نوجوانان، خدمت به یَهُوَه را انتخاب کنید
«امروز برای خود اختیار کنید که را عبادت خواهید نمود.» — یوشَع ۲۴:۱۵.
۱، ۲. چه نوع تعمید غلطی در جهان مسیحیت رواج داشته است؟
نویسنده‌ای به نام تِرتولیانوس در پایان قرن دوّم چنین نوشت: «بگذارید [کودکان] اوّل مسیح را بشناسند سپس تعمید بگیرند.» او به تعمید اطفال که از مسیحیت مرتد آن روزگار ریشه گرفته بود اعتراض کرد. یکی از آبای کلیسا به نام آگوستینوس برخلاف تِرتولیانوس و کتاب مقدّس ادعا کرد که تعمید، گناه اوّلیه را محو می‌سازد و نوزادانی که تعمیدنیافته بمیرند به دوزخ انداخته می‌شوند. این اعتقاد باعث شد که کودکان نوزاد را به سرعت بعد از تولّد تعمید دهند.
۲ بسیاری از کلیساهای جهان مسیحیت هنوز نوزادان را تعمید می‌دهند. به علاوه، در طول تاریخ بسیاری از بت‌پرستانی که در جنگ مغلوب شده بودند به دستور حاکمان وقت و رهبران جهان مسیحیت به اجبار تعمید می‌گرفتند. ولی تعمید نوزادان و تعمید اجباری بالغان هیچ پایه و اساسی در کتاب مقدّس ندارد.
تعمید باید آگاهانه باشد
۳، ۴. فرزندانی که والدین مسیحی دارند چگونه می‌توانند داوطلبانه خود را وقف کنند؟
۳ کتاب مقدّس نشان می‌دهد که حتی اگر یکی از والدین مسیحی باشد خدا فرزندانشان را مقدّس می‌شمارد. ( ۱قُرِنتیان ۷:۱۴) آیا بدین مفهوم است که فرزندان ایشان وقف‌شدهٔ یَهُوَه می‌باشند؟ خیر. با این حال، فرزندانی که والدینشان خود را به یَهُوَه وقف کرده‌اند تعالیمی را دریافت می‌کنند که می‌توانند خود را داوطلبانه به خدا وقف کنند. سلیمان، پادشاه حکیم چنین گفت: «ای پسر من، اوامر پدر خود را به جا آور و تعالیم مادرت را فراموش نکن. . . . اندرزهای ایشان تو را در راهی که می‌روی هدایت خواهند کرد و هنگامی که در خواب هستی از تو مواظبت خواهند نمود و چون بیدار شوی با تو سخن خواهند گفت؛ زیرا تعالیم و تأدیب‌های ایشان مانند چراغی پرنور راه زندگی تو را روشن می‌سازند.» — امثال ۶:۲۰-۲۳، ترجمهٔ تفسیری.
۴ هدایت والدین مسیحی برای نوجوانان حکم سپر را دارد به شرطی که مشتاقانه از آن پیروی کنند. سلیمان همچنین گفت: «پسر عاقل پدرش را شاد می‌سازد، اما پسر نادان باعث غم مادرش می‌گردد.» «ای پسرم، عاقل باش و به سخنانم گوش فرا ده. در راه راست گام بردار.» ( امثال ۱۰:۱؛ ۲۳:۱۹، تفس.) شما نوجوانان در صورتی از تربیت والدینتان فایده خواهید برد که پند، نصیحت و تأدیب آنان را بپذیرید. شما «عاقل» متولّد نشده‌اید، اما می‌توانید «عاقل» شوید و در «راه راست گام» بردارید.
منظور از «نصیحت» چیست؟
۵. پولُس چه پندی به فرزندان و پدران داد؟
۵ پولُس رسول نوشت «ای فرزندان، والدین خود را در خداوند اطاعت نمایید، زیرا که این انصاف است. ‹پدر و مادر خود را احترام نما› که این حکم اوّل با وعده است. ‹تا تو را عافیت باشد و عمر دراز بر زمین کنی.› و ای پدران، فرزندان خود را به خشم میاورید بلکه ایشان را به تأدیب و نصیحت خداوند تربیت نمایید.» — اَفَسُسیان ۶:۱-۴.
