‏«بدی را به نیکویی مغلوب ساز»‏

‏«مغلوب بدی مشو بلکه بدی را به نیکویی مغلوب ساز.‏» —‏ رومیان ۱۲:‏۲۱‏.‏

۱.‏ از کجا می‌توان اطمینان داشت که می‌توانیم بدی را شکست دهیم؟‏

آیا ممکن است علی‌رغم مخالفت‌های شدید در پرستش حقیقی استوار ماند؟‏ آیا می‌توان بر هر آنچه می‌خواهد ما را به دنیای دور از خدا باز گرداند چیره شد؟‏ می‌توان اطمینان داشت که پاسخ این دو سؤال مثبت است.‏ چرا؟‏ سخنان پولُس رسول در نامه‌اش به رومیان این مطلب را ثابت می‌کند.‏ او می‌گوید:‏ «مغلوب بدی مشو بلکه بدی را به نیکویی مغلوب ساز.‏» (‏ رومیان ۱۲:‏۲۱‏)‏ اگر به یَهُوَه تکیه کنیم و اجازه ندهیم دنیا بر ما تسلّط یابد،‏ بدی آن هم نمی‌تواند بر ما چیره شود.‏ به علاوه عبارت ‹بدی را مغلوب ساز› نشان می‌دهد که ما می‌توانیم بدی را شکست دهیم.‏ البته شکست دادن بدی تنها در گرو مبارزهٔ ماست.‏ کسانی که هوشیاری خود را از دست می‌دهند و از مبارزه دست می‌کشند از دنیای شریر و حاکم آن شیطان،‏ شکست می‌خورند.‏ —‏ ۱یوحنّا ۵:‏۱۹‏.‏

۲.‏ بررسی وقایع زندگی نَحَمِیا چه چیز را به ما نشان می‌دهد؟‏

^۲ نَحَمِیا،‏ یکی از خادمان خدا در اورشلیم حدود ۵۰۰ سال قبل از پولُس می‌زیست.‏ او درستی سخنان پولُس را ثابت کرد و نه تنها در مقابل مردم بی‌ایمان ایستادگی کرد بلکه با خوبی بدی را مغلوب ساخت.‏ نَحَمِیا چه شرایط سختی را متحمّل شد و عامل موفقیت او چه بود؟‏ ما چگونه می‌توانیم او را سرمشق قرار دهیم؟‏ برای پاسخگویی به این سؤالات برخی از وقایع زندگی او را بررسی خواهیم نمود.‏a

۳.‏ نَحَمِیا در چه شرایطی زندگی می‌کرد و چه کار بزرگی انجام داد؟‏

^۳ نَحَمِیا در دربار اردشیر اوّل (‏ اَرْتَحْشَستا )‏ پادشاه فارس خدمت می‌کرد.‏ او در میان مردمانی بود که یَهُوَه را پرستش نمی‌نمودند.‏ با این وجود «همشکل» آنان نگردید.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۲‏)‏ هنگامی که نَحَمِیا به ضرورت خدمت در یهودا پی برد از زندگی راحت و آسودهٔ خود چشم‌پوشی کرد و سفری مشقّتبار به اورشلیم را متحمّل شد تا مسئولیت بزرگ بازسازی دیوارهای این شهر را به عهده گیرد.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۱‏)‏ با این که نَحَمِیا حاکم اورشلیم بود خود نیز دوشادوش سایر یهودیان «از طلوع فجر تا بیرون آمدن ستارگان» کار می‌کرد.‏ در نتیجه در مدت دو ماه دیوارهای اورشلیم بازسازی شد.‏ (‏ نَحَمِیا ۴:‏۲۱؛‏ ۶:‏۱۵‏)‏ یهودیان علی‌رغم مخالفت‌های گوناگونی که با آن روبرو شدند خدمت خود را به نحوی فوق‌العاده به انجام رساندند.‏ مخالفان نَحَمِیا چه کسانی بودند و هدفشان چه بود؟‏

۴.‏ هدف دشمنان نَحَمِیا چه بود؟‏

^۴ مخالفان اصلی او سَنْبَلَّط،‏ طُوبیّا و جَشَم،‏ مردانی سرشناس در منطقه‌ای نزدیک یهودا بودند.‏ در نظر دشمنانِ قوم خدا «بسیار ناپسند آمد» که نَحَمِیا در طلب نیکویی و خیر قوم اسرائیل است.‏ (‏ نَحَمِیا ۲:‏۱۰،‏ ۱۹‏)‏ مخالفان نَحَمِیا سعی داشتند که کار ساختمانی یهودیان را متوقف سازند.‏ آنان حتی به توطئه‌های شریرانه دست زدند.‏ آیا نَحَمِیا مغلوب بدی شد؟‏

