‏«هرگز کسی مثل این شخص سخن نگفته است!‏»‏

‏‹همه بر وی شهادت دادند و از سخنان فیض‌آمیزی که از دهانش صادر می‌شد،‏ تعجب نمودند.‏›‏‏—‏لوقا ۴:‏۲۲‏.‏

 ۱،‏ ۲.‏ الف)‏ چرا مأمورانی که برای دستگیری عیسی فرستاده شده بودند دست خالی بازگشتند؟‏ ب)‏ چه موضوعی نشان می‌دهد که آن مأموران تنها کسانی نبودند که تحت تأثیر سخنان عیسی قرار گرفتند؟‏

مأموران از عهدهٔ اجرای مأموریت خود برنیامدند.‏ آنان مأمور شده بودند که عیسی را دستگیر کنند،‏ لیکن دست خالی بازگشتند.‏ کاهنان و فریسیان از آن مأموران توضیح خواسته،‏ پرسیدند:‏ «برای چه او را نیاوردید؟‏» براستی چرا آن مأموران از دستگیر کردن مردی که هرگز به خشونت متوسل نمی‌شد عاجز ماندند؟‏ خادمان در جواب گفتند:‏ «هرگز کسی مثل این شخص سخن نگفته است!‏» آری،‏ آنان چنان تحت تأثیر آموزش‌های عیسی قرار گفته بودند،‏ که نتوانستند خود را متقاعد سازند چنین مردی آرام و متین را بازداشت کنند.‏a —‏ یوحنّا ۷:‏۳۲،‏ ۴۵،‏ ۴۶‏.‏

^۲ آن مأموران تنها کسانی نبودند که تحت تأثیر تعالیم عیسی قرار گرفتند.‏ در کتاب مقدّس می‌خوانیم که مردم دسته دسته جمع می‌شدند تا به سخنان عیسی گوش فرا دهند.‏ مردم شهر زادگاه وی نیز ‹از سخنان فیض‌آمیزی که از دهانش صادر می‌شد،‏ تعجب می‌نمودند.‏› (‏ لوقا ۴:‏۲۲‏)‏ عیسی بارها از داخل قایقی به جمعی کثیر که در ساحل دریای جلیل گرد هم آمده بودند،‏ موعظه کرد.‏ (‏ مَرقُس ۳:‏۹؛‏ ۴:‏۱؛‏ لوقا ۵:‏۱-‏۳‏)‏ یکبار ‹جمعیت بسیاری› چند روز بدون آنکه غذایی بخورند با او ماندند.‏ —‏ مَرقُس ۸:‏۱،‏ ۲‏.‏

 ۳.‏ والاترین خصوصیتی که از عیسی معلّمی برجسته می‌ساخت چه بود؟‏

^۳ چه چیزی عیسی را معلّمی برجسته می‌ساخت؟‏ در واقع والاترین خصوصیت وی محبت بود.‏b عیسی محبت و عشقی عمیق به حقایقی که آموزش می‌داد و مردمی که از او آموزش می‌گرفتند داشت.‏ وی شیوه‌های تعلیمی را نیز به نحوی فوق‌العاده به کار می‌برد.‏ در این مقاله و دو مقالهٔ بعدی به بررسی برخی از شیوه‌های تعلیمی مؤثر عیسی و اینکه چگونه می‌توانیم او را سرمشق قرار دهیم،‏ خواهیم پرداخت.‏

ساده و واضح

 ۴،‏ ۵.‏ الف)‏ چرا عیسی در تعالیم خود کلمات ساده به کار می‌برد،‏ و از چه نظر این موضوع درخور توجه است؟‏ ب)‏ موعظهٔ بالای کوه از چه نظر نمونه‌ای خوب از سادگی شیوهٔ آموزشی عیسی می‌باشد؟‏

