چه روحیه‌ای را نمایان می‌سازید؟‏

‏«فیض خداوندْ عیسی مسیح با روح شما باد.‏»—‏فیلیمو ۲۵‏.‏

از این مقاله چه آموختیم؟‏

چرا اهمیت دارد به روحیه و طرز فکرمان توجه کنیم؟‏

از چه طرز فکری باید دوری کنیم و چگونه؟‏

در نمایان ساختن روحیه‌ای بناکننده چه می‌توان کرد؟‏

۱.‏ پولُس در نامه‌هایش چه عبارتی را مرتباً بیان کرد؟‏

پولُس رسول در نامه‌هایش به هم‌ایمانان مرتباً نوشت که امیدوار است روحیهٔ جماعتشان مورد قبول خدا و مسیح واقع شود.‏ برای مثال به مسیحیان غَلاطیه نوشت:‏ «فیض خداوند ما عیسی مسیح با روح شما باد!‏ آمین!‏» (‏غلا ۶:‏۱۸‏)‏ منظور پولُس از «روح شما» چه بود؟‏

۲،‏ ۳.‏ الف)‏ پولُس واژهٔ «روح» را برخی اوقات به چه مفهوم به کار می‌بُرد؟‏ ب)‏ در رابطه با روحیه و طرز فکرمان چه سؤالاتی باید از خود بپرسیم؟‏

^۲ واژهٔ «روح» در این مضمون که پولُس استفاده کرد به نیرویی دلالت دارد که شخص را به سخن یا عملی ویژه وامی‌دارد.‏ شخص ممکن است مهربان،‏ باملاحظه،‏ ملایم،‏ سخاوتمند یا بخشنده باشد.‏ کتاب مقدّس کسی را که «روحی ملایم و آرام» و «روح حلیم دارد،‏» تحسین می‌کند.‏ (‏۱پطر ۳:‏۴؛‏ امث ۱۷:‏۲۷‏)‏ اما شخصی دیگر ممکن است بدزبان،‏ مال‌پرست،‏ بیش از حد حساس یا خودرأی باشد.‏ از آن بدتر،‏ کسانی می‌باشند که افکار ناپاک دارند یا نامطیع و حتی سرکش می‌باشند.‏

^۳ پس پولُس با گفتن «خداوند با روح تو باشد،‏» می‌خواست برادرانش را ترغیب کند تا طرز فکر و روحیه‌شان را با ارادهٔ خدا و شخصیت مسیح هماهنگ سازند.‏ (‏۲تیمو ۴:‏۲۲؛‏ کولُسیان ۳:‏۹-‏۱۲ خوانده شود.‏‏)‏ بسیار عاقلانه است که از خود بپرسیم:‏ ‹چه روحیه‌ای از خود نمایان می‌سازم؟‏ چگونه می‌توانم برای خوشنودی خدا،‏ طرز فکرم را اصلاح کنم؟‏ آیا می‌کوشم تا روحیهٔ مثبت را در جماعت ایجاد سازم؟‏› برای مثال،‏ گلستانی را از گل آفتابگردان در نظر گیرید.‏ درخشش هر یک از گل‌ها به زیبایی گلزار می‌افزاید.‏ آیا ما نیز یکی از گل‌هایی هستیم که به زیبایی جماعت می‌افزاید؟‏ مطمئناً هر یک از ما باید در این راه بکوشد.‏ حال چگونه می‌توان روحیه‌ای را نمایان ساخت که باعث خوشنودی یَهُوَه شود؟‏

از روحیهٔ دنیا اجتناب کنید

۴.‏ «روح این دنیا» چیست؟‏

^۴ در کتاب مقدّس آمده است:‏ «ما نه روح این دنیا،‏ بلکه روحی را یافته‌ایم که از خداست.‏» (‏۱قر ۲:‏۱۲‏)‏ منظور از «روح این دنیا» چیست؟‏ این همان روح یا روحیه‌ای است که در اِفِسُسیان ۲:‏۲ ذکر شده است:‏ «زمانی .‏ .‏ .‏ از روشهای این دنیا و از رئیس قدرت هوا پیروی می‌کردید،‏ از همان روحی که هم‌اکنون در سرکشان عمل می‌کند.‏» این «هوا» همان روحیه یا طرز فکر مردم دنیاست که اطراف ما را پر ساخته است.‏ برای مثال،‏ بسیاری از مردم اطرافمان چنین طرز فکری دارند:‏ ‹هیچ کس حق ندارد برایم تعیین و تکلیف کند› یا ‹برو حقت را بگیر.‏› آنان مطابق با دنیای شیطان ‹سرکشانه عمل می‌کنند.‏›‏

