۱،‏ ۲.‏ الف)‏ مکالمهٔ عیسی با آن زن سامری در کنار چاه چه توجهی را برانگیخت،‏ و چرا؟‏ (‏پاورقی نیز ملاحظه شود.‏)‏ ب)‏ عیسی با موعظه به آن زن سامری چه چیزی را نشان داد؟‏

در اواخر سال ۳۰ د.‏ م.‏،‏ هنگام ظهر،‏ عیسی بر سر چاه قدیمیی نزدیک شهر سوخار احساس خود را در مورد چگونگی رفتار با زنان نشان داد.‏ او صبح را با سفر از میان کشور سامره که پر از پستی و بلندی بود،‏ گذرانده بود و خسته،‏ گرسنه و تشنه بر سر چاه رسید.‏ هنگامی که در کنار چاه نشست،‏ زنی سامری برای کشیدن مقداری آب نزدیک شد.‏ عیسی به او گفت:‏ «جرعهٔ آب بمن بنوشان.‏» آن زن باید با نگاهی حیرت‌انگیز به او خیره شده باشد.‏ وی پرسید:‏ «چگونه تو که یهود هستی از من آب میخواهی و حال آنکه زن سامری میباشم؟‏» سپس،‏ هنگامی که شاگردانش از خرید مواد غذایی برگشتند،‏ یکه خوردند و تعجب کردند که چرا عیسی «با زنی سخن می‌گوید.‏» —‏ یوحنا ۴:‏​۴-‏۹،‏۲۷‏.‏

^۲ چه چیزی موجب سؤال این زن شد و توجه شاگردان را جلب کرد؟‏ او یک سامری بود،‏ و یهودیان هیچ سر و کاری با سامریان نداشتند.‏ (‏یوحنا ۸:‏⁠۴۸‏)‏ اما از قرار معلوم دلیل دیگری نیز برای جلب توجه وجود داشت.‏ در آن زمان،‏ سنت خاخامی از صحبت مردان با زنان در ملأ عام ممانعت به عمل می‌آورد.‏a با وجود این،‏ عیسی آشکارا برای این زن بی‌ریا موعظه کرد و حتی برای او فاش ساخت که مسیح است.‏ (‏یوحنا ۴:‏​۲۵،‏۲۶‏)‏ بدین وسیله عیسی نشان داد که در قید رسومی که به نوشته‌های مقدس وابسته نبودند،‏ و تحقیر زنان را نیز دربر داشتند،‏ نبود.‏ (‏مرقس ۷:‏​۹-‏۱۳‏)‏ برعکس،‏ عیسی با کاری که کرد و فکری که داشت،‏ نشان داد که باید با زنان با عزت و احترام رفتار شود.‏