^۴ افراد با تحصیلات عالی اغلب بدون توجه به شنوندهٔ خود تمایل به استفاده از واژگان و عباراتی ثقیل دارند.‏ اما اگر شنونده حرف ناطق را درک نکند،‏ استفاده‌ای هم از آگاهی و معرفت وی نمی‌برد.‏ عیسی با وجود گنجینهٔ لغات بسیار غنی‌اش هرگز کلمات و عبارات ثقیل به کار نمی‌برد.‏ وی از دانشی عظیم برخوردار بود لیکن همیشه به فکر شنونده‌اش بود،‏ نه به فکر خودش.‏ عیسی نیک می‌دانست که اکثر کسانی که به سخنانش گوش می‌دهند افرادی «بی‌علم و اُمّی هستند.‏» (‏ اَعمال ۴:‏۱۳‏)‏ وی برای آنکه چنین افرادی سخنانش را درک کنند،‏ با زبانی ساده سخن می‌گفت.‏ آری،‏ عیسی حقایق بسیار عمیق را با کلماتی ساده بیان می‌کرد.‏

^۵ به عنوان مثال،‏ گزارش موعظهٔ بالای کوه را که در متّیٰ ۵:‏۳–‏۷:‏۲۷ آمده است در نظر بگیریم.‏ کل آن موعظه شاید حدود ۲۰ دقیقه به طول انجامید،‏ ولی آموزش‌های آن عمیقاً مسائلی همچون زنا،‏ طلاق،‏ و مادی‌گرایی را شکافته و ریشه‌یابی می‌کند.‏ ‏(‏ متّیٰ ۵:‏۲۷-‏۳۲؛‏ ۶:‏۱۹-‏۳۴‏)‏ با این حال،‏ هیچ اصطلاح دشواری در آن مشاهده نمی‌شود.‏ عیسی کلماتی به کار می‌برد که حتی کودکان نیز می‌فهمیدند!‏ بی‌دلیل نبود که در آخر،‏ آن جمعیت متشکل از عده‌ای دهقان و چوپان و ماهیگیر «از تعلیم او در حیرت افتادند.‏» —‏ متّیٰ ۷:‏۲۸‏.‏

 ۶.‏ چند نمونه از عبارات کوتاه و پرمعنای عیسی را عنوان کن.‏

^۶ سخنان عیسی اغلب در کمال سادگی حاوی معانی بسیار عمیق بود.‏ او در دوره‌ای که ماشین چاپ وجود نداشت،‏ پیام خود را با عباراتی کوتاه بر ذهن و دل شنوندگان خود مرقوم می‌داشت.‏ چند نمونه از سخنان عیسی بدین قرار است:‏ «هیچ کس دو آقا را خدمت نمی‌تواند کرد،‏ .‏ .‏ .‏ محال است که خدا و ممُّونا [پول] را خدمت کنید.‏» «حکم مکنید تا بر شما حکم نشود.‏» «از میوه‌های ایشان،‏ ایشان را خواهید شناخت.‏» «نه تندرستان بلکه مریضان احتیاج به طبیب دارند.‏» «هر که شمشیر گیرد،‏ به شمشیر هلاک گردد.‏» «آنچه از قیصر است،‏ به قیصر ردّ کنید و آنچه از خداست،‏ به خدا.‏» «دادن از گرفتن فرخنده‌تر است.‏»‏c (‏ متّیٰ ۶:‏۲۴؛‏ ۷:‏۱،‏ ۲۰؛‏ ۹:‏۱۲؛‏ ۲۶:‏۵۲؛‏ مَرقُس ۱۲:‏۱۷؛‏ اَعمال ۲۰:‏۳۵‏)‏ اکنون با اینکه حدود ۲۰۰۰ سال از بیان آن سخنان می‌گذرد،‏ هنوز از خاطره‌ها پاک نشده‌اند.‏

