روحیهٔ مثبتِ جماعت را حفظ کنید

‏«فیض خداوندْ عیسی مسیح با روح شما باد.‏»—‏فیلیپ ۴:‏۲۳‏.‏

چگونه می‌توانیم روحیهٔ مثبت جماعت را .‏ .‏ .‏

در معاشرت با خواهران و برادران ترویج دهیم؟‏

با غیرت در خدمت موعظه ترویج دهیم؟‏

با گزارش گناهی بزرگ ترویج دهیم؟‏

۱.‏ جماعات فیلیپی و تیاتیرا به چه دلیل تحسین شدند؟‏

جماعت فیلیپی در قرن اوّل از لحاظ مادی فقیر بود.‏ ولی،‏ بسیار سخاوتمند و در محبت کردن به هم‌ایمانان نمونه بود.‏ (‏فیلیپ ۱:‏۳-‏۵،‏ ۹؛‏ ۴:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ پولُس در انتهای نامه‌اش به فیلیپیان چنین نوشت:‏ «فیض خداوندْ عیسی مسیح با روح شما باد.‏» (‏فیلیپ ۴:‏۲۳‏)‏ واژهٔ یونانی که در اینجا «روح» ترجمه شده است،‏ به روحیهٔ جماعت فیلیپی اشاره دارد.‏ از آنجایی که مسیحیان شهر تیاتیرا روحیه‌ای مشابه داشتند،‏ عیسای جلال‌یافته به آنان چنین گفت:‏ «من از اعمال تو،‏ از محبت و وفاداری و خدمت و پایداری تو آگاهم،‏ و آگاهم که اعمال تو اکنون بیش از گذشته است.‏»—‏مکا ۲:‏۱۹‏.‏

۲.‏ طرز فکر ما چه تأثیری در روحیهٔ جماعت می‌گذارد؟‏

^۲ امروزه،‏ هر یک از جماعات شاهدان یَهُوَه طرز فکر یا روحیهٔ به خصوصی را نمایان می‌سازد.‏ برخی از جماعات به دلیل گرمی و محبتشان زبانزد هستند.‏ برخی نیز به دلیل غیرتشان در فعالیت موعظه و خدمت تمام‌وقت شهرت دارند.‏ وقتی تک‌تک ما روحیه‌ای مثبت را در خود تولید کنیم،‏ وحدت در میان اعضای جماعت حفظ می‌شود و در پیشرفت روحانی تأثیر می‌گذارد.‏ (‏۱قر ۱:‏۱۰‏)‏ از طرفی دیگر،‏ روحیهٔ منفی باعث می‌شود از لحاظ روحانی به خواب رویم،‏ غیرتمان نسبت به موعظه از دست رود و حتی گناه را در جماعت روا داریم.‏ (‏۱قر ۵:‏۱؛‏ مکا ۳:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ حال،‏ در جماعت شما چه روحیه‌ای وجود دارد؟‏ هر یک از شما چگونه می‌تواند روحیهٔ مثبت را در جماعت به وجود آورد؟‏

روحیهٔ مثبت را ترویج دهید

۳،‏ ۴.‏ چگونه می‌توانیم یَهُوَه را «در جماعتِ بزرگ حمد» گوییم؟‏

^۳ مزمورنویس سرود:‏ «[ای یَهُوَه] تو را در جماعتِ بزرگ حمد خواهم گفت.‏ تو را در میان قوم عظیم تسبیح خواهم خواند.‏» (‏مز ۳۵:‏۱۸‏)‏ مزمورنویس از حمد و ستایش یَهُوَه در میان خادمان خدا باز نایستاد.‏ جلسات هفتگی منجمله مطالعهٔ مجلّهٔ برج دیده‌بانی فرصت‌هایی را به وجود می‌آورد تا با سخنانمان غیرت و ایمانمان را ابراز داریم.‏ همهٔ ما باید از خود بپرسیم:‏ ‹آیا با پاسخ‌های خود در جلسات فعال هستم؟‏ آیا دروس را در خانه آماده می‌کنم تا در جلسه جوابی پرمفهوم دهم؟‏› در صورتی که سر خانواده هستید از خود بپرسید:‏ ‹آیا به فرزندانم کمک می‌کنم تا دروس را آماده کنند و با کلمات خود پاسخ دهند؟‏›‏

