فصل ۵۸
معجزهٔ تکثیر نان و هشدار در مورد خمیرمایه
مَتّی ۱۵:۳۲–۱۶:۱۲ مَرقُس ۸:۱-۲۱
خوراک دادن به بیش از ۴۰۰۰ نفر
هشدار در مورد خمیرمایهٔ فَریسیان
عدهٔ کثیری از مردم در منطقهٔ دِکاپولیس، در ساحل شرقی دریای جلیل، به دور عیسی جمع شده بودند. آنان برای شفا یافتن و شنیدن سخنان او به آنجا آمده بودند و با خود سبدهای بزرگی پر از خوراک به همراه داشتند.
پس از چند روز، عیسی به شاگردانش گفت: «دلم به حال این جمعیت می‌سوزد؛ زیرا اکنون سه روز است که با من هستند و هیچ چیز برای خوردن ندارند. اگر گرسنه راهی خانه‌هایشان کنم، در راه از حال خواهند رفت. در ضمن برخی از آنان از راه دور آمده‌اند.» شاگردان از او پرسیدند: «در این منطقهٔ دورافتاده برای سیر کردن این مردم، از کجا می‌توان نان کافی تهیه کرد؟»—مَرقُس ۸:۲-۴.
عیسی در پاسخ گفت: «چند نان دارید؟» آنان پاسخ دادند: «هفت نان و چند ماهی کوچک.» (مَتّی ۱۵:۳۴) او سپس از مردم خواست که بر روی زمین بنشینند. نانها و ماهی‌ها را گرفت، به خدا دعا کرد و آن‌ها را برای تقسیم بین مردم به شاگردانش داد. در آن روز ۴۰۰۰ مرد، همچنین زنان و کودکان بسیاری خوردند و سیر شدند. وقتی تکه‌های باقی‌مانده را جمع‌آوری کردند، هفت سبد بزرگ پر شد. به‌راستی که چه واقعهٔ شگفت‌انگیزی!
پس از آن که عیسی جمعیت را روانه کرد، او و شاگردانش با قایق به مَجدَل رفتند که در ساحل غربی دریای جلیل واقع بود. در آنجا فَریسیان به همراه برخی از فرقهٔ صَدّوقی سعی کردند عیسی را بیازمایند و از او خواستند که نشانه‌ای از آسمان برایشان ظاهر سازد.
عیسی که از انگیزهٔ آنان باخبر بود، چنین گفت: «هنگام غروب معمولاً می‌گویید: ‹هوا خوب خواهد بود؛ چون آسمان سرخ است› و سحرگاه می‌گویید: ‹امروز هوا سرد و بارانی خواهد بود؛ چون آسمان سرخ و گرفته است.› شما می‌دانید که چگونه نشانه‌های آسمان را تعبیر کنید، اما نشانه‌های زمان‌ها را نمی‌توانید تعبیر کنید!» (مَتّی ۱۶:۲، ۳) سپس عیسی به فَریسیان و صَدّوقیان گفت که هیچ نشانه‌ای جز نشانهٔ یونُس به آنان داده نخواهد شد.
عیسی و شاگردانش دوباره سوار بر قایقی شدند و به سوی بیت‌صِیدا در ساحل شمال شرقی دریای جلیل حرکت کردند. در راه رسولان به یاد آوردند که نان کافی به همراه نیاورده‌اند. آنان تنها یک نان داشتند. عیسی که هنوز گفتگویش با صَدّوقیانِ هوادارِ هیرودیس و فَریسیان را در ذهن داشت، می‌خواست در مورد آنان به شاگردان خود هشدار دهد. پس به شاگردانش چنین گفت: «مراقب باشید و از خمیرمایهٔ فَریسیان و خمیرمایهٔ هیرودیس برحذر باشید.» شاگردان عیسی سخنان او را در مورد خمیرمایه درست درک نکردند و آن را به کمبود نان ربط دادند. عیسی به این امر پی برد و گفت: «چرا دربارهٔ نداشتن نان با یکدیگر بحث می‌کنید؟»—مَرقُس ۸:۱۵-۱۷.
عیسی به‌تازگی هزاران نفر را با معجزه‌ای سیر کرده بود. پس شاگردان باید می‌دانستند که عیسی نگران کمبود نان نبود. از این جهت از آنان پرسید: «آیا به یاد نمی‌آورید هنگامی که پنج نان را برای آن ۵۰۰۰ مرد تکه کردم، چند سبد پر از خرده‌های نان جمع کردید؟» آنان پاسخ دادند: «دوازده سبد.» عیسی به گفته‌هایش ادامه داد: «هنگامی که هفت نان را برای آن ۴۰۰۰ مرد تکه کردم، چند سبدِ بزرگ پر از خرده‌های نان جمع کردید؟» آنان گفتند: «هفت سبد.»—مَرقُس ۸:۱۸-۲۰.
پس عیسی پرسید: «چرا تشخیص نمی‌دهید که در مورد نان با شما صحبت نکردم؟» سپس اضافه کرد: «از خمیرمایهٔ فَریسیان و صَدّوقیان دوری کنید.»—مَتّی ۱۶:۱۱.
شاگردان عاقبت به مفهوم سخنان او پی بردند. خمیرمایه برای تخمیر و ور آمدن خمیر استفاده می‌شد. عیسی در اینجا از خمیرمایه به عنوان سمبل فساد استفاده کرد. در واقع، او به شاگردانش هشدار داد که از «تعالیم» فَریسیان و صَدّوقیان که سبب فساد و تباهی می‌شود، دوری جویند.—مَتّی ۱۶:۱۲.