استفاده از سؤال

 ۷.‏ چرا عیسی سؤال مطرح می‌کرد؟‏

^۷ عیسی براستی در استفاده از سؤال استاد بود.‏ وی حتی وقتی می‌توانست نکته‌ای را به طور مستقیم و در زمانی کوتاه بیان کند از سؤال استفاده می‌کرد.‏ چرا عیسی سؤال مطرح می‌کرد؟‏ وی گاهی با سؤالات عمیق خود در نظر داشت نیّت مخالفانش را برملا ساخته،‏ آنان را خاموش کند.‏ (‏ متّیٰ ۱۲:‏۲۴-‏۳۰؛‏ ۲۱:‏۲۳-‏۲۷؛‏ ۲۲:‏۴۱-‏۴۶‏)‏ لیکن،‏ در بسیاری موارد نیز عیسی با حوصله سؤالاتی مطرح می‌کرد تا حقایقی را آشکار سازد،‏ یا به شنونده‌اش کمک کند منظور خود را به زبان آورد،‏ و یا ذهن شاگردانش را به فعالیت و فراگیری وادارد.‏ در اینجا می‌خواهیم دو نمونه را که هر دو مربوط به پِطْرُس می‌شود بررسی کنیم.‏

 ۸،‏ ۹.‏ عیسی چگونه با استفاده از سؤال به پِطْرُس کمک کرد تا در خصوص موضوع پرداخت مالیات معبد،‏ به نتیجهٔ درست برسد؟‏

^۸ نمونهٔ اوّل به زمانی باز می‌گردد که مأموران وصول مالیات از پِطْرُس سؤال کردند که آیا عیسی مالیات معبد را می‌پردازد،‏ یا خیر.‏d پِطْرُس که گاهی بسیار شتابزده و نسنجیده عمل می‌کرد،‏ در جواب گفت:‏ «بلی.‏» کمی بعد عیسی با او چنین استدلال کرد:‏ «ای شمعون،‏ چه گمان داری؟‏ پادشاهان جهان از چه کسان عُشر و جزیه می‌گیرند؟‏ از فرزندان خویش یا از بیگانگان؟‏» پِطْرُس به وی گفت:‏ «از بیگانگان.‏» عیسی بدو گفت:‏ «پس یقیناً پسران آزادند!‏» (‏ متّیٰ ۱۷:‏۲۴-‏۲۷‏)‏ نکته‌ای که عیسی با سؤال مطرح کرد کاملاً برای پِطْرُس روشن شد.‏ به چه دلیل؟‏

^۹ در دوران عیسی اعضای خانواده‌های سلطنتی از پرداخت مالیات معاف بودند.‏ بنابراین،‏ عیسی که یگانه پسر مولود پادشاه آسمانی‌ای بود که در معبد اورشلیم پرستش می‌شد،‏ اجباری به پرداخت مالیات نداشت.‏ می‌بینیم که عیسی به جای آنکه صریحاً اصل مطلب را به پِطْرُس بگوید،‏ به نحوی مؤثر و در عین حال با ملایمت به پِطْرُس کمک کرد تا خودش به نتیجهٔ درست برسد،‏ و شاید می‌خواست به او نشان دهد که قبل از صحبت کردن بیشتر فکر کند.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ در فِصَح سال ۳۳ د.‏م.‏ وقتی پِطْرُس گوش مردی را با شمشیر قطع کرد عیسی چه واکنشی نشان داد،‏ و این موضوع چگونه نشان می‌دهد که عیسی بر اهمیت طرح سؤال واقف بود؟‏

^۱۰ نمونهٔ دوّم به فِصَح سال ۳۳ د.‏م.‏ باز می‌گردد،‏ زمانی که عده‌ای چماق به دست برای دستگیری عیسی آمدند.‏ شاگردان عیسی از او سؤال کردند که آیا باید با آنان بجنگند.‏ (‏ لوقا ۲۲:‏۴۹‏)‏ پِطْرُس پیش از آنکه عیسی جوابی دهد شمشیر خود را کشید و احتمالاً با این قصد که ضربه‌ای مهلک بر یکی از آن مردان وارد آورد گوش وی را قطع کرد.‏ عمل پِطْرُس خلاف ارادهٔ سَرورش بود چرا که عیسی کاملاً آماده بود خود را تسلیم کند.‏ عیسی چه عکس‌العملی از خود نشان داد؟‏ وی با صبر و حوصله از پِطْرُس سه سؤال کرد:‏ «آیا جامی را که پدر به من داده است ننوشم؟‏» «آیا گمان می‌بری که نمی‌توانم الحال از پدر خود درخواست کنم که زیاده از دوازده فوج از ملائکه برای من حاضر سازد؟‏ لیکن در این صورت کتب چگونه تمام گردد که همچنین می‌بایست بشود؟‏» —‏ یوحنّا ۱۸:‏۱۱؛‏ متّیٰ ۲۶:‏۵۲-‏۵۴‏.‏

