یَهُوَه شبانانِ گلّه‌اش را آموزش می‌دهد

‏‹زیرا یَهُوَه حکمت را می‌بخشد،‏ و از دهان وی معرفت و فطانت صادر می‌شود.‏› —‏ امثال ۲:‏۶‏.‏

۱،‏ ۲.‏ چه عاملی سبب می‌شود مردان تعمیدیافته در جماعت خواهان بر عهده گرفتن وظایف خدمت باشند؟‏

برادری به نام نیک که هفت سال است به پیری جماعت منصوب شده است در بارهٔ انتصابش می‌گوید:‏ «یادم می‌آید روزی که به پیری منصوب شدم خیلی خوشحال بودم.‏ مثل این بود که دری جدید به رویم باز شده بود و فرصتی بزرگ به دست آورده بودم تا خدمت خود را به یَهُوَه افزایش دهم.‏ به دلیل همهٔ خوبی‌هایی که یَهُوَه به من کرده بود دِین بزرگی را به او حس می‌کردم.‏ در ضمن می‌خواستم تا جای ممکن به اعضای جماعت خدمت کنم و همان طور که پیران به من کمک کرده بودند من هم به جماعت کمک کنم.‏» اما با اینکه نیک برای این برکت سپاسگزار بود،‏ چیزی دیگر او را نگران کرده بود.‏ وی در ادامه گفت:‏ «وقتی به پیری منصوب شدم هنوز ۳۰ سالم نشده بود.‏ واهمه داشتم چون که فکر نمی‌کردم حکمت و مهارت لازم را برای شبانی کردن گلّه داشته باشم.‏»‏

^۲ به یقین،‏ آنانی که یَهُوَه به مراقبت از گلّه‌اش می‌گمارد باید به وجد آیند و شادی کنند.‏ پولُس رسول اصلی را به نقل از عیسی به پیران جماعت اَفَسُس یادآوری کرد که رعایت آن سبب شادی می‌شود.‏ وی گفت:‏ «دادن از گرفتن فرخنده‌تر است.‏» (‏ اَعمال ۲۰:‏۳۵‏)‏ وقتی مردی تعمیدیافته خادم کمکی یا پیر جماعت می‌شود فرصت‌های جدیدی برای خدمت و سخاوت به یَهُوَه و جماعت به دست می‌آورد.‏ مثلاً برای خادمان کمکی زمینهٔ همکاری نزدیک با پیران جماعت فراهم می‌شود.‏ در ضمن وظایفی متعدد بر عهدهٔ آن‌ها گذاشته می‌شود که انجام دادن هر یک از آن‌ها مستلزم وقت و زحمت است.‏ جای شکی نیست که خدمت پرارزش و مهم این برادران تماماً از روی محبت به خدا و همسایه است.‏ —‏ مَرقُس ۱۲:‏۳۰،‏ ۳۱‏.‏

۳.‏ چرا عده‌ای از برادران از بر عهده گرفتن مسئولیت در جماعت واهمه دارند؟‏

^۳ حال اگر مردی مسیحی به دلیل عدم اعتمادبه‌نَفْس از بر عهده گرفتن مسئولیت در جماعت واهمه داشته باشد چطور؟‏ این برادر نیز مثل برادر نامبرده در اوّل مقاله ممکن است احساس کند حکمت و مهارت لازم را برای شبانی کردن گلّه ندارد.‏ اگر تو نیز برادری تعمیدیافته هستی که خود را از این دسته افراد می‌دانی مأیوس نشو.‏ این گونه نگرانی‌ها کاملاً طبیعی و منطقی است.‏ شبانان منصوب می‌دانند یَهُوَه طرز رفتار آن‌ها را با گلّه‌اش مشاهده می‌کند.‏ از این رو به او جوابگو هستند.‏ عیسی گفت:‏ «به هر کسی که عطا زیاده شود از وی مطالبه زیادتر گردد و نزد هر که امانت بیشتر نهند از او بازخواست زیادتر خواهند کرد.‏» —‏ لوقا ۱۲:‏۴۸‏.‏