۵.‏ برخی در اسرائیل چه روحیهٔ بدی از خود نشان دادند؟‏

^۵ از ایّام قدیم انسان‌ها چنین روحیه و طرز فکری داشته‌اند.‏ در روزگار موسی،‏ قُوْرَح بر ضدّ منصوب‌شدگان جماعتِ اسرائیل آشوب کرد.‏ او به ویژه هارون و پسرانش را که برای کهانت برگزیده شده بودند مورد هدف قرار داد.‏ شاید عیب‌های آنان را ملاحظه کرده بود.‏ یا شاید به موسی گفته بود که بین خویشاوندان خود و بقیهٔ قوم فرق قائل می‌شود و امتیازات را به بستگانش می‌دهد.‏ مشکل این بود که قُوْرَح امور را با دید بشری نگریست و به منصوب‌شدگان یَهُوَه با بی‌احترامی چنین گفت:‏ «شما از حد خود تجاوز می‌نمایید،‏ .‏ .‏ .‏ چرا خویشتن را بر جماعتِ خداوند بر می‌افرازید؟‏» (‏اعد ۱۶:‏۳‏)‏ داتان و اَبیرام نیز به همین شکل از موسی شکایت کردند و به او گفتند که ‹می‌خواهد خود را بر آنان حکمران سازد.‏› وقتی موسی آنان را به نزدش فراخواند،‏ با تکبّر چنین گفتند:‏ «نمی‌آییم!‏» (‏اعد ۱۶:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ یَهُوَه به وضوح از طرز فکر آنان خوشنود نبود چرا که تمامی آن سرکشان را نابود کرد.‏—‏اعد ۱۶:‏۲۸-‏۳۵‏.‏

۶.‏ برخی در قرن اول چگونه نشان دادند که طرز فکری منفی دارند و دلیل آن ممکن است چه بوده باشد؟‏

^۶ برخی مردان در قرن اول از «اقتدار خداوند» یعنی از آنانی انتقاد می‌کردند که خدا به ایشان اقتدار و اختیاراتی در جماعت داده بود.‏ (‏یهو ۸‏)‏ احتمالاً این مردان به امتیازات خود قانع نبودند و سعی می‌کردند دیگران را بر ضدّ مردان منصوب‌شده که وظایف الٰهی خود را به خوبی انجام می‌دادند برانگیزانند.‏—‏ ۳یوحنا ۹،‏ ۱۰ خوانده شود.‏

۷.‏ از چه طرز فکری در جماعت باید برحذر بود؟‏

^۷ باید بسیار مواظب بود که چنین روحیه‌ای به هیچ وجه در جماعت مسیحی پدیدار نشود.‏ همان طور که مشایخ روزگار موسی و روزگار یوحنای رسول کامل نبودند،‏ پیران مسیحی جماعت نیز کامل نیستند.‏ ممکن است اشتباهات پیران مسیحی بر شخص ما تأثیر بگذارد.‏ اگر چنین اتفاقی بیفتد بجا نخواهد بود همچون مردم دنیا در پی حق خود برآییم یا بگوییم که «این برادر باید تقاص کارش را پس دهد.‏» یَهُوَه شاید برخی از خطاهای کوچک را نادیده بگیرد.‏ آیا شایسته نیست که ما نیز مانند یَهُوَه عمل کنیم؟‏ برخی که گناهی بزرگ مرتکب شده‌اند دست کمک پیران مسیحی را به دلیل عیب‌هایشان رد کرده‌اند.‏ چنین واکنشی مانند این است که بیمار برای درمان پیش دکترش نرود چون از او خوشش نمی‌آید.‏