^۱۱ لحظه‌ای صحنه را تجسم کن.‏ عیسی در محاصرهٔ گروهی چماق به دست قرار گرفته است و می‌داند چیزی به مرگش باقی نمانده و مهم‌تر از آن،‏ دفاع از پاکی نام پدر آسمانی‌اش و نجات خانوادهٔ بشری نیز به او محول شده است.‏ با این حال،‏ در آن موقعیت حساس با حوصله با طرح چند سؤال حقیقتی بسیار مهم را به پِطْرُس آموزش می‌دهد.‏ آیا این واقعه براستی نشان نمی‌دهد که عیسی به ارزش مطرح کردن سؤال واقف بود؟‏

به کار بردن عبارات اغراق‌آمیز برای تأثیر بیشتر

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ اغراق چیست؟‏ ب)‏ عیسی چگونه با استفاده از عبارات اغراق‌آمیز مضحک بودن انتقاد از عیوب کوچک برادرانمان را نشان داد؟‏

^۱۲ عیسی در موعظه‌های خود اغلب از شیوهٔ بسیار مؤثری برای تعلیم دادن استفاده می‌کرد؛‏ یعنی استفاده از عبارات اغراق‌آمیز.‏ اغراق به مفهوم بزرگ جلوه دادن موضوعی برای تأکید بر آن است.‏ عیسی با این شیوه تصویری فراموش‌نشدنی در ذهن شنوندهٔ خود به وجود می‌آورد.‏ در اینجا به ذکر چند نمونه می‌پردازیم.‏

^۱۳ عیسی در موعظهٔ بالای کوه بر لزوم ‹حکم نکردن› بر دیگران تأکید کرده،‏ گفت:‏ «چون است که خس را در چشم برادر خود می‌بینی و چوبی را که چشم خود داری نمی‌یابی؟‏» (‏ متّیٰ ۷:‏۱-‏۳‏)‏ فقط صحنه را در ذهن مجسم کن!‏ شخص عیبجو می‌خواهد خسی را از «چشم» برادرش بیرون آورد و مدعی است که این خس مانع دید وی شده نمی‌گذارد که تصمیم درست بگیرد.‏ اما قدرت تشخیص و داوری خود وی به دلیل «چوبی» که در چشم دارد بسیار ضعیف است.‏ چوب در اینجا منظور تیر چوبی‌ای است که در ساختن سقف خانه استفاده می‌شد.‏ براستی که عیسی چه صحنهٔ به‌یادماندنی‌ای در ذهن شنوندگانش به تصویر درآورد تا مضحک بودن عمل فردی را نشان دهد که خود عیبی بزرگ دارد و از عیب کوچک برادر خود انتقاد می‌کند!‏

۱۴.‏ چرا اغراق عیسی مبنی بر صافی کردن پشه و فرو بردن شتر بویژه بسیار قوی و نافذ بود؟‏