۴.‏ یَهُوَه چه کمک‌هایی را برای آنانی که به مراقبت از گلّه‌اش منصوب می‌کند تدارک دیده است؟‏

^۴ آیا یَهُوَه از پیران جماعت و خادمان کمکی انتظار دارد وظایف سنگینی را که بر دوش دارند به تنهایی حمل کنند؟‏ ابداً.‏ یَهُوَه کمک‌هایی را برای آنان تدارک دیده است که به یاری آن‌ها نه تنها می‌توانند از عهدهٔ انجام وظایف خود برآیند بلکه در این راه پیشرفت نیز داشته باشند.‏ همان طور که در مقالهٔ قبلی دیدیم یَهُوَه روح‌القدس خود را به آن‌ها می‌دهد.‏ روح‌القدس نیز در آن‌ها خصوصیاتی را پدید می‌آورد که در مراقبت از گلّهٔ خدا بسیار مؤثر است.‏ (‏ اَعمال ۲۰:‏۲۸؛‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ در کنار این خصوصیات،‏ یَهُوَه حکمت،‏ دانش و درایت لازم را نیز می‌دهد.‏ (‏ امثال ۲:‏۶‏)‏ یَهُوَه این کمک‌ها را چگونه در اختیار آن‌ها می‌گذارد؟‏ در این مقاله به سه نوع آموزش توجه خواهیم کرد که او به وسیلهٔ آن‌ها شبانان را برای مراقبت از گلّه‌اش آماده و مجهز می‌سازد.‏

آموزش گرفتن از شبانان مجرّب

۵.‏ پِطْرُس و یوحنّا چگونه به معلّمانی قابل تبدیل شده بودند؟‏

^۵ وقتی پِطْرُس و یوحنّای رسول در حضور اعضای سَنهِدرین،‏ شورای عالی یهود،‏ موآخذه می‌شدند علمای قاضی آن محکمه متوجه شدند که آن دو متهم «مردم بی‌علم و اُمّی هستند.‏» البته منظور این نبود که آن دو رسول بی‌سواد و نادان بودند.‏ خیر.‏ منظورشان این بود که پِطْرُس و یوحنّا از تعلیم و آموزشی که آن خاخام‌ها در کتب مقدّس عبری دیده بودند برخوردار نبودند.‏ با وجود این،‏ آن دو رسول و بقیهٔ شاگردان عیسی ثابت کردند معلّمانی قابلند زیرا کسانی که موعظهٔ آن‌ها را شنیده بودند،‏ تحت تأثیر قرار گرفته،‏ ایمان آورده بودند.‏ این اشخاص معمولی چگونه به معلّمانی قابل تبدیل شدند؟‏ وقتی قضات یهود خوب توجه کردند ‹ایشان را شناختند و دانستند که آن دو از همراهان عیسی بودند.‏› (‏ اَعمال ۴:‏۱-‏۴،‏ ۱۳‏)‏ البته یکی از عوامل مؤثر در تعلیم آنان روح‌القدس بود.‏ (‏ اَعمال ۱:‏۸‏)‏ ولی حتی برای آن قضات کور هم مثل روز روشن بود که این‌ها را عیسی آموزش داده بود.‏ وقتی عیسی بر روی زمین بود،‏ هم پیدا کردن گوسفند را به شاگردانش آموخت هم نگهداری از گلّه را.‏ —‏ متّیٰ ۱۱:‏۲۹؛‏ ۲۰:‏۲۴-‏۲۸؛‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۴‏.‏

