمتشان از عبارت «نور امّت‌ها» استفاده کردند و آن را به فعالیت موعظه بین غیریهودیان مرتبط ساختند.‏ (‏اعما ۱۳:‏۴۶-‏۴۸‏؛‏ با اِشَعْیا ۴۹:‏۶ مقایسه شود.‏)‏ این فعالیت هنوز انجام می‌شود.‏ برادران مسح‌شده روی زمین و یارانشان نور حقیقت را در میان مردم ترویج می‌دهند و به آنان کمک می‌کنند که به عیسی «نور امّت‌ها» ایمان آورند.‏

۱۲.‏ یَهُوَه چگونه «بندهٔ» خود را «عهد قوم» ساخت؟‏

^۱۲ در این نبوّت یَهُوَه به «بندهٔ» منتخب خود گفت:‏ «تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم .‏ .‏ .‏ خواهم گردانید.‏» (‏اشع ۴۲:‏۶‏)‏ شیطان با تلاش‌های مداوم خود سعی داشت عیسی را نابود کند و از تکمیل خدمتش روی زمین ممانعت ورزد.‏ اما یَهُوَه از عیسی محافظت کرد تا زمانی که وقت آن رسید که کشته شود.‏ (‏مت ۲:‏۱۳؛‏ یو ۷:‏۳۰‏)‏ سپس یَهُوَه با رستاخیز عیسی او را ‹عهدی› برای مردم زمین ساخت.‏ این عهدِ قطعی تضمینی بود که «بندهٔ» وفادار خدا نور خود را همچنان بر امّت‌ها خواهد تاباند و آنان را از تاریکی تعالیم کاذب آزاد خواهد ساخت.‏ —‏ اِشَعْیا ۴۹:‏۸،‏ ۹ خوانده شود.‏b

۱۳.‏ عیسی از چه راهی آنانی را که در ‹ظلمتند› در طی خدمت زمینی‌اش نجات بخشید،‏ و چطور همچنان به انجام این فعالیت مشغول است؟‏

^۱۳ هماهنگ با این عهد «بندهٔ» منتخب یَهُوَه ‹چشمان کوران را می‌گشاید و اسیران را از زندان و نشینندگان در ظلمت را از محبس بیرون می‌آورد.‏› (‏اشع ۴۲:‏۷‏)‏ عیسی همچنین در طی خدمتش روی زمین به روشنی تعالیم مذهبی نادرست را برملا نمود و خبر خوش ملکوت را اعلام کرد.‏ (‏مت ۱۵:‏۳؛‏ لو ۸:‏۱‏)‏ او یهودیانی را که شاگردانش گشتند از اسارت تعالیم کاذب آزاد ساخت.‏ (‏یو ۸:‏۳۱،‏ ۳۲‏)‏ عیسی به همین شکل به میلیون‌ها غیریهودی نیز کمک نمود که حقیقت را دریابند.‏ او به پیروانش دستور داد که ‹رفته،‏ همهٔ امّت‌ها را شاگرد سازند› و به آنان قول داد که تا «انقضای عالَم» با آنان خواهد بود.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ هم‌اکنون عیسی مسیح از آسمان بر فعالیت موعظهٔ جهانی نظارت دارد.‏

یَهُوَه «بندهٔ» خود را رفیع ساخت

۱۴،‏ ۱۵.‏ چرا یَهُوَه بنده‌اش را رفیع ساخت،‏ و چگونه چنین کرد؟‏

^۱۴ یَهُوَه در نبوّت دیگری در مورد خادم مسح‌شده‌اش می‌گوید:‏ «اینک بندهٔ من با عقل رفتار خواهد کرد و عالی و رفیع و بسیار بلند خواهد شد.‏» (‏اشع ۵۲:‏۱۳‏)‏ یَهُوَه پسرش را رفیع و بلند ساخت زیرا او مطیع حاکمیت یَهُوَه و تحت سخت‌ترین آزمایشات به او وفادار ماند.‏