^۴ داود مزمورنویس استوار بودن دلمان را  با خواندن سرودها مربوط دانست.‏ او گفت:‏ «دل من مستحکم است؛‏ خدایا دل من مستحکم است.‏ سرود خواهم خواند و ترنّم خواهم نمود.‏» (‏مز ۵۷:‏۷‏)‏ خواندن سرود در جلسات فرصتی است تا نشان دهیم دلمان با یَهُوَه استوار است.‏ اگر با برخی از سرودها آشنایی نداریم،‏ نیکوست که طی پرستش خانوادگی آن سرودها را تمرین کنیم.‏ باشد که ‹یَهُوَه را تا زنده هستیم بسراییم و تا وجود داریم با سرود ستایش کنیم.‏›—‏مز ۱۰۴:‏۳۳‏.‏

۵،‏ ۶.‏ چگونه می‌توانیم مهمان‌نواز و سخاوتمند باشیم و این کار چه روحیه‌ای را در جماعت ترویج می‌دهد؟‏

^۵ مهمان‌نوازی راه دیگری است که می‌توانیم روحیهٔ مثبت را در جماعت ترویج دهیم.‏ پولُس در آخرین باب نامه‌اش به عبرانیان،‏ آنان را چنین ترغیب کرد:‏ «محبت برادرانه همچنان برقرار باشد.‏ از میهمان‌نوازی .‏ .‏ .‏ غافل مباشید.‏» (‏عبر ۱۳:‏۱،‏ ۲‏)‏ مهیا ساختن غذا برای سرپرستان سیّار و همسرانشان یا خادمان تمام‌وقتِ جماعت روشی عالی برای مهمان‌نوازی است.‏ به علاوه،‏ نباید فراموش کنیم که بیوه‌ها،‏ خانواده‌های تک‌ولی یا اشخاص دیگر را برای خوردن غذا یا شرکت در پرستش خانوادگی‌مان دعوت کنیم.‏

^۶ پولُس تیموتائوس را راهنمایی کرد تا دیگران را ترغیب کند که «نیکویی کنند و در کارهای خیر دولتمند بوده،‏ سخاوتمند و گشاده‌دست باشند.‏ بدین سان،‏ گنجی برای خود خواهند اندوخت که پی استوار زندگی آیندهٔ ایشان خواهد بود و آن حیات را که حیات واقعی است به دست خواهند آورد.‏» (‏۱تیمو ۶:‏۱۷-‏۱۹‏)‏ بلی،‏ پولُس به هم‌ایمانانش توصیه کرد که روحیهٔ سخاوتمندی را در خود پرورش دهند.‏ حتی در وضعیت‌های دشوار مالی،‏ می‌توانیم چنین روحیه‌ای داشته باشیم.‏ یک راه سخاوتمندی این است که دیگران را با وسیلهٔ نقلیه‌مان به محدودهٔ موعظه و جلسات ببریم.‏ حال،‏ آنانی که از چنین لطف و سخاوتی فایده می‌برند،‏ چگونه می‌توانند قدردانی کنند؟‏ ایشان با تقدیم آنچه از دستشان بر می‌آید باعث می‌شوند هزینهٔ سنگین سوخت وسیلهٔ نقلیه کمتر شود و بدین گونه روحیهٔ مثبت را ترویج دهند.‏ راه دیگر محبت کردن به برادران و خواهرانمان این است که اوقاتی را با آنان بگذرانیم.‏ وقتی «به اهل بیت ایمان» نیکویی کنیم و وقت و اموالمان را با آنان سهیم شویم،‏ نه تنها محبتمان به آنان عمیق‌تر می‌شود،‏ بلکه محیطی گرم و روحیه‌ای مثبت در جماعت به وجود می‌آید.‏—‏غلا ۶:‏۱۰‏.‏