۶.‏ عیسی و پولُس چگونه در تعلیم دادن دیگران نمونه بودند؟‏

^۶ عیسی حتی پس از رستاخیزش نیز به آموزش و تعلیم آنانی که به شبانی منصوب شده بودند ادامه داد.‏ (‏ مکاشفه ۱:‏۱؛‏ ۲:‏۱–‏۳:‏۲۲‏)‏ برای نمونه،‏ عیسی شخصاً پولُس را انتخاب کرده،‏ آموزش او را تحت نظارت گرفت.‏ (‏ اَعمال ۲۲:‏۶-‏۱۰‏)‏ پولُس نیز از روی قدردانی،‏ آنچه را آموخته بود به پیران دیگر آموزش داد.‏ (‏ اَعمال ۲۰:‏۱۷-‏۳۵‏)‏ یکی از آن‌هایی که پولُس آموزش داد تیموتاؤس بود.‏ پولُس در آموزش تیموتاؤس وقت و انرژی زیادی صرف کرد و به او تعلیم داد ‹خود را مقبول خدا سازد› و در کار و خدمت به خدا زحمت بکشد تا از هیچ عملی و رفتاری در این راه «خجل نشود.‏» (‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۱۵‏)‏ این همکاری نزدیک،‏ برادری آن دو مرد را مستحکم ساخت.‏ حتی چندی قبل از اینکه پولُس نصیحت خود را به تیموتاؤس بنویسد،‏ در نامه‌ای در بارهٔ او به دیگران چنین نوشت:‏ «چنانکه فرزند پدر را خدمت می‌کند،‏ او با من برای انجیل خدمت کرده است.‏» (‏ فیلِپّیان ۲:‏۲۲‏)‏ سعی پولُس این نبود که تیموتاؤس یا هر کسی دیگر را شاگرد خود سازد.‏ برعکس،‏ هم‌ایمانان را تشویق می‌کرد ‹از او تقلید کنند چون که او نیز از مسیح تقلید می‌کرد.‏› —‏ ۱قُرِنتیان ۱۱:‏۱‏.‏

۷،‏ ۸.‏ الف)‏ چه تجربه‌ای نشان می‌دهد که وقتی پیران از عیسی و پولُس تقلید می‌کنند نتایجی خوب حاصل می‌شود؟‏ ب)‏ پیران جماعت از چه زمان می‌توانند آموزش خادمان و پیران بالقوّه را شروع کنند؟‏

^۷ شبانان مجرّب نیز به تقلید از عیسی و پولُس رسول در آموزش و تعلیم برادران تعمیدیافته پیشقدم می‌شوند و در این راه نتایج بسیار دلگرم‌کننده‌ای به دست آمده است.‏ برای نمونه برادری به نام چاد را در نظر بگیریم.‏ چاد که اخیراً به عنوان پیر جماعت منصوب شد در خانواده‌ای بزرگ شده است که اعضای آن همدین نبودند.‏ وی از خاطرات خود در زمینهٔ تعلیم و آموزش تعریف می‌کند و می‌گوید:‏ «طی سال‌هایی که در جماعت بزرگ می‌شدم چند پیر جماعت باتجربه خیلی به من کمک کردند تا در ایمان رشد کنم.‏ این پیران توجه زیادی به من نشان می‌دادند و چون که پدرم شاهد یَهُوَه نبود آن‌ها در ایمان برایم مثل پدر بودند.‏ این برادرها خیلی برایم وقت صرف می‌کردند و مرا در خدمت موعظه تعلیم می‌دادند.‏ بعدها یکی از آن‌ها در وظایفی که در جماعت داشتم خیلی به من کمک کرد تا خوب به مسئولیت خودم وارد شدم.‏»‏

^۸ همان طور که از تجربهٔ این برادر پیداست،‏ شبانان فهیم آموزش خادمان کمکی و پیران بالقوّه را خیلی زودتر از آن که ایشان صلاحیت خدمت در این دو منصب را به دست بیاورند شروع می‌کنند.‏ چرا؟‏ زیرا بنا بر قاعدهٔ کتاب مقدّس پیران و خادمان کمکی مدتی پیش از اینکه برای منصب پیری و خادم کمکی واجد شرایط شوند باید به درجه‌ای بالا از اخلاقیات مسیحی و بلوغ روحانی رسیده باشند.‏ بلی،‏ قبل از رسیدن به منصب پیری و خادم کمکی «باید اوّل ایشان آزموده شوند.‏» —‏ ۱تیموتاؤس ۳:‏۱-‏۱۰‏.‏