^۱۵ پِطْرُس رسول در مورد عیسی نوشت:‏ «به آسمان رفت و به دست راست خدا است و فرشتگان و قدرت‌ها و قوّات مطیع او شده‌اند.‏» (‏۱پطر ۳:‏۲۲‏)‏ همین طور پولُس رسول نوشت:‏ «خویشتن را فروتن ساخت و تا به موت بلکه تا به موت صلیب مطیع گردید.‏ از این جهت خدا نیز او را بغایت سرافراز نمود و نامی را که فوق از جمیع نام‌ها است،‏ بدو بخشید.‏ تا به نام عیسی هر زانویی از آنچه در آسمان و بر زمین و زیر زمین است خم شود،‏ و هر زبانی اقرار کند که عیسی مسیح،‏ خداوند است برای تمجید خدای پدر.‏» —‏ فیل ۲:‏۸-‏۱۱‏.‏

۱۶.‏ چگونه یَهُوَه عیسی را در سال ۱۹۱۴ «رفیع و بسیار بلند» ساخت،‏ و عیسی از آن زمان چه کرده است؟‏

^۱۶ در سال ۱۹۱۴ یَهُوَه عیسی را به عنوان پادشاه حکومت مسیحایی منصوب کرد و به این ترتیب او را بیش از پیش «رفیع و بسیار بلند» ساخت.‏ (‏مز ۲:‏۶؛‏ دان ۷:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ عیسی از آن زمان «در میان دشمنان خود حکمرانی» می‌کند.‏ (‏مز ۱۱۰:‏۲‏)‏ او ابتدا با مغلوب ساختن شیطان و یارانش دست آن‌ها را از آسمان کوتاه کرد و فعالیتشان را به زمین محدود ساخت.‏ (‏مکا ۱۲:‏۷-‏۱۲‏)‏ و همچون کورشی بزرگ‌تر عمل نمود و برادران مسح‌شده‌اش را از قدرت «بابل عظیم» رها کرد.‏ ‏(‏مکا ۱۸:‏۲؛‏ اشع ۴۴:‏۲۸‏)‏ سپس فعالیت موعظهٔ جهانی را آغاز نمود که نتیجهٔ آن جمع‌آوری «باقی‌ماندگانِ» برادرانِ روحانی‌اش،‏ و میلیون‌ها تن از «گوسفندان دیگر» است که وفادارانه به «گلّهٔ کوچک» یاری می‌رسانند.‏ —‏ مکا ۱۲:‏۱۷؛‏ یو ۱۰:‏۱۶؛‏ لو ۱۲:‏۳۲‏.‏

۱۷.‏ با مطالعهٔ پیشگویی‌های اِشَعْیا در مورد «بندهٔ» یَهُوَه چه آموختیم؟‏

^۱۷ قطعاً مطالعهٔ این پیشگویی‌های برجسته از کتاب اِشَعْیا قدردانی ما را از پادشاه و رهاننده‌مان عیسی مسیح افزایش داده است.‏ اطاعت این پسر مطیعِ پدر در طی خدمتش بر زمین بازتاب تعلیماتی بود که در آسمان از هم‌نشینی با پدرش دریافت کرده بود.‏ او با خدمتش و فعالیت موعظه‌ای که تا به امروز سرپرستی کرده به اثبات رساند که «نور امّت‌ها» است.‏ پیشگویی دیگری در خصوص خدمت این بندهٔ مسیحایی اهمیت دارد اینکه او درد و رنج کشید و زندگی‌اش را برای ما فدا کرد.‏ در مقالهٔ بعد خواهیم دید که چرا اکنون که یادبود مرگ او نزدیک می‌شود ‹تفکّر کردن› در مورد این امر اهمیت دارد.‏ —‏ عبر ۱۲:‏۲،‏ ۳‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

مرور

‏• آن کس که در پیشگویی‌های اِشَعْیا «بنده» خوانده شده کیست،‏ و چرا؟‏

‏• «بندهٔ» یَهُوَه چه تعالیمی از او یافت؟‏

‏• عیسی چگونه «نور امّت‌ها» گشت؟‏

‏• «بندهٔ» یَهُوَه چگونه به مقامی رفیع رسید؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۱]‏

فیلیپس روشن ساخت که عیسی مسیح همان «بنده‌ای» است که اِشَعْیا پیشگویی کرده بود

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۳]‏

عیسی،‏ بندهٔ برگزیدهٔ یَهُوَه با ضعفا و دردمندان دلسوز بود

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۴]‏

یَهُوَه با منصوب ساختن عیسی به عنوان پادشاه حکومت مسیحایی او را به مقامی رفیع رساند