^۱۴ در موقعیتی دیگر عیسی فریسیان را ‹راهنمایان کوری خواند که پشه را صافی می‌کنند و شتر را فرو می‌برند!‏› (‏ متّیٰ ۲۳:‏۲۴‏)‏ در اینجا بخصوص عیسی به نحوی بسیار مؤثر از اغراق استفاده کرد.‏ به چه صورت؟‏ میان پشه و شتر که یکی از بزرگ‌ترین حیواناتی بود که شنوندگان عیسی با آن آشنایی داشتند،‏ تضاد آشکاری وجود دارد.‏ برآورد می‌شود که وزن یک شتر معمولی برابر ۷۰ میلیون پشه باشد!‏ عیسی همچنین آگاه بود که فریسیان شراب خود را از صافی پارچه‌ای می‌گذراندند تا مبادا پشه‌ای را ببلعند و نجس گردند.‏ اما آن قانون‌پرستان به طور مجازی شتری را که نجس محسوب می‌شد درسته فرو می‌بردند.‏ (‏ لاویان ۱۱:‏۴،‏ ۲۱-‏۲۴‏)‏ منظور عیسی کاملاً روشن بود.‏ فریسیان با وسواسی بیش از حد کوچک‌ترین احکام شریعت را به جا می‌آوردند لیکن اعظم احکام آن را که عبارت بود از «عدالت و رحمت و ایمان» نادیده می‌گرفتند.‏ (‏ متّیٰ ۲۳:‏۲۳‏)‏ عیسی بخوبی چهرهٔ واقعی آنان را آشکار ساخت!‏

۱۵.‏ عیسی با استفاده از عبارات اغراق‌آمیز چه درس‌هایی داد؟‏

^۱۵ عیسی در موعظه‌های خود،‏ اغلب شیوهٔ اغراق را به کار می‌برد.‏ در اینجا به ذکر چند نمونه می‌پردازیم.‏ با داشتن ‹ایمانی به قدر دانهٔ خردل› می‌توان کوهی را جا به جا کرد.‏ عیسی از این بهتر نمی‌توانست نشان دهد که حتی با اندک ایمانی می‌توان کارهای بزرگ کرد.‏ (‏ متّیٰ ۱۷:‏۲۰‏)‏ گذشتن شتر از سوراخ سوزن.‏ عیسی چه زیبا با این عبارت مشکلاتی را که در انتظار شخصی دولتمند و مال‌پرست است که می‌خواهد با حفظ شیوهٔ زندگی خود خدا را هم پرستش کند به تصویر کشید!‏ (‏ متّیٰ ۱۹:‏۲۴‏)‏ آیا براستی استعاره‌های زندهٔ عیسی و توانایی او در بیان سخنانی عمیق با حداقل کلمات شگفت‌انگیز نیست؟‏

منطق غیرقابل رد

۱۶.‏ عیسی توانایی ذهنی خود را همواره در چه راهی به کار می‌گرفت؟‏

^۱۶ عیسی با ذهن کاملی که داشت می‌توانست به نحوی استادانه با دیگران استدلال کند.‏ با این حال،‏ وی هرگز از این توانایی خود سوءاستفاده نکرد.‏ عیسی این توانایی ذهنی خود را همواره در راه پیشبرد حقیقت به کار می‌گرفت.‏ در برخی موارد از منطق قوی خود برای مردود ساختن اتهامات مخالفانش استفاده می‌کرد.‏ در بسیاری موارد دیگر نیز با استدلال‌های منطقی درس‌های مهمی به شاگردانش می‌آموخت.‏ حال بجاست نگاهی به توانایی استادانهٔ عیسی در استدلال کردن بیندازیم.‏

۱۷،‏ ۱۸.‏ عیسی در اثبات بی‌اساس بودن تهمتی که فریسیان به او نسبت دادند از چه منطقی استفاده کرد؟‏