۶، ۷. تربیت فرزندان به «نصیحت خداوند» شامل چه می‌شود و چرا این موضوع به این مفهوم نیست که والدین بناحق بر ذهن فرزندانشان تأثیر گذاشته‌اند؟
۶ هنگامی که والدین فرزندانشان را «به تأدیب و نصیحت خداوند تربیت» می‌نمایند آیا بناحق در فرزندانش تأثیر می‌گذارند؟ به هیچ وجه. چه کسی می‌تواند از والدینی که به فرزندانشان تعالیم درست و مفید اخلاقی می‌دهند ایراد بگیرد؟ مُلحدان به فرزندانشان تعلیم می‌دهند خدا وجود ندارد و کسی ایشان را مورد انتقاد قرار نمی‌دهد. مسلمانان و کاتولیک‌ها خود را موظف می‌دانند فرزندانش را در ایمانشان تربیت نمایند و بندرت از ایشان انتقاد می‌شود. به طور مشابه نیز نباید به شاهدان یَهُوَه تهمت زده شود که ذهن فرزندانشان را کنترل کرده، افکار یَهُوَه و معیارهای اخلاقی را به ایشان تلقین می‌کنند.
۷ بر طبق «فرهنگ الٰهیات عهد جدید» ( انگل.) واژهٔ یونانی که در اَفَسُسیان ۶:۴ «نصیحت» ترجمه شده است، بر این نکات دلالت دارد: «اصلاح کردن ذهن، تصحیح نمودن آنچه اشتباه است و ایجاد بهبودی در طرز فکری روحانی.» شاید نوجوانی تحت تأثیر همسالان خود قرار گرفته، با تربیت والدینش مخالفت کند و تمایل داشته باشد همرنگ اجتماع گردد. در این صورت چه کسی مقصر است، والدین وی یا همسالانش؟ اگر همسالان یک جوان، او را ترغیب به استفاده از مواد مخدّر، نوشیدن مشروبات الکلی یا داشتن رابطهٔ غیراخلاقی کنند، آیا باید والدین را به دلیل اینکه سعی می‌کنند طرز فکر فرزندشان را اصلاح نمایند یا می‌کوشند تا عواقب چنین اَعمال خطرناک را برایشان روشن سازند مورد انتقاد قرار داد؟
۸. اساس ایمان آوردن تیموتاؤس چه بود؟
۸ پولُس رسول به تیموتاؤس جوان نوشت: «تو در آنچه آموختی و ایمان آوردی قایم باش چونکه می‌دانی از چه کسان تعلیم یافتی. و اینکه از طفولیت کتب مقدّسه را دانسته‌ای که می‌تواند تو را حکمت آموزد برای نجات به وسیلهٔ ایمانی که بر مسیح عیسی است.» ( ۲تیموتاؤس ۳:۱۴، ۱۵) مادر و مادربزرگ تیموتاؤس از همان اوان کودکی اساس ایمان به خدا را با کلام خدا در او ایجاد کردند. ( اَعمال ۱۶:۱؛ ۲تیموتاؤس ۱:۵) بعدها هنگامی که مادر و مادربزرگ تیموتاؤس به مسیحیت گرویدند او را مجبور به این کار نکردند بلکه تیموتاؤس خود از روی استدلال منطقی بر اساس کتاب مقدّس ایمان آورد.
جوانان، یَهُوَه می‌خواهد که شما تصمیم بگیرید
۹. الف) یَهُوَه چگونه موجودات ذی‌شعور را محترم داشته است و به چه دلیل؟ ب) یگانه پسر خدا چگونه از اختیار عمل خود استفاده کرد؟
۹ یَهُوَه می‌توانست موجودات ذی‌شعور را به صورت آدم‌ماشینی آفریده، ارادهٔ خود را در آن‌ها برنامه‌ریزی کند تا قادر نباشند راهی دیگر برگزینند. ولی یَهُوَه به بشر حق انتخاب داده است. او می‌خواهد که ما به دلخواه از او اطاعت کنیم و از روی محبت به او خدمت نماییم. پسر یگانهٔ خدا بهترین نمونهٔ اطاعت است که یَهُوَه در بارهٔ او گفت: «این است پسر حبیب من که از او خوشنودم.» ( متّیٰ ۳:۱۷) و نیز این پسر نخست‌زاده به پدرش چنین گفت: «در به جا آوردن ارادهٔ تو ای خدای من رغبت می‌دارم و شریعت تو در اندرون دل من است.» — مزمور ۴۰:۸؛ عبرانیان ۱۰:۹، ۱۰.