خشم و غضب دشمنان

۵،‏ ۶.‏ الف)‏ دشمنان نَحَمِیا چه واکنشی در ارتباط با بازسازی دیوارهای اورشلیم نشان دادند؟‏ ب)‏ چرا نَحَمِیا از مخالفانش نهراسید؟‏

^۵ نَحَمِیا شجاعانه مردم را برای بازسازی دیوار تشویق کرد و گفت:‏ «بیایید و حصار [دیوار] اورشلیم را تعمیر نماییم.‏» آنان به درخواست نَحَمِیا پاسخ مثبت دادند و گفتند:‏ «تعمیر نماییم.‏» نَحَمِیا می‌گوید که یهودیان «دست‌های خود را برای کارِ خوب قوی ساختند.‏» اما مخالفانشان چون این را شنیدند ‹آنان را استهزا نمودند و حقیر شمردند و گفتند:‏ «این چه کار است که شما می‌کنید؟‏ آیا بر پادشاه فتنه می‌انگیزید؟‏»› نَحَمِیا از تمسخر و تهمت‌های آنان نهراسید و به آن‌ها چنین گفت:‏ «خدای آسمان‌ها ما را کامیاب خواهد ساخت.‏ پس ما که بندگان او هستیم برخاسته،‏ تعمیر خواهیم نمود.‏» (‏ نَحَمِیا ۲:‏۱۷-‏۲۰‏)‏ نَحَمِیا مصمم بود که به «کار خوبِ» بازسازی دیوارهای اورشلیم ادامه دهد.‏

^۶ سَنْبَلَّط،‏ یکی از مخالفان «خشمش افروخته شده،‏ بسیار غضبناک» گردید.‏ او با گستاخی اسرائیلیان را مورد تمسخر قرار داد و گفت:‏ «این یهودیانِ ضعیف چه می‌کنند؟‏ .‏ .‏ .‏ سنگ‌ها از توده‌های خاکروبه،‏ زنده خواهند ساخت؟‏» طُوبیّا نیز به سخنان او افزود:‏ «اگر شغالی نیز بر آنچه ایشان بنا می‌کنند بالا رود،‏ حصار سنگی ایشان را منهدم خواهد ساخت.‏» (‏ نَحَمِیا ۴:‏۱-‏۳‏)‏ نَحَمِیا چه عکس‌العملی در مقابل سخنان آنان نشان داد؟‏

۷.‏ نَحَمِیا در مقابل اتهامات مخالفانش چه کرد؟‏

^۷ نَحَمِیا به تمسخر آنان اعتنا ننمود.‏ او از قانون خدا پیروی کرد و انتقام نگرفت.‏ (‏ لاویان ۱۹:‏۱۸‏)‏ داوری را به دست یَهُوَه خدا سپرد و این چنین دعا نمود:‏ «ای خدای ما بشنو،‏ زیرا که خوار شده‌ایم و ملامت ایشان را به سر ایشان برگردان.‏» (‏ نَحَمِیا ۴:‏۴‏)‏ نَحَمِیا اطمینان داشت که «انتقام و جزا» در دست یَهُوَه است.‏ (‏ تثنیه ۳۲:‏۳۵‏)‏ علی‌رغم مخالفت‌های دشمنانشان نَحَمِیا و قوم خدا ‹حصار را بنا نمودند› و اجازه ندادند که مخالفت‌ها آنان را از هدفشان منحرف سازد.‏ در حقیقت «تمامی حصار تا نصف بلندی‌اش به هم پیوست،‏ زیرا که دل قوم در کار بود.‏» (‏ نَحَمِیا ۴:‏۶‏)‏ و بدین صورت توطئه‌های مخالفان پرستش حقیقی نقش بر آب شد.‏ ما چگونه می‌توانیم نَحَمِیا را سرمشق قرار دهیم؟‏

۸.‏ الف)‏ هنگامی که مخالفانمان به ما تهمت می‌زنند چگونه می‌توانیم همچون نَحَمِیا عمل کنیم؟‏ ب)‏ با ذکر موردی نشان دهید که چرا پرهیز از انتقام‌جویی عاقلانه بوده است.‏