۷.‏ رازداری چگونه باعث می‌شود تا روحیهٔ مثبتِ جماعت حفظ شود؟‏

^۷ به موضوعی دیگر توجه کنید که بناکنندهٔ اتحاد و محبت در جماعت است:‏ دوستی و رازداری.‏ ‏(‏امثال ۱۸:‏۲۴ خوانده شود.‏‏)‏ دوستان حقیقی محرم راز یکدیگرند.‏ وقتی برادر یا خواهری افکار و احساسات خود را با ما در میان می‌گذارد و اطمینان دارد که آن را فاش نمی‌کنیم،‏ محبت ما بیشتر و دوستی ما قوی‌تر می‌شود.‏ باشد که دوستی معتمد باشیم و بدین شکل محبت و گرمی را در جماعت ترویج دهیم.‏—‏امث ۲۰:‏۱۹‏.‏

در خدمت موعظه غیور باشید

۸.‏ مسیحیان لائودیکیه چه پندی دریافت کردند و چرا؟‏

^۸ عیسی رو به جماعت لائودیکیه چنین گفت:‏ «اعمال تو را می‌دانم؛‏ می‌دانم که نه سردی و نه گرم.‏ و کاش یا این بودی یا آن.‏ امّا چون ولرمی،‏ نه گرم و نه سرد،‏ چیزی نمانده که تو را چون تف از دهان بیرون بیندازم.‏» (‏مکا ۳:‏۱۵،‏ ۱۶‏)‏ مسیحیان لائودیکیه برای خدمت موعظه غیرت کافی نداشتند.‏ چنین روحیه‌ای احتمالاً در روابط آنان نیز تأثیر گذاشته بود.‏ از این رو،‏ عیسی مهربانانه چنین پندی به آنان داد:‏ «من کسانی را توبیخ و تأدیب می‌کنم که دوستشان می‌دارم.‏ پس به غیرت بیا و توبه کن.‏»—‏مکا ۳:‏۱۹‏.‏

۹.‏ طرز فکر ما نسبت به خدمت موعظه چه تأثیری در روحیهٔ جماعت می‌گذارد؟‏

^۹ راه دیگر توسعهٔ روحیهٔ مثبت در جماعت این است که برای خدمت موعظه غیور باشیم.‏ مقصود از سازماندهی جماعت،‏ یافتن اشخاص مستعد و بنای روحانی آنان است.‏ از این رو،‏ لازم است همچون عیسی به فعالیت شاگردسازی مشتاق باشیم.‏ (‏مت ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ لو ۴:‏۴۳‏)‏ هر چه غیرتمان برای خدمت موعظه بیشتر باشد،‏ با اتحاد بیشتری ‹با خدا همکاری› خواهیم کرد.‏ (‏۱قر ۳:‏۹‏،‏ ترجمهٔ قدیم‏)‏ وقتی در خدمت موعظه می‌بینیم که خواهران و برادرانمان از ایمانشان دفاع می‌کنند و قدردانی خود را از امور روحانی ابراز می‌نمایند،‏ برانگیخته می‌شویم آنان را بیشتر دوست بداریم و ارج نهیم.‏ به علاوه،‏ همکاری با برادران در خدمت موعظه،‏ اعضای جماعت را به اتحاد ترغیب می‌کند.‏—‏ صَفَنْیا ۳:‏۹ خوانده شود.‏

۱۰.‏ بالا بردن کیفیت خدمت موعظه چه روحیه‌ای را در اعضای جماعت تولید می‌کند؟‏

^۱۰ تلاش ما در بالا بردن کیفیت خدمتمان تأثیری مثبت بر دیگران می‌گذارد.‏ وقتی در خدمت موعظه علاقه و توجه بیشتری به مردم داریم و می‌کوشیم سخنانمان به دل مخاطب بنشیند،‏ اشتیاق ما به موعظه بیشتر می‌شود.‏ (‏مت ۹:‏۳۶،‏ ۳۷‏)‏ غیرت ما باعث می‌شود که اطرافیان ما نیز غیور شوند.‏ عیسی شاگردانش را دوبه‌دو به خدمت موعظه فرستاد،‏ نه تک‌تک.‏ (‏لو ۱۰:‏۱‏)‏ چنین کاری نه تنها باعث تشویق و آموزش آنان بود،‏ بلکه غیرت به خدمت را در آنان افزود.‏ آیا خدمت با مبشّران غیور باعث تشویقمان نمی‌شود؟‏ بلی،‏ اشتیاق آنان ما را به خدمت موعظه برمی‌انگیزد.‏—‏روم ۱:‏۱۲‏.‏