۱۰. یَهُوَه چه خدمتی را می‌پذیرد؟
۱۰ یَهُوَه از ما انتظار دارد که همچون پسرش مطیع او گشته، تحت هدایت وی اراده‌اش را به جا آوریم. مزمورنویس به طور نبوی نوشت: «قوم تو در روز شجاعت تو به دلخواهی [حاضر] می‌شوند در زیبایی‌هایی مقدّس تو را شبنم جوانی‌ات از [شبنم] رحم سحرگاه زیاده‌تر خواهد بود.» ( مزمور ۱۱۰:۳، فاضل‌خان همدانی ) اساس سازمان یَهُوَه، چه در آسمان چه در زمین، محبت به او و رغبت به انجام اراده‌اش است.
۱۱. چه انتخابی در پیش روی نوجوانانی گذاشته شده است که والدین مسیحی دارند؟
۱۱ پس نوجوانان، بدانید که شما را نه والدین به تعمید مجبور خواهند کرد نه پیران مسیحی جماعت. تمایل خدمت به یَهُوَه می‌باید از دل شما برآید. یوشَع به اسرائیلیان باستان گفت: «[یَهُوَه] را به خلوص و راستی عبادت نمایید . . . برای خود اختیار کنید که [چه کسی] را عبادت خواهید نمود.» ( یوشَع ۲۴:۱۴-۲۲) به همین شکل شما نیز شخصاً تصمیم می‌گیرید که خود را به یَهُوَه وقف کرده، اراده‌اش را انجام دهید.
پذیرفتن مسئولیت
۱۲. الف) با اینکه والدین فرزندانشان را تربیت می‌کنند چه تصمیمی برای آنان نمی‌توانند بگیرند؟ ب) چه زمانی نوجوانان موظفند برای خدمت به یَهُوَه تصمیم‌گیری کنند؟
۱۲ زمانی می‌آید که دیگر یک نوجوان نمی‌تواند به ایمان والدین خود توکّل کند. ( ۱قُرِنتیان ۷:۱۴) یعقوب شاگرد گفت: «هر که نیکویی کردن بداند و به عمل نیاورد، او را گناه است.» ( یعقوب ۴:۱۷) والدین نمی‌توانند به جای فرزندشان خدا را خدمت کنند چنانکه فرزند نمی‌تواند به جای والدینش خدا را خدمت نماید. ( حِزْقِیال ۱۸:۲۰) شما نوجوانان، آیا یَهُوَه و مقاصدش را می‌شناسید؟ آیا به سنی نرسیده‌اید که تعالیم یَهُوَه را درک کرده و رابطه‌ای نزدیک با او به وجود آورده‌اید؟ در این صورت، آیا منطقی نیست که خدا شما را برای تصمیم‌گیری واجد شرایط بداند؟
۱۳. نوجوانانی که مبشّر تعمیدنیافته هستند چه سؤالاتی را می‌توانند از خود بپرسند؟
۱۳ نوجوانان، اگر در خانواده‌ای خداترس تربیت شده‌اید و هم‌اکنون مبشّر تعمیدنیافته‌اید و در جلسات مسیحی حضور می‌یابید و در خدمت موعظه شرکت می‌کنید از خود صادقانه بپرسید: به چه دلیل در تمام این فعالیت‌ها شرکت می‌کنم؟ آیا دلیل حضور من در جلسات و شرکت در موعظه انتظار والدینم است یا اینکه می‌خواهم یَهُوَه را خوشحال سازم؟ آیا برای خود «ارادهٔ نیکوی پسندیدهٔ کامل خدا» را ثابت کرده‌ام؟ — رومیان ۱۲:۲.