۸.‏ چه آیاتی به ما کمک می‌کند تا نگرشی درست نسبت به سرپرستان جماعت داشته باشیم؟‏

^۸ به یاد آوردن این تصویر از عیسی که «در دست راستش هفت ستاره» دارد به ما کمک می‌کند تا از چنین روحیه‌ای اجتناب کنیم.‏ «هفت ستاره» نمایانگر سرپرستان مسح‌شده است ولی همین طور اشاره به تمام پیران مسیحی دارد.‏ عیسی قادر است هر کاری بخواهد با آن «هفت ستاره» بکند.‏ (‏مکا ۱:‏۱۶،‏ ۲۰‏)‏ پس عیسی که سر جماعت مسیحی است هیئت پیران را کاملاً تحت کنترل دارد.‏ اگر پیری از هیئت پیران نیاز به اصلاح داشته باشد،‏ عیسی که «چشمانش چون آتشِ مشتعل» است این کار را در وقت مناسب و به شیوهٔ خود انجام خواهد داد.‏ (‏مکا ۱:‏۱۴‏)‏ طی این مدت باید به آنانی که با روح‌القدس منصوب شده‌اند احترام بگذاریم چرا که پولُس نوشت:‏ «از [سرپرستان] خود اطاعت کنید و تسلیم آنها باشید؛‏ زیرا ایشان بر جانهای شما دیده‌بانی می‌کنند و باید حساب بدهند.‏ پس بگذارید کار خود را با شادمانی انجام دهند نه با آه و ناله،‏ زیرا این به نفع شما نخواهد بود.‏»—‏عبر ۱۳:‏۱۷‏.‏

۹.‏ الف)‏ برادری که اصلاح یا تأدیب شود ممکن است چه روحیه‌ای از خود نمایان سازد؟‏ ب)‏ بهترین واکنش نسبت به تأدیب چیست؟‏

^۹ گاهی شخص با تأدیب شدن یا از دست دادن امتیازی نمایان می‌سازد که چه طرز فکر و روحیه‌ای دارد.‏ پیران جماعتی با سنجیدگی به برادری جوان در مورد بازی‌های کامپیوتریِ خشونت‌آمیز توصیه دادند.‏ متأسفانه آن برادر به توصیه توجه نکرد و امتیاز خادم کمکی را از دست داد چرا که بر اساس کتاب مقدّس شرایط خادمی را از دست داده بود.‏ (‏مز ۱۱:‏۵‏،‏ ترجمهٔ هزارهٔ نو؛‏ ۱تیمو ۳:‏۸-‏۱۰‏)‏ این برادر پس از آن به همه اعلام کرد که با تصمیم پیران موافق نیست و نیز نامه‌هایی به دفتر شعبه نوشت و از پیران انتقاد کرد.‏ همچنین دیگران را برانگیخت تا به دفتر شعبه نامه بنویسند.‏ اگر برای توجیه خطای خود در پی عذر و بهانه باشیم،‏ صلح و آرامش جماعت را به خطر می‌اندازیم.‏ پس بهتر است که تأدیب را فرصتی برای پی‌بردن به ضعف‌هایمان بدانیم و سریع آن را بپذیریم.‏—‏ مراثی اِرْمیا ۳:‏۲۸،‏ ۲۹ خوانده شود.‏

۱۰.‏ الف)‏ یعقوب ۳:‏۱۶-‏۱۸ چه درسی در مورد روحیهٔ مثبت و منفی به ما می‌دهد؟‏ ب)‏ نتیجهٔ به‌کارگیری ‹حکمت از بالا› چیست؟‏

^۱۰ یعقوب ۳:‏۱۶-‏۱۸ به ما نشان می‌دهد که داشتن چه روحیه‌ای در جماعت غلط و چه روحیه‌ای صحیح است.‏ در آنجا آمده است:‏ «هر جا حسد و جاه‌طلبی باشد،‏ در آنجا آشوب و هر گونه کردار زشت نیز خواهد بود.‏ امّا آن حکمت که از بالاست،‏ نخست پاک است،‏ سپس صلح‌آمیز و ملایم و نصیحت‌پذیر،‏ و سرشار از رحمت و ثمرات نیکو،‏ و بَری از تبعیض و ریا!‏ پارسایی،‏ محصولی است که در صلح و صفا،‏ و به دست صلحجویان کاشته می‌شود.‏» وقتی هماهنگ با ‹حکمت از بالا› عمل کنیم،‏ خصوصیات مسیحی به ما کمک می‌کند روحیه و طرز فکری مثبت را در بین برادران ترویج دهیم.‏

روحیه‌ای در جماعت نشان دهید که نشان احترام است

۱۱.‏ الف)‏ حفظ طرز فکری صحیح ما را از چه کاری باز می‌دارد؟‏ ب)‏ از داود چه می‌آموزیم؟‏