از شکایت و گناه برحذر باشید

۱۱.‏ برخی از اسرائیلیان در زمان موسی چه روحیه‌ای در خود پرورش داده بودند و چه تأثیری در ایشان گذاشت؟‏

^۱۱ قوم اسرائیل چند هفته پس از رهایی از مصر شروع به شِکوه و شکایت کردند.‏ چنین کاری به شورش علیه یَهُوَه و نمایندگانش منجر شد.‏ (‏خرو ۱۶:‏۱،‏ ۲‏)‏ فقط تعداد اندکی از اسرائیلیانی که مصر را ترک کرده بودند به سرزمین موعود رسیدند.‏ حتی موسی به دلیل واکنش خود نسبت به روحیهٔ منفی قوم اسرائیل نتوانست وارد سرزمین موعود شود!‏ (‏تث ۳۲:‏۴۸-‏۵۲‏)‏ امروز برای این که در چنین دامی نیفتیم چه باید کنیم؟‏

۱۲.‏ چگونه می‌توان از روحیه‌ای اجتناب کرد که به شِکوه و شکایت می‌انجامد؟‏

^۱۲ باید از روحیه‌ای اجتناب کنیم که به شِکوه و شکایت می‌انجامد.‏ برای این کار باید فروتنی را در خود پرورش دهیم و همواره به مسئولان احترام بگذاریم.‏ همچنین باید برای خود معاشرانی خوب انتخاب کنیم.‏ تفریحی مضر و معاشرت بیش از حد با همکاران یا همکلاسی‌هایی که هیچ علاقه‌ای به معیارهای نیکوی یَهُوَه ندارند نتایجی تلخ به همراه خواهد آورد.‏ پس عاقلانه است معاشرتمان را با چنین اشخاصی که دیدی منفی دارند و معیارهای خدا را رد می‌کنند،‏ محدود سازیم.‏—‏امث ۱۳:‏۲۰‏.‏

۱۳.‏ شِکوه و شکایت چه نتایج مخرّبی را در جماعت در بردارد؟‏

^۱۳ شِکوه و شکایت نتایج مخرّب دیگری نیز در بردارد.‏ برای مثال،‏ گله و شکایت آرامش و اتحاد جماعت را برهم می‌زند.‏ به علاوه،‏ شکایت از هم‌ایمانانمان نه تنها باعث رنجیدگی آنان می‌شود بلکه ممکن است به گناهانی مانند تهمت و ناسزاگویی نیز بینجامد.‏ (‏لاو ۱۹:‏۱۶؛‏ ۱قر ۵:‏۱۱‏)‏ برخی از گله‌کنندگان جماعت قرن اوّل ‹مراجع قدرت را خوار می‌شمردند و به حرمت‌یافتگان سخنان اهانت‌آمیز می‌گفتند.‏› (‏یهو ۸‏،‏ دجa ۱۶‏)‏ چنین گله و شکایتی از مسئولان جماعت مسلّماً مورد تأیید خدا نبود.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ روا داشتن گناه چه تأثیری در کل جماعت می‌گذارد؟‏ ب)‏ اگر پی بردیم که عضوی از جماعت دست به گناهی بزرگ زده است چه باید کنیم؟‏

^۱۴ اگر متوجه شویم که عضوی از جماعت مخفیانه دست به گناهی مانند سوءاستفاده از الکل،‏ تماشای پورنوگرافی یا زنا می‌زند،‏ چه باید کنیم؟‏ (‏افس ۵:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ اگر از گناهان بزرگ چشم‌پوشی کنیم،‏ مانع عملکرد روح‌القدس خدا در جماعت می‌شویم.‏ در نتیجه آرامش کل جماعت از بین می‌رود.‏ (‏غلا ۵:‏۱۹-‏۲۳‏)‏ همان طور که لازم بود مسیحیان قُرِنتُس بدی را از میانشان پاک سازند،‏ امروزه نیز باید تأثیرات مخرّب را از جماعت دور نگاه داریم تا روحیهٔ مثبت آن حفظ شود.‏ حال،‏ برای حفظ آرامش جماعت هر یک از ما چه باید بکند؟‏