^۱۷ زمانی را به یاد آور که عیسی فردی دیوزده را که کور بود و قدرت تکلم نداشت شفا داد.‏ فریسیان وقتی از این موضوع باخبر شدند گفتند:‏ «این شخص دیوها را بیرون نمی‌کند مگر به یاری بَعْلزَبُول [شیطان،‏] رئیس دیوها!‏» این سخن فریسیان بوضوح نشان می‌دهد که به هیچ وجه منکر این امر نیستند که برای بیرون کردن دیوهای شیطان به قدرت مافوق‌بشری نیاز است.‏ با این حال،‏ برای آنکه مردم به عیسی ایمان نیاورند قدرت عیسی را به شیطان نسبت دادند.‏ عیسی برای آنکه به آنان نشان دهد استدلالی عجولانه و غیرمنطقی کرده‌اند گفت:‏ «هر مملکتی که بر خود منقسم گردد،‏ ویران شود و هر شهری یا خانه‌ای که بر خود منقسم گردد،‏ برقرار نماند.‏ لِهذا اگر شیطان،‏ شیطان را بیرون کند،‏ هر آینه به خلاف خود منقسم گردد.‏ پس چگونه سلطنتش پایدار ماند؟‏» (‏ متّیٰ ۱۲:‏۲۲-‏۲۶‏)‏ در واقع عیسی می‌گفت:‏ ‹اگر آنطور که شما می‌گویید من یکی از کارگزاران شیطان هستم و در عین حال کارهای او را خنثی می‌کنم پس شیطان بر ضدّ مصالح خود عمل می‌کند و بزودی از قدرت ساقط خواهد شد.‏› براستی که چه منطق کوبنده‌ای؟‏

^۱۸ عیسی به استدلال خود ادامه داد.‏ او می‌دانست که برخی از شاگردان فریسیان نیز دیوها را اخراج می‌کنند.‏ از این رو،‏ سؤالی ساده ولی تکان‌دهنده مطرح کرد:‏ «اگر من به وساطت بَعْلزَبُول دیوها را بیرون می‌کنم،‏ پسران یا [شاگردان] شما آنها را به یاری کِه بیرون می‌کنند؟‏» (‏ متّیٰ ۱۲:‏۲۷‏)‏ در واقع عیسی با ایشان چنین استدلال کرد:‏ ‹اگر من دیوها را با قدرت شیطان بیرون می‌کنم،‏ پسران شما نیز باید زیر نفوذ قدرت شیطان باشند.‏› فریسیان هیچ نمی‌توانستند بگویند.‏ آنان هرگز نمی‌پذیرفتند که شاگردان خودشان زیر نفوذ شیطان عمل می‌کنند.‏ عیسی با منطق غیرقابل رد خود بی‌اساس بودن اتهاماتی را که به او نسبت می‌دادند آشکار می‌ساخت.‏

۱۹،‏ ۲۰.‏ الف)‏ عیسی منطق را به چه نحو سازنده‌ای به کار می‌برد؟‏ ب)‏ عیسی در پاسخ به سؤال شاگردانش در خصوص نحوهٔ دعا کردن چگونه از استدلال «چند مرتبه زیادتر» استفاده کرد؟‏

^۱۹ عیسی علاوه بر اینکه از منطق خود برای خاموش ساختن مخالفانش استفاده می‌کرد،‏ با استدلال‌هایی منطقی و قانع‌کننده حقایق دلگرم‌کننده و تشویق‌آمیزی را در خصوص یَهُوَه آموزش می‌داد.‏ وی بارها از شیوه‌ای استفاده می‌کرد که می‌توان آن را استدلال «چند مرتبه زیادتر» نامید،‏ و از طریق حقایقی آشنا حقایق دیگری را بر شنودگانش آشکار می‌ساخت.‏ در اینجا به ذکر دو نمونه می‌پردازیم.‏

^۲۰ وقتی شاگردان عیسی در خصوص نحوهٔ دعا کردن از عیسی سؤال کردند عیسی در جواب مَثَل مردی را آورد که با وجود اینکه تمایلی نداشت به دوستش کمک کند،‏ به دلیل «لجاجت» وی سرانجام خواسته‌اش را برآورده ساخت.‏ بعد از آن عیسی به تمایل قلبی والدین به دادن «چیزهای نیکو» به فرزندانشان اشاره کرد و استدلال نمود:‏ «اگر شما با آنکه شریر هستید،‏ می‌دانید چیزهای نیکو را به اولاد خود باید داد،‏ چند مرتبه زیادتر پدر آسمانی شما روح‌القدس را خواهد داد به هر که از او سؤال کند.‏» (‏ لوقا ۱۱:‏۱-‏۱۳‏)‏ مبنای استدلال عیسی همانندی و تشابه نبود،‏ او تضاد را اساس استدلال خود قرار داد.‏ اگر شخصی که میل به کمک کردن به همسایه‌اش ندارد سرانجام راضی به کمک کردن می‌شود،‏ یا اگر والدین ناکامل نیازهای فرزندانشان را برآورده می‌سازند،‏ چقدر بیشتر پدر آسمانی و مهربان ما روح‌القدس را به خادمانش که متواضعانه به او دعا می‌کنند خواهد داد!‏