۹.‏ شبانان باتجربه و بالغ چه مسئولیتی دارند و چرا این مسئولیت بر دوش آن‌ها است؟‏

^۹ ولی اگر برادران تعمیدیافته باید آزموده شوند،‏ آیا منصفانه نیست که اوّل آموزش داده شوند؟‏ مثالی بزنیم:‏ اگر از محصلی انتظار رود در یک آزمون مشکل شرکت کند ولی معلّمش هیچ درسی به او نیاموخته باشد،‏ چطور می‌توان از او توقع داشت در امتحان قبول شود؟‏ چنین محصلی،‏ تحت چنین شرایطی بی‌شک رد خواهد شد.‏ پس می‌بینیم آموزش و تعلیم بسیار مهم است.‏ اما معلّمی هوشیار از آن فراتر رفته هم به شاگردش در قبول شدن آزمون کمک می‌کند هم وی را در استفاده از معلوماتش یاری می‌رساند.‏ پیرانی که هوشیارند می‌کوشند با آموزش‌های خاص به برادران تعمیدیافته کمک کنند خصوصیاتی را که از خادمان منصوب انتظار می‌رود در خود پرورش دهند.‏ هدف آن‌ها از آموزش نباید دست یافتن شخص به منصب باشد بلکه شبانی کردن گلّه به طرز مطلوب را یاد بگیرد.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۲‏)‏ و ناگفته نماند که برادران تعمیدیافته نیز باید سهم خود را انجام داده،‏ زحمت بکشند تا برای خدمت به عنوان خادم کمکی یا پیر جماعت صلاحیت لازم را به دست آورند.‏ (‏ تیطُس ۱:‏۵-‏۹‏)‏ با این حال،‏ شبانان باتجربه می‌توانند با رغبت این گونه برادران را آموزش دهند تا آن‌ها پیشرفت سریع‌تری داشته باشند.‏

۱۰،‏ ۱۱.‏ شبانان چگونه می‌توانند برادران بالقوّه را آموزش دهند تا در آینده برای افتخارات بیشتر صلاحیت داشته باشند؟‏

^۱۰ آموزشی که شبانان باتجربه می‌توانند به برادران بدهند تا چه حد باید بر فعالیت یا وظیفه‌ای خاص در جماعت متمرکز شود؟‏ در ابتدا کلاً باید به این برادران در جماعت توجه نشان دهند.‏ بدین مفهوم که آن‌ها را در خدمت موعظه همراهی و به ایشان کمک کنند تعلیم ‹کلام خدا را بخوبی انجام دهند.‏› (‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۱۵‏)‏ شبانان بالغ به این برادران گوشزد می‌کنند که شادی پایدار از خدمت به دیگران حاصل می‌شود.‏ به آن‌ها کمک می‌کنند ببینند که داشتن اهداف روحانی و رسیدن به این اهداف برای آن‌ها رضایت خاطر فراوانی به همراه خواهد داشت.‏ در ضمن می‌توانند با راهنمایی‌ها و توصیه‌های مشخص آن‌ها را یاری دهند خدمت خود را در زمینه‌هایی خاص بهبود بخشند و در نتیجه ‹به جهت گلّه نمونه باشند.‏› —‏ ۱پِطْرُس ۵:‏۳،‏ ۵‏.‏