^۱۱ باید به خاطر داشته باشیم که یَهُوَه پیران مسیحی را گماشته است تا ‹گلهٔ خدا را شبانی کنند.‏› (‏اعما ۲۰:‏۲۸؛‏ ۱پطر ۵:‏۲‏)‏ چه پیر مسیحی باشیم چه نباشیم عاقلانه است که به ترتیبات خدا احترام بگذاریم.‏ حفظ طرز فکری صحیح به ما کمک می‌کند که در پی مقام و رتبه نباشیم.‏ شاؤل،‏ پادشاه اسرائیل فکر کرد که داود می‌خواهد پادشاهی‌اش را قصب کند.‏ از این رو،‏ «بر داود به چشم بد می‌نگریست.‏» (‏۱سمو ۱۸:‏۹‏)‏ شاؤل طرز فکری غلط در خود به وجود آورد و حتی در صدد کشتن داود بر آمد.‏ به جای آن که مانند شاؤل بیش از حد در فکر جاه و مقام باشیم بهتر است که طرز فکری مانند داود داشته باشیم.‏ داود با وجود تمام بی‌عدالتی‌هایی که در حقش شد،‏ همیشه به برگزیدهٔ خدا احترام می‌گذاشت.‏—‏ ۱سموئیل ۲۶:‏۲۳ خوانده شود.‏

۱۲.‏ چه طرز فکری در جهت اتحاد جماعت کمک می‌کند؟‏

^۱۲ اختلاف‌نظر ممکن است منشأ آزردگی در جماعت باشد و حتی در میان سرپرستان نیز رخ دهد.‏ کتاب مقدّس در این رابطه می‌گوید:‏ «در احترام گذاشتن به یکدیگر،‏ از هم پیشی بگیرید» و «خود را برتر از دیگران مپندارید.‏» (‏روم ۱۲:‏۱۰،‏ ۱۶‏)‏ پس به جای پافشاری بر عقایدمان باید بپذیریم که گاهی اوقات برای حل یک موضوع راه‌حل‌هایی مختلف وجود دارد.‏ اگر بکوشیم دیدگاه دیگران را درک کنیم در اتحاد جماعت تأثیری بسزا می‌گذاریم.‏—‏فیلیپ ۴:‏۵‏.‏

۱۳.‏ نسبت به نظراتمان چه دیدگاهی باید داشته باشیم و چه گزارشی از کتاب مقدّس عملکرد صحیح را نشان می‌دهد؟‏

^۱۳ آیا این موضوع بدین مفهوم است که اگر مشکلی در جماعت رخ داد،‏ نظرمان را بیان نکنیم؟‏ خیر.‏ در قرن اول،‏ مسئله‌ای به وجود آمد که موجب بحث و مخالفت‌های شدید شد.‏ پس «قرار بر این شد که آن دو [یعنی پولُس و برنابا] به همراه تنی چند از ایمانداران به اورشلیم بروند و این مسئله را با رسولان و مشایخ در میان نهند.‏» (‏اعما ۱۵:‏۲‏)‏ مطمئناً آن برادران عقاید و نظراتی متفاوت داشتند.‏ ولی پس از آن که هر یک نظرش را بیان کرد و با هدایت روح‌القدس تصمیمی گرفته شد،‏ دیگر کسی بر عقیدهٔ خود پافشاری نکرد.‏ سپس جماعات با دریافت نامه از تصمیم گرفته‌شده آگاه،‏ «از پیام دلگرم‌کنندهٔ آن شادمان» و «در ایمان استوار» شدند.‏ (‏اعما ۱۵:‏۳۱؛‏ ۱۶:‏۴،‏ ۵‏)‏ امروزه نیز وقتی موضوعی را به عهدهٔ برادران مسئول می‌سپاریم باید اطمینان داشته باشیم که آنان به دقت در مورد سخنان ما فکر و در صورت لزوم به آن رسیدگی می‌کنند.‏

در روابط با یکدیگر طرز فکری صحیح داشته باشید

۱۴.‏ در روابطمان با یکدیگر چگونه می‌توانیم روحیه‌ای مثبت نشان دهیم؟‏

^۱۴ در روابطمان با یکدیگر موقعیت‌هایی پیش می‌آید که روحیه و طرز فکری درست نمایان سازیم.‏ برای مثال،‏ وقتی کسی ما را می‌رنجاند با بخشیدن می‌توانیم روحیه‌ای مثبت نشان دهیم.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «نسبت به یکدیگر بردبار باشید و چنانچه کسی نسبت به دیگری کدورتی دارد،‏ او را ببخشاید.‏ چنانکه خداوند شما را بخشود،‏ شما نیز یکدیگر را ببخشایید.‏» (‏کول ۳:‏۱۳‏)‏ عبارت «چنانچه کسی نسبت به دیگری کدورتی دارد» به مفهوم این است که شخص ممکن است دلیلی موجه برای دلخوری داشته باشد.‏ با این حال،‏ به جای آن که بر ناکاملی دیگران تمرکز کنیم و آرامش جماعت را بر هم زنیم باید از خدای بخشنده سرمشق گیریم و دوشادوش به خدمتمان ادامه دهیم.‏

۱۵.‏ الف)‏ بخشش را از ایّوب چگونه می‌آموزیم؟‏ ب)‏ دعا چگونه کمک می‌کند که روحیه‌ای مثبت نمایان سازیم؟‏

^۱۵ ما بخشش را از ایّوب می‌توانیم بیاموزیم.‏ سه دوست وی،‏ او را به جای تسلّی با سخنانشان رنجاندند.‏ ولی ایّوب آنان را بخشید.‏ چگونه؟‏ او «برای اصحاب [یعنی دوستان] خود دعا کرد.‏» (‏ایو ۱۶:‏۲؛‏ ۴۲:‏۱۰‏)‏ وقتی برای کسی دعا می‌کنیم که ما را رنجانده است،‏ طرز فکرمان نسبت به او تغییر می‌کند.‏ دعا برای برادران و خواهرانمان به ما کمک می‌کند که روحیه‌ای همچون مسیح در خود پرورش دهیم.‏ (‏یو ۱۳:‏۳۴،‏ ۳۵‏)‏ به علاوه،‏ باید برای دریافت روح‌القدس نیز دعا کنیم.‏ (‏لو ۱۱:‏۱۳‏)‏ روح خدا به ما کمک می‌کند خصوصیات مسیحی را در روابطمان با یکدیگر نمایان سازیم.‏—‏ غَلاطیان ۵:‏۲۲،‏ ۲۳ خوانده شود.‏

تأثیر روحیهٔ مثبت شما در کل جماعت

۱۶،‏ ۱۷.‏ مصمم به نمایان ساختن چه روحیه‌ای هستید؟‏

^۱۶ وقتی هر یک از ما سخت بکوشد روحیهٔ مثبت را حفظ کند،‏ در کل جماعت تأثیر مثبت می‌گذارد.‏ شاید بررسی این مقاله به ما کمک کرده باشد طرز فکرمان را اصلاح کنیم و روحیه‌ای سازنده نمایان سازیم.‏ در این صورت،‏ بگذاریم کلام خدا تغییرات لازم را در ما به وجود آورد.‏ (‏عبر ۴:‏۱۲‏)‏ پولُس که می‌کوشید برای جماعت نمونه‌ای خوب باشد چنین گفت:‏ «زیرا در خود عیبی نمی‌بینم،‏ امّا این مرا بی‌گناه نمی‌سازد.‏ بلکه خداوند است که دربارهٔ من قضاوت می‌کند.‏»—‏۱قر ۴:‏۴‏.‏

^۱۷ همهٔ ما باید بکوشیم تا روحیهٔ مثبت جماعت حفظ شود.‏ وقتی خصوصیات الٰهی را در خود به وجود آوریم،‏ بر عقاید خود پافشاری نکنیم یا در پی رتبه و مقام نباشیم،‏ در روحیهٔ مثبت جماعت تأثیری خوب خواهیم گذاشت.‏ وقتی هم‌ایمانانمان را سریع ببخشیم و در موردشان مثبت فکر کنیم،‏ با آنان در صلح و صفا به سر خواهیم برد.‏ (‏فیلیپ ۴:‏۸‏)‏ با عمل کردن به این نکات می‌توانیم اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه و عیسی ‹با روح ما› خواهند بود.‏—‏فیلیمو ۲۵‏.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۴]‏

تعمّق در نقش عیسی چه تأثیری بر واکنشمان به تأدیب دارد؟‏