آیا همچون یَهُوَه به ضعف‌های بشری می‌نگرید؟‏

۱،‏ ۲.‏ چرا پولُس با ضعیفان همدردی می‌کرد؟‏

همهٔ ما گهگاهی ضعیف می‌شویم.‏ ممکن است بیماری آنفلوآنزا یا آلرژی آنقدر ما را ضعیف کند که انجام کارهای روزمره برایمان سخت باشد.‏ حال تصوّر کنید که نه فقط یک یا دو هفته بلکه برای ماه‌ها احساس ضعف و سستی کنید.‏ در چنین موقعیت‌هایی آیا خوشحال نمی‌شوید که دیگران با شما همدردی کنند؟‏

^۲ پولُس رسول اشخاص ضعیف را درک می‌کرد،‏ چون با فشارهایی از خارج و داخل جماعت روبرو شده بود.‏ او بیش از یک بار فشارهایی فراتر از توانش را تحمّل کرد.‏ (‏۲قر ۱:‏۸؛‏ ۷:‏۵‏)‏ از این رو،‏ گفت:‏ «کیست که ضعیف شود و من ضعیف نشوم؟‏» (‏۲قر ۱۱:‏۲۹‏)‏ پولُس رسول،‏ اعضای مختلف جماعت مسیحی را به اعضای مختلف بدن تشبیه کرد و گفت که آنانی که «ضعیفتر می‌نمایند،‏ بسیار ضروریترند.‏» (‏۱قر ۱۲:‏۲۲‏)‏ منظور پولُس از این گفته چه بود؟‏ چرا باید کسانی را که ضعیف به نظر می‌آیند،‏ از دید یَهُوَه بنگریم؟‏ داشتن دیدگاه یَهُوَه چه فوایدی برای ما دارد؟‏

۳.‏ چه چیزی ممکن است بر طرز فکر ما نسبت به ضعیفان در جماعت تأثیر بگذارد؟‏

^۳ ما در دنیایی زندگی می‌کنیم که قوّت و جوانی بسیار ستوده می‌شود و مردم با همدیگر به رقابت می‌پردازند تا به موفقیت دست یابند؛‏ حتی اگر لازم باشد که دیگران را خُرد کنند.‏ چنین رفتاری در میان ما قابل قبول نیست.‏ با این حال،‏ ممکن است ناآگاهانه نسبت به کسانی که مرتباً نیاز به کمک دارند،‏ طرز فکری منفی به وجود آوریم؛‏ حتی نسبت به ضعیفان در جماعت.‏ ولی ما می‌توانیم با الگو گرفتن از خدا دیدگاهی متعادل در خود به وجود آوریم.‏

۴،‏ ۵.‏ الف)‏ تشبیه ۱قُرِنتیان ۱۲:‏۲۱-‏۲۳ چه چیزی را در مورد دیدگاه یَهُوَه نشان می‌دهد؟‏ توضیح دهید.‏ ب)‏ از کمک به ضعیفان چه فوایدی می‌بریم؟‏

^۴ تشبیهی در نامهٔ اول پولُس رسول به قُرِنتیان،‏ دیدگاه یَهُوَه را نسبت به ضعف‌های بشری نشان می‌دهد.‏ پولُس در باب ۱۲ یادآوری می‌کند که حتی اعضای ضعیف‌تر بدن نیز عملی انجام می‌دهند.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۱۲:‏۱۲،‏ ۱۸،‏ ۲۱-‏۲۳ خوانده شود.‏)‏ برخی از معتقدان به تئوری تکامل ادعا کرده‌اند که به برخی از اعضای بدن بشر نیازی نیست.‏ در حالی که در تحقیقات علمِ کالبدشناسی دریافت شده است که برخی از اعضای بدن که سابقاً بی‌فایده محسوب می‌شدند،‏ در واقع،‏ فعالیت‌های مهمی را به عهده دارند.‏a برای مثال،‏ برخی که عقیده داشتند،‏ انگشت کوچک پا اضافی است اکنون تشخیص داده‌اند که این عضو در ایجاد تعادل کل بدن نقشی مهم ایفا می‌کند.‏