۲۱،‏ ۲۲.‏ الف)‏ عیسی با استفاده از چه استدلالی پندی در مورد نگرانی‌های ناشی از نیازهای مادی ارائه نمود؟‏ ب)‏ پس از مرور شماری از شیوه‌های تعلیمی عیسی به چه نتیجه‌ای می‌رسیم؟‏

^۲۱ عیسی همچنین با استفاده از این نحوهٔ استدلال توصیه‌ای در مورد نگرانی‌های ناشی از نیازهای مادی ارائه نمود.‏ وی اظهار داشت:‏ «کلاغان را ملاحظه کنید که نه زراعت می‌کنند و نه حصاد و نه گنجی و نه انباری دارند و خدا آنها را می‌پروراند.‏ آیا شما به چند مرتبه از مرغان بهتر نیستید؟‏ سوسن‌های چمن را بنگرید چگونه نمو می‌کنند و حال آنکه نه زحمت می‌کشند و نه می‌ریسند،‏ .‏ .‏ .‏ پس هرگاه خدا علفی را که امروز در صحرا است و فردا در تنور افکنده می‌شود چنین می‌پوشاند،‏ چقدر بیشتر شما را ای سست ایمانان.‏» (‏ لوقا ۱۲:‏۲۴،‏ ۲۷،‏ ۲۸‏)‏ آری،‏ اگر یَهُوَه نیاز گل‌ها و پرندگان را برآورده می‌سازد،‏ چقدر بیشتر به خادمان خود توجه نشان خواهد داد!‏ شکی نیست که استدلال‌های پراحساس و در عین حال قوی عیسی بسیار به دل شنوندگانش می‌نشست.‏

^۲۲ اکنون پس از مرور شماری از شیوه‌های تعلیمی عیسی بخوبی می‌توان نتیجه‌گیری کرد که آن مأمورانی که از عهدهٔ دستگیری عیسی برنیامدند به هیچ وجه مبالغه نمی‌کردند که گفتند:‏ «هرگز کسی مثل این شخص سخن نگفته است!‏» اما عیسی در تعلیم دادن بویژه به استفاده از تشبیه و حکایت معروف بود.‏ چرا عیسی از این شیوه استفاده می‌کرد؟‏ و چه چیزی تشبیهات و مَثَل‌های عیسی را چنین مؤثر می‌ساخت؟‏ این سؤالات را در مقالهٔ بعدی مورد بررسی قرار خواهیم داد.‏

‏[پاورقی‌ها]‏

آیا به یاد می‌آوری؟‏

‏•‏ چه نمونه‌ای نشان می‌دهد که عیسی به نحوی ساده و واضح آموزش می‌داد؟‏

‏•‏ چرا عیسی در تعالیمش از سؤال استفاده می‌کرد؟‏

‏•‏ اغراق چیست،‏ و عیسی چگونه از این شیوهٔ تعلیمی استفاده می‌کرد؟‏

‏•‏ عیسی چگونه با منطق و استدلال حقایق دلگرم‌کننده‌ای را در خصوص یَهُوَه به شاگردانش آموزش داد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹]‏

عیسی به زبانی ساده سخن می‌گفت تا مردم معمولی متوجه منظورش شوند

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۰]‏

فریسیان ‹پشه را صافی می‌کردند و شتر را فرو می‌بردند›‏