۸.‏ پولُس ما را ترغیب می‌کند تا در مورد چه موضوعاتی بیندیشیم؟‏

^۸ پولُس رسول در نامهٔ خود به رومیان،‏ چنین سؤال می‌کند:‏ «آیا نزد خدا بی‌انصافی است؟‏» و متعاقب آن با قطعیت جواب می‌دهد:‏ «حاشا!‏» سپس با تأکید بر روی رحمت یَهُوَه،‏ از زبان او نقل می‌کند که به چه دلیل فرعون را بلافاصله نابود نکرد.‏ پولُس همچنین می‌گوید که ما انسان‌ها نظیر گِلی هستیم در دست کوزه‌گر و می‌افزاید:‏ «خدا چون اراده نمود که غضب خود را ظاهر سازد و قدرت خویش را بشناساند،‏ ظروف غضب را که برای هلاکت آماده شده بود،‏ به حلم بسیار متحمّل گردید،‏ و تا دولت جلال خود را بشناساند بر ظروف رحمتی که آنها را از قبل برای جلال مستعد نمود،‏ و آنها را نیز دعوت فرمود یعنی ما نه از یهود فقط بلکه از امّت‌ها نیز.‏» —‏ رومیان ۹:‏۱۴-‏۲۴‏.‏

۱۰.‏ چرا یَهُوَه طی ۱۹۰۰ سال گذشته وجود شریران را متحمّل شده است؟‏

^۱۰ بیش از ۱۹۰۰ سال از رستاخیز عیسی می‌گذرد و در طول این مدت،‏ یَهُوَه متحمّل «ظروف غضب» بوده و ایشان را نابود نکرده است.‏ چرا؟‏ زیرا او مشغول فراهم آوردن کسانی بوده است که می‌بایست در ملکوت آسمانی به عیسی مسیح بپیوندند.‏ تعداد این انسان‌ها که پولُس رسول آنان را «ظروف رحمت» می‌خواند ۱۴۴٬۰۰۰ نفر می‌باشد.‏ نخست افراد یهودی به جهت تشکیل این طبقهٔ آسمانی فرا خوانده شدند.‏ سپس،‏ یَهُوَه از غیریهودیان دعوت به عمل آورد.‏ او هیچ یک از این اشخاص را مجبور به خدمت نکرد،‏ بلکه صرفاً به کسانی که برای ترتیبات محبت‌آمیز او قدردانی نشان دادند افتخار حکمرانی با پسرش در ملکوت آسمانی را عطا کرد.‏ در زمان حاضر،‏ فراهم‌آوری آن طبقهٔ آسمانی تقریباً به انجام رسیده است.‏ —‏ لوقا ۲۲:‏۲۹؛‏ مکاشفه ۱۴:‏۱-‏۴‏.‏