^۵ تشبیه پولُس رسول نشان می‌دهد که به همهٔ اعضای جماعت مسیحی نیاز است.‏ برخلاف شیطان که می‌خواهد به ما بقبولاند که بی‌ارزشیم،‏ یَهُوَه برای خادمانش،‏ حتی آنانی که به نظر ضعیف می‌نمایند،‏ ارزش قائل است.‏ (‏ایو ۴:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ دیدگاه یَهُوَه به هر یک از ما کمک می‌کند تا احساس کنیم در جماعت محلّی و در قوم جهانی خدا به ما نیاز است.‏ برای مثال،‏ فکر کنید که وقتی به سالخورده‌ای در سالن جماعت کمک می‌کنید،‏ لازم است همگام با قدم‌های او راه روید.‏ این کار برای هر دوی شما مفید است؛‏ از یک سو به شخص سالخورده کمک شده است و از سوی دیگر به شما شادی می‌دهد،‏ به شما کمک می‌کند که بیشتر صبور باشید،‏ بیشتر محبت کنید و به بلوغ مسیحی برسید.‏ (‏افس ۴:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ بلی،‏ یَهُوَه می‌خواهد که برای برادران و خواهرانمان ارزش قائل باشیم،‏ حتی برای آنانی که ضعیف می‌نمایند.‏ چنین دیدگاهی باعث می‌شود که از برادران و خواهرانمان انتظارات بیش از حد نداشته باشیم و محبت در جماعت شکوفا شود.‏

۶.‏ پولُس کلمات «ضعیف» و «قوی» را در رابطه با چه چیزی استفاده کرد و منظورش چه بود؟‏

^۶ درست است که پولُس رسول در نامه‌اش به قُرِنتیان از واژه‌های «ضعیف» و «ضعف» استفاده کرد تا دیدگاه بی‌ایمانان را نسبت به مسیحیان قرن اول و احساسش را نسبت به خود نشان دهد.‏ (‏۱قر ۱:‏۲۶،‏ ۲۷؛‏ ۲:‏۳‏)‏ وقتی پولُس رسول عده‌ای از مسیحیان را «قوی» نامید،‏ قصد نداشت که به برخی مسیحیان احساس برتری و به برخی احساس خواری دهد.‏ (‏روم ۱۵:‏۱‏)‏ منظور او این بود که مسیحیان باتجربه باید نسبت به مسیحیان کم‌تجربه صبور باشند.‏

۷.‏ چه عواملی ممکن است ما را از کمک کردن به ضعیفان بازدارد؟‏

^۷ وقتی به ضعیفان کمک می‌کنیم،‏ نه فقط یَهُوَه را الگو قرار می‌دهیم بلکه خشنودی او را نیز کسب می‌کنیم.‏ (‏مز ۴۱:‏۱؛‏ افس ۵:‏۱‏)‏ مسلّماً دیدگاه منفی نسبت به ضعیفان مانع می‌شود که دست یاری به سوی آنان دراز کنیم.‏ یا ممکن است از آنان دوری کنیم،‏ چون نمی‌دانیم چگونه با آنان همدردی کنیم.‏ سینتیا،‏b خواهری که شوهرش او را ترک کرده بود،‏ چنین گفت:‏ «اگر برادر و خواهران از ما دوری کنند و همدردی نکنند،‏ دلمان می‌شکند.‏ وقتی تحت سختی‌ها قرار می‌گیریم،‏ نیاز داریم دیگران در کنارمان باشند.‏» داود پادشاه نیز وقتی دوستانش او را رها کردند،‏ رنجیده‌خاطر شد.‏—‏مز ۳۱:‏۱۲‏.‏

۸.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند که هم‌ایمانانمان را بهتر درک کنیم؟‏

^۸ چه چیزی به ما کمک می‌کند که هم‌ایمانان نیازمندمان را بهتر درک کنیم؟‏ باید به یاد داشته باشیم که بسیاری از آنان تحت موقعیت‌های سخت از جمله بیماری،‏ زندگی با همسری بی‌ایمان یا افسردگی قرار دارند.‏ ممکن است خود ما روزی با چنین مشکلاتی مواجه شویم.‏ یَهُوَه قوم اسرائیل را قبل از ورود به سرزمین موعود یادآوری کرد که در مصر فقیر و ضعیف بودند.‏ از این رو،‏ نباید «دل خود را» نسبت به برادرانشان «سخت» سازند.‏ در واقع،‏ یَهُوَه از آنان انتظار داشت که به نیازمندان کمک کنند.‏—‏تث ۱۵:‏۷،‏ ۱۱؛‏ لاو ۲۵:‏۳۵-‏۳۸‏.‏