^۱۱ حتی بعد از اینکه برادری به خادمی کمکی منصوب شد،‏ شبانان عاقل همچنان به آموزش و تعلیم او ادامه می‌دهند.‏ برادری به نام بْروس که چندین دهه در منصب پیر جماعت خدمت کرده است می‌گوید:‏ «من معمولاً با برادری که تازه منصوب می‌شود یک گفتگویی دارم که طی این گفتگو راهنمایی‌ها و دستورعمل‌هایی را که غلام امین و دانا منتشر کرده است به او گوشزد می‌کنم.‏ در ضمن اگر وظیفهٔ خاصّی به او محوّل شده است دستورعمل‌های مربوط به مسئولیت‌هایش را با هم می‌خوانیم.‏ بعد،‏ در انجام وظایفش از نزدیک با او همکاری می‌کنم تا زمانی که مطمئن شوم با وظیفهٔ خود به خوبی آشنا شده است.‏» به مرور زمان،‏ پس از اینکه تجربه به دست آورد،‏ می‌توان او را در کار شبانی تعلیم داد.‏ برادر بْروس در ادامه می‌گوید:‏ «وقتی یک خادم کمکی را با خودم به شبانی می‌برم به او کمک می‌کنم آیه یا آیه‌های مناسبی را پیدا کند که مخصوص آن شخص یا خانواده‌ای باشد که به ملاقات آن‌ها می‌رویم.‏ اگر خادمی بخواهد شبانی خوب و وظیفه‌شناس شود باید از آیه‌ها چنان با مهارت استفاده کند که مطلب به آسانی بر دل شنونده بنشیند.‏» —‏ عبرانیان ۴:‏۱۲؛‏ ۵:‏۱۴‏.‏

۱۲.‏ شبانان باتجربه چگونه می‌توانند پیرانی را که بتازگی منصوب شده‌اند آموزش دهند؟‏

^۱۲ حتی شبانانی که بتازگی به این منصب نایل شده‌اند می‌توانند از آموزش و تعلیم بیشتر فایده ببرند.‏ برادر نیک که قبلاً از او نام برده شد می‌گوید:‏ «آموزشی که بخصوص دو سرپرست به من دادند خیلی باارزش بود.‏ این دو برادر به نحوهٔ انجام وظایف و مسئولیت‌ها وارد بودند.‏ حتی وقتی که با نظرات من موافق نبودند همیشه با حوصله و با جدّیت تمام به حرف‌ها و پیشنهادات من گوش می‌دادند.‏ من از فروتنی و احترامی که این دو برادر در رفتارشان با خواهران و برادران جماعت داشتند خیلی چیزها یاد گرفتم.‏ یک موضوع مهمی که این دو برادر به من کمک کردند خوب بفهمم این بود که برای حل و رویارویی با مشکلات یا تشویق و تقویت دیگران باید در استفاده از کتاب مقدّس مهارت خاصّی به کار برم.‏»‏

کلام خداست که آموزش می‌دهد

۱۳.‏ الف)‏ اگر برادری بخواهد شبانی خوب شود به چه نیاز دارد؟‏ ب)‏ چرا عیسی گفت:‏ «تعلیم من از من نیست»؟‏

^۱۳ هیچ جای شکی نیست که کتاب مقدّس،‏ کلام خدا،‏ حاوی تمام فرامین،‏ اصول و نمونه‌های لازم برای انجام وظیفهٔ شبانی است تا شبان ‹به جهت هر عمل نیکو تماماً آراسته بشود.‏› (‏ ۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ برادری ممکن است از تحصیلاتی خوب برخوردار باشد ولی آشنایی او با آیات کلام خدا و مهارتش در به کار گرفتن آن است که از او شبانی خوب می‌سازد.‏ با نظر به عیسی می‌توانیم ضروریت این امر مهم را درک کنیم.‏ عیسی به حق فاضل‌ترین،‏ بادرایت‌ترین و خردمندترین انسان در تاریخ بشر بوده است؛‏ اما حتی او نیز وقتی گوسفندان یَهُوَه را تعلیم می‌داد به عقل و خرد خود تکیه نمی‌کرد.‏ او گفت:‏ «تعلیم من از من نیست،‏ بلکه از فرستندهٔ من.‏» چرا عیسی حق و اعتبار تعلیم را به پدر آسمانی نسبت می‌داد؟‏ زیرا به گفتهٔ خود وی «هر که از خود سخن گوید،‏ جلال خود را طالب بُوَد.‏» —‏ یوحنّا ۷:‏۱۶،‏ ۱۸‏.‏