^۸ امروزه نیز ممکن است در مدرسه،‏ محیط کار یا حتی در خانواده مخالفانمان ما را متهم نمایند و ملامت کنند.‏ در چنین مواقعی با به‌کارگیری این اصل کلام خدا که می‌گوید:‏ ‹وقتی برای سکوت است› به بهترین شکل عمل کرده‌ایم.‏ (‏ جامعه ۳:‏۱،‏ ۷‏)‏ ما همانند نَحَمِیا از رفتار یا سخنان کنایه‌آمیز و انتقام‌جویانه اجتناب می‌کنیم.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۱۷‏)‏ در دعا به خدا روی می‌آوریم و به این سخن او اطمینان داریم که می‌گوید:‏ «من جزا خواهم داد.‏» (‏ رومیان ۱۲:‏۱۹؛‏ ۱پِطْرُس ۲:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ به این صورت اجازه نخواهیم داد که مخالفانمان ما را از بشارت ملکوت خدا و شاگردسازی منحرف سازند.‏ (‏ متّیٰ ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏)‏ هر بار که در کار موعظه شرکت می‌کنیم و اجازه نمی‌دهیم مخالفان ما را دلسرد سازند،‏ وفاداری خود را همانند نَحَمِیا نشان داده‌ایم.‏

توطئهٔ قتل

۹.‏ دشمنان نَحَمِیا به چه شکل مخالفت خود را اِعمال داشتند و نَحَمِیا چه عکس‌العملی نشان داد؟‏

^۹ وقتی مخالفانِ پرستش حقیقی در زمان نَحَمِیا از پیشرفت کار بازسازی دیوارهای اورشلیم با خبر شدند شمشیرهای خود را آماده کردند تا «به اورشلیم حمله کنند.‏» به نظر می‌رسید برای یهودیان جای هیچ امیدی نیست.‏ چرا که در شمال سامری‌ها،‏ در شرق عَمّونیان،‏ در جنوب اَعراب و در غرب اَشْدُودیان اورشلیم را محاصره کرده بودند.‏ به نظر می‌آمد کارگران یهودی به دام افتاده‌اند.‏ آنان چه کردند؟‏ نَحَمِیا می‌گوید:‏ «ما به حضور خدای خود دعا کردیم.‏» اما دشمنان آنان را تهدید نمودند که ‹نابودشان می‌کنند و جلو کار را می‌گیرند.‏› نَحَمِیا کارگرانی را با «شمشیر و نیزه و کمان» مجهز نمود تا از شهر محافظت کنند.‏ به راستی که از دیدگاه انسانی پیروزی و موفقیت این گروه کوچک یهودیان در مقابل نیروی عظیم دشمن غیر ممکن بود.‏ اما نَحَمِیا به آنان گفت:‏ «از کسی نترسید!‏ فراموش نکنید که خداوند،‏ عظیم و مهیب است.‏» —‏ نَحَمِیا ۴:‏۷-‏۹،‏ ۱۱،‏ ۱۳،‏ ۱۴‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

۱۰.‏ الف)‏ به چه علّت دشمنان نَحَمِیا از حملات خود منصرف شدند؟‏ ب)‏ نَحَمِیا دست به چه اقداماتی زد؟‏

^۱۰ در این میان دشمنان نَحَمِیا به نحو غیرمنتظره‌ای دست از حملات خود برداشتند.‏ به چه دلیل؟‏ نَحَمِیا می‌نویسد:‏ «خدا مشورت ایشان را باطل کرده است.‏» با این وجود او می‌دانست که دشمنانشان هنوز دست از دشمنی برنداشته‌اند.‏ از این رو دوراندیشی نمود و در کار تغییراتی ایجاد کرد.‏ از آن پس کارگران «به یک دست کار می‌کردند و به دست دیگر اسلحه می‌گرفتند.‏» نَحَمِیا همچنین یک نفر را به عنوان «کَرِنّا نواز» تعیین نمود تا در صورت حملهٔ دشمنان با صدا در آوردن شیپور،‏ کارگران را از خطر آگاه سازد.‏ از همه مهم‌تر نَحَمِیا به مردم اطمینان داد که «خدای ما برای ما جنگ خواهد نمود.‏» (‏ نَحَمِیا ۴:‏۱۵-‏۲۰‏)‏ به این شکل،‏ کارگران برای حملات دشمن آمادگی داشتند و به کار بازسازی دیوار اورشلیم ادامه دادند.‏ ما از این گزارش چه می‌آموزیم؟‏