^۱۵ همچنان که در این مقاله گفته شد،‏ مهم است اموری خاصّ را محرمانه نگهداریم به ویژه اگر شخص افکار و احساسات خود را با ما در میان گذاشته باشد.‏ بسیار اشتباه است که راز کسی را فاش سازیم و باعث رنجش او شویم!‏ با این حال،‏ گناهان بزرگ را باید به پیران جماعت اطلاع داد.‏ بر طبق کتاب مقدّس ایشان مسئولند که به چنین اموری رسیدگی کنند.‏ ‏(‏لاویان ۵:‏۱ خوانده شود.‏‏)‏ بنابراین اگر می‌دانید برادر یا خواهری مرتکب گناهی شده است باید او را تشویق کنید که نزد پیران جماعت رود و درخواست کمک کند.‏ (‏یعقو ۵:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ اگر گناهکار طی مدت معین به پیران جماعت مراجعه نکرد،‏ باید گناه شخص را به پیران گزارش داد.‏

۱۶.‏ گزارش گناهی بزرگ به پیران مسیحی چگونه روحیهٔ مثبتِ جماعت را حفظ می‌کند؟‏

^۱۶ جماعت مسیحی فردوس روحانی ماست و برای حفاظت از آن باید گناهان بزرگ را به پیران جماعت گزارش دهیم.‏ اگر پیری مسیحی به گناهکار کمک کند که به گناهش پی ببرد،‏ توبه کند و اصلاح را بپذیرد،‏ جماعت از خطر دور می‌ماند.‏ اما اگر گناهکار به عمل خود ادامه دهد،‏ توبه نکند و به پیران جماعت گوش ندهد،‏ اخراج می‌شود.‏ اخراج او از جماعت سبب «نابودی» یا از میان بردن تأثیر مخرّب است و بدین شکل «روح» یعنی روحیهٔ مثبت جماعت حفظ می‌شود.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۵:‏۵ خوانده شود.‏‏)‏ بلی،‏ برای حفظ روحیهٔ مثبت جماعت و محافظت از هم‌ایمانانمان لازم است که هر یک از ما با پیران مسیحی همکاری کند و گناه شخص را گزارش دهد.‏

روحیهٔ اتحاد را ترویج دهید

۱۷،‏ ۱۸.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا روحیهٔ اتحاد را حفظ کنیم؟‏

^۱۷ شاگردان اوّلیهٔ عیسی روحیهٔ اتحاد را با وقف خود به «تعلیم یافتن از رسولان» در جماعت ایجاد کردند.‏ (‏اعما ۲:‏۴۲‏)‏ آنان برای پندها و راهنمایی‌های هیئت اداره‌کننده که بر اساس کلام خدا بود،‏ ارزش قائل بودند.‏ از آنجایی که پیران مسیحی با غلام امین و دانا همکاری می‌کنند،‏ همهٔ اعضای جماعت تشویق می‌شوند و متحد باقی می‌مانند.‏ (‏۱قر ۱:‏۱۰‏)‏ وقتی مطیع دستورالعمل‌های سازمان یَهُوَه که بر اساس کتاب مقدّس است،‏ می‌باشیم و به راهنمایی‌های پیران مسیحی عمل می‌کنیم،‏ به سعی تمام می‌کوشیم «تا آن یگانگی را که از روح است،‏ به مدد رشتهٔ صلح حفظ» کنیم.‏—‏افس ۴:‏۳‏.‏

^۱۸ پس با سعی تمام،‏ بیایید در حفظ روحیهٔ مثبتِ جماعت بکوشیم.‏ اگر چنین کنیم لطف سَرورمان عیسی مسیح با ما خواهد بود.‏—‏فیلیپ ۴:‏۲۳‏.‏

‏[پاورقی]‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۹]‏

آیا روحیهٔ مثبت را با جواب‌های پرمفهومی که در خانه آماده کرده‌ایم،‏ در جماعت ترویج می‌دهیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۰]‏

روحیهٔ مثبت را با یادگیری بهتر سرودها ترویج دهید