۱۴.‏ شبانان چگونه می‌توانند مطمئن شوند که حین نصیحت دادن در پی جلال و منزلت خود نیستند؟‏

^۱۴ شبانان امین نیز هیچ گاه در پی جلال و منزلت خود نیستند.‏ از این رو چه وقتی به دیگران پند می‌دهند چه آن‌ها را تشویق می‌کنند،‏ از روی دانایی و درایت خود چیزی نمی‌گویند بلکه کلام خدا را اساس سخنان خود قرار می‌دهند.‏ دلیل آن هم این است که می‌دانند گوسفندان باید از طرز «فکر مسیح» تقلید کنند نه از طرز فکر پیران جماعت.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۲:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ برای مثال،‏ فرض کنیم یکی از پیران جماعت می‌خواهد به زن و شوهری کمک کند اختلافات زناشویی خود را حل کنند.‏ اگر در چنین موقعیتی به جای اینکه از نشریات «غلام امین و دانا» کمک بگیرد از تجربهٔ خود استفاده کند چه اتفاقی می‌افتد؟‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۵‏)‏ نصایح او یا تحت تأثیر شدید اصول فرهنگی خواهد بود یا خیلی محدود.‏ درست است که بعضی رسوم فرهنگی زیان‌آور نیستند و آن پیر هم مطمئناً از تجربهٔ باارزشی در زندگی برخوردار است.‏ ولی نمی‌توان انکار کرد که گوسفندان خدا تنها زمانی از نصیحت فایده می‌برند که به صدای شبان بزرگ،‏ عیسی گوش دهند و کلام یَهُوَه را بشنوند.‏ پیروی از افکار انسانی مردم یا اطاعت کورکورانه از رسم و آیین فرهنگی فایدهٔ روحانی در پی نخواهد داشت.‏ —‏ مزمور ۱۲:‏۶؛‏ امثال ۳:‏۵،‏ ۶‏.‏

آموزش «غلام امین و دانا»‏

۱۵.‏ عیسی به «غلام امین و دانا» چه مأموریتی داد و چرا این غلام از چنین موفقیت چشمگیری برخوردار شده است؟‏

^۱۵ شبانان و رسولانی امثال پِطْرُس،‏ یوحنّا و پولُس به گروهی تعلّق داشتند که عیسی آن را «غلام امین و دانا» خواند.‏ این گروه از برادران مسح‌شدهٔ عیسی تشکیل شده است که امید آسمانی دارند،‏ یعنی در آسمان با مسیح حکومت خواهند کرد.‏ (‏ مکاشفه ۵:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ در این واپسین روزهای نظام این دنیا طبیعی است که هر سال شمار اندک برادران مسیح روی زمین تقلیل یابد.‏ مزید بر آن،‏ مأموریتی نیز که عیسی بدان‌ها داد یعنی موعظهٔ بشارت ملکوت به همهٔ مردم قبل از اینکه پایان این دنیا سر رسد،‏ اکنون به گسترده‌ترین حد خود در تاریخ رسیده است.‏ با وجود همهٔ این‌ها گروه غلام از موفقیت چشمگیری برخوردار شده است.‏ دلیل آن چیست؟‏ یکی از دلایل آن این است که اعضای «گوسفندان دیگر» در فعالیت موعظه و تعلیم به خوبی آموزش دیده،‏ آن‌ها را در این راه بسیار یاری کرده‌اند.‏ (‏ یوحنّا ۱۰:‏۱۶؛‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۵:‏۴۰‏)‏ امروزه بخش اعظم این کار را همین گروه امین و وفادار انجام می‌دهد.‏