چرا تعمید خود را به تعویق می‌اندازید؟
۱۴. چه مثال‌هایی از کتاب مقدّس نشان می‌دهد که نباید تعمید خود را به تعویق انداخت؟
۱۴ مردی اتیوپی بعد از آنکه فیلِپُّس به او در بارهٔ عیسی مسیح بشارت داد چنین پرسید: «از تعمید یافتنم چه چیز مانع می‌باشد؟» آن مرد که به اندازهٔ کافی با کتاب مقدّس آشنا بود متوجه شد که نباید در تعمید و خدمت به یَهُوَه به عنوان بخشی از جماعت مسیحی تأخیر کند و این امر باعث شادی او شد. ( اَعمال ۸:۲۶-۳۹) به طور مشابه زنی به نام لیدیه دلش باز شد «تا سخنان پولُس را بشنود» و خانواده‌اش بلافاصله «تعمید یافتند.» ( اَعمال ۱۶:۱۴، ۱۵) همچنین زندانبان شهر فیلِپّی که «کلام خداوند را» از زبان پولُس و سیلاس شنید «خود و همهٔ کسانش فی‌الفور تعمید یافتند.» ( اَعمال ۱۶:۲۵-۳۴) پس ای نوجوانان، اگر یَهُوَه و مقاصد او را می‌شناسید، می‌خواهید به او خدمت کنید، از شهرت خوبی در جماعت برخوردارید، وفادارانه در جلسات و خدمت موعظه شرکت می‌کنید چرا تعمید خود را به تعویق می‌اندازید؟ — متّیٰ ۲۸:۱۹، ۲۰.
۱۵، ۱۶. الف) چه استدلال غلطی ممکن است نوجوانان را از تعمید باز دارد؟ ب) وقف و تعمید چگونه از نوجوانان محافظت می‌کند؟
۱۵ آیا ترس از اینکه مبادا مرتکب خطا شوید باعث شده است که در برداشتن این گام تأخیر کنید؟ در این صورت به این موضوع فکر کنید: آیا به دلیل اینکه روزی ممکن است تصادف کنید از گرفتن تصدیق رانندگی خودداری می‌کنید؟ مسلّماً خیر! به همین شکل اگر برای تعمید واجد شرایط می‌باشید نباید تأخیر کنید. در واقع، وقف کردن خود به یَهُوَه و انجام دادن خواست او باعث می‌شود از خطا کردن دوری کنید. ( فیلِپّیان ۴:۱۳) نوجوانان، تصوّر نکنید که با به تعویق انداختن تعمید به خدا حساب پس نمی‌دهید. اگر به سنی رسیده‌اید که قادر به پذیرفتن مسئولیت هستید چه تعمید گرفته باشید چه نگرفته باشید برای اَعمالتان به یَهُوَه پاسخگو خواهید بود. — رومیان ۱۴:۱۱، ۱۲.
۱۶ بسیاری از شاهدان در سراسر جهان اعتراف می‌کنند که تعمیدشان در نوجوانی کمک بسزایی به ایشان کرده است. برای مثال برادری ۲۳ ساله از اروپای غربی را در نظر بگیرید. آن برادر می‌گوید که تعمید گرفتنش در سن ۱۳ سالگی به او کمک کرد که ‹از شهوات جوانی بگریزد.› ( ۲تیموتاؤس ۲:۲۲) وی از همان اوان نوجوانی خدمت تمام‌وقت را هدف خود ساخته بود و حال در یکی از دفاتر شعبهٔ شاهدان یَهُوَه مشغول به خدمت است. اگر خدمت به یَهُوَه را انتخاب کنید برکات بسیاری در انتظارتان خواهد بود.
