^۱۲ در نتیجه،‏ این امر که دانیال مشاهده کرد خدا ‹بر کرسی جلوس می‌فرماید› به معنای آمدن او برای اجرای داوری بود.‏ پیش از آن،‏ داوود چنین سرایید:‏ «[یَهُوَه] انصاف و داورئ من کردی،‏ داور عادل بر مسند نشستهٔ.‏» (‏مزمور ۹:‏⁠۴،‏ ۷‏)‏ و یوئیل اینچنین نوشت:‏ «امّتها برانگیخته شوند و بوادئ یَهُوْشافاط برآیند زیرا که من [یَهُوَه] در آنجا خواهم نشست تا بر همهٔ امّتها .‏ .‏ .‏ داوری نمایم.‏» (‏یوئیل ۳:‏⁠۱۲‏؛‏ با اشعیا ۱۶:‏⁠۵ مقایسه شود.‏)‏ عیسی و پولس،‏ هر دو در موقعیتهای قضاییی قرار گرفتند که در آن یک انسان برای شنیدن دعوی و اجرای داوری نشست.‏b —‏ یوحنا ۱۹:‏⁠۱۲-‏۱۶؛‏ اعمال ۲۳:‏⁠۳؛‏ ۲۵:‏⁠۶‏.‏