۱۱.‏ در کشورهایی که خدمت موعظه ممنوع است چه عاملی مسیحیان واقعی را قادر می‌سازد تا با بدی روبرو شوند و چطور بدی را با نیکویی مغلوب می‌سازند؟‏

^۱۱ گاه مسیحیان حقیقی نیز با مخالفت و خشونت روبرو می‌شوند.‏ در برخی از کشورها مخالفان بدخواه پرستش حقیقی در موضع قدرتند.‏ از دیدگاه انسانی برای هم‌ایمانانمان در این مناطق امیدی برای فعالیت نیست.‏ اما این شاهدان اطمینان دارند که ‹خدا برای آنان جنگ خواهد نمود.‏› آن دسته از خادمان خدا که اذیت و آزار را تجربه کرده‌اند خوب می‌دانند که یَهُوَه دعاهای آنان را می‌شنود و «مشورت» یا مقاصد دشمنان قدرتمند آنان را خنثی می‌سازد.‏ حتی در کشورهایی که کار موعظه آزاد نیست مسیحیان از راه‌های دیگری خبر خوش را به مردم می‌رسانند.‏ همان طور که کارگران برای بازسازی اورشلیم روش کار خود را تغییر دادند شاهدان یَهُوَه نیز هنگام رویارویی با حملاتِ دشمنان با دوراندیشی روش‌های موعظهٔ خود را تغییر می‌دهند.‏ البته آنان از سلاح در این راه استفاده نمی‌کنند.‏ (‏ ۲قُرِنتیان ۱۰:‏۴‏)‏ حتی تهدید و خشونت مانعی برای فعالیت‌های موعظهٔ آنان نیست.‏ (‏ ۱پِطْرُس ۴:‏۱۶‏)‏ در مقابل این برادران و خواهران،‏ با شجاعتِ تمام ‹بدی را با نیکویی مغلوب می‌سازند.‏›‏

دعوت به گفتگو

۱۲،‏ ۱۳.‏ الف)‏ مخالفان نَحَمِیا چه ترفندی به کار بستند؟‏ ب)‏ چرا نَحَمِیا به ملاقات مخالفان نرفت؟‏

^۱۲ بعد از این که دشمنان نَحَمِیا متوجه شدند که تهدیدات بی‌فایده است نقشه‌های زیرکانه‌تری کشیدند.‏ آنان از سه راه وارد عمل شدند.‏

^۱۳ اوّل این که دشمنان نَحَمِیا سعی کردند او را فریب دهند و گفتند:‏ «بیا تا در یکی از دهات بیابان اونو ملاقات کنیم.‏» اونو بین اورشلیم و سامره واقع بود.‏ دشمنانش به نَحَمِیا پیشنهاد کردند برای حل اختلاف‌نظراتشان در نیمهٔ راه یکدیگر را ملاقات کنند.‏ نَحَمِیا می‌توانست چنین تصوّر کند:‏ ‹پیشنهاد دشمنان به نظر معقولانه می‌آید.‏ بهتر است با یکدیگر به گفتگو بپردازیم تا این که بجنگیم.‏› اما نَحَمِیا چنین نکرد.‏ پیشنهادشان را رد نمود و گفت:‏ ‹ایشان قصد ضرر رساندن به او را دارند.‏› در حقیقت نَحَمِیا فهمید که دشمنانش چه نقشه‌ای دارند و فریب نخورد.‏ چهار مرتبه به مخالفانش گفت که نمی‌تواند به این ملاقات برود چون اگر دست از کار بکشد و پیش آنان رود کار به تعویق می‌افتد.‏ دشمنان حداکثر سعی و تلاش خود را کردند که نَحَمِیا با آن‌ها مصالحه کند.‏ اما او تمام توجه خود را به کار بازسازی دیوار معطوف داشت.‏ —‏ نَحَمِیا ۶:‏۱-‏۴‏.‏