۱۶.‏ طبقهٔ غلام چگونه برادران منتصب را آموزش می‌دهد؟‏

^۱۶ طبقهٔ غلام این آموزش را چگونه در اختیار گوسفندان دیگر می‌گذارد؟‏ اگر به نمونهٔ قرن اوّل نگاهی بیندازیم،‏ می‌بینیم که طبقهٔ غلام نمایندگانی را به منظور آموزش و انتصاب سرپرستان به جماعات فرستاد و این سرپرستان نیز گوسفندان جماعت را آموزش دادند.‏ (‏ ۱قُرِنتیان ۴:‏۱۷‏)‏ امروز نیز به همین منوال عمل می‌شود.‏ هیئت اداره‌کننده که گروهی کوچک متشکل از چندین تن از پیران مسح‌شده است به نمایندگی از طبقهٔ غلام،‏ افرادی را برای آموزش و انتصاب خادمان و پیران به ده‌ها هزار جماعت در سراسر دنیا می‌فرستد.‏ علاوه بر آن،‏ هیئت اداره‌کننده مدارس و دوره‌هایی را به منظور آموزش اعضای کمیتهٔ شعبه‌ها،‏ سرپرستان سیّار،‏ پیران جماعت و خادمان کمکی دایر کرده است تا این برادران بهتر به نیازهای گوسفندان رسیدگی کنند.‏ در کنار همهٔ این‌ها،‏ به طریق‌های دیگری نیز مانند مکاتبات،‏ مقاله‌های مجلّهٔ برج دیده‌بانی و نشریاتی دیگر از قبیل سازمان‌یافته برای انجام ارادهٔ یَهُوَهa به شبانان در راه انجام وظیفه کمک می‌شود.‏

۱۷.‏ الف)‏ عیسی اعتماد خود به طبقهٔ غلام را چگونه نشان داده است؟‏ ب)‏ شبانان روحانی چگونه می‌توانند نشان دهند که به طبقهٔ غلام اعتماد می‌کنند؟‏

^۱۷ اعتماد عیسی به طبقهٔ غلام تا حدّی است که وی را «بر تمام مایملک خود» یعنی تمامی امور مربوط به منافع روحانی او بر روی زمین،‏ گماشته است.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۴۷‏)‏ شبانان منتصب نیز با اطاعت از دستورعمل‌ها و راهنمایی‌هایی که از طبقهٔ غلام می‌گیرند اعتماد خود را به آن ثابت می‌کنند.‏ چگونه؟‏ بدین شکل که مسئولیت آموزش دیگران را در جماعت بر عهده می‌گیرند.‏ دیگر اینکه شبانان با رغبت تمام اجازه می‌دهند کلام خدا آن‌ها را آموزش دهد.‏ و نهایتاً آموزشی را که طبقهٔ غلام برای ایشان مهیا کرده است با جدّیت تمام دنبال می‌کنند.‏ اگر شبانان بدین ترتیب عمل کنند نتیجه این است که در میان گلّه صلح و آرامش برقرار می‌شود.‏ بسیار خوشحالیم که یَهُوَه برادرانی را آموزش داده است که قلباً به تک‌تک اعضای جماعت مسیحی محبت دارند!‏

‏[پاورقی]‏

سؤالات زیر را جواب دهید

‏• شبانان روحانی چگونه دیگران را آموزش می‌دهند؟‏

‏• چرا شبانان بر اساس دانش و افکار خود تعلیم نمی‌دهند؟‏

‏• شبانان چرا و چگونه اعتماد خود را به طبقهٔ غلام نشان می‌دهند؟‏

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۴‏،‏ ۲۵]‏

پیران مسیحی برادران جوان جماعت را آموزش می‌دهند

‏[تصاویر در صفحهٔ ۲۶]‏

‏«غلام امین و دانا» برنامه‌های آموزشی متعددی برای پیران مهیا کرده است