۱۷. در چه جوانبی از زندگی باید «ارادهٔ خداوند» را دانست؟
۱۷ وقف و تعمید در زندگی نقطهٔ آغازی است بر اینکه خواست یَهُوَه را در هر جنبهٔ زندگی در نظر بگیریم. برای وفا کردن به وقف خود می‌باید ‹وقت را دریابیم› یعنی از وقت خود به خوبی استفاده کنیم. چگونه؟ از وقتی که صرف امور بیهوده می‌شود در راه مطالعهٔ کتاب مقدّس، حضور مرتب در جلسات و شرکت در پخش «بشارت ملکوت» استفاده کنیم. ( اَفَسُسیان ۵:۱۵، ۱۶؛ متّیٰ ۲۴:۱۴) وقف به یَهُوَه و تمایل به انجام اراده‌اش در هر جنبهٔ زندگی مفید است؛ چه هنگام فراغت چه هنگام خوردن و نوشیدن و چه در انتخاب موسیقی. بیایید تفریحی را انتخاب کنیم که فایدهٔ آن تا ابد باقی بماند. هزاران شاهد جوان می‌توانند به شما بگویند که چه تفریحات سالم و شادی‌آوری هماهنگ با «ارادهٔ خداوند» وجود دارد. — اَفَسُسیان ۵:۱۷-۱۹.
«همراه شما می‌آییم»
۱۸. نوجوانان می‌باید چه سؤالاتی را از خود بپرسند؟
۱۸ از سال ۱۵۱۳ ق.م. تا سال ۳۳ م. یَهُوَه بر زمین قومی را نظم داد تا او را پرستش کنند و شاهدان او باشند. ( اِشَعْیا ۴۳:۱۲) نوجوانان اسرائیلی هنگام تولّد بخشی از این قوم می‌شدند. اما بعد از روز پَنْطیکاست، یَهُوَه «امّت» یا قومی دیگری بر زمین ‹به نام خود گرفت،› یعنی اسرائیل روحانی. ( ۱پِطْرُس ۲:۹، ۱۰؛ اَعمال ۱۵:۱۴؛ غَلاطیان ۶:۱۶) پولُس رسول گفت که مسیح قومی برای خود طاهر ساخت «که مِلک خاصّ او و غیور در اَعمال نیکو باشند.» ( تیطُس ۲:۱۴) به شما نوجوانان این آزادی داده شده است که این قوم را پیدا کنید. آیا این «امّت عادل» را می‌شناسید؟ امروزه چه کسانی با هماهنگ‌سازی زندگی خود با اصول کتاب مقدّس، شهادت دادن به یَهُوَه و اعلام ملکوتش به عنوان تنها راه نجات بشر «امانت را نگه می‌دارند» یعنی وفادارانه عمل می‌کنند؟ ( اِشَعْیا ۲۶:۲-۴) به کلیساهای جهان مسیحیت و دیگر ادیان نظر کنید و رفتار آن‌ها را با معیارهایی که کتاب مقدّس برای خادمان حقیقی خدا معین کرده است مقایسه نمایید.
۱۹. میلیون‌ها نفر در تمام جهان در مورد چه چیزی متقاعد شده‌اند؟
۱۹ میلیون‌ها نفر از تمام جهان که نوجوانان نیز شامل آن‌ها می‌شوند متقاعد شده‌اند که مسح‌شدگان باقی‌ماندهٔ شاهدان یَهُوَه این «امّت عادل» را تشکیل می‌دهند. آن‌ها به اسرائیل روحانی چنین می‌گویند: «همراه شما می‌آییم زیرا شنیده‌ایم که خدا با شما است.» ( زَکَرِیّا ۸:۲۳) امیدواریم و برای شما نوجوانان دعا می‌کنیم تا به قوم خدا ملحق شوید و ‹حیات را برگزینید،› یعنی زندگی جاودانی در دنیای جدید یَهُوَه. — تثنیه ۳۰:۱۵-۲۰؛ ۲پِطْرُس ۳:۱۱-۱۳.
مرور مقاله
• «نصیحت خداوند» شامل چه می‌شود؟
• چه خدمتی مقبول یَهُوَه است؟
• چه انتخابی در پیش روی نوجوانانی که در خانواده‌های مسیحی تربیت می‌شوند قرار داده شده است؟
• چرا نباید تعمید خود را به تعویق اندازید؟
[تصاویر در صفحهٔ ۲۷]
به چه کسی گوش می‌دهید؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۹]
وقف و تعمید چگونه می‌تواند حافظ شما باشد؟
[تصویر در صفحهٔ ۳۰]
چه چیزی شما را از تعمید گرفتن باز می‌دارد؟