۱۴.‏ نَحَمِیا چطور در مقابل تهمت‌زنندگان عمل کرد؟‏

^۱۴ دوّم این که دشمنان نَحَمِیا به شایعات متوسل شدند و او را متهم کردند که «قصد فتنه‌انگیزی» علیه اردشیرِ پادشاه (‏ اَرْتَحْشَستا )‏ را دارد.‏ بار دیگر به او گفتند:‏ «پس بیا تا با هم مشورت نماییم.‏» نَحَمِیا از ترفند دشمنان با خبر بود از این رو پیشنهادشان را رد نمود و در مورد آنان چنین گفت:‏ «جمیع ایشان خواستند ما را بترسانند،‏ به این قصد که دست‌های ما را از کار باز دارند تا کرده نشود.‏» نَحَمِیا این بار تهمت‌های آنان را چنین پاسخ گفت:‏ «مثل این کلام که تو می‌گویی واقع نشده است،‏ بلکه آن را از دل خود ابداع نموده‌ای.‏» از این گذشته نَحَمِیا به یَهُوَه متوسل شد و در دعا از او چنین خواست:‏ «ای خدا دست‌های مرا قوی ساز.‏» او اطمینان داشت که با کمک یَهُوَه می‌تواند توطئهٔ بدخواهانهٔ دشمنانش را خنثی سازد و کار ساخت دیوار اورشلیم را ادامه دهد.‏ —‏ نَحَمِیا ۶:‏۵-‏۹‏.‏

۱۵.‏ نبی دروغین نَحَمِیا را به چه کاری تشویق کرد و چرا نَحَمِیا آن را نپذیرفت؟‏

^۱۵ سوّم این که دشمنان نَحَمِیا از اسرائیلی خائنی به نام شَمَعْیا کمک گرفتند تا نَحَمِیا را به زیر پا گذاشتن شریعت خدا وا دارد.‏ شَمَعْیا به نَحَمِیا گفت:‏ «در خانهٔ خدا در هیکل جمع شویم و درهای هیکل را ببندیم زیرا که به قصد کشتن تو خواهند آمد.‏» او چنین وانمود کرد که نَحَمِیا برای نجات جان خود می‌تواند در معبد پنهان شود.‏ نَحَمِیا کاهن نبود و وارد شدنش به خانهٔ خدا از نظر شریعت گناه بود.‏ آیا نَحَمِیا برای نجات جان خود حاضر به شکستن قانون خدا بود؟‏ او در جواب چنین گفت:‏ «کیست مثل من که داخل هیکل بشود تا جان خود را زنده نگاه دارد؟‏ من نخواهم آمد.‏» چرا نَحَمِیا فریب دشمنان را نخورد؟‏ زیرا او می‌دانست با این که شَمَعْیا یک اسرائیلی است اما «خدا او را هرگز نفرستاده است.‏» در واقع نبی حقیقی هیچ‌گاه دیگران را به شکستن قانون خدا ترغیب نمی‌کند.‏ این بار نیز نَحَمِیا مغلوب بدی نشد.‏ بعد از مدتی چنین گزارش داد:‏ «حصار در بیست و پنجم ماه اِیلُول در پنجاه و دو روز به اتمام رسید.‏» —‏ نَحَمِیا ۶:‏۱۰-‏۱۵؛‏ اعداد ۱:‏۵۱؛‏ ۱۸:‏۷‏.‏

۱۶.‏ الف)‏ ما باید با دوستان دروغین،‏ تهمت‌زنندگان و برادران دروغین چگونه برخورد کنیم؟‏ ب)‏ چطور می‌توانید نشان دهید که در مورد اعتقادتان در خانه،‏ مدرسه و محل کار هرگز سازش نمی‌کنید؟‏

^۱۶ همانند نَحَمِیا شاید ما نیز با مخالفانی روبرو شویم؛‏ مخالفانی مانند دوستان دروغین،‏ تهمت‌زنندگان و برادران دروغین.‏ برخی ممکن است ما را متقاعد نمایند که آنان را به اصطلاح در نیمهٔ راه ملاقات کنیم یعنی با آنان سازش نماییم.‏ شاید برخی بخواهند از شوق ما در خدمت بکاهند و به ما بقبولانند که خدمتمان را به یَهُوَه خدا کمتر کنیم و نیروی خود را در پی اهداف دنیوی بکار بریم.‏ اما چون ملکوت خدا در رأس زندگی ما قرار دارد ما با چنین طرز فکری سازش نخواهیم کرد.‏ (‏ متّیٰ ۶:‏۳۳؛‏ لوقا ۹:‏۵۷-‏۶۲‏)‏ در زمان نَحَمِیا دشمنان او را متهم ساختند که بر ضدّ پادشاه دست به شورش زده است.‏ مخالفان به ما نیز تهمت می‌زنند.‏ در بعضی از کشورها ما را خطری برای کشور و دولت می‌شمارند.‏ از برخی از این اتهامات قضایی شاهدان تبرئه شده‌اند.‏ نتیجهٔ این اتهامات هر چه که باشد ما با اطمینان تمام دعا می‌کنیم که یَهُوَه خدا مطابق با اراده‌اش دست به عمل زند.‏ (‏ فیلِپّیان ۱:‏۷‏)‏ مخالفت حتی ممکن است از طرف کسانی باشد که به ظاهر خادم خدا می‌باشند.‏ همان طور که یک اسرائیلی نَحَمِیا را به شکستن قانون خدا ترغیب نمود مرتدان که شاهد یَهُوَه بوده‌اند نیز ما را به زیر پا گذاشتن قانون خدا ترغیب می‌کنند.‏ اما ما هر گونه ارتداد را رد می‌کنیم زیرا می‌دانیم که نجات ما نه به شکستن قانون خدا بلکه به حفظ آن بستگی دارد.‏ (‏ ۱یوحنّا ۴:‏۱‏)‏ بلی،‏ به کمک یَهُوَه می‌توانیم بدی را به هر شکل که باشد مغلوب سازیم.‏

اعلام خبر خوش علی‌رغم مخالفت

۱۷،‏ ۱۸.‏ الف)‏ شیطان و نمایندگانش سعی در انجام چه کاری دارند؟‏ ب)‏ شما مصمم به انجام چه کاری هستید و چرا؟‏

^۱۷ کتاب مقدّس در ارتباط با مسیحیان مسح‌شده می‌گوید که ایشان به واسطهٔ «شهادت خود بر [شیطان] غالب آمدند.‏» (‏ مکاشفه ۱۲:‏۱۱‏)‏ مطابق با آیهٔ فوق رابطه‌ای مستقیم بین غلبه بر شیطان یعنی سرچشمهٔ بدی و موعظهٔ بشارت ملکوت وجود دارد.‏ پس جای تعجب نیست که شیطان با استفاده از مخالفان،‏ بی‌رحمانه به مسح‌شدگان و «گروه عظیم» حمله می‌کند.‏ —‏ مکاشفه ۷:‏۹؛‏ ۱۲:‏۱۷‏.‏

^۱۸ همان طور که در این مقاله بررسی نمودیم دشمنان مخالفت‌هایشان را به صورت لفظی یا تهدید و خشونت نشان می‌دهند و یا از ترفندهای زیرکانه استفاده می‌کنند.‏ هدف شیطان این است که خادمان خدا را از موعظهٔ بشارت ملکوت منحرف سازد.‏ اما او در این راه شکست خواهد خورد زیرا خادمان خدا با سرمشق قرار دادن نَحَمِیا مصممند ‹بدی را با نیکویی مغلوب سازند.‏› آنان تا زمانی که یَهُوَه خدا تعیین کرده است به موعظهٔ بشارت ملکوت ادامه خواهند داد.‏ —‏ مَرقُس ۱۳:‏۱۰؛‏ رومیان ۸:‏۳۱؛‏ فیلِپّیان ۱:‏۲۷،‏ ۲۸‏.‏

‏[پاورقی]‏

آیا به یاد می‌آورید؟‏

‏• خادمان خدا در گذشته و امروز با چه مخالفت‌هایی روبرو بوده و هستند؟‏

‏• دشمنان نَحَمِیا چه هدفی داشتند و دشمنان خدا امروزه چه منظوری دارند؟‏

‏• ما چگونه می‌توانیم با نیکویی بدی را مغلوب سازیم؟‏

‏[کادر/تصویر در صفحهٔ ۲۸]‏

درس‌هایی از کتاب نَحَمِیا

خدّام خدا با چه رفتارهایی روبرو می‌شوند؟‏

‏• تمسخر

‏• تهدید

‏• فریب

چه افرادی خدّام خدا را فریب می‌دهند؟‏

‏• دوستان دروغین

‏• تهمت‌زنندگان

‏• برادران دروغین

خدّام خدا چگونه بدی را مغلوب می‌سازند؟‏

‏• با تمرکز بر تکالیف الٰهی

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۶]‏

علی‌رغم مخالفت‌های بی‌امان،‏ نَحَمِیا و همکارانش دیوار اورشلیم را بازسازی کردند

‏[تصویر در صفحهٔ ۳۰]‏

مسیحیان واقعی با شجاعت خبر خوش را به دیگران موعظه می‌کنند