۹.‏ هم‌ایمانی که در موقعیت سخت قرار دارد،‏ به چه چیزی نیاز دارد؟‏ توضیح دهید.‏

^۹ به جای قضاوت کردن یا مظنون شدن،‏ باید از لحاظ روحانی به آنانی که در موقعیت‌های سخت قرار دارند،‏ کمک کنیم.‏ (‏ایو ۳۳:‏۶،‏ ۷؛‏ مت ۷:‏۱‏)‏ برای مثال،‏ وقتی موتورسواری تصادف می‌کند،‏ آیا بخش اورژانس بیمارستان در پی علّت تصادف بر می‌آید؟‏ خیر،‏ آنان سریع دست به کار می‌شوند تا به شخص مجروح کمک کنند.‏ به طور مشابه،‏ اگر هم‌ایمانی در اثر مشکلات ضعیف شود،‏ اولویت ما باید کمک روحانی به او باشد.‏—‏۱تِسالونیکیان ۵:‏۱۴ خوانده شود.‏

۱۰.‏ کسانی که به نظر ضعیف می‌آیند،‏ چگونه ممکن است «در ایمان دولتمند» باشند؟‏

^۱۰ اگر موقعیت هم‌ایمانانمان را در نظر گیریم،‏ بهتر می‌توانیم آنان را درک کنیم.‏ موقعیت خواهرانی را در نظر گیرید که یَهُوَه را سال‌ها تحت مخالفت خانواده وفادارانه خدمت می‌کنند.‏ برخی ممکن است در دیدمان برجسته نباشند،‏ ولی ایمان و اراده‌ای قوی داشته باشند.‏ وقتی مادری تک‌ولی را می‌بینید که مرتباً با فرزندانش در جلسات حضور می‌یابد،‏ آیا تحت تأثیر ایمان و اراده‌اش قرار نمی‌گیرید؟‏ وقتی به نوجوانانی فکر می‌کنید که با وجود تأثیرات منفی محیط مدرسه همچنان به حقیقت چسبیده‌اند،‏ آیا تحت تأثیر ایمانشان قرار نمی‌گیرید؟‏ اگر موقعیت سخت هم‌ایمانانی را که به نظر ضعیف می‌آیند،‏ در نظر داشته باشیم،‏ آنان را «در ایمان دولتمند» خواهیم شمرد.‏—‏یعقو ۲:‏۵‏.‏

۱۱،‏ ۱۲.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم دید یَهُوَه را نسبت به ضعف‌های بشری سرمشق قرار دهیم؟‏ ب)‏ از برخورد یَهُوَه با هارون چه می‌آموزیم؟‏

^۱۱ بررسی دیدگاه یَهُوَه نسبت به ضعف‌های خادمان باستان به ما کمک می‌کند که او را سرمشق قرار دهیم.‏ ‏(‏مزمور ۱۳۰:‏۳ خوانده شود.‏)‏ برای مثال،‏ هارون تلاش کرد تا ساختن گوسالهٔ طلایی را برای موسی توجیه کند.‏ اگر شما در آنجا بودید،‏ در مورد هارون چه فکر می‌کردید؟‏ (‏خرو ۳۲:‏۲۱-‏۲۴‏)‏ همچنین هارون تحت تأثیر خواهرش،‏ مریم از موسی در رابطه با ازدواج با زنی غیراسرائیلی انتقاد کرد.‏ اگر شما در آنجا بودید،‏ در مورد هارون چه فکر می‌کردید؟‏ (‏اعد ۱۲:‏۱،‏ ۲‏)‏ وقتی یَهُوَه با معجزه‌ای در مریبه از صخره آب بیرون آورد،‏ هارون و موسی به او جلال ندادند.‏ اگر شما شاهد این صحنه بودید،‏ در مورد آن دو چه فکر می‌کردید؟‏—‏اعد ۲۰:‏۱۰-‏۱۳‏.‏

^۱۲ یَهُوَه حق داشت،‏ هارون را در هر یک از این موقعیت‌ها همان لحظه تنبیه کند.‏ اما چون تشخیص داد که هارون دلی بد ندارد،‏ او را تنبیه نکرد.‏ ظاهراً هارون اجازه داده بود که اطرافیان و محیط بر او تأثیر بگذارند و او را از انجام کار درست بازدارند.‏ ولی وقتی اشتباهاتش به او گوشزد شد،‏ بلافاصله خطاهای خود را اذعان کرد و قضاوت یَهُوَه را پذیرفت.‏ (‏خرو ۳۲:‏۲۶؛‏ اعد ۱۲:‏۱۱؛‏ ۲۰:‏۲۳-‏۲۷‏)‏ هارون،‏ یَهُوَه را دوست داشت و از خطاهایش توبه کرد.‏ از این رو،‏ یَهُوَه نیز او را بخشید.‏ یَهُوَه هارون و نسلش را حتی قرن‌ها بعد جزو خادمان وفادار خود به حساب آورد.‏—‏مز ۱۱۵:‏۱۰-‏۱۲؛‏ ۱۳۵:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

۱۳.‏ چگونه می‌توانیم دیدگاهمان را نسبت به ضعف‌های بشری بیازماییم؟‏ مثالی بیاورید.‏

^۱۳ برای آن که دیدگاهی همچون دیدگاه یَهُوَه داشته باشیم،‏ بیایید دیدگاهمان را نسبت به آنانی که به نظر ضعیف می‌آیند،‏ بیازماییم.‏ (‏۱سمو ۱۶:‏۷‏)‏ برای مثال،‏ اگر نوجوانی به توصیه در رابطه با انتخاب تفریح و سرگرمی توجه نکند یا نسنجیده عمل کند،‏ نسبت به او چه دیدگاهی خواهیم داشت؟‏ به جای آن که او را سریع قضاوت نماییم،‏ آیا بهتر نیست به او در بلوغ مسیحی کمک کنیم؟‏ وقتی به برادر و خواهری در رشد روحانی کمک کنیم،‏ ما نیز در درک و محبت مسیحی رشد می‌کنیم.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ وقتی ایلیّا شهامت خود را موقتاً از دست داد،‏ یَهُوَه چه واکنشی داشت؟‏ ب)‏ از ماجرای ایلیّا چه درسی می‌آموزیم؟‏

^۱۴ همچنین بررسی واکنش یَهُوَه نسبت به برخی از خادمان افسرده‌اش،‏ کمک می‌کند که دیدگاه یَهُوَه را سرمشق قرار دهیم.‏ ایلیّا یکی از آن خادمان بود.‏ او با آن که شجاعانه به مقابله با ۴۵۰ نبی بَعْل رفت،‏ از پیام تهدید مرگ ایزابل ملکه هراسید و فرار کرد.‏ او پس از ۱۵۰ کیلومتر (‏۹۵ میل)‏ پیاده‌روی به سمت بئرشِبَع به بیابان رسید.‏ ایلیّا که از پیمودن این راه طولانی،‏ زیر آفتاب سوزان خسته و کوفته شده بود،‏ زیر درختی نشست و ‹برای خویشتن مرگ را خواست.‏›—‏۱پاد ۱۸:‏۱۹؛‏ ۱۹:‏۱-‏۴‏.‏

^۱۵ وقتی یَهُوَه،‏ خادم وفادارش ایلیّا را از آسمان دید که چنین مأیوس و ناامید شده است،‏ چه فکر کرد؟‏ آیا ایلیّا را به دلیل افسردگی موقت و عدم شهامت رد کرد؟‏ به هیچ وجه!‏ یَهُوَه موقعیت ایلیّا را درک کرد و فرشته‌ای را برای تقویت او فرستاد.‏ فرشته،‏ ایلیّا را دو بار به خوردن غذا ترغیب کرد.‏ این خوراک به ایلیّا قوّت داد تا بتواند به راه خود ادامه دهد.‏ ‏(‏۱پادشاهان ۱۹:‏۵-‏۸ خوانده شود.‏)‏ بلی،‏ یَهُوَه حتی قبل از آن که به ایلیّا دستورالعمل‌هایی دهد،‏ به خوبی به سخنانش گوش داد و به نیازهای او رسیدگی کرد.‏

۱۶،‏ ۱۷.‏ چگونه می‌توانیم،‏ یَهُوَه را در مراقبت از ایلیّا سرمشق قرار دهیم؟‏

^۱۶ چگونه می‌توانیم از یَهُوَه،‏ خدایی که به فکر خادمانش است،‏ الگو گیریم؟‏ ما نباید سریع به دیگران پند دهیم.‏ (‏امث ۱۸:‏۱۳‏)‏ بهتر است به سخنان آنانی که به دلیل موقعیت دشوار افسرده و دلسرد شده‌اند،‏ گوش دهیم و با آنان همدردی کنیم.‏ (‏۱قر ۱۲:‏۲۳‏)‏ آنگاه خواهیم توانست به نیازشان پی ببریم و به آنان کمک کنیم.‏

^۱۷ برای مثال،‏ سینتیا را که در اول مقاله ذکر شد،‏ در نظر گیرید.‏ شوهر سینتیا،‏ او و دو دخترش را ترک کرد.‏ آنان خیلی احساس تنهایی می‌کردند.‏ هم‌ایمانانشان چگونه به آنان کمک کردند؟‏ سینتیا می‌گوید:‏ «پس از آن که تلفنی به آنان خبر دادم،‏ خودشان را در عرض ۴۵ دقیقه به خانه‌مان رساندند.‏ چشمانشان پر از اشک بود و دو سه روزِ اول پیش ما ماندند.‏ از آنجایی که چند روز به خوبی غذا نخورده بودیم و احساسات بر ما غلبه کرده بود،‏ آنان ما را برای مدتی به خانهٔ خود بردند.‏» احتمالاً این اتفاق،‏ شما را به یاد آنچه یعقوب شاگرد نوشت،‏ می‌اندازد.‏ او گفت:‏ «اگر برادر یا خواهری نیازمند پوشاک و خوراک روزانه باشد و کسی از شما بدیشان گوید:‏ ‹بروید به‌سلامت،‏ و گرم و سیر شوید،‏› امّا برای رفع نیازهای جسمی ایشان کاری انجام ندهد،‏ چه سود؟‏ پس ایمان به‌تنهایی و بدون عمل،‏ مرده است.‏» (‏یعقو ۲:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ شش ماه پس از آن تجربهٔ تلخ،‏ سینتیا و دو دخترش به کمک برادران و خواهران جماعتشان توانستند،‏ به پیشگامی کمکی بپردازند.‏—‏۲قر ۱۲:‏۱۰‏.‏

۱۸،‏ ۱۹.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم به کسانی که موقتاً ضعیف شده‌اند،‏ کمک کنیم؟‏ ب)‏ با حمایت از ضعیفان چه کسانی فایده می‌برند؟‏

^۱۸ ممکن است به تجربه آموخته باشید که برای بهبودی از بیماری نیاز به زمان است.‏ به طور مشابه،‏ مسیحیانی که در اثر مشکلات یا موقعیت‌های سخت ضعیف شده‌اند،‏ برای بازیافتن قوّت روحانی نیاز به زمان دارند.‏ البته این عزیزان نیاز دارند با مطالعهٔ فردی کتاب مقدّس،‏ دعا و دیگر فعالیت‌های مسیحی ایمانشان را قوی سازند.‏ تا زمانی که آنان قوّت روحانی خود را باز یابند،‏ لازم است با آنان صبورانه رفتار کنیم.‏ ما باید همواره به کسانی که موقتاً ضعیف شده‌اند،‏ محبت کنیم تا اعتمادبه‌نَفْس خود را بازیابند و دریابند که عضو پرارزش جماعتند.‏—‏۲قر ۸:‏۸‏.‏

^۱۹ هرگز فراموش نکنید که حمایت از این برادران و خواهران عزیز شادی‌آفرین است.‏ به علاوه،‏ صبر و همدردی ما نسبت به دیگران بیشتر می‌شود.‏ با این حال،‏ نه فقط ما بلکه کل جماعت فایده می‌برد و در محبت و گرمی مسیحی رشد می‌کند.‏ مهم‌تر از آن،‏ وقتی ‹ضعیفان را دستگیری می‌نماییم،‏› یَهُوَه را که برای فردفرد ما ارزش قائل است،‏ پیروی می‌کنیم.‏—‏اعما ۲۰:‏